Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

XXX: Ill-Fated Demigod

Heshiena's Point of View

"Good afternoon, demigods! We are here to continue the training. Same pattern like yesterday," Sir Michael greeted us. Tinapunan niya kami ng tingin. "It's your time to impress me," he added.

Kinabahan ako sa sinabi niya. Ngumiti pa siya na nagpadagdag ng kaba sa akin. Unang beses kong sumabak sa ganito. At hindi ko alam kung ano ang magiging kahinatnan ko. Sir Michael once again look into the record sheet that levitates in front of him.

"Nkri, Blaze, Ace, Dash, Erin, Mavros, and . . ." Inangat niya ang kaniyang ulo upang tignan ako. The worry in his eyes prevails. I saw his chest moved, a sign that a sigh escaped from his lips. "Heshiena."

Sir Michael gestured his hand. Kaagad namang nakuha namin ang ibig niyang iparating. Everyone started walking to the center of the chamber. Habang ako naman ay nakayuko lamang nakasunod kay Mavros. I slowly bit my lower lip to calm myself.

Nang makarating kami sa sentro ng training chamber na 'to ay inihagis ni Sir Michael ang coins sa ere. Katulad lamang noong ginawa niya kahapon. When the coins flipped, it changes into a ball device that can produce illusions.

"On your mark!" Sir Michael shouted to let us know he's going to push the button.

Me, on the other hand, couldn't stop myself but to tremble in fear. My hands were profusely sweating. At kanina pa ako lunok nang lunok ng laway ko. I gasped for air when I heard Sir Michael finally clicked the button.

After that, nagsilabasan ang mga iba't ibang klaseng nakamamatay na sandata. In a matter of second, it landed to the floor and turned into wolves. Nakakatakot pala kapag ikaw na ang nandito.

I wish I could manage to manipulate whatever ability I have.

My eyes grew wider when I saw stray weapons are coming to our direction. Two weapons went straight to where I am standing. Sa sobrang takot ko hindi ko na kayang maigalaw ang mga paa ko. Kasabay na nanginginig na ang aking tuhod, kamay at mga labi.

Napabagsak na lamang ako nang biglang may bumangga sa akin. Saktong pagkabagsak ko sa sahig kasabay ng taong bumangga sa akin ay siyang paglagpas ng sandata sa mismong kinatatayuan ko kanina. Kapag hindi ako bumagsak sa sahig, panigurado'y bumaon na ang mga 'yon sa katawan ko.

"Are you okay? Are you hurt?" sunod-sunod na tanong sa akin ng pamilyar na boses.

Napatingin ako sa kaniya. There I saw Mavros' worried face looking at me. My eyes suddenly watering, but I was quick to restrain it by biting my lower lip.

Hanggang ngayon ay nagkatinginan pa rin kaming dalawa ni Mavros sa mata. It's as if he's waiting my response. I nodded my head twice. Nang makita niya ang itinugon ko'y tumayo siya. Nang makatayo siya ay inilahad niya ang kaniyang kamay.

Kaagad ko namang nakuha ang gusto niyang iparating. When I finally got up, out of the corner of my eyes, I saw two wolves coming for Nkri. Ikinumpas niya ang kaniyang mga kamay. In a matter of seconds, she managed to summon a spear.

Pagkatapos niyang i-summon 'yon ay nag-iba ang suot niya. She's now wearing an imperial gold armor overflowing with white robes. Ilang pulgada na lang ang mga lobo, nakatayo pa rin siya. Tila ba'y sinusuri niya ang mga kalaban.

When the wolf on the right jump, Nkri simply dodged. Napalingon si Nkri sa isa nang mapansing tumalon na ito papunta sa kaniya. She quickly turned around, and kick the wolf on the face when her back facing the opponent.

She didn't give them a chance to harm her. Nang bumagsak ang isa ay siyang paglingon ni Nkri sa kaniyang likuran. She held the spear vertically with the left hand uppermost on the spear shaft, while the right foot is forward in a rear weighted stance.

Tumakbo ang lobo papunta sa kaniya habang tumatahol ito. Nasundan ng mata ko ang bawat galaw niya. When the wolf jumped, she was quick to thrust the point edge of the spear right directly to the wolf's gaping mouth.

Humanga kaagad ako. Subalit mabilis din itong napawi. Hindi katulad ko. Hanggang ngayon ay nangangapa pa ako. I wanted to ask help, pero hindi ko itinuloy dahil ayoko rin namang mag-abala. Kaya nag-training ako nang mag-isa kagabi. Unfortunately, wala man lang akong napala.

After that fight, everything around me started to become busy and ugly. Everyone starting to fight with the wolves, as if they are defending themselves from death. Habang ako naman ay hindi pa rin makagalaw.

Nasa likuran pa rin ako ni Mavros. Nanginginig na parang pinako sa kinatatayuan. Napalingon ako sa kaliwa ko nang marinig ko ang pagdaing ni Erin. My eyes grew wider when I saw two wolves jumped behind her back.

Dahil dito'y bumagsak siya sa sahig nang nakadapa. Wolves was about to tear her apart using their sharp nail-size fangs, but Erin was also quick to render herself invisible. The wolves were confused. Subalit bigla na lamang sila tumilapon pataas.

May mga lobong nagsisuguran papunta sa akin. Pero tumilapon ang karamihan sa kanila nang biglang may sumabog sa mismong harapan nila. Katulad ito noong unang pagdating niya sa academy. Another two arrows came out of nowhere, when it landed upon the floor, they glowed in white-hot and exploded in a geyser of flame.

Napakagat ako sa aking ibabang labi. Pumikit ako't nag-pokus. Bumagsak ang aking mga balikat nang mabigo na naman. I couldn't use the ability that I inherited from Poseidon. Am I really his daughter?

"Relax your mind, child."

Napasinghap ako nang biglang sumulpot sa utak ko ang boses ni Poseidon. Dahil dito ay sinunod ko ang pinayo niya sa akin.

"Clear your mind, remember the smell and sound of the sea crushing against the shore," he continued. "Imagine the image of the seas. And let them come to you, perceive your inten―" Nawala ako sa pokus nang biglang akong napasigaw sa sakit nang may bumaong talim ng espada sa braso ko.

"Heshiena!" umalingawngaw ang boses ni Mavros na punong-puno ng pag-aalala.

Mabilis niya akong dinamayan. Habang ako naman ay mangiyak-ngiyak na napatingin sa kaniya. Hinawakan niya ang hawakan ng espadang nakabaon sa braso ko. He looked at me again with full of worries in his eyes.

"I'll pull. Bear with the pain, okay? You'll be fine," he said in a sweet tone.

Dahil sa sinabi niya ay kahit papaano ay napanatag ang kalooban ko. Umiwas ako ng tingin sa espadang nakabaon sa braso ko. When Mavros pulled it quick, I screamed in excruciating pain. I heard the sound of tearing shirt. Kasunod ko ang paglapat nito sa sugat ko.

Muli akong tumingin sa braso ko. He covered my wound with his torn shirt. Habang tinakpan niya ang sugat na 'yon ay nandoon ang pressure. And it somehow the wound stopped bleeding.

"Can you hold this for a moment?" he asked.

Tumango na lamang ako bilang pagtugon. Habang ako naman ay napakagat na naman ng aking ibabang labi. My shoulders are still dropped.

I don't know how, but when I need to defend myself or I'm attached to certain things or a person, fate will not be in my favor.

Mavros stood in front of me, it's as if defending me. Habang may maraming mga lobong nagsisuguran papunta sa direksyon namin. Nakita kong ikinumpas niya ang kaniyang mga kamay. Ilang segundo ang makalipas ay biglang dumilim ang training chamber.

There are shadows lurking on the wall. There is a hint of despise in his intense black eyes. Ang mga dilim na nagkakakalat sa chamber na ito ay naging orbs. Those countless black orbs were floating above his head.

When he gestured his hand, and shoot the wolves. May iilang natamaan sa mga black orbs niya, pero may iilan ding hindi. Those remaining wolves suddenly fell upon the floor, whimpering in pain. My eyes grew wider when I heard their bones cracked.

And just like that, Mavros defeated them in a seconds. I gasped for air when he fell his knees upon the floor. Tila ba'y nawalan siya ng lakas. Mabilis akong lumapit sa kaniya. But when our eyes met, he just smiled.

"I'm sorry," guilty kong sabi.

He looked at me confused. Dahilan para mapatingin din ako sa kaniya nang naguguluhan. He just scoff and shake his head thereafter. He inhaled before standing up. Napatingin siya sa paligid. Dahil dito ay napatingin din ako.

There I saw Blaze effortlessly kicking and thrusting his spear to every enemy he could encounter. Just like Nkri, he's wearing imperial armor, overflowing with white robes while wielding a shield on his left hand.

Sa shield na 'yon ay may ulo ng babaeng may buhok na mga ahas. Pamilyar sa akin ang mukha ng babae. Seconds later, kaagad ko ring nakilala ang babaeng 'yon. That was Medusa.

"You disgusting wolves!" Nabaling ang tingin ko kay Dash nang marinig ko ang umalingawngaw niyang sigaw.

May hawak siyang golden sword sa kanang kamay niya. Sugod lang siya nang sugod sa mga lobo gamit ang sandata niya. But when he's in a brink of danger, gagamitan niya ang mga ito ng kaniyang kakayahang magmanipula ng plant vines. He either snap their neck or tied their paws.

Ace, on the other hand, levitate himself when his necklace suddenly glowed in pink. Kasabay nang pag-iba ng kulay ng kaniyang mata. Children of Aphrodite has the ability to make things float and persuasion.

As far as I can remember, Violeta called it charmspeak. My eyes once again grew wider in admiration when the wolves suddenly attacked each other. Until they fell upon the ground lifelessly.

After what Ace did, the wolves disappeared. Kasunod nitong naglutangan ang apat na barya pabalik sa mga palad ni Sir Michael. Nawala din ang sugat sa braso ko. I was quick to bit my lower lip when I realized he's terrifyingly silent.

Natahimik din kaming lahat. I saw how his jaw moved before looking at us. Kasunod nito ang pagbuntonghininga niya ng malalim. Dahil dito alam ko na kung bakit. My eyes went straight to the floor when I felt the tension.

Ano mang segundo, babagsak na ang nagbabadyang luha ko sa mata.

"Everyone did their best to impress me," he paused, "maliban kay Heshiena," Sir Michael straightforwardly said. "And that's fine." Napaangat ako ng tingin dahil sa sumunod niyang sinabi.

Sumalubong sa akin ang mga mata niya. He smiled, pero mabilis ding napawi nang sumeryoso siya. Muli na naman siyang bumuntonghininga.

"You have to learn to defend yourself. And learn how to use your ability. You are a daughter of lord Poseidon. Your father is one of the big three, therefore, without a doubt, you possess great power," he continued. "Use that ability to protect the people around you. Kung patuloy kang takot, walang mangyayari sa 'yo."

Naglakad ito papalapit sa akin. He tapped my shoulder and give me a quick smile. Habang ako naman ay napangiti nang mapait. Kung alam niyo lang. I am the ill-fated one among these amazing and strong demigods.

"You can't forever stay in one place, Heshiena." Those words hit my core. Any minute now, I could release the tears I am holding back. "Kailangan mong harapin ang lahat upang daigin sila. You are a demigod, and your smell is delicious to monsters. There are evils lurking in the shadow, Heshiena. That is why you have to learn to defend yourself, okay?"

Tumango ako bilang pagtugon. Pagkatapos ay tinapunan niya ng tingin si Mavros.

"You can ask Mavros for help," pahabol niyang sabi.

Napatingin ako sa aking tabi. Mavros just flashed a smile, the reason why I was quick to avert my gaze. Muling nabaling ang aking atensyon kay Sir Michael nang bigla siyang pumalakpak ng tatlong beses.

"All of you train hard this weekend," he started. "On Monday will be your fight examination. As usual, this will be held in a fighting arena. And the academy will be your audience," he added before dismissing us.

Habang ako naman ay kinabahan sa kinatatayuan ko.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro