POV. AXL 

Od naszej ucieczki minęły prawie dwa lata. Razem z Izzym grywaliśmy w różnych zespołach. Tym kumplem Izzy'ego z LA okazał się niejaki Steven Adler, perkusista. Naprawdę ma na imię Michael. Pewnego wieczoru Steven wpadł na szalony pomysł. 

-Skoro wywalili nas już ze trzech zespołów to może założymy własny? 

-To by mogłoby się udać. Tylko, że potrzebujemy jeszcze basisty i kogoś do wykonywania solówek czy coś. - powiedziałem 

-Mogę dać ogłoszenie do gazety. Przecież robię przy jej wydruku.  

-Ale tym zajmiemy się jutro, bo idziemy do "Rainbow" najebać się jak zawsze! 

KILKA GODZIN PÓŹNIEJ 

POV. AXL 

Izzy gdzieś znikł, a ja piłem Danielsa razem z  Adlerem. W pewnej chwili dosiadł się do nas wysoki blondyn w okularach przeciwsłonecznych. 

-Słyszałem, że szukacie basisty. - powiedział tajemniczy gość 

-Serio? Skąd to wiesz? - spytałem nieogarniając co się ze mną dzieje. 

-Po pierwsze : tak szukacie basisty. Po drugie : jakieś dwie godziny temu wlazłeś na stół i wydarłeś się :"WYJEBANY W KOSMOS PRAWIE ZESPÓŁ SZUKA BASISTY". Więc jestem! - opisał blondyn 

-Okay. Witaj w zeeespole Axl. Axl Rose. - podałem mu rękę i przedstawiłem się w stylu Jamesa Bonda 

-Michael. Ale mówcie mi Duff Mckagan albo Duffy. - powiedział. 

- Eeeejj! Też jestem Michael! - nagle krzyknął Adler. 

Po jakimś czasie wróciliśmy do Adlera zabierając ze sobą Duffa i zgarniając Izzy'ego liżącego się z jakąś laską. 

RANO 

POV. DUFF 

Nad ranem obudziłem się na jednej wielkiej ludzkiej stercie i z potwornym bólem głowy. Poszedłem do pomieszczenia wyglądającego jak kuchnia w poszukiwaniu czegoś do żarcia. 

Było tam kilka flaszek Danielsa, trochę piwa i o! Coś co nie było alkoholem! Kiełbasa! Lubię kiełbasy. Ale był pewien haczyk. Do mojego rzekomego śniadania była przyklejona karteczka na której napis głosił :"Własność W. A. R" 

-To pewnie znaczy, że Axla - pomyślałem - lepiej nie ruszać. 

Na szczęście znalazłem trochę bekonu i jajek. Postanowiłem zrobić chłopakom śniadanie. Usłyszałem, że ktoś podchodzi do mnie i klepie w ramię. To był Axl. 

-Hej chłopaki! Widzicie jakiego zajebistego basistę znalezłem nie dość, że gra to jeszcze gotuje! - krzyknął. 

Wszyscy zaczęliśmy się śmiać z jeszcze trochę pijanego Axla.