- Pomarańczowy oznacza zdecydowanie i pewność. - Wytłumaczyłam gładząc jego policzek. Uśmiechał się delikatnie, przez łzy.

Pokiwał głową.

- Jestem więc pomarańczowy, że pragnę twojego szczęścia. Ale nie ze mną, bo dobrze wiemy, że nie potrafię Ci go dać w pełni. Po prostu... - zaczął.

- Nie, Michael, przestań. Zapomnijmy o sobie. Tak będzie lepiej dla nas obojga. Wiem, że muszę zacząć żyć od nowa, ale bez ciebie wszystko... - urwałam i po prostu go przytuliłam.

- Traci kolory.

Pokiwałam głową.

Kolory były niczym w porównaniu z jego miłością.

______

za minutkę epilog x