Een klein meisje is een goede smaak kenner. Vandaag mag ze meedoen aan een proef wedstrijd. Als ze drie gerechten en weet te raden wat het hoofdgerecht is wint ze. Ze is de hele dag al aan het oefenen. Ze proeft gerechten die haar moeder maakt en beschrijft wat ze proeft. Over een uur moet ze beginnen. De eerste mensen zijn al geweest. Na een uur proeven en raden is ze aan de beurt. Ze krijgt een blindoek om en begint.

Dit is heel krokant. Het heeft een bittere smaak, maar ook zout. Heel zout. De bitterheid valt een beetje weg door de hoeveelheid zout. 'Gezoute krekels.' Zegt ze vol overtuiging. Iedereen begint te klappen.

Dan krijgt ze een bord met iets zachts. Het is heel zoet. Het smaakt naar aarbeien. Dan word het zuur. En het is hard. 'Aarbeien Napoleons.' Weer een mooi applause.

Het derde en laatste (hoofd) gerecht. Ze krijgt een hap in haar mond. Het is pittig, zo pittig dat ze het gevoel heeft dat haar mond smelt. Iets anders dan de pit proeft ze niet. 'GHOSTPEPER!!!' Schreeuwd ze. Het applause is groots. Ze krijgt melk en een mooie beker.

Na de wedstrijd heeft ze besloten nooit meer mee te doen aan een wedstrijd, haar smaakpupillen waren aangetast door die hele hete peper.