Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Love Of Wolfes





╔═════〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 ═════╗

🅃🄸🅃🅄🄻🄾

Love of Wolfes

🅄🅂🅄🄰🅁🄸🄾

Danielaurzuacastro

🄲🄾🄽🅃 🄳🄴 🄿🄰🄻🄰🄱🅁🄰

6302

🅂🄷🄸🄿

TaeKook

🄲🄰🅃🄴🄶🄾🅁🄸🄰

Omegaverse

╚═════〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰═════╝









Dicen que sabes quién es tu pareja predestinada por el aroma que este desprende. A mi parecer siento que debe haber algo más. Debe haber una fuerza y un sentimiento que se impone en tu corazón y te hace querer estar con tu alfa. Es difícil de explicar. Pero al menos me hubiese gustado que para mí hubiese Sido de esa manera.

No es fácil ser Omega en la actualidad. Los alfas se creen con el derecho de tomarte sin tu consentimiento. Te ven como el eslabón más débil de la cadena.
¿ Cómo lo sé? , Yo fui uno de ellos. Fuí tomado por un alfa al que desprecio.

A mis 19 años, un alfa que estaba obsesionado conmigo, se tomo la libertad de marcarme y convertirme en su Omega a la fuerza. No hay leyes aún que se encarguen de prevenir que esto ocurra, y una vez que ya estás marcado, tu opinión no tiene valor.

Mi padre desde el primer momento me obligó a aceptar mi marca. Decía que era mi deber como Omega estar al lado de "mi alfa" y que si la marca se había llevado a cabo no podía ir en contra de los designios de la diosa luna.

Eso me ha obligado a estar durante tres años al lado de una persona que no amo y que desprecio con todo mi ser.

>>Flashback <<

Hoy estoy saliendo por la noche de mi última clase. Estudio psicología, estoy en mi primer año.

No debería preocuparme estar solo por las calles a esta hora, debido que es un pueblo pequeño en el que vivo. Pero la realidad es muy distinta. Los alfas de este lugar han Sido criados por padres machistas que les han enseñado que tienen la libertad de tomar al Omega que quieran y este no tiene derecho a negarse.

Con ese pensamiento estoy caminando hacia mi casa. Siento miedo de que uno de ellos se cruce en mi camino.

- Mira lo que tenemos aquí. ¿Si no es el hermoso Omega arisco que se cree con el derecho de rechazar mi cortejo? ¿No te han dicho que andar solo y desprotegido por las calles, es una mala idea?

El alfa que acaba de interceptarme se llama Woojin. Lleva alrededor de dos años buscando cortejarme. Lo comenzó a hacer cuando me presenté. Creo que antes de eso siempre estaba pendiente de mi.
El es el alfa más popular de la universidad, pero eso en vez de llamar mi atención solo me hace sentir desinterés.
Todo sería distinto si su personalidad no fuese la típica que adoptaron los alfas de este pueblo.
Es el típico alfa que no nos respeta. Nos ve como objetos. Para el basta con chasquear los dedos y tendrá a una omega sentada en su regazo. Por qué así como hay alfas machistas también hay omegas sumisos. Que obedecen todo lo que ellos digan sin reclamar.

- Hola Woojin, se me hace tarde lamento no poder detenerme a hablar contigo. Nos vemos.- dije-.

Rápidamente puso su cuerpo delante de mi impidiendo que avanzara.

- No te he autorizado para irte. En serio debes saber cuál es tu lugar Omega. Por ahora lo dejaré pasar pero cuando seas mío, te enseñaré las reglas que debes seguir para complacerme y ser un buen Omega. Puedes irte pero no te mantendras muy alejado de mi. Porque así lo he decidido.

Ese tono que emplea cada vez que me habla, me hace sentir miedo. Si el decidiera un día tomarme, así sin más. No creo que sería capaz de defenderme. Los alfas superan con creces la fuerza de un Omega. Es por lo mismo que se sienten superiores. Además tienen esa maldita voz de alfa que te hace doblegar. Aún ninguno la ha usado en mi. Pero he visto omegas de rodillas al escucharla. Eso es algo que me hace sentir temor. ¿ Que pasa si Woojin un día decide usarla y hacer que me entregue a el? No tendría otra opción que obedecer. Y me aterra pensar que mi vida se pudiese volver un infierno en cualquier momento.

Caminé a paso apresurado hasta mi hogar. Si es que se puede llamar así.
Mi padre es alfista. Uno más de los que nos lastiman. He visto a mi madre golpeada un centenar de veces. Y yo mismo he sentido la irá de mi padre contra mi. Me ha reprochado toda mi vida por ser un inservible Omega. Es triste pero eso soy para el.

- ¿Estas son horas de llegar taehyung? A veces creo que se te olvida que debes seguir reglas. Que vayas a esa maldita universidad, no te hace diferente al resto de los omegas. No te sientas la gran cosa.
Ya viene siendo tiempo que busques un alfa. No estarás siempre aquí. Necesitas a alguien que ponga control sobre tu vida.
Ese es el problema con los omegas que aún no tienen un alfa. Creen que tienen libertad y se sienten importantes.- dijo-.

