Ik wachtte en wachtte. Maar niemand kwam af. Was hij mij vergeten? Ik besloot nog een uur te wachten. Oké, na twee minuten verveelde ik me al weer! Zou ik wat in de gang kijken?

Toen ik in de gang stond zag ik allemaal schilderijen aan de muur handen. Ze beelden wolven uit die aan het vechten zijn of gewoon wolven portretten! Nieuwsgierig keek ik naar een van de portretten. Maar wacht even! Die snoet, oren en ogen kwamen me bekent voor. Maar wie zou het zijn? Een meisje alleszins.

'Dat is je moeder.', hoor ik een stem achter me zeggen. Ik draaide me om en keek geschrokken. Daar stond de alfa, mijn vader. 'Kom mee naar mijn kantoor.' Ik knikte uit  beleefdheid en volgde hem toen naar zijn kantoor.

Zijn kantoor zag er prachtig uit! Het kantoor was ik oker geschilderd. In het midden stond een donker bruine bureau. Met twee donker bruine stoelen waar de bekleding rood van is. Ook gangen er kaders met oude foto's aan de muur. En op de bureau staat een kleine wereldbol met een beker vol pennen.

'Dus, jij ben mijn zoon. Ik heb je al 16 jaar niet meer gezien. Herinner je me nog?' Wow, 16 jaar is echt lang! Maar ik herkende hem niet. Ook al had hij zwart haar blauwe ogen. Dus uiteindelijk knikte ik van neen. 'Vertel nu eens hoe het met je mam is.' 'Ze heeft een andere man, Mica. En daarvan een kind, Molla. Soms is ze wat triest. En ze laat haar doen door mijn stiefvader. Ze heeft me over je verteld maar niet veel.' Mijn vader knikte. 'Ik snap niet waarom ze zo lang van me wegblijft! Zij is trouwens met jou van hier weggevlucht. En nu ben je terug zonder haar!' Ik zag dat mijn vader het moeilijk kreeg. Voor hem was het zijn mate die weg was! En Brendan had gezegd dat dat het ergste was wat je kon overkomen! Ja, het ergste! Maar waarom liet mijn moeder dat dan niet merken! 'Hoe ben je eigenlijk hier terecht gekomen?', vraagt mijn vader nieuwsgierig. 'Dus, mijn stiefvader had gezegd dat het mijn laatste dag was in de roedel. Ook had de mate van Xana mijn iets gevraagd. Ze was weggelopen, met Gliver ging ik dan verder op pad tot we bij een enorm groot hol aankwamen. Hij zei wat er was gebeurt en dat hij een rouge is. De volgende dag werd ik wakker en bleek het dat het een verzamelpunt van hen was. Er was gevaar zeiden ze. Plots hoorde ik een gegil in het bos en liep er naartoe. Daar zag ik zwarte wolven één wou me aanvallen maar Roeld hield hem tegen. Hij herkende nog mijn geur en bracht me toe naar hier.' Mijn vader luisterde aandachtig. 'Dus je weer de verzamelplaats van de Rogues is?' 'Ja, en ik ken er zelf één. De mate van deze eigenares. Ik wees naar Xana's ketting dat aan mijn nek hing. Dit was een van de bewezen. 'Ik heb haar ketting met hem gevonden voor ik wist dat ik een weerwol was.' Mijn vader knikt, en doet een gebaar dat hij het dichterbij wil bekijken. Ik doe hem af en heef hem aan mijn vader. 'Ik wil het wel terug hebben. Want ze was ook mijn beste vriend.' Hij knikte en zei: 'oké, als ik klaar ben zal ik het in je kamer leggen. En je mag gaan.' Ik knikte en ging dan op weg naar mijn kamer waar er al iemand op me stond te wachten.