luke

ashton nerwowo chodził w tę i z powrotem.

— strasznie się o ciebie martwiłem, luke! — krzyknął na mnie, nie spowalniając kroku.

— wiem. przepraszam, ash — powiedziałem szczerze.

— nie przepraszaj mnie. następnym razem poczekam, aż terapia się skończy, bo najwidoczniej nie mogę ufać ci, że utrzymasz go w spodniach. — pokręcił głową.