You know what, I thought I was dreaming again.

Akala ko ay pinaglalaruan lang ako ng pandinig ko. I thought I was just imagining things. Masyado na akong naniwala sa mga panaginip ko, kaya akala ko ay panaginip lang rin nang sabihin mong isa ako sa mga taong mahalaga sa'yo.

Hindi mo ba nahalata? My cheeks were burning awhile ago. I couldn't help but to surpress my smile. Hindi naman masama ang kiligin, 'di ba? Paano ba naman kasi, sobrang seryoso nang boses mo. Hindi ko tuloy mapigilan ang sarili ko.

Maybe if you continued behaving that way, iba na ang iisipin ko. Naguguluhan na ako. Ano ba talaga tayo?