Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

#134 "Svt- The Thirsty Vampires"

Prologo:

Hinayaan kong bumagsak ang maliliit na patak ng dugo mula sa aking daliri. Mag-isa sa loob ng banyo, tinignan ko ang sarili sa pamamagitan ng malaking salamin. 'Talaga bang handa kong gawin ang lahat para sa kaniya?' ang tanong na bumuo sa aking isipan.

Handa man o hindi, huli na ang lahat para magsisi. Tiyak na ilang minuto lamang ay may darating dahil sa mapanghalinang amoy ng aking dugo.

'Bam!'

Sa lakas ng pagbukas ng pinto ay tumama ang likuran nito sa kabilang dingding. Iniluwa ng entrada ang isang lalaki na may kutis tulad ng niyebe, may bilugang mga mata at mapulang labi. Alam ko na ang maaaring mangyari, subalit hindi ko parin maiwasang kabahan.

Lumapit siya upang sipain ang bawat cubicle. Nang makitang walang ibang tao sa loob bukod sa akin ay hinatak niya ako papasok sa isa. Ni-lock niya ang pinto at nagkunwarian akong naguguluhan sa kaniyang kinilos. "A-Anong ginagawa mo?"

Isinandal niya ko sa pader, hinawakan ang magkabilang balikat at sinulyapan ng tingin ang aking leeg. "Sorry," bulong niya. "Pero kailangan kita ngayon." Ang tono ng pananalita niya ay parang nagmamakaawa, anupat waring ikakamatay niya kung aatras siya sa pagkakataong ito. Ilang segundo pa ay bumungad sa akin ang dalawang pangil sa likod ng kaniyang mapupulang labi; mabilis niyang sinunggaban ang aking leeg at ibinaon ang mga ito.

"Ahhhhhh!"

Sa sakit ay parang hinahatak ang buo kong lakas dahil sa hapdi sa aking balat. Subalit nang sinimulan niyang sipsipin ang aking dugo ay nakaramdam ako ng kakaibang sarap na hindi ko maipapaliwanag sa simpleng mga salita.

Unti-unti akong nanghina; napaupo sa lapag nang tulala. Ang gwapong lalaki sa aking harapan ay umupo habang pinupunasan ang dugo sa kaniyang mga labi. "Sorry," aniya sa malungkot na tono. Inilagay niya ang palad sa aking mga mata kaya ako'y pumikit.

Nanatili akong nakapikit hanggang sa maramdaman kong umalis na siya; siya na walang ibang sinabi bukod sa paghingi ng tawad. Marahil, iniisip niya na nagtagumpay siya sa pag-alis ng ala-ala ng mga pangyayari sa aking utak. Pero ... natatandaan ko lahat ng detalye at malabo itong mabura sa aking isipan.

Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata at hinawakan ang sugat sa leeg na unti-unting gumagaling.

"Kung ganon, hindi siya ang hinahanap ko."

-----

Scoups

(school cafeteria)

You: (nakaupo at kumakain ng lunch)

Sc: (may dalang tray ng pagkain) (perched down across you)

You: (napa-double look sa kaniya habang ngumunguya)

Sc: (susubo pa lang sana ng kanin nang mahuli kang nakatingin)

You: (chewing while staring at him)

Sc: (nakilala ka)

You: (iniwas ang tingin at kumain pa na parang walang nangyari)

Sc: (in his mind: Siya 'yong babae na iniwan ko sa banyo) (sighed)

You: (tinignan ang pagkain ni Seungcheol na puro gulay lamang)

Sc: (in his mind: Kamusta na kaya ang sugat niya sa leeg?) (bit his lower lip because of guilt) (tinignan ang leeg mo)

You: (may naalala nang makita mo siyang napatingin sa leeg mo)

Sc: (eyes widened) (nagulat na walang kabakas-bakas ng sugat ang naiwan sa iyong balat)

You: (agad na tinakpan ang leeg) (tumayo) (naglakad papalabas ng cafeteria ng kinakabahan)

Sc: Bakit...walang...? (di makapaniwala) (tumayo rin) (sinundan ka)

You: (nagmamadaling naglalakad)


Sc: (humarang)

You: (napahinto dahil sa pagharang niya) B-Bakit?

Sc: (staring intently at you) Kilala mo ba ko?

You: (gulped) H-Hindi. Hindi ka pamilyar. (looked at your left side)

Sc: (slowly shake his head) Iba ang sinasabi ng reaksyon mo. (held your wrist)

You: (nasaktan sa mahigpit niyang hawak) Ahhh~ (winced) T-Teka...! (lumingon sa paligid) (pero nagkataong walang ibang estudyante na dumadaan)

(ipinasok ka niya sa isang madilim na silid na hindi na ginagamit)

Sc: (binitawan ka) (put his hands besides your ears, locking you in between) (using sexy stare)

You: (kinakabahang sumandal sa likuran ng pinto) A-Anong kailangan mo? (looking at him in close gap)

Sc: Your blood (said in husky tone)

You: Blood? Nababaliw ka na ba? (itinaas ang mga kamay) (may planong itulak siya)

Sc: (held your wrists with one hand) (pinned them at the top of your head)

You: (gasped) H-Hey!

Sc: (gamit ang isang kamay ay dahan dahang binubukas ang butones ng uniform mo)

You: (blushed) S-Sandali! W-Wag!

Sc: (binukas ang kalahati ng pang itaas mong damit) (tinitigan ang dibdib mo)

You: (napababa ng tingin sa bra mo) (hiyang hiya) Argh! (shook your head) I said don... (napasinghap) Ahhhh~

Sc: (buried his fangs on the upper part of your right chest)

You: (bit your lower lip firmly)

Sc: (Starts sucking your blood)

You: (napapikit sa sakit) (moaned a little)

Sc: (looked at your reaction while sucking your blood)

You: (opened your eyes and met his gaze)

Sc: (dahan dahang umatras) You...

You: (umiwas ng tingin)

Sc: Hindi ka sumigaw para humingi ng tulong. Hindi ka nagulat sa mga nangyari at ... mukhang alam mo na hindi ito ang una nating pagkikita. I tried to erase your memories but I failed.

You: (nanatiling tahimik)

Sc: At higit sa lahat... (tinignan ang sugat mula sa kaniyang kagat)

You: (unti-unting gumaling ang sugat)

Sc: (napahigpit ng hawak sa kamay mo) (fierce stare) Who are... you?

----

Jeonghan

(sa library)

You: (kumuha ng libro mula sa shelves) (nakarinig ng bulungan sa gilid)

Girl student#1: Narinig mo na yung nangyari sa class 4-C?

Girl student#2: Hindi pa. Anong meron?

Girl student#1: Yung mga estudyanteng babae daw sa section nila, kusang tinutubuan ng dalawang maliit na sugat sa leeg. Ang nakakapag taka, hindi nila alam kung saan nanggagaling 'yung mga sugat. Ang creepy no? May mga nagpa-transfer na tuloy sa ibang school dahil dito.

You: (in your mind: 4-C?)(binalik ang libro ) (naglakad papalabas ng library) 4-C? Dinadaanan ko 'yon bago ... (napahinto) (tumingala at tinignan ang karatula na '4-C' sa tapat ng pinto) Palagi ko 'tong dinadaan bago makapunta sa classroom. Bakit hindi ko nahalata na meron pala dito?

Jeonghan: (nasa loob ng classroom ng 4-C) (saw you outside their classroom) Found it~ (smirks) (lumabas ng room at humarang sa dinadaanan mo) Hello~ (masayang bati)

You: (natigilan sa kagwapuhan niyang taglay) (in your mind: sa gwapo niya, may kutob ako na siya ang tinutukoy nila)

Jeonghan: Parang ngayon lang kita nakita sa school. Transfer? (smiles)

You: (in your mind: Damn that beauty) (sighed)

Jeonghan: Nga pala, (inalok ang kamay) Jeonghan. Yoon Jeonghan. Ikaw, anong pangalan mo? Tsaka, anong section?

You: (inisip kung makikipag shake hands) (tumingin sa mga kaklase niya sa loob na nanonood)

Mga kaklase niya: (kinikilig habang nanonood sa inyo)

You: (bumalik ang tingin kay Jeonghan) .....(Y/n) ang pangalan ko. 4-A

Jeonghan: (napahiya dahil hindi mo tinanggap ang kamay niya) (naiinis na tumawa ng mahina) (binaba ang kamay) Ahh, 4-A (in his mind: This b*tch is playing hard to get)

You: Malapit nang magsimula ang klase. Kaya aalis na ko (about to walk away)

Jeonghan: Saglit lang! (humarang ulit) (kinuha ang cp sa bulsa) I really wanted to be your friend. Okay lang ba makuha ang number mo? (smiles like an angel)

You: (nag-isip) ......(smiles back) Sorry. Hindi ako nakikipagkaibigan sa mas maganda sakin. (umalis)

Jeonghan: (napanganga sa gulat) (sinundan ka ng tingin)

Mga kaklaseng lalaki ni Jeonghan: Nabasted ka dude! (nagtawanan)

Jeonghan: (glared at them) Shut up! (tumingin uli sa likuran mo)

You: (walking away)

Jeonghan: (bumulong sa sarili) Pambihira. Siya lang ang bukod tanging tumanggi sakin. Kainis (clicked his tongue) Mukha pa naman siyang masarap. (huminga ng malalim) Di bale, balang araw matitikman din kita. Kahit pa sapilitan~ (smirks)

---

Joshua

(coffee shop)

Boss: Hindi ko naman kailangan ng perpektong empleyado. Pero hangga't maaari, gusto ko dedikado ka sa trabaho. Maliwanag ba?

You: (nods) Opo sir.

Boss: Good. (tinuro si Joshua) Siya ang barista natin, si Joshua. Ipapaliwanag niya sayo kung ano ang mga gagawin mo sa trabaho.

You: (looked at Joshua)

Joshua: (wearing brown apron) (smiling at you) Hi

You: (smiles back)

Boss: Mukha siyang mabait no? Pero nakakatakot siyang magalit, kaya mag-ingat ka

Joshua: (chuckled) Boss naman. Wag mo naman akong siraan ng ganito sa bago nating kasama.

You: (natawa din ng mahina)

Boss: Pinapaalalahanan ko lang siya hangga't maaga (phone rings) Oh? Wait lang. Sasagutin ko lang to (tinuro si Joshua) Tour her around, okay?

Joshua: Okay sir.

----

Joshua: (pumasok sa storage room) Dito ang storage room natin.

You: (sumunod)

Joshua: Kapag naubusan tayo ng coffee beans... (may binuksan na box) You can refilled them from here.

You: (lumapit) (inamoy ang coffee beans) Woah. Ang bango

Joshua: (nakatingin sayo) Hmmm (mumbled) Parang ikaw.

You: (nawala ang ngiti) (met his gaze)

Joshua: (looking at you with lust)

You: (in your mind: Hindi kaya... isa rin siyang...?)

Joshua: (smiles again) I mean, yung pabango mo, amoy matamis. Sa susunod, wag kang mag papabango ah. We should not spray perfume while we're at work.

You: Pero hindi naman ako nagpapabango.

Joshua: Talaga? (grins) Weird. (put his hand behind your back) (pulled you closer)

You: Oh! (gasped) (napahatak papunta sa kaniya)

Joshua: (placed his lips near your neck) (sniffed you) Ang tamis ng amoy mo (whispered)

You: (nagsitaasan ang balahibo dahil sa ginawa niya) (di makagalaw)

Joshua: (starts licking your neck)

You: (covered your mouth to stop the moan from escaping out) (knees weakened)

Joshua: See? Ang tamis ng amoy mo. What about your taste? (showed his fangs and buried it on your neck)

You: Ahhh~

----

Junhui

Joshua: (naglapag ng cup of espresso sa desk) Here is your coffee sir.

Junhui: (narrowing his eyes to Joshua)

Joshua: (smiling at him) Bakit po? Sir?

Junhui: Nakita ko ang CCTV kahapon. Tinikman mo agad ang bago nating employee sa unang araw niya? Wala ka talagang pinapalagpas

Joshua: (chuckled)

Junhui: Kaya walang tumatagal na babaeng employee sa atin dahil sa ginagawa mo eh.

Joshua: Pero binubura ko naman ang ala-ala nila

Junhui: Kahit na. Sinong hindi matatakot kung makikita mo na hindi gumagaling ang sugat sa leeg mo?

Joshua: (shrugged his shoulder)

Junhui: Anyway... (leaned closer) (ngumisi) Anong lasa niya?

Joshua: Hmmmm~ (put his hand on his chin) Kakaiba. Malapot ang dugo niya at matamis. (caresses his lips) nakakaadik siyang tikman (grins)

Junhui: (napalunok habang pinapakinggan ang paliwanag niya)

Joshua: Bakit hindi mo siya tikman sir? Para malaman mo kung ano ang lasa niya. (puppy eyes)

Junhui: (sumandal sa upuan) A-Ano ka ba. M-Matagal ko ng pinipigilan na uminom. At tsaka, baka magtaka siya kapag nagkaroon siya ng dalawang sugat sa leeg.

Joshua: Hindi naman madiin ang pagkakakagat ko. Isa pa, pwede mo naman siyang kagatin sa ibang bahagi ng katawan niya

Junhui: (blushed)

Joshua: (pointed him) Uy si sir~ May naiimagine na (teasing voice)

Junhui: M-Manahimik ka nga (namumula ng todo)

Joshua: (laughed) Tawagin ko na ba?

Junhui: Wag sabi.

Joshua: (nawala ang ngiti) kapag natikman mo siya... (grins) Sigurado akong hahanap-hanapin mo.

Junhui: (saw the lust on Joshua's face) (na-curious)

Joshua: Sige sir. Balik na ko sa counter. Enjoy your coffee (smiles) (lumabas ng office ni Jun)

Junhui: (napaisip) (huminga ng malalim) (shook his head) No. Don't even think about that. Matagal ka ng nagbago diba? Let's continue being the good vampire. Tama (nodding his head)

(may pumasok sa office)

You: (pumasok) (humarap kay Jun) Hello po, sir. Pinapatawag niyo daw po ako, sabi ni Joshua.

Junhui: (inside his mind: That jerk) Ahhh, o-oo. Ahmm, ano kasi. (tinuro ang sofa) Upo ka muna

You: (lumapit) (umupo sa sofa)

Junhui: (nag-iisip ng topic) Ahmmm, about sa... (napatigil dahil napatingin sa legs mo) (gulped)

You: (sinisilip ang nakatulala niyang reaksyon) Sir?

Junhui: (natauhan) Ahhh. (bumalik ng tingin sa mukha mo) Ano kasi... (saw the handkerchief around your neck) Tama! Iyan! (tinuro ang handkerchief)

You: Ito po? (hinawakan ang handkerchief)

Junhui: Bakit may handkerchief sa leeg mo? Hindi bagay sa uniform ng coffee shop natin. (clear his throat) Medyo sensitive kasi ako pagdating sa fashion.

You: (asiwang napatingin sa kaniya mula ulo hanggang paa) Ha...la...ta nga po. (fake smile) Sorry po sir ha. (met his gaze again) May sugat po kasi ako sa leeg, kaya tinakpan ko.

Junhui: (nagkunwaring inosente) Talaga? O-Okay. Sige, makakaalis ka na.

You: Sige po (yumuko) (aksidenteng nalaglag ang panyo mula sa leeg)

Junhui: Oh? Nalaglag. (pinulot) (ibibigay sayo pabalik) (natigilan dahil nakita ang leeg mo)

You: (eyes widened ) (You knew you made a mistake)(slowly looked at Junhui)

Junhui: (staring at your neck) Wala ka namang sugat ah. (looked at you seriously)

You: (namutla) (napahawak sa leeg) G-Gumaling na po siguro. (kinuha ang panyo mula sa kaniya) (itinali uli ito) (di makatingin pabalik kay Junhui)

Junhui: Sige, you can go.

You: Okay p-po. (nagmadaling tumayo at lumabas)

Junhui: (nag-iisip) (looking at the closed door) Mukhang... nagkamali si Joshua ng piniling biktima.

----

Wonwoo

Mama mo: Nasan na si kuya Wonwoo mo?

You: Nasa kwarto pa ata, ma.

Mama: Tawagin mo na. Sabihin mo, kakain na tayo

You: Sige po (tumakbo papataas at sa harap ng kwarto ni Wonwoo) Kuya? (knocked)

(walang sumasagot)

You: Kakain na raw tayo! Lumabas ka na!

(...)

You: (sighed) (binuksan ang pinto)

Wonwoo: (nakaupo sa lapag) (nakabaluktot ang tuhod at nakatitig sa wala)

You:(pumasok) (sinara ang pinto) (lumapit) (umupo sa harapan niya)

Wonwoo: (not looking at you)

You: Wala ka bang gana?

Wonwoo: Hmmm

You: Dahil ba kinakabahan ka?

Wonwoo:...

You: (soothed his back) Wag ka ng mag-alala. Maganda naman 'yung school. Malaki yung cafeteria nila at malinis ang banyo.

Wonwoo: (dahan dahang nakipagtitigan sayo) Paano kung... bigla akong atakihin habang nasa school?

You: (nawala ang ngiti) (lumipat ang kamay patungo sa pisngi niya) Akong bahala. Pupuntahan kita sa oras na kailangan mo ko. Pangako

Wownoo: (Smiles) (slowly cupped your cheek) (leaned closer) (about to bite your neck)

You: (closed your eyes)

(nang may biglang kumatok sa pinto kaya agad kayong naghiwalay)

Mama mo: Bakit hindi pa kayo bumababa para kumain?!

You: (kinakabahang sumagot) P-Papunta na po! (tatayo)

Wonwoo: (held your wrists)

You: (looked at him)

Wonwoo: (whispered= pwede bang... bumalik ka sa kwarto ko mamaya?)

You: (smiles) (nods) Hmm

----

Hoshi

Hoshi: (pawis na pawis na bumalik sa classroom) Grabe. Sino bang naka-imbento ng P.E? Argh. (umupo sa upuan) (dumukdok) Nagugutom na ko~

You: (natutulog sa kabilang dulo)

(walang ibang tao sa classroom kung hindi kayong dalawa lang)

Hoshi: (nahalata na may kasama siya) (inangat ang ulo at tumingin sayo)

You: (sleeping)

Hoshi: Hindi nga pala siya umattend sa P.E dahil wala pa siyang P.E uniform. Kakainggit naman (dumukdok uli)

You:...

Hoshi: (naaamoy ang dugo mo) (tinakpan ang ilong) No. (closed his eyes) Hindi pwede. Nangako ako na magpapakabait sa school. Magtiis ka Hoshi.

You:...

Hoshi: Argh! (umangat uli) (hinihingal na tumingin sayo) Bakit kasi ang tamis ng amoy mo?! (pout his lips)

You: (still sleeping)

Hoshi: mas lalo akong nahihirapan simula ng una kang lumipat dito. (sighed) Pero bakit nga kaya? Siya lang ang bukod tanging may ganitong amoy ng dugo. Weird. Baka naman dahil malapit lang siya? (shook his head) Pero plain lang ang amoy ng iba kong kaklase kumpara sa kaniya.

(tumayo siya at dahan-dahang lumapit sayo)

Hoshi: (tinitigan ka niya, pati ang panyo na nakapalupot sa leeg mo) (nainis) (in his mind: Gusto ko lang naman tignan ang leeg niya. Bakit niya tinakpan?! Bwisit)

(unti-unti niyang inilapit ang kamay papunta sa panyo na nasa leeg mo)

Hoshi: (pasimpleng hinawi ang panyo) (eyes widened)

(nakita niya na may sugat, na galing sa kagat ng bampira, ang leeg mo)

Hoshi: sh*t.

(may pumasok sa classroom)

Woozi: (walked in)

Hoshi: (glared at Woozi)

Woozi: (napahinto dahil tingin ni Hoshi) Bakit? (blinked)

Hoshi: Ikaw ang may gawa nito no?

Woozi: (napakunot ng noo) Ha?

----

Woozi

(sa kwarto ni Woozi)

Hoshi: Umamin ka na! Ikaw yon no!?

Woozi: (rolled his eyes) Ilang beses ko bang sasabihin na hindi ako 'yon? Alam mo namang hindi ko gawaing mambiktima sa loob ng school.

Hoshi: Eh sinong kakakagat sa kaniya maliban sa ating dalawa?

Woozi: (sinasapo ang baseball sa kamay niya) Mayroon pang ibang bampira sa school. Kaya bakit ako lang ang pinagbibintangan mo? Kung tutuusin, mas kahina-hinala ka kaysa sakin.

Hoshi: H-hoy. (blushed) Aaminin ko na nakakatukso ang dugo niya. Pero di ko kayang gawin 'yon sa sarili kong kaklase.

Woozi: What about Jeonghan? Siya lang naman ang sira ulong kung kani-kanino pumapatol.

Hoshi: (napanganga) Tama! Baka siya nga. (gritted his teeth) (cursed) ##%@#^#^#%! Nangako siya satin na wala siyang bibiktimahin sa kaklase natin. Humanda siya sakin (tumayo) (aalis)

Woozi: But don't you find it weird?

Hoshi: (natigilan) Na ano?

Woozi: Sa lahat ng tao, siya ang may pinaka kakaibang dugo.

Hoshi: So?

Woozi: (tinigil ang pagsapo sa baseball) (met his gaze) Paano kung...katulad din natin siya?

Hoshi: (blinked) (natawa) Imposible. Kaya nating i-detect kung ka-uri natin o hindi

Woozi: Exactly. Kaya nga nagtataka ako sa katauhan niya. What is she? (bit his lower lip while thinking)

----

Mingyu

Joshua: Uuwi ka na? Gusto mong sumabay papunta sa bus station?

You: Ha? Hindi na. May pupuntahan pa kasi ako

Joshua: (napansin na umiiwas ka) (nagtaka) Really? (fake smile) Okay. Ingat ka sa pag-uwi. See you tomorrow

You: Hmmm. Thank you. Ikaw rin (naglakad paalis)

Joshua: (pinapanood ka umalis) Tama. Ingat ka sa mga katulad ko. Ang bilis pa naman maka-attract ng dugo mo (licks the corner of his lips)

----

You: (naglalakad pauwi) (looked at your wrist watch) Bat ang tagal ni kuya Wonwoo? Akala ko ba susunduin niya ko? Tsss. (natigilan sa pag-lalakad) Hindi kaya...(worried) Baka inatake siya? (tatakbo)

(pero may humintong kotse sa gilid)

You: (stopped)

(the car's window slowly went down)

You: (saw a handsome guy inside the car)

Mingyu: Hi miss (smiles) delikadong naglalakad ng mag-isa sa madilim na lugar. Gusto mo, ihatid na kita?

You: (natakot) (in your mind: Manyakis ba to?) Hindi na po. Kaya ko ang sarili ko

Mingyu: eyyyy~ (narrowed his eyes) Sumabay ka na. Tara?

You: Ayoko (aalis)

Mingyu: (nainis) Hoy! (lumabas ng kotse) Ang pabebe mo ah! Akala mo kung sino kang maganda! (hahawakan ang kamay mo)

(someone stopped Mingyu)

Mingyu: (looked at that someone)

Joshua: (smiling at him) Ayaw nga niya diba? Kaya wag mo ng pilitin

You: (napatingin sa likod dahil narinig mo ang boses ni Joshua) Oh? J-Joshua?

Joshua: (smiles at you) Sinundan kita kasi nag-aalala ako. Ako ng bahala rito, you can go.

You: Pero...

Wonwoo: (dumating) ......(Y/n)

You: (looked at Wonwoo) kuya!

Wonwoo: Sorry, late ako. Medyo di ko pa kabisado ang daan eh.

You: (smiles sweetly) Okay lang. Naiintindihan ko.

Wonwoo: (stared at Joshua and Mingyu) (eyes widened)

Joshua: (felt something while looking at Wonwoo)

Mingyu: (frowned)

You: (naalala na bampira si Joshua) (nagmadaling hawakan ang kamay ni Wonwoo) T-Tara na kuya. (tumingin kay Joshua) aalis na kami. Salamat uli! (hinatak si wonwoo)

Wonwoo: (glanced at them before walking away with you)

Joshua: Bakit mo naisipang isakay ang babae na 'yon?

Mingyu: (nakatingin parin sa inyo) Naamoy ko ang dugo niya. Nag-alala ako na baka may umatake sa kanya.

Joshua: Weh? (teasing tone) Baka naman gusto mo lang siyang tikman?

Mingyu: G*go. May taste din ako no.

Joshua: I doubt that. Her blood is extraordinary

Mingyu: (rolled his eyes)

Joshua: Anyway, napansin mo rin ba 'yung kasama niya?

Mingyu: Hmmm (nods) He is one of us. Pero mas malakas ang aura niya kaysa sa atin

Joshua: (frowned) weird. At tinawag niya siyang 'kuya'? (smirks) She's getting more interesting.

---

Minghao

You: Here is your green tea sir (binaba ang tasa ng kape sa table)

Minghao: (sitting with crossed legs) Thank you (kinuha) (took a sip on his tea)

You: (nakatingin sa damit niya)

Minghao: (wearing brown turtle neck top, maroon no-collar suit and black pants) (has shining maroon shoes and silver necklace)

You: (na-amaze)

Minghao: (napansin na nakatitig ka) (binaba ang tea) Why?

You: Ahhh, sorry (yumuko) ang cool po kasi ng outfit niyo

Minghao: (nanlaki ang tenga sa narinig) (di maiwasang mapangiti)

You: Araw araw ko pong napapansin na ang cool ng mga damit na sinusuot niyo, sir.

Minghao: (took a sip on his tea again while smiling)

You: Sana magaling din ako sa fashion

Minghao: (chuckled) hindi naman pinag-aaralan ang fashion. Basta komportable ka at confidence ka sa suot mo, then it's your own fashion

You: (nods) Ahhhh. (nahihiyang lumapit) Ahmmm, sir. May hihingin sana akong suggestion about fashion

Minghao: Sure.

You: May gusto po kasi akong regaluhan na lalaki. Halos kasing tangkad niyo rin po. Kaso, hindi ko alam kung anong style ang bagay sa kaniya.

Minghao: (nods) May picture ka ba?

You: (masayang kinuha ang cp) Meron po! (humanap ng picture ni Wonwoo) Eto po (pinakita)

Minghao: (tinignan) Hmmmmmm, a simple v-neck white shirt, ripped jeans and gray rubber shoes plus rounded glass. He's handsome naman eh, at malapad ang balikat niya. So he can pull that off.

You: Ohhhh~ (smiles)

Minghao: (i-a-out ang pic sa cp) (aksidenteng nakita ang wallpaper ng cp mo[saw a picture of you, Wonwoo, and your mom]) (stopped)

You: Salamat po mister. (kinuha ang cp) Enjoy po sa tea

Minghao: Sandali...

You: Po?

Minghao: Gusto mo samahan kitang mamili ng outfit niya?

---

Dk

Dk: (nakikipagkasatan sa mga kaklase) (laughing so hard)

(dumating ang teacher)

Teacher: Tahimik na! Tahimik! (kinalabog ang lamesa sa harap)

Dk: (looked at the teacher)

Teacher: Bago tayo mag –kwi-quiz, mayroong...

Lahat: (nagreklamo) Eyyyyyy~

Dk: (nakikisama sa pagrereklamo)

Teacher: sabing tahimik! (clear her throat) Mayroon kayo bagong kaklase.

Estudyante (male): Babae ba ma'am?!

Teacher: Hindi. Lalaki

Mga babaeng estudyante: Yeeeyyyy! (nag-cheer)

Mga lalaki kasama si Dk: Boooooooooo!

Teacher: Manahimik sabi... (kinalabog uli ang lamesa) (tumingin sa pintuan) (sumenyas na pumasok)

Wonwoo: (nahihiyang pumasok)

Mga babaeng estudyante: (kinilig) (naghahampasan pa sa isa't isa)

Dk: (nawala ang ngiti)

Teacher: (sinenyasan ang mga babae na kumalma) (tumingin kay wonwoo) (sabay pabebe smile) Introduce yourself, iho

Wonwoo: Hmmm (baritone voice)

(mas lalong nainlove ang mga babae dahil sa boses niya na mababa)

Wonwoo: Ang pangalan ko ay Wonwoo. (yumuko lang) (di makatingin sa kahit kanino)

Dk: (in his mind: He is...like me)

Wonwoo: (aksidenteng dumako ang mata kay Dk) (noticed that he's also a vampire)

Dk: (smiles at him)

Wonwoo: (iniwasan lang siya ng tingin)

Dk: (smile faded) (In his mind: he's an unfriendly vampire, I see)

(may pumasok na estudyanteng babae)

You: (pumasok) Ma'am, pinapabigay po ni sir (may inaabot na book)

Dk: (saw you) (in his mind: Ang amoy na to!) (eyes widened) (in his mind: Matagal ko ng hinahanap kung kanino nanggagaling ang matamis na amoy ng dugo nito noong nakaraan pa) (licks his lower lip) (in his mind: I really wanted to taste her right now)

Wonwoo: (glimpsed at you)

You: (looked at Wonwoo) (mouthed: See me at lunch. Okie?)

Wonwoo: (smiles at you)

Dk: (napansin na nagpansinan kayo) (nagtaka)

Teacher: Ay (may kinuhang mga book planner) Pakibalik din to kay sir Gab. Medyo mabigat nga lang. Kaya mo ba?

You: (sinubukang buhatin)

Dk: (tumayo agad) Ma'am! Tulungan ko na!

Mga kaklase ni Dk na lalaki: Yieeeeeeeeeeeeeeeeee! Witwiw!

You: (tumingin kay Dk)

Wonwoo: (frowned)

Dk: (papalapit sayo) Tulungan na kit...

Wonwoo: (humarang)

Dk: (stopped)

Wonwoo: (glaring at him as if he's gonna kill him)

----

Seungkwan

Seungkwan: (acting like gay) Ghorl, naiihi na ko

Kaklaseng babae: Tara sa C.r

Seungkwan: eeeee, ayoko umihi sa c.r ng panlalaki. Binabastos ako dun (pouts) Hinahawakan nila puwet ko

Kaklaseng babae: (natawa) Edi dun ka sa cr ng pambabae

Seungkwan: (kumapit sa braso niya) Pwede ba ko dun?

Kaklase: Ano ka ba sis? Pwede na yun. May iba akong nakita na ganoon narin ang ginagawa

Seungkwan: Omg! Go~ (sabay palihim na nag-smirk)

----sa loob ng cubicle sa cr ng pambabae

Seungkwan: (already sucking her blood)

Kaklase: (nawalan ng malay) (naupo sa sahig)

Seungkwan: (gently wipe the blood on his lips) Habang mas lumalapit ang winter season, mas lalo akong nauuhaw. (put his hand on her head then erased her memories) (lumabas ng cubicle)

You: (nagsasalamin)

Seungkwan: (nagulat dahil akala niya walang ibang tao) (kinabahan)

You: (nagulat naman dahil may lumabas na lalaki sa isang cubicle) (blinked)

Seungkwan: (nilambutan ang tayo) (nag boses bakla) Tumae ako. Bakit? Masama?

You: (mabilis na umiling)

Seungkwan: (rolled his eyes) (lalabas na sana kaso)

You: (pinigilan siya)

Seungkwan: (nakataas na kilay na tumingin pabalik) (naamoy ang dugo niya) (slowly frowned) (in his mind: What is this? This strong smell. Sh*t)

You: Medyo rude na iwanan mo lang siya sa lapag. At least, put her on the closed toilet bowl.

Seungkwan: Huh?

You: (lumabas ng cr)

Seungkwan: (blinked) (eyes widened) What the hell. Pano niya nalamang...?

-----

Vernon

Vernon: (opened the car door) (sat at the passenger seat)

Minghao: (sitting on the driver seat) pang ilang beses na to na sinundo kita dahil nasiraan ka ng sasakyan sa gitna ng highway?

Vernon: (smiles at Minghao) (showed peace sign) 2

Minghao: (bored face) Two?

Vernon: 2 times 10 (chuckles)

Minghao: (umiling nalang) Wear your seatbelt

Vernon: (Buckled his seatbelt)(may naamoy sa sasakyan) Oh? (sniffs) may kakaiba akong naaamoy sa sasakyanmo

MInghao: (pinaandar ang sasakyan) Talaga?

Vernon: (still sniffing) Woman's scent. Sigurado akong walang bakas ng dugo sa kotse mo pero naaamoy ko ang dugo niya. Who is this?

MInghao: (smirks)

Vernon: (inalog siya) Hey, share it. It's peak season. Alam mo na kapag ganitong season tayo uhaw na uhaw.

Minghao: (shook his head) Not her.

Vernon: Bakit? May bago ka gf?

Minghao: Naaalala mo si Madam Hyeni?

Vernon: (natigilan)

Minghao: (huminga ng malalim) Nahanap ko na ang anak niyang babae.

Vernon: (covered his mouth) Oh my gosh. Seryoso?

Minghao: (nods) They are living in the city. Kaya gagawin ko ang best ko na maitago sila bago pa sila mahanap ni sir Luke.

Vernon: (napaisip) Teka. Ihinto mo ang kotse

Minghao: (nagtaka) Ha? (tinabi ang kotse)

Vernon: May naalala ako bigla

Minghao: (frowned)

Vernon: (agad na kinuha ang cp) (binuksan ang instagram account) (may hinanap) (found something) (showed it to Minghao)

Minghao: (eyes widened)

[he saw a picture of Dino]

Vernon: Dino posted on his instagram that he'll be back.

MInghao: Sh*t

-----

Dino

Dino: (walked out from his car) (sniff the air) Good thing that I'm back during winter. (evil smile slipped from his lips) It's time to hunt.

(naglakad siya paabante pero may nakabungguan)

You: (tumingin saglit) Sorry. Sorry po...(nagmamadaling tumakbo palayo)

Dino: (sinundan ka ng tingin) (blinked) Ang babae na 'yon... (nakatingin sa uniform) Parang gusto kong mag-aral uli. (grins)

----

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro