Donita's Pov

Pang apat na Episode na 'to pero hanggang ngayon hindi ko pa din alam ang pangalan ng lalakeng weirdong Mailman na schoolboy na ewan.

Oo nga pala, Bakit kailangan kasama pa 'kong bumili ng host, kung pwede namang sya nalang mag-isa. pero kung sabagay, ito lang ang maiaambag ko sa kanya dahil wala pa kung pangbayad.

"Ano naman kaya ang susuotin ko? Hay naku, bakit ko nga ba kailangan pang problemahin ang isusuot ko. hindi naman ito date no!" Habang pinagpipilian ko yung mga maaayos kung damit. "Kahit ano na nga lang."

**

"Magkita daw kami sa may pader kung saan ko sya unang nakita sa school. sa dinami-dami ng lugar bakit dun pa yung meeting place namin. weirdo talaga." Naaaninag ko na yung pader pero mukhang wala pa sya.

"Stick!" Pagtawag mula sa likuran ko.

Pagharap ko.

O//////////O

Bakit ba 'ko laging nasusurpresa ng lalaking to. Ang cute cute nya sa suot nya. sarap isabit sa bag. 'KEYCHAIN?'. His wearing a checkered longsleeve natinupi nya hanggang siko. Then, t-shirt yung pangloob. simple, pero maporma.

"Same jeans. Nag-usap?" Napansin nya. nagulat naman ako. OO nga no?

"Ano ngayon?" Mataray kung sabi. hindi porket may utang ako, e magbabaitan-baitan na lang ako sa kanya. hindi ako plastic no!

"BUT, I LIKE YOUR PORMA TODAY." Taglish? Pinuri ko sya ng 'A LITTLE.' >/////////> And i was also, a little bit shy to say that in a guy. "Hoy, wala akong ibang ibig sabihin sa sinabi ko ha! baka kung anong isipin mo e." Sabay bawi? Mahirap na no! baka magfeeling.

"Na ano, Na crush mo na ko? Wala naman akong sinasabi." Ano ba naman yan, kailangan pa bang banggitin yung salitang yun? hindi naman sya prangka masyado.

Tahimik kaming naglalakad. ewan ko kung bakit.

"STICK!!!!!" Bigla nyang pagsigaw. Naguumpisa na akong mairita sa pagtawag tawag nya ng ganon sakin.

Nagulat ako. hindi ako agad nakapagsalita. tinignan ko sya kung saan nakatingin yung mga mata nya.

Sa paahan ko...

Sa naapakan ko...

IS THAT?

ISSSS THAAAAT?????

'POOPSSS.'

"FUCK! POOPS!" Bigla na lang lumabas sa bibig ko ang mga katagang yun. LINTEK naman OHHH!!!

"AHAHAHAHAHAHAHAH!!!" Imbis na tulungan ako, pinagtatawanan pa ko ng BWISIT na 'to.

Dahan-dahan kung tinanggal yung sintas ng rubber shoes ko at inalis ang paa ko sa pagkakasuot sa sapatos. "EWWWWWWW!" Diring-diri ako. parang gusto kung masuka habang tinatanggal ko yung paa ko sa mukhang gravy na.. AAAAAAHHHH! Kadiri!

"AHAHAHAHAHAHAHAHAHA!" At sya. napakagaling nya. sana mabundol sya dyan sa kakatawa nya.

"HAHAHAHAHAHAHAHAH!" Libreng huminga. Feeling ko aatakihin sya sa kakatawa nya. BWISIT!

"Can't believe this is happening, I'm laughing right now." Oo nga e. kakahiya nga sakin e.

Pilay mode akong naglalakad. hanggang sa may nakita akong upuan. umupo muna ako sabay tinanggal yung isang pares ng rubber shoes ko. "Magpapaa na lang ako pauwi, kaya ikaw na lang ang bumili ng mag-isa, hindi na kita sasamahan." Napipikon at naaasar ako sa nangyari.

"Are you sure?" Nagtanong pa sya. mukha ba kung nagjojoke? bwisit syaaaaaa!

Hindi ako nagsalita. "Alright then. I'll go now." Sabi nya. sabay lakad palayo. YUN LANG???? WAAAAAAAAHHHHHHH! BWISIT TALAGA! Akala ko pa naman ito yung sasabihin nya. "What do yah want me to do BABE?" or "What do yah want? so i could help you, BABE?" hee hee. except sa BABE thing.

Hanggang sa hindi ko na sya maaninag. "ASSSSSAAAAAAARRRRRRRR!!!!!" Sigaw ko. Asar pa din ako. ewan ko ba sa sarili ko. alam ko naman na wala syang kasalanan pero bakit naiinis ako sa kanya.

Siguro, Dahil ba hindi nya ko tinulungan. sa halip, pinagtawanan nya pa ko at iniwan na lang ako ng ganun ganun na lang o dahil may ineexpect lang ako sa kanya na hindi naman nya ginawa. like, HELLping me. YAH KNOW! BWISIT!

Fourty five to fifty minutes akong nakatunganga sa may upuan. binibilang dumami yung langaw sa rubber shoes ko dun sa may poops.

WHEN, SUDDENLY.

I..

SAW..

A..

ZOMBIE APPROACHING!!!

He sit beside me and eat me! joke! bigla nyang inabot sakin yung box. "What es thes?" Walang gana kung tanong.

"Check it out. I'm not sure what your size is, but, just try.." He said without looking. ALLLRIGHT?

"..A-A SHOES?" O?????????o Dali-dali kung sinukat.

"IT FITS!" I was surprised.

"It fits?" He was also surprised.

"YEAH!" I had a happy pes. like noone on this earth could see.

-________- #

"Then, Why is your face like that?" Pagtataka nyang tanong.

"This is fuckin' six only?!" Galit pa 'ko e. Nageffort na nga yung tao.HAHAHAHAHAHA!

Napa-sighed na lang sya. lumuhod sa harap ko. Tapos nagulat akong hinila nya yung rubber shoes sa paa ko.

"Wait." He said. sabay alis.

Wala pang 15 minutes naka balik na sya. maydala-dala na namang box.

"Try this one." Sabi nya. Dali-dali ko namang sinukat.

"So?" He said. waiting for my reply.

"NO." I madly said.

Medyo hindi na maipinta yung mukha nya. "What's your exact size?"

Thinking..

"Hurry.." Excited?

Still Thinking..

"WHAT?!"

"WAIT!"

After a decades. "I'm just wondering if it's, 8 or 8 1/2?" I was still in guessing process.

"Oh common?!" He rolled his eyes. Ihihihihihihihihi! Pikon na sya.

"OK. Just wait a sec. I'll be right back!" He said. Run! Run for your lives! CHICKEN HEAD! I'm totally hungry.

After ever after, He came with the baby green shoes.

When he sit. I've felt like he was extremely tired. sino ba namang hindi mapapagod sa pabalik balik. AHAHAHAHHAHA! Ngayon ako naman ang sasakit ang tyan sa kakatawa. pero may slightly awa akong naramdaman.

He was a stranger. And I was too.

But look! (Tinititigan ko yung pawisan nyang pes) He take a lots of EFFORT to get me a pair of shoes? How nice, How cute, How sweet person could do that to a perfectly stranger LIKE ME?! I'm nose bleeding ATTACK right now!!

"FIT'S OR NAH?" Bigla nyang sabi.

Back to the reality. "NAHHH!" Bigla kung sagot.

"WHAAAAT!?" He was shocked.

"I was kidding, IT FITS. hehehe!" I said. He gonna punch me if not. 8 1/2 pala ko? now I no.

"ATLAST." Sabay hinga ng malalim. AHAHAHAHA! Pagod na sya.

"Do you wanna eat?" He asked. He's hungry, I KNOW! I KNOW! Me either. so i said, "YEEEESSSS!!!!" While doing the head left and right.

**

To be continue..