Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Brendan, help!!!

Ik kwam als rechtstaand wakker. Ik keek rond me heen. Iets was verandert maar wat? Ik strekte mijn kop uit. BAM! Ik schrok me dood. Hoe kon het is godsnaam dat mijn hooft tegen het plafond zat! Wacht even, ik keek door het raampje. Ik zag een gewone maan en daarrond blauw! Ik had mijn 2 gaves! Ik wou een toertje lopen in de blok, maar ik kon niet! Ik was te groot!

Pots hoor ik een luid gesnurk. 'Brendan?', fluister ik. Maar geen reactie. Ik moest hem wakker maken maar hoe? Langzaam bukte ik mijn hooft tot ik bij zijn oor was en zei: 'De rogues vallen binnen!' Hij werd direct wakker en zei:'Waar?' Toen had hij me opgemerkt, hij keek me verbaast aan. 'Hoe?', was het enige wat hij kon uitbrengen. 'Mijn gave.' Hij knikte kort. Ik zag in zijn ogen dat hij dit niet had verwacht. Eerlijk gezegd ik ook niet! 'Het is 1 uur. We hebben nog wat tijd voor het licht word.', zei Brendan. Hij stond langzaam recht en begon toen door de blok te ijsberen. Ook werd hij heel gestresseerd.

'Wacht, ik heb het!', riep Brendan uit. 'Ik denk het toch. Als wij terug willen veranderen in onze mensen gedaante moeten we daar aan denken!' Ik probeerde het, maar nee. We waren echt met alles bezig! Over ons broederschap, de maan, mijn mam... Over dat laatste hadden we best niet gepraat, ik voelde tranen opkomen! Één er van rolde van mijn snuit. 'Hè', hoorde ik Brendan roepen. 'Ik heb geen douche nodig hoor!' Mijn mondhoeken gingen een beetje omhoog. 'En nu is hij me ook nog eens aan het uitlachen! Nu mag je niet meer in mijn armen liggen!', grapte Brendan. Maar ik nam het niet op als een grap. Nee, ik nam het bloed serieus op! Dus begon ik te janken. Ja, ik hield van geknuffeld worden! 'Hè, Moonlight. Je krimt!' Ik kon mijn oren niet geloven maar het was waar. Toen ik mijn normale grote had kreeg ik plots overal pijn. 'Je word een mens!', riep Brendan uit. 'Moet dat echt zoveel pijn doen?', dacht ik. En wat! Mijn staart is weg! Ik begin heel te flippen! Ook de temperatuur daalt per seconde! Ik begin lichtjes te huilen en roep met mijn laatste kracht 'help!'.

Moonlight was er erger aantoe dan ik dacht! Hij was flauw gevallen! Ja, maar niet in wolf vorm. Nee, in mensenvorm! Zoals mij had hij zwart haar en blauwe ogen. Oké zijn haar was enorm in de war en tot aan zijn schouders. Maar hij leek me kleiner dan mij. Ik denk ongeveer een hooft. Ik wou het deken wat meer over hem heen trekken waarbij ik automatisch wat haar weg wrijf. En wat ontdek ik! Hij heeft een tattoo in zijn nek! Het is een soort teken! Vlug neem ik mijn gsm en trek er eer foto van.(hierboven zie je het teken!) Wat zou het betekenen? Ik zocht via Google afbeeldingen maar blijkbaar kenden ze het teken ook niet! Wie zou het anders weten? Opa! Hij wist alles van tekens! Of beter bekent als Roeld.

Wacht ik moet dan nog allemaal dingen doen met Moonlight! Alleszins eerst kijken voor kleren en daarna schoenen en zeker naar de kapper! Natuurlijk hadden we dat allemaal in onze roedel! Ik keek op mijn uurwerk, 5 uur. Ik zou nog even proberen te slapen en dan nog van alles uitzoeken!

Hadden jullie Moonlight's gave verwacht? Of zijn mensengedaante? En niet te vergeten wat betekent het teken?

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro