Zodra we naar beneden zijn geklommen en ik met mijn blote voeten tussen de madeliefjes sta, legt Li zijn handen voor mijn ogen. 'Het is een verrasing weet je nog?' grinnikt Li weer, als hij mijn schok van schrik ziet. 'Hoe ver is het?' vraag ik kalm. 'Tja.. dat ligt er aan.' alweer dat gegniffel en mysterieus gedoe. 'Maar deze keer wordt anders, prinses.' alsof hij mijn gedachten leest, denk ik en zucht. En zo begeleid Livion Wylingfort me naar onze bestemming.

Na een tijdje te hebben gelopen, word ik echter nieuwsgierig naar wat hij deze keer in petto heeft. Maar het enige wat ik zie zijn Li zijn handen, en de grond die zich in mijn gedachten vormt.
Eerst liepen we over het grasveld voor mijn huis. Daarna zijn we richting de duinen getrokken. De weg werd steeds hobbeliger en zanderiger, tot dat de weg onder ons alleen maar nog bestond uit fijn, korrelig zand dat tussen mijn tenen kriebelt. We zijn op het strand. Ik hoor zachte kreten van zeemeeuwen in de verte, de golven die tegen elkaar aanslaan en de schelpen die onder mijn tere voetjes kraken. Het klinkt als muziek in mijn oren.
Dan houdt Li stand. Voorzichtig haalt hij zijn grote handen voor mijn ogen weg. Knipperend tegen de eerste zonnestralen, die tegen de wolken reflecteren, doe ik mijn ogen open. Het is altijd geweldig om de zonsop- en ondergangen te zien. En al helemaal vanaf het rustige strand. Maar nu was er iets anders, iets magies.
'Gefeliciteerd, Zilvasia,' glimlachte mijn vriend me toe. 'Mag ik?' vraagt hij beleeft, en hij laat een kettinkje voor zich bungelen. Als antwoord haalde ik mijn bruine haar uit mijn nek en boog mijn hoofd naar voren. Li stapte naar me toe en hing het blauwe koortje om mijn nek, waarna hij zorgvuldig de uiteindes aan elkaar vastknoopte. Wanneer hij klaar is laat ik mijn haar weer los en bewonder het bedeltje dat er aan hangt. Het is een witte kolk schelp met een aantal doorzichtige steentjes. 'Dank je wel, hij is prachtig,' zeg ik tegen hem, en geef hem een knuffel. 'Je moet mij niet bedanken,' glimlacht hij. 'Kom.' Hij pakt mijn hand, draait zich om naar de zee en begint te lopen.