El tono que tiene al hablarme, la verdad no me sorprende. Siempre ha Sido así. Al menos desde mi presentación.
Antes de eso se la pasaba alardeando que yo sería su tercer hijo alfa. Porque su semilla no creaba inservibles omegas. Mi madre ha vivido un infierno desde que se casó. Sus padres acordaron un matrimonio arreglado. Por lo mismo nunca ha sentido amor por mi padre. Y no la culpo ella ha tenido que soportar más que nadie las humillaciones y los golpes de parte de el.

Cuando me presenté hace dos años y resulte siendo un Omega. Sentí que mi vida se había derrumbado. La actitud de mi padre hacia mí cambio radicalmente.
Ya no presumía como antes. Solo Se encargaba de menospreciarme y lastimarme. No siquiera tenía reparo en hacerlo frente a otras personas. Me dejó estudiar solo con el fin de que llamara la atención de un alfa, y cumpliera mi propósito como Omega.

- No volverá a ocurrir padre. Le pido que me perdone.- dije.

- Inservible. Eso es lo que siempre serás debido a tu rango. Si al menos ubieses sido un beta, no te aborreceria tanto. Pero resultaste ser lo peor de nuestra especie.
Ve a tu habitación taehyung. Hoy no tienes permitido cenar.

Acaté la orden de inmediato. Si no lo hago el me golpeara y no quisiera ir a así a mis clases.

.
.
.
.
.

A la mañana siguiente, me prepare para comenzar mi día. Hoy voy camino a ayudar a mi madre con la venta de verduras, en el pequeño puesto que tiene. Costó mucho que mi padre la autorizara a hacerlo. Y no se realmente cuál fue la razón para que lo permitiera. El caso es que no le busco muchas explicaciones. Estos momento aquí nos ayudan para estar alejados del régimen alfista que se imparte en nuestra casa.

- ¿Podrías ir a dejarle estás verduras al señor kai porfavor hijo?

- Si mamá, voy de inmediato.

El me agrada. Es un alfa mayor, que no tiene los mismos pensamientos de los demás. El es respetuoso y atento con su omega. La cuida y  protege como su más presiado bien.
Si algún día me enlazo con algún alfa, me gustaría que fuese como el. Pero en este pueblo eso es solo un sueño.

Cuando me dirigía hacia el lugar Woojin apareció frente a mi. Está sudando y su respiración está agitada. Está en celo. Esto no es para nada bueno. Estoy solo con el y soy un Omega.
Me jaló fuertemente y me llevó a un callejón muy poco transitado.

- Puedes sentirlo Omega. Puedes sentir mi aroma a celo. Estoy muy necesitado de enterrarme tan pronto como pueda en alguien. Y la diosa luna me ha premiado. Estás aquí. El Omega que debe ser de mi pertenencia, Está frente a mi y que mejor momento de que lo haga oficial que este.

Mis sentidos deberían estar nublados debido al potente aroma de celo que desprende. Pero lejos de eso solo me está causando repugnancia. Se lo que pasará aquí, no podré evitarlo. Pero eso no hará que intente luchar por mi libertad.

Le di un golpe en su entrepierna y traté de huir. Pero mis intentos fueron en vano. Se levantó rápidamente y jalo de mi cabello para volver a ponerme en el sitio en el que estaba.

- Quieto Omega. Vas a quedarte aquí y vas a complacer a tu alfa como corresponde.-dijo usando su voz de mando-.

Por alguna extraña razón esta no tuvo ningún efecto en mi. No me ví en la obligación de obedecer.

- Jamás permitiría que un alfa tan despreciable cómo tú se convierta en mi pareja de por vida.- dije-.

Cuando intenté soltarme nuevamente, su fuerza incrementó. Su agarre se hizo más fuerte y Vi como una furia inmensa estaba inundando sus ojos. Se veían de un tono rojo y era completamente aterradores.

- No dejas de sorprenderme Omega. Veo que la voz de mando no tiene efecto en ti. Pero esto hará las cosas más divertidas. Luego de que te tome y te marque seré reconocido como el alfa que domó al Omega que no responde a la voz. Seré visto como el hombre más poderoso de este pueblo.

Dicho esto arranco mi ropa de un solo tirón. Estoy desnudo frente a el y temblando. Esto ya es un hecho. No puedo hacer nada para frenarlo. Las pocas que personas que pasaban por ahí , no prestaron gran interés. No están dispuestas a interferir en el celo de un alfa.

Comenzó a besar mi cuerpo por todas partes. Tocaba a su antojo.

Las ganas que tenía de vomitar se estaba intencifiando. Estoy haciendo arcadas debido a que no puedo controlarlo.

- Ni se te ocurra hacerlo taehyung. Si lo haces haré  que tragues tu maldito vómito.

Me giró hacia la pared y alieneo su miembro en mi entrada. Estoy gritando y retorciéndome, pero eso no parece importarle. Ingresó en mi de una sola estocada y comenzó a embestir salvajemente. Me está lastimando. Siento que mi ano sangra, y el no se detiene.

Lagrimas de dolor y desesperación están cayendo por mis mejillas.
Este es el fin de mi vida. Está pasando lo que más temí desde mi presentación.

Siento como su nudo se está formando dentro de mi y me está rasgazgando. No le importa el daño que me causa, el solo está viendo por conseguir lo que quiere.

Sus dientes acaban de enterarse en mi cuello. me marcó. Ya dejé de pertenecerme a mi mismo.

Debería sentir como el lazo se está formando. Pero no hay nada más que dolor. No se siente como escuché que lo haría. No hay conección. Solo una marca en mi cuello.

Woojin salió de mi y comenzó a reir desesperado. Como si se sintiese orgulloso de lo que acaba de hacer. Yo solo le ruego a la diosa luna no portar sus cachorros jamás.

- ¿Ves lo rápido que fue todo? Ahora eres totalmente mio Omega. Y voy a disfrutar mucho tenerte a mi entera disposición. Iremos a tu casa por tus cosas. Te quiero hoy mismo viviendo conmigo.

Mis lágrimas no dejan de salir. Ahora le pertenezco para siempre. Lamentablemente es así, debo obedecer a mi deber como Omega. Si alguna vez pensé que podría ser diferente, esos pensamientos acaban de quedar enterrados.
Lo seguí hasta mi casa.

Al entrar , ví a mi padre acercarse a nosotros.

- Ya está hecho Suho. Tal como acordamos. Acabo de reclamar a mi Omega y lo llevaré conmigo.

- Felicitaciones Woojin. Espero y este inservible te haya satisfacido como corresponde. Sube por tus cosas taehyung.

- Padre... Dije en un sollozo.

- Ya está hecho, le perteneces a Woojin, tuvo nuestra autorización y se la dimos. La diosa luna no lo ubiese permitido si esto fuese incorrecto. Acepta tu destino. No reniegues.

No puedo creerlo, fue el. Mi padre le dió la autorización a Woojin para que me reclamara. Con esto me demuestra que el odio hacia mi no tiene límites. Yo no pedí ser Omega, no pedí está familia y sobre todo no pedi nacer.

Bajé rápidamente con mi pequeña maleta. Las cosas que tengo son pocas, solo las justas y necesarias.

- Nos vamos Omega. Desde hoy tu vida será como corresponde. Aprenderás a ser el mejor de tu rango. De eso me encargaré yo.

Luego de eso deje atrás mi "hogar" y comenzé a vivir el peor infierno que hubiese imaginado.





>>Actualidad<<



Llevo tres años con Woojin desde que me marcó. Mi vida solo se ha basado en atenderlo, cuidar la casa y dejar que me folle cada vez que se le antoja. No es como si pudiese negarme. Las pocas veces que lo he hecho, me ha golpeado brutalmente. Gracias a la diosa luna. No he quedado embarazado. Y es una cosa más por la que me gano golpes y maltratos de ese alfa. Porque si,  jamás me he referido a el como " mi alfa" , porque no lo es. Y nunca lo será.

Me hizo abandonar la universidad, y me mantiene encerrado en su casa. Solo tengo permitido salir cuando debo hacer las compras. Y cada vez que lo hago al llegar me revisa y olfatea de pies a cabeza. Si hay algo en mi que no le gusta, me castiga. Aveces son golpes, otras no me permite comer. O también hay veces en que me encierra en el sótano.

En un principio sentía que no podía seguir viviendo. Intenté suicidarme muchas veces, pero no logré el cometido. Al día de hoy creo que soy como un robot. Funcionó automáticamente. Me adapté a lo que me tocó y dejé de luchar.

.
.
.
.
.
.
.

Hoy es día de mercado y tengo que ir por  nuestros víveres. Voy a paso rápido, no quiero demorar más de lo permitido.

- Tae.. el está aquí.

Que es esto. Mi lobo dejo de hablarme cuando la marca se concretó. No es posible que lo esté haciendo ahora.

- Nuestro alfa está cerca..

Un miedo enorme me abordó. Si Woojin está aquí significa que me humillara como siempre lo hace en público. Comencé a temblar violentamente.

- Nuestro verdadero alfa Tae. No ese que nos marcó a la fuerza. Nuestro predestinado.

¿Será  esto posible? Comencé a buscar y oler el aire en busca de algún indicio. Se que si lo que dice mi lobo es cierto. No hay nada que pueda hacer. Yo ya llevo una marca en mi cuello. Pero tengo la necesidad de saber quién es, cómo luce y a qué huele.

Justo ahí, en un pasillo, un hombre completamente hermoso. Tiene el aura dominante típica de un alfa. Pero hay algo más.
Huele a menta , chocolate y anis. Mis sentidos están completamente inundados. Es el, solo las parejas predeterminadas pueden oler el tercer aroma del contrario. Mi corazón está latiendo muy rápido. Siento una emosión inundar todo mi cuerpo. Quiero acercarme a el y hundir mi nariz en su cuello. Pero no debo. No puedo hacerlo.
Cuando sus ojos negros se posaron en mi.  Sentí una corriente pasar por todo mi cuerpo. El pánico me inundó. Salí corriendo del lugar. Esto no es correcto. Woojin me matará si se entera.


Pov junkook



Estuve en un viaje de carretera demasiado largo, ahora mismo tengo mucho apetito y puedo divisar un pequeño pueblo a la orilla del camino. Me detendré y buscaré comida, abastecerse mi auto de gasolina y seguiré mi camino.

Entré a un modesto supermercado y comencé a caminar por los pasillos para elegir que compraría.

Cuando estaba a punto de dejar mis cosas en el carro de compras un olor delicioso llegó hasta mi. Lavanda, Jazmin y romero. Esperen reconocí los tres aromas.

- Jungkook, lo encontramos... Al fin. Encontramos a nuestro Omega.

No hay duda alguna que es el, mi corazón se está saliendo de mi pecho y me volveré loco si no me acerco de una vez.

Al levantar la vista ví a un joven castaño con unos hermosos ojos azules. Es la imagen más preciosa que mis ojos han visto jamás.
Pero ví algo que me desagrado de sobremanera. ¿Lleva una marca en su cuello?. No es posible. ¿Porque mi Omega permitiría ser marcado por alguien más?
Se que el me reconoció como su alfa por la mirada que me está dando en este momento. Pero está triste, se ve muy asustado.
Cuando me dispuse a acercarme, el solo salió corriendo del lugar.
Salí rápidamente para alcanzarlo pero ya no había rastro de el.

Necesito quedarme en este pueblo y encontrarlo. Necesito saber el motivo de que este enlazado a alguien más. En los pocos minutos que he estado aquí, he descubierto que los alfas de este pueblo son unos machistas. Y denigran mucho a los omegas. Y eso es algo que hacer hervir mi sangre.
Con que derecho se atreven a ofenderlos de esa forma. ¿Acaso no están concientes de la importancia que tienen en nuestras vidas? El Omega siempre debe ser superior al alfa, ellos son quien nos hacen felices y nos dan una familia. Se merecen el respeto de todos. No entiendo  el pensamiento de los alfas de aquí.
Y no quiero imaginar que la explicación para la marca en el cuello de mi Omega se deba a que lo enlazaron contra su voluntad. De ser así. No me importará una mierda el tipo que lo hizo. Lo mataré con mis propias manos.

Busqué un hostal donde quedarme mientras encuentro a mi Omega. Si el está viviendo un infierno aquí. Me lo llevaré. No dejaré que siga sufriendo.


Pov taehyung.


Al llegar a casa corrí a darme un baño. Siento que el olor de ese alfa está impregnado en mi piel y ni siquiera me acerqué a él.
¿ Porque me castigas diosa luna?
¿Por qué no lo hiciste  aparecer antes que todo esto pasara?
Estoy llorando y déjo que mis lágrimas se vayan con el agua, mientras lavo mi cuerpo.
No entiendo cómo es posible que su olor haya quedado en mi sin habernos tocado.

Sentí ruido en la planta baja, Woojin acaba de llegar. Salí rápidamente del baño y me vesti. Cuando estaba poniendo mis zapatos, el entró a la habitación.

- ¿Hay alguna razón para que estés con el pelo mojado? Tu nunca tomas una ducha durante el día. Dime Omega. ¿ Que paso mientras yo no estaba?

- Na- nada Woojin, solamente sentía mucho calor. Estaba sudado y decidí hacerlo. Si te molesta no volverá a ocurrir.- dije-.

- Alfa!! ¿Cuando mierda vas a llamarme como corresponde?.

Gritó frente a mi rostro.

- Lo siento, yo tratare de hacerlo.

- Bueno, no necesito que me llames de esa forma para saber que me perteneces. La marca en tu cuello es mi sello de garantía.
Pero.. ¿porque me mientes y dices que no pasó nada mientras estabas fuera? Contestame pequeña zorra. Los chismes vuelan rápido en este pueblo, lo sabes.

- Porque no pasó nada. Solo fui al supermercado y volví a casa. No hize nada Woojin, te lo juro.

Me dió una bofetada  que me hizo caer al piso. Luego comenzó a patear mi cuerpo con violencia.

- YA ME DIJERON DE LAS MIRADAS QUE TUVISTE CON ESE ALFA FORASTERO!! NO TIENES PERMITIDO MIRAR A NINGUN OTRO ALFA QUE NO SEA YO!! ERES MIO!

¿Cómo se enteró? Unos de sus malditos amigos deben haber estado vigilandome.
El no para de golpearme y me siento muy débil

- No más por favor. Yo no lo volveré a hacer. No miraré a nadie más. Pero deja de lastimarme. Duele.

Paró sus acciones y se alejó un poco de mi cuerpo.

- Te perdonaré por esta vez. Pero tendrás un castigo. Yo tengo que hacer un viaje corto no tardaré más de tres días. Mientras tanto quedarás encerrado aquí. No tienes permitido comer. Necesitas entender que lo que hiciste no puede volver a repetirse.

No puedo contradecirlo, si lo hago volverá a golpearme y no creo poder seguir aguantando más golpes.

Luego de eso salió de la habitación y lo sentí poner llave en esta.
Si bien estaré tres días encerrado sin comida, también se que serán tres días en que no lo tendré cerca y eso me hace tener un poco de esperanza.

.
.
.
.
.
.

Es el segundo día que estoy aquí y mi estómago duele de hambre. Me siento deshidratado y sin fuerzas. Estaba
Tan metido en mis pensamientos que no percibí inmediatamente el olor que estaba llegando hasta mi.

- Nuestro Alfa está cerca.. vino por nosotros.

Se me hace muy extraño escuchar a mi lobo después de tanto tiempo. Pero se siente bien. Me siento menos solo.

Me acerque como pude y miré por la ventana. Y ahí estaba el. De pie frente a mi. Me está mirando con tristeza y preocupación.

- Hola, soy jungkook. Perdón por aparecer aquí. Pero necesitaba encontrarte- gritó desde donde estaba hacia la ventana por la cual estoy asomado-. ¡¿Que te paso?!. Baja para que pueda verte y ayudarte.

Debería haber cerrado la ventana y simplemente haberlo ignorado. Pero no puedo. Algo en mi me dice que el puede rescatarme.

- Yo- yo no puedo bajar. Estoy encerrado. - dije-.

Vi como sus ojos se oscurecieron y su aura destilaba ira. La cual no me asustó en lo más mínimo. Se que lo que le dije provocó esa reacción.

Sentí un estruendo en la planta baja, creo que derribo la puerta. Porque escucho sus pasos acercarse a la habitación. Me aparte, porque se lo que sigue.

Vi la puerta caer en Miles de pedazos.

Se quedó inmóvil observando detalladamente. Hizo un recorrido por todo mi cuerpo con su mirada.
Y luego solo me abrazó. Y me sentí seguro entre sus brazos. Lo conozco recién, pero el solo hecho de saber que es mi predestinado me hace confiar. Estoy frotando mi nariz sobre su cuello. Llenandome completamente de su olor

Me apartó suavemente de su pecho y me miró dulcemente.

- ¿ Me dirás cuál es tu nombre?

- Soy taehyung- respondí.

- Tu nombre es tan hermoso como tú. Pero ahora mismo estás muy lastimado necesito atender tus heridas.

- Necesito agua porfavor. Yo no la he bebido hace dos días. Y mi garganta está quemando.- dije-.

Inmediatamente bajó a paso apresurado y fue hasta la cocina donde tomo un vaso de agua y me lo llevó.

Lo tomé rápidamente.

- Despacio pequeño. Llevas días sin hidratacion, puedes vomitarlo si no lo tomas con calma.- me miraba atento mientras bebía.
¿ Tu alfa te hizo esto?- preguntó.

- El no es mi alfa!!. Nunca lo será.!!
Dije en tono molesto.

- ¿Es el quien hizo esa marca en tu cuello?

- Si. Pero fue en contra de mi voluntad. Yo- yo no quería nada de esto. El solo me obligó.- dije comenzando a llorar.

- Yo no tengo derecho a estar aquí, pero se que tú también lo sentiste.
Estoy seguro que eres mi pareja predestinada. Y si me estás diciendo que el no es tu alfa y que te marcó a la fuerza. Te diré que voy a matarlo. Y luego de eso te llevaré conmigo. ¿Tu quisieras ir conmigo?

Su forma de hablarme me hace latir el corazón muy rápido.

- Si lo sentí. Mi lobo había dejado de hablarme hace mucho. Y volvió a hacerlo al verte.
Que más quisiera yo que salir de aquí y por fin estar libre de Woojin. Pero ya es tarde. El lazo está hecho. Estoy atado a el de por vida.

- No lo estás. Dime ¿ Cuando te marcó sentiste la conección?

- No sentí nada, solo dolor en el lugar donde enterró sus colmillos. Mi lobo lo rechazó. Jamás lo acepto como nuestro alfa. Tampoco reaccioné a su voz de mando.
Su aroma me desagrada y solo siento miedo hacia el.

- Entonces el lazo no se formó. ¿Me dejarías probar algo?

Asentí dudoso a lo que me preguntó.

Se separó unos paso de mi y luego uso su voz.

- Ven aquí Omega. -dijo-.

Y mis pies se movieron por si solos. Respondí a su petición inmediatamente.  El sonrió ante lo sucedido.

- Perdón por usar mi vos contigo. Solo necesitaba saber si respondías a mi lobo. Y lo haces. No todo está perdido.
Hay dos formas de romper con tu marca.
La primera es que mate al alfa que lo hizo. Lo cual estoy ansioso por hacer. Y la segunda es que ponga mi marca sobre la de el. Cosa que planeo hacer solo cuando tú me aceptes. ¿ Estarías dispuesto a hacerlo?

Una paz me inundó completamente. Quisiera que jungkook matara a Woojin por todo el daño que me causo. Pero pensar en tener la marca de mi predestinado en mi cuello es algo que me está haciendo enloquecer. Y  siento como mi lobo da saltitos debido a sus palabras.

- Yo aceptaré lo que tú quiera hacer.

- No tienes solo que aceptarlo. También debes quererlo. Yo jamás te obligare a hacer algo en lo que no estés de acuerdo.
Llevo tanto tiempo buscándote. Que parece irreal tenerte ahora frente a mi.

Sus palabras solo hacen ver el ser perfecto que es.

- Si quiero que lo hagas. Pero quiero que me marqués antes de matar a Woojin, tal vez te estoy pidiendo mucho pero quiero que pague por estos tres años que me ha estado lastimando. Que sienta que ya no le pertenezco.
Creo que eso sería el peor castigo que podría recibir para lo que hizo.

- Wow no puedo creer que lleves tres años en este infierno. Perdón por no encontrarte antes. Pero te prometo que desde ahora no te dejare. Aunque lleves mi marca. Lo haré como corresponde. Te cortejare cómo debe ser. Cómo se merece un Omega. Y haré que me ames con todo tu corazón. Tal como yo lo estoy empezando a hacer.

Me lanze hacia sus brazos. Y rodee su cintura con los míos. Al fin siento que estoy en el lugar correcto, con la persona indicada.

- ¿Puedo besarte? Mi lobo está un poco ansioso de volver a tener a su mate.

Cerré mis ojos dándole permiso para que me besara. Cosa que hizo de inmediato.
Sus labios se movían suavemente sobre los míos. Fue relamente delicado. No intentó tocarme ni nada  por el estilo. Solo puso sus manos sobre mis mejillas y me besó.

Nunca en mi vida me había sentido tan feliz y pleno.

Se apartó suavemente volviendo a dejar un casto beso sobre mis labios.

- Te sacaré de aquí. Vendrás conmigo ahora mismo. Estoy quedándome en un hostal del pueblo. Tomaré mis cosas y nos iremos lejos. Una vez que la marca esté hecha. Vamos a volver por Woojin.

Tomó mi mano y juntos salimos de esa casa que por tantos años fue testigo de mi sufrimiento.

.
.
.
.
.
.
.
.

Han pasado dos semanas desde que salimos del pueblo. Jungkook me trajo a su departamento. Está en la ciudad. Me gusta mucho aquí. Es totalmente espacioso y hay muchas cosas Nuevas por ver.

Desde que llegamos kookie se ha encargado de cortejarme. Todos los días llega con flores y me invita alguna cita. Yo me siento enamorado de él. Y se que es muy pronto pero quiero estar con jungkook. Necesito ser completamente suyo.

- Aquí estabas amor. Siempre te encuentro mirando la cuidad desde el balcón. Me alegra que encontraras tu lugar favorito. - dijo dejando un corto beso en mis labios-.

- Me gusta mucho este lugar. Me da paz.
Pero lo que más me da paz es tenerte cerca .. alfa.

- ¿que?  ¿Escuché lo que creo?, ¿Eso quiere decir que me aceptas como tú alfa?.

Me hace gracia que se comporte como un niño pequeño cuando está feliz. Me hace amarlo más cada día.

- Si. Te quiero jungkook. Quiero que seas mi alfa, ahora y por siempre.¿ Me aceptas como tú Omega?

En menos de un segundo me tenía rodeado por la cintura y mis pies ya no tocaban el piso. Está girando conmigo en sus brazos. Se siente feliz. Y yo también lo estoy.

- Gracias, gracias amor. Muchas gracias por aceptarme. Prometo hacerte el hombre más feliz que puede existir.

Luego de eso me besó. Comenzó como un beso suave, pero a medida que los segundos pasaban aumento su intensidad.

- ¿Puedo... Puedo hacerte el amor.?

- No hay nada en el mundo que quisiera más que entregarme completamente a ti.
Puedes tomarme alfa. Soy todo tuyo.

Volvió a tomar mis labios y comenzó a besarme profundo. Su lengua se abrió paso dentro de mi boca y yo la recibí gustoso.
Sacó mi ropa lentamente y yo hize lo mismo con la suya. No lo había visto desnudo. Pero puedo afirmar que es la imagen más gloriosa que mis ojos han visto.

Avanzamos así, besándonos hasta llegar a la cama. En la cual me dejó caer suavemente mientras se internaba  entre mis piernas.

Sus besos decendieron por mi cuello hasta llegar a mis pezones. Los cuales lamió suavemente sacandome pequeños gemidos.
Esta en teoría es mi primera vez. Ya que lo estoy haciendo bajo mi libre decisión.

Mi entrada está bastante lubricada debido a su toque.  No creo necesitar más preparación y la verdad me muero por sentirlo dentro de mi.

- Voy a entrar cariño. Si sientes que te lastimo o algo no te gusta solo dime y paramos esto.- dijo-.

Alineó su pene en mi entrada y comenzó a ingresar lentamente. Tan lento que me estaba haciendo delirar.

Mis paredes se están ampliando para recibirlo.

Cuando estuvo dentro de mi por completo ambos soltamos un gemido alto, debido a la sobrestimulacion que estamos sintiendo.

Comenzó un Vaivén suave y profundo. Siempre cuidando de no lastimarme.

Que sea tan considerado hace que mi corazón se vuelva loco de amor por el.

Estamos gimiendo y besándonos desesperadamente. Ambos estamos vueltos un desatre.
Pero me siento feliz. No puedo evitar soltar lágrimas debido a todo lo que me hace sentir.

- Está todo bien amor.  Tranquilo, estoy aquí contigo.

Seguimos haciendo el amor durante unos minutos más, hasta que sentí su nudo comenzar a formarse. Sin dudarlo gire mi cabeza hacia un lado dándole más acceso a mi cuello.
Jungkook no dudo un segundo, en enterrar sus colmillos sobre la marca de Woojin. Borrando completamente todo recuerdo de que hubiese estado ahí.

La conección se sintió al instante. Puedo sentir sus emociones perfectamente. Está feliz y me ama. Ahora todo está claro.
Mi lobo hizo bien en rechazar la marca de Woojin . Estaba esperando la marca de mi alfa. Ahora puedo sentir todo. Es como si nuestras almas se hubiesen unido a través de nuestro lazo.

- Eres completamente mío amor. Aceptaste la marca. Puedo sentir todo lo que sientes en este momento. ¿ Tu puedes sentirme a mi?

- Lo hago. Y te amo junkook. Te amo mi alfa.

Nos volvimos a besar dulcemente.

Esperamos unos minutos que el nudo desapreciera y el salió suvemente de mi interior. Robándome otro gemido.

Nos abrazamos desnudos sobre la cama. Con nuestras respiraciones agitadas.

- ¿Sabes lo que sigue amor?

- Lo sé. Vamos por ese malnacido.

.
.
.
.
.
.
.
.
.

Al día siguiente vamos camino hacia mi antiguo pueblo. Jk se ve bastante orgulloso de verme lucir su marca.

Los ojos curiosos de los habitantes del pueblo están siguiendo nuestro camino.

Íbamos a la casa de Woojin pero lo vimos frente a la casa de mis padres hablando con ellos. Se nota que no ha dormido y se ve muy molesto.

Bajamos del auto y nos acercamos a ellos.

- Hasta que por fin apareces maldita puta. Te fuiste durante dos semanas con tu amante y ahora vuelves. Te enseñaré que lo que hiciste merece un castigo.

Se acercó a mí con claras intenciones de golpearme, pero junkook se interpuso en su camino.

- Cómo te atreves a hablarle así a mi Omega.

La cara de desconcierto de Woojin me está causando risa.

- No lo notaste. No sentiste cuando tú lazo se rompió. Tae es mi Omega ahora. Tiene mi marca. ¿Ves lo hermosa que se ve en su cuello?

- Como te atreviste Omega. Cómo fuiste capaz de dejar que alguien más que no fuese tu alfa te marcara. Eres una desgracia para esta familia.- dijo mi padre-.

Woojin se abalanzo sobre jungkook con la intensión de dañarlo. Pero no tuvo éxito. En un ágil movimiento, mi alfa lo levanto desde su cuello y lo dejo caer con fuerza sobre el pavimento. Sentí el sonido de sus huesos.

Mi padre está estatico en  su lugar, puedo ver qué le teme a jungkook.

- ¿Sabes lo que sigue Woojin.? Voy a Matarte.  Y en este pueblo de mierda es totalmente legal. Ya lo investigue. Estoy defendiendo el honor de mi Omega.

Dicho esto no dejo que Woojin respondiera y levantó su cabeza para hacerla chocar otra vez contra el pavimento. Una vez tras otra. Hasta que su cuerpo dejó de moverse. Y ya no había un corazón latiendo en el.

¿Será muy enfermo de mi parte, después de haber visto a jk hacer eso. Querer que me folle? Rei de mis pensamientos.

No siento pena ni lastima de ver el cuerpo inherte de Woojin sobre el suelo. Estoy conciente se merecía ese final, como castigo a todo el mal que hizo.

- Mira como era una pequeña mierda devil.- dijo jk-.

Comenzé a reír por sus ocurrencias.

- Así es que tú eres el padre de mi Omega. Espero que te haya quedado claro después de lo que viste, que cualquier ofensa o maltrato dirigido hacia Tae, se pagará con sangre. No tolerare ningún tipo de ofensa hacia el.
Así esque  si alguna vez deciden buscarlo, van a pedirle perdón de rodillas. Y si el lo acepta yo también lo haré. Pero si el no lo hace, espero que sepan que serán agregados. A la lista de mis enemigos.
Vamos amor. Salgamos de este lugar. - dijo tomando mi mano-.

- Dame un minuto alfa.

Me acerque hacia mi madre que miraba todo con sus ojos brillantes.

- Me iré madre. Tal vez no volverás a saber de mi en mucho tiempo o quizá nunca. Por lo mismo tienes solo esta oportunidad para venir conmigo. Deja todo esto y se libre. Tú lazo tampoco se formó. No dependes de mi padre. Ven conmigo. Aún tienes tiempo de ser feliz.

Mi padre está furioso por mis palabras. Pero no se atreve a decir nada con jungkook ahí.

Mi madre sin pensarlo dos veces tomo mi mano y acepto irse con nosotros.

- Prometo que la cuidare como una madre. No sienta temor de la decisión que está tomando- le dijo junkook -.
Y ella le sonrió con sus ojos inundados de lágrimas.

Escuchamos a mi padre gritar tras nosotros, pero ninguno miro atrás. Los tres abandonamos el lugar juntos.

.
.
.
.
.
.
.

Había pasado un mes desde que llegamos con mi madre a casa de jungkook. El le dió un empleo como su secretaria en su empresa. Y ella esta completamente feliz con esto.

Supe por mi alfa que a mí  madre la está cortejando uno de  sus abogados. Es un buen hombre. Pero ella aún no se atreve a entrar en una relación. Y la verdad la comprendo. Estuvo muchos años a la sombra de mi padre. Es lógico que ahora quiera disfrutar su libertad. Debe tomarse el tiempo que necesite.

Hoy me he sentido muy mal. He estado toda la mañana con náuseas y mareos. Por lo mismo voy rumbo a una cita médica. Necesito saber que anda mal conmigo.

No le quiero contar a mi alfa aún sobre mi malestar. Por qué se que se preocupara y está con mucho trabajo en este momento. No quiero intervenir en sus responsabilidades.

Una vez en la consulta le dije al doctor como me sentía. El me mandó a hacer unos análisis. Los cuales estoy esperando en este momento.

- Sabes que tenemos cachorros dentro de nuestra panza Tae. No es necesario todo este papeleo.

- No me pongas más nerviosos de lo que estoy, perro malo. Le diremos esto a nuestro alfa pero con pruebas de que es real.

Últimamente la comunicación con mi lobo ya Sido más constante. Nos entendemos bien a pesar de tener nuestras diferencias en alguna ocaciones.

Me acaban de entregar los análisis y puedo ver en letras mayúsculas escrito en medio.

POSITIVO.

Estoy muy feliz en este momento, Tomé mi celular y llame a mi alfa.

-Hola amor ¿Todo bien?

- Si lo está alfa. Solo queria saber si hoy podrías llegar antes a casa. Tengo algo de lo que platicar contigo.

- Puedo hacer eso. Cada cosa que mi Omega pida se hará. Pero porque no vienes a mi oficina. Así podría verte y besarte un poquito. Te extraño mucho ¿Sabes?

Amo que sea así de dulce conmigo.

- Está bien. Estoy cerca llegaré en unos minutos.
Nos vemos, te amo alfa.

- Y yo te amo a ti mi hermoso omega.

Dicho esto colgué la llamada y tomé rumbo hacia su lugar de trabajo.

Al llegar pase sin anunciarme. Todos ahí saben que soy el Omega de jungkook. Subí al ascensor y llegué hasta el último piso donde se encontraba su oficina.

- ¿ Puedo pasar?- pregunté.

- Eso ni siquiera debes preguntarlo hermoso. Tu puedes entrar aquí cuando quieras. Y si estoy ocupado no importa. Dejaré lo que esté haciendo por atenderte.- dijo y se acercó a besar mis labios-.

Sin decir nada más  le extendí el resultado de los análisis para que lo viera con sus propios ojos.

Su cara de sorpresa y felicidad me encanta.

- ¿Un cachorro? ¿En tu hermosa pancita tienes a nuestros cachorros?

Asentí.

Entre lágrimas me abrazó y comenzó a besar mi  rostro. Luego se puso sobre sus rodillas y comenzó a besar mi vientre.

- Gracias amor, no sabes lo dichoso que me siento con esta noticia. Me estás dando el regalo más preciado de mi vida. Te estaré eternamente agradecido. Te amo, te amo, te amo.

Hize que se levantara para abrazarlo correctamente. Y besar sus labios .

- Estoy tan feliz mi alfa. La diosa luna nos bendijo con los más maravilloso que podríamos desear. Por fin tendré la familia que siempre soñé , junto a mi alfa. El alfa de mis sueños. Prometo darte todos los cachorros que la diosa luna me permita.

Seguimos abrazados y dándonos mimos durante el resto de la tarde.

Después de la mordida y la violación de Woojin , pensé que mi vida se habia acabado. Pero de pronto llegó a ella jungkook. Y me demostró un amor verdadero y puro. Me devolvió a la vida. Está vida que estoy viviendo junto a el. Y la cual planeo vivir intensamente. Hasta que nuestros cuerpos dejen de existir.
Tengo la convicción que después de que eso pase , nos volveremos a encontrar en nuestras siguientes vidas. Aún que sea difícil, siempre encontraremos el camino hacia el otro.





Fin?...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro