#33.3 The badboys' stories part 4
Hoshi
Joshua: (nakasakay sa kotse)
Wonwoo: (pinagda-drive si Joshua)
Joshua: Wonwoo-yah
Wonwoo: Yes sir?
Joshua: Kailan ang uwi ni (y/n) galing sa fieldtrip?
Wonwoo: Bukas po ng gabi.
Joshua: (nods) (sighed) Ang tagal ng araw. Sana ngayon na ang bukas.
Wonwoo: (sinulyap siya saglit sa front mirror ng kotse)
Joshua: (looked outside the window) Sunduin mo siya bukas. Para di na siya maglakad pauwi ng bahay.
Wonwoo: Hmmm (nods) Opo sir.
Joshua: (may nakitang pamilyar na lalaki sa di kalayuan)
hoshi: (nagbubuhat ng purified water bottle sa likod ng mini truck) (pawis na pawis)
JOshua: (eyes widened) T-teka, ihinto mo saglit ang kotse sa tabi
Wonwoo: (nag park sa gilid) Bakit po sir? (tinignan ang pinapanood ni Joshua) (saw Hoshi) Oh? Si Young master soonyoung.
Hoshi; (pagod na pagod) (nakita ang reflection sa bintana ng kotse ni Joshua) (nagsasalamin) Wow naman Hoshi. Kahit pawis na pawis, ang wafu mo parin. Ang cute cute ko pa. Enebe. (nag pogi pose pa)
JOshua: (binuksan ang bintana)
Hoshi: (nagulat, nahiya) Hala. Sorry po sir, hindi ko alam na may tao pala sa lo--(napahinto ng makita si Joshua)
Joshua: (looking at him)
Hoshi: k-kuya.
......
Hoshi: (lumapit kay Joshua na may dalang isang cup ng kape)
Joshua: (nakaupo sa bench sa isang park)
Hoshi: (umupo sa tabi niya) Coffee? Alam kong iba tong kape sa iniinom mo. Pero instant coffee is awesome too. (binigay ang kape)
Joshua: (tinikman) (nasarapan) I see. That's why ...(naalala ka) She really loves this.
HOshi: Who?
Joshua: Ahh, nevermind. (nilagay ang kape sa tabi) Soonyoung-ah.
Hoshi: It's Hoshi. Matagal ko ng kinalimutan ang pangalan ko.
Joshua: (sighed) Wala ka ba talagang balak bumalik ng bahay? Hindi ka ba nahihirapan sa trabaho mo? Kapag bumalik ka, bibigyan kita ng posisyon sa kompanya.
Hoshi: eyyyy. (looked up the sky) Matagal na kong tinakwil ni papa bilang anak niya. Masaya ako mamuhay bilang simpleng tao.
Joshua: Kaya ba nagagawa mong magnakaw sakin?
HOshi: (looked at him) (chuckles) So matagal mo ng alam na ninanakawan kita?
Joshua: (nods) nasa modern stage na tayo. Hindi na weird kung magpakabit ako ng c.c.t.v sa bahay.
Hoshi: Pero bakit hindi ka umaangal? Is that mean na hinahayaan mo kong magnakaw?
JOshua: Nag do-donate ka sa mga charity. Matagal na kitang kilala, at matagal mo ng gawain na manguha ng pera ng walang paalam para makapag donate. (humigop ng kape)
HOshi: (laughed) I see. (yumuko lang)
Joshua: Dumating na si Jun and nakakagulat na gusto na niyang mag stay dito. Don't you want to meet him?
Hoshi: Ayoko. Mag aaway lang kami kapag nangyari yun. (naalala ka) Ahhh, oo nga pala. That night na nagnakaw ako, Im sure you saw that. But... meron kang katulong na babae. I am really surprised.
Joshua: Ahhhh, si (y/n)? (suddenly blushed) (bit his lower lip) Y-Yeah. Hindi ko siya dapat tatanggapin pero nag makaawa sya sakin na kuhanin ko siya. She must be in need of money.
Hoshi:Ganun ba? Weird. You are a cold hearted man yet tumulong ka sa katulad niya. (humigop ng kape) Anyway, madalas kaming magkita ni miss (y/n) sa bahay ampunan na tinutulungan ko. Though di niya alam na ako yung magnanakaw na nameet niya that night.
Joshua: Bahay ampunan? Why would she go there?
Hoshi: It seems na nung mayaman pa sya, madalas tumulong ang pamilya ni (y/n) sa mga charity at bahay ampunan.
Joshua: She was rich? (nagulat)
Hoshi: Ehh? Wag mong sabihing hindi mo alam? She is your employee. (laughed) Mas close pa ba kami?
Joshua: Wala siyang... nabanggit sakin.
Hoshi: Kuya naman. Bakit magkwekwento ng ganun ang tao ng basta basta? You need to ask her.
Joshua: (nods)
HOshi: Grabe, hindi ka talaga marunong mag handle ng babae. You don't know how to date.
Joshua: (frowned but blushing) D-Date? Mag uusap lang ang isang lalaki at babae, date na agad?
Hoshi: Getting to know each other and wanting to know more about a person is also a form of date.
JOshua: Ewan ko sayo. (shook his head) (iinom ng kape)
HOshi: I... have a crush on her.
Joshua: (nabuga ang kape) H-Ha?!
Hoshi: (blushed) (kinikilig) Matagal narin kaming nagkakasama ni (y/n). She is a good girl, with pure heart. Gusto ko siyang ligawan kaso natatakot pa kong umamin sa tunay kong pagkatao. So kuya... pwede mo ba akong tulungan?
Joshua: (di makasagot) (napahinga nalang ng malalim)
-------
Wonwoo
You: (bumaba ng bus) (may dalang mga bagahe) Hay salamat, nakauwi narin.
Wonwoo: (kinuha ang mga bagahe sa kamay mo) (looked at you)
You: Oh? Driver Jeon!
Wonwoo: Pinapasundo ka ni sir Hong. (nilagay ang bagahe sa kotse)
You: (sumunod) Talaga po? Pinapasundo ako ni sir Joshua? (kinilig)
Wonwoo: (looked at you) Hmmm. Kanina pa ako naghihintay. Ang sabi mo mga 5pm ang uwi niyo. (pinakita ang relo) 8pm na. Tatlong oras lang naman akong nakatulala dito. (poker face)
You: (nawala ang ngiti) (na-guilty) P-pasensya na po. Traffic po kasi sa bandang city.
Wonwoo: Pumasok ka na sa kotse. (papasok sa driver seat)
You: (papasok sa passenger seat)
Wonwoo: Bat diyan ka uupo?
You: Po?
Wonwoo: Umupo ka sa katabi ng driver seat. (pumasok sa loob)
You: (bumulong: dati rati naman ako umuupo sa likod ah. May period na naman siguro. Tsk) (umupo sa tabi ng driver seat) (nag seatbelt)
Wonwoo: (pinaandar ang kotse) (tahimik lang)
You: (nakatingin sa labas ng bintana)
Wonwoo: Kamusta ang field trip?
You: Po? Ahmm okay naman po.
Wonwoo: Nag-enjoy ka ba?
You: (smiles happily) hmmm. Nagpunta kami sa museum, sa temple, nag tent sa gabi at nag overnight sa resort.
Wonwoo: Ilang days ulit yun?
You: 6 days din halos.
Wonwoo: Hmm (nods) 6 days lang pala. Feeling ko mga isang buwan ka ng wala
You: (laughed) bakit driver Jeon? Namimiss mo ba ko?
Wonwoo: ..... (napaisip)
You: Namimiss mo na ko pagalitan no? At pagsungitan. Tsk tsk.
Wonwoo: (di sumagot) (nag drive lang)
You: (feels akward) (in your mind: dapat hindi ko nalang siya biniro eh) Ahem. (fake cough) (tumingin ulit sa labas ng bintana)
Wonwoo: (nag-iisip parin)
.....
Wonwoo: (hininto ang kotse) (lumabas)
You: nagalit ba siya o ano? Nagbibiro lang naman ako. (lumabas din ng kotse)
Wonwoo: (kinuha ang bagahe mo) (inabot sayo)
You: salamat driver Jeon. Ingat po kayo sa pag uwi. (yumuko) (tumalikod)
Wonwoo: (looking at your back) Namiss kita.
You: (stopped, looked back) Po?
Wonwoo: Namiss kita, hindi para pagalitan. (looking intently at your eyes) I just miss you.
You: (natulala)
Wonwoo: Then...(bows) (sumakay sa kotse at umalis)
You:.... (blinks)
---------
Joshua
Joshua: (nakaupo sa sofa) (tumingin sa orasan) Akala ko ba 5pm nakauwi na siya? (nag aalala) Hindi kaya, may nangyari sa kaniya pauwi? Hind hindi. sinundo siya ni Driver Jeon. (tumayo, nagpaikot ikot sa sala) Hays, bat ang tagal nila?! 8:30 na!
You: (binuksan ang pinto) nandito na po ako!
Joshua: (eyes widened) (nagkadarapa-rapa papasok ng office niya) (nagsuot ng shades) (nagkunwaring may binabasang dyaryo)
You: (pagkapasok) Oh? Wala bang tao? Pero nandito na daw si Sir Hong. (excited na makita si Joshua) (kumatok ng office) Sir?
Joshua: b-bukas yan! pasok ka.
You: (sumilip sa loob) h-hello sir. (blushed) Nakauwi na po ako galing field trip
Joshua: (blushed) Nakita ko nga. Gabi na. Magpahinga ka na at matulog.
You: (nalungkot) Sige po. Goodnight po. (sinara ang pinto)
Joshua: (sinisilip ang pinto)
You: (binuksan ulit ang pinto)
Joshua: (nagkuwanriang nagbabasa ulit)
You: Sir, may tanong ako.
Joshua: A-Ano?
You: may sore eyes po ba kayo?
Joshua: H-Ha?
You: nakakapagtaka po kasi. Gabing gabi na pero naka-sunglass parin kayo.
Joshua: (nahiya) (tinanggal ang shades) Sa umaga lang b-ba pwede magsuot ng shades? Type ko lang , bakit ba. Ahem.
You: Ahhh (nods) sige po. (aalis sana) Ahhhh (humarap uli) gabing gabi na pero nagbabasa parin kayo ng dyaryo?
Joshua: Dyaryo? Sinong matino ang magbabasa ng dyaryo sa gabi?
You: (tinuro ang kamay niya)
Joshua: (looked at his hands) (nainis sa sarili) h-hindi ako nagbabasa. Actually (kumuha ng ballpen) Nagsasagot ako ng crossword puzzle. Tama. Puzzle. (nagmadaling hanapin ang crossword puzzle sa dyaryo)
You: (nagtaka) sige po. Aalis na ko. (sinara ang pinto) (pouts) (bumulong: ang tagal naming di nagkita, pero mukhang ako lang ang nakamiss)
JOshua: (kinakabahan) (held his chest) (napangiti sa tuwa) She's back. (di mapakali) (tumayo)
You: (pumunta sa kusina) Naghugas na siya ng pinggan?
Joshua: (lumabas at sinilip ka sa kusina)
You: Ahhhh nagugutom pa ko. May ramen pa kaya? (binuksan ang cabinet, nakakita ng ramen sa bandang itaas) Ayun! (smiles)
Joshua: (pinapanood ka) (naalala ang sinabi ni Hoshi:Gusto ko siyang ligawan kaso natatakot pa kong umamin sa tunay kong pagkatao. So kuya... pwede mo ba akong tulungan? ) (clenched his fists)
You: (di maabot ang ramen) Argh! (inaabot)
Joshua: (pumwesto sa likuran mo)
You: (naramdaman na nasa likuran mo siya) Oh... (gasped)
Joshua: (inabot ang ramen na parang nakayakap sya sayo)
You: (looked at his face)
Joshua: (looking at you in a close distance) Welcome back (y/n). I miss you (smiles romantically)
You: (blushed) n-namiss rin po kita, sir.
Joshua: (blushed, di mapigilan ang ngiti)
-----
Jun
Papa ni Jun: so, nabalitaan ko na mananatili ka dito for good. Buti naman nawala na ang interes mo na mag-travel kung saan saan
Jun: (dumikwatro ng upo) Thanks to a certain person (thinking about you)
Papa: maiba ako. Tutal nandito ka for good, why don't you try getting a position in our company? I can get make you a director or anything you want. Alam kong matalino ka Junhui.
Jun: (tumayo) no thanks dad. Sapat na si kuya Joshua sa kompanya. Ayokong magbigay ng sakit ng ulo sa inyo in the future. (Aalis)
Papa: teka lang Jun! Pag isipan mo muna mabuti! Jun! Junhui!
Jun: (nakalabas ng office) (huminga ng malalim) (sumakit ang ulo) ahhhh~ (winced in pain)
....
Jun:(umuwi ng bahay) (inaapoy ng lagnat)
You: (narinig na may pumasok) (inakala na si Joshua) (excited na bumangon sa higaan) (lumabas ng kwarto at sumalubong) sir Josh--- (nawala ang ngiti)
Jun: Hindi ako ang Joshua mo. (Umuubo) (namumula ang mukha)
You: (nadisappoint)
Jun: (umupo sa couch) (sumandal) (pumikit) (hinang hina)
You: (napansin ang kakaiba nyang kilos) o-okay ka lang ba ?
Jun: (di sumagot)
You: (dahan dahang lumapit) (hinawakan ang noo) (nagulat) inaapoy ka ng lagnat! (Nagmdaling pumunta sa kwarto at kusina para magbasa ng towel) (went back) (put a towel on his forehead)
Jun: (dumilat) (hinawakan ang kamay mo)
You: (looked at him)
Jun: Hindi ko... Kailangan ng tulong mo (tinaboy ang kamay mo)
You: huh (nainis)
Jun: (tumayo) (maglalakad papuntang kwarto) (matutumba)
You: ohhh!! (Sinapo)
Jun: (tinulak ka palayo)
You: aray! (Napaupo sa sahig)
Jun: (pumasok sa kwarto)
You: (di makapaniwala) huh. Grabe. Siya na nga lang tong tinutulungan, sya pa ang galit? Bahala ka. (Tumayo)
~thud!
You: (heard a thud sounds inside his room) (nag alala) (nagdadalawang isip if papasok o Hindi) hays. Bahala na! (Pumasok sa loob) (saw him laying on the floor)Jun!
Jun: (hinihingal) (has cold sweats)
You: (inakay sya patayo at inihiga sa kama)
Jun: (halos di madilat ang mata dahil sa hilo)
You: (naawa) so ganyan ba ang hindi kailangan ng tulong? (Aalis para kumuha ng gamot)
Jun: (hinawakan ang kamay mo)
You: (napaupo ulit sa kama) (looked at him)
Jun: (pinilit na dumilat) bakit? Bakit mo ko tinutulungan? Samantalang hindi kita tinrato ng maayos kahit isang beses man lang
You: (ibinitaw ang kamay nya) tama ka. Ayoko sayo. Pero hindi ko dapat hayaan na may mangyari sayong masama. Isa pa, kapatid ka ni Joshua.
Jun: (grins) Joshua. Joshua. Bukod sa kuya ko, wala na ba tayong pwedeng ibang topic?
You: ikaw ang madalas magbanggit sa kaniya.ang hilig mo kasi makipag away. Ipagluluto kita ng lugaw, bago uminom ng gamot. (Tatayo)
Jun: (bumangon) (hugs your waist from the back)
You: (nanlaki ang mata) h-hey! (Kakawala)
Jun: I hate him.
You: (napahinto) huh?
Jun: my father and my brother. I hate them. Pakiramdam ko wala akong kakampi. Kaya mas gusto ko na magpakalayo.
You: (nakikinig)
Jun: but although I hate them, I still have to love them. Because blood is thicker than water. (Hugs you tight)
You: o-oo na. Makikinig ako. Pero pwede ba na bitawan mo na ko?
Jun: (.......)
You: junhu-? Ahhh! (Gasped)
Jun: (inihiga ka sa kama) (on your top) (looking at you with his reddened face)
You: w-wait Jun.
Jun: its weird. Bakit ako nag o-open up sayo? Maybe, pagod na kong magkunwarian na mabait sa harap nila .
You: (looking at him with pity)
Jun: (saw your stare) (smiles) I'm sorry.
You: its okay. Naiintindihan ko kung bakit ayaw mo sakin at...
Jun: (leaned and kisses your lips)
----
Woozi
Woozi: (throw a dart on the dart board) bullseye. (Check his watch) (5:00pm) (nagmadaling buksan ang bintana) (looked beneath the condominium building)
You: (naglalakad pauwi)
Woozi: (saw you) (smiles) (watches you secretly)
You: (llooked at the sunset) woah. Pretty (smiles)
Woozi: (tumingin din sa sunset) (nods) (looked at you) pretty.
You: (naglakad pa papalapit ng building)
Woozi: (phone rings) (sinagot) "hello Mr. x"?)
~mr.X: I have a new job for you. Maybe the last one.
Woozi: hmmm. Name?
~mr X: she is a young female student. Marami syang koneksyon so be careful. You have to kill her without any trace. Anak siya ng businessman na pinatay mo noon. And her name is..... (Said your full name)
Woozi: (eyes widened) w-what? (Looked at you)
----
To be continued...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro