Pov. Moonlight

Brendan lag in het ziekenhuis. Hij lag al 3 weken in coma. Gewoon veel te lang. Hij had nog een week voordat ze het apparaat stil gingen zetten.  Nu zat ik naast hem. Hij was anders maar wat er veranderd was wist ik niet. Hij leek sterker. Was dat omdat hij... Ik keek hem onderzoekt aan. Had hij een tatoeage die hem sterker maakt? Dat kon wel want ik had er ook zo één in mijn nek. Ik begon te kijken naar zijn armen. En hebbes een bijl. Hoe kwam hij daar aan? Ik moest hem helpen. Oke contact opnemen met zijn gave. Ik wist niet echt juist wat het was. Dit ging moeilijk worden maar ik kon het proberen. Denken, denken... Zou ik via zijn bijl in contact kunnen komen? Oke... Dus mijn gedachten laten rusten en me concentreren. Het moest me lukken. Ik sloot mijn ogen. Controleer je op de gave, bleef ik in mijn hoofd herhalen. Komop bijl ik moest contact kunnen nemen. En hebbes ik had hem. Maar waarom was het signaal zo zwak? Was het niet zijn eigen tatoeage?  Dan nog ik moest het contact verbeteren. Komop is het zo moeilijk om bij hem in te dringen? Oké dan maar zijn andere gaves controleren.  Aloa! Ik concentreerde me beter. Oke, nog beter. Waren  ander  dieren zijn gave? Zit ik nu verkeerd of. Ik bleef proberen. Plots voelde ik een steek in mijn hard. Rond me werd alles wazig. Er klopte hier iets niet. Wat gebeurde er met me. Wat... Plots voelde ik een vlaag van warmte rond me. Wat gebeurde er met me? Had ik mijn leven aan hem gegeven? Dat kon toch niet! Al hoewel ik dan meer geluk had.

Pov. Movo

Zoals gewoonlijk ging ik mijn patiënten opzoeken. Toen ik bij de kamer van Brendan was zag ik iets raars. Wie lag er daar languit op de grond? Ik kwam dichter.  Was hij flauwgevallen? Ik controleerde  zijn hartslag. Niets. Hij was dood. Vlug nam ik mijn GSM en belde naar het hooft. 'Er licht een dood lichaam in kamer 364. Het lichaam is niet van Brendan kan je zo rap mogelijk iemand sturen?' 'Ja oke, weet je wie de dode is?', zei het hoofd. 'Neen, ik zal anders kijken in zijn zakken of hij zijn paspoort bij heeft.' 'Oke, als je iets anders of belangrijk vind meld het me dan.' 'Zal ik doen.' Na die woorden legde ik af. Nu moest ik zoeken in de zakken van een lijk. Werd ik hier voor betaald? Ik zuchte eens diep, trekte plastieken handschoenen aan en stapte dichter bij het lijk. Eerst draaide ik hem op zijn rug. Het zag er nog een jong persoon uit. Jammer dat er zo veel jonge mensen sterven. Onlangs was er nog een meisje gestorven aan kanker maar aan wat hij gestorven was wist ik niet. Ik begon zijn jas te onderzoeken. Er zaten klutters in, een zakdoek en dat was het. Welke volwassen man had er nu zo wijzig in zijn jaszak. Komop die van mij zitten mi schijn vol brol maar dat is toch beter dan niets. Ik taste aan zijn vorendte broekzakken.  Niets... Oke.. Ik draaide hem om misschien had hij iets in zijn achterste broekzakken? F*ck, die hast was echt saai. Ik bleef keken misschien had hij een tatoeage. Of een naam of zo. Je weet wel zoals een detective of een moordserie Ik wou hem net omdraaien toen ik zijn tatoeage op zijn nek ontdekte. Langzaam vreef ik zijn zwarte haar uit zijn nek. Er kwam een teken te voorschijn. Ik herkende het. Dit was... Een geest. Oke het klonk dom en zeker als ik zei dat hij van adel was. Oke en je zou me nog minder geloven dat die geest van lichaam naar lichaam verplaatst.  Toch cool! Oke ik ben daar gewoon verslaafd aan. Waarom? Ik ben een... Nee, ik mag dat eigelijk niet zeggen. Maar het zou gewoon  haaf zijn langzaam legde ik mijn hand op het teken. Ik brabelde paar woorden. Even leek alles rond me te  resterende.  Ik wist wat er nu ging komen. Ik was er toch al op  voorberijd dus ik wist wat ik moest doen of wat er zou gebeuren. Eerst mocht ik de plaats kiezen waar het teken moest komen.  Ongeveer de zelfde grote. Ik dacht even na. Een plaats die niet opvalt.  De binnenkant van je arm! Natuurlijk niet te laag  in je pols. En nu ongeveer zou ik daar de pijn voelen en zou het teken bij de dode gast verdwijnen! Plots hoorde ik mensen afkomen. Ik vertelde dat ik niets had gevonden. De anderen kerken bezorgd rond en keken als alles oké was. Dus niet. Er klopte iets niet. Zijn hart hij was te zwak. Ik wist dat het hard van de onbekende gast heel sterk moest zijn dus kwam ik af met een voorstel. Een nieuw hart voor Brendan. Iedereen ging akkoord.  Binnen 5 minuten werd hij geopereerd de arme Alfa. Of toch toekomstige Alfa.