Woozi

(flashback)

  Woozi: (nakaupo sa clinic bed) (winced) (napahawak sa braso na may bandage)

  You: (pumasok sa clinic kasama si Seungkwan) (looks around) (napahinto ng makita siya)

  Woozi:  (saw you) (umaliwalas ang mukha)

  (saktong walang ibang tao sa clinic kung hindi kayong tatlo lang)

  Seungkwan: (gasped while looking at Woozi)

  You: S-Seungkwan, pwede mo ba kaming iwan?

  Seungkwan: Ha? (nagpalipat lipat ng tingin sa inyong dalawa) S-Sige. (may pag-aalinlangang lumabas ng clinic)

  Woozi: (nakatitig lang sayo)

  You: (dahan dahang lumapit) (nakayuko) (umupo sa kabilang bed)

  Woozi: Hindi ka ba natatakot sakin?

  You: (nakayuko) Natatakot.

  Woozi: Kung ganon, bakit ka pumunta dito? Wag mong pilitin ang sarili mo. Hindi kita pinipilit na patawarin ako.

  You: (huminga ng malalim) (tumingin sa kaniya)

Woozi: (parang may kumirot sa puso ng nagtama ang mata niyo) (pansamantalang hindi nakahinga)

  You: Bakit hindi mo ko pinatay? Bakit tinutulungan mo ko?

  Woozi: (hindi nakasagot)

  You: (tumingin sa bandage niya) Bakit sinusugo mo ang buhay mo para sa akin?

  Woozi: (tumingin sa labas ng bintana) Noong bata ako, nabuhay ako sa kalsada. Natuto akong kumain ng tira tira mula sa basura.

  You: (nakikinig)

  Woozi: Mr. Hong adopted me. (yumuko) (nakatingin sa mga kamay) Bilang sukli ng kabaitan niya, I started to work for him. Ginagawa ko ang lahat ng gusto niya (looked at you) even killing someone.

  You: (napalunok)

  Woozi: Namuhay ako ng walang likas na pagmamahal. At ayokong ma-attach sa kung sino dahil hindi ko alam na baka balang araw, ako mismo ang tatapos g buhay nila. Isa lang naman ang pinangarap ko – ang makapag-ipon at mamuhay ng sarili. Gusto kong makalaya mula sa kaniya, at nangako siyang gagawin ito kapag pinatay kita.

  You: (…)

  Woozi: (took a deep breath) (smiles)

  You: (nagulat dahil first time mo siyang nakitang ngumiti)

  Woozi: Pero everything went wrong. Ikaw ang unang nagparamdam sa akin na kailangan kong ma-guilty. A killer like me, finally felt guilt.

  You: Dahil ba naging mabait ako sayo?  (looking at him)

  Woozi: (in his mind: I fell in love with you) (binawi ang ngiti) Hmmmm.

  You: Kapag natapos na ang lahat, may balak ka ba na sumuko sa pulisya?

  Woozi: (nods) Kapag ba nakulong ako, dadalaw ka sakin?

  You: (di nakasagot)

  Woozi: (chuckles) Nevermind. Bakit ka pupunta sa katulad halimaw na katulad ko? (umiba ng tingin) Bumalik ka na sa classroom. Wag kang mag-alala. ‘Yung hinabol ko kanina, ako ang pakay niya at hindi ikaw.

  You: G-Ganun ba. (staring at him) Ahmm, Mr. Neighbor…

  Woozi: (tumingin pabalik)

  You: salamat. Magpagaling po kayo

Woozi: (in his mind: magiging mabait ka pa kaya sakin kapag nalaman mo na ako ang pumatay sa tatay mo sa utos ni Mr. Hong?)

  You: (tumayo) (tumalikod)

Woozi: (Y/n)

You: (looked back)

  Woozi: I’m sorry. (smiles)

  You: (nods) (matipid na ngumiti) (lumabas ng clinic)

Woozi: (humiga sa kama) (nakatitig sa kisame) Huh (chuckles sadly) Hanggang sa huli, hindi ko masasabi sa kaniya na gusto ko siya. (shook his head) No. Hanggang mamatay ako, wala akong plano na magtapat. This is my punishment. (bit his lower lip)

----

Mingyu

(flashback)

You: (kumakain ng ice cream)

Mingyu: (sitting beside you) (looked at you) (chuckles) Ang dungis mo kumain (hinawakan ang chin mo) (hinarap ang mukha mo sa kaniya) (kisses your upper lip to remove the cream)

You: (chuckles) Ang cheesy mo naman

Mingyu: (narrowed his eyes, pouted) bawal bang maging sweet? Boyfriend mo ko kaya wala akong nakikitang mali. (dumila) Bleh~

You: (smiles) (holds his cheek) Mahal na mahal mo ko no?

Mingyu: (nods) Hmmm. Sobra po

You: (sumandal sa balikat niya at kumain pa ng ice cream) Gaano mo ko kamahal?

Mingyu: (nag-isip) Malaking malaki. Parang ako, malaki.

You: (nasamid) ugh! Ugh!

Mingyu: (nagbukas ng bottled water at binigay sayo) (laughed) hoy bat nasamid ka? Ang green ng utak mo.

You: (uminom ng tubig) S-Sira. Wala akong iniisip no (namula)

MIngyu: (ruffled your hair) I love you

You: (sumandal uli) I love you too.

Mingyu: Mahal na mahal kita. Sa punto na kaya kong mamatay para sayo

You: (napahinto) (bumango sa pagkakasandal) (glared at him) No. Wag kang mamamatay. Kahit sakaling magbreak tayo, hindi ka pwedeng mamatay

Mingyu: (tumawa nalang)

You: Pero kung magchi-cheat ka, ako na mismo ang papatay sayo.

Mingyu: Hindi mangyayari ‘yon no. (pinched your cheeks)

You: Pero seryoso ako. (sumandal sa balikat niya) Don’t die.

---(present)----

You: (naglagay ng bouquet  of flowers sa tapat  ng puntod ni Mingyu) (clenched your fists) ang mamatay ng dahil sa akin, bakit mo tinupad ang sinabi mo?

  (….)

You: (tears fell) (bit your lower lip) This is so unfair, Mingyu. (cries so hard)

----

Junhui
(sa loob ng office niya)

Jun: (massage his temple) Bwisit. Hindi na matapos tapos ang paperworks

(may kumatok sa pinto)

Jun: (looked at the door)

Hoshi: (pumasok sa loob) (smiling) Yow bro

Jun: (smiles) Anong ginagawa mo rito? Busy ako.

Hoshi: (chuckles) (umupo sa ibabaw ng desk niya) Tapos na ang paperworks ko. Bleh~ (dumila)

Jun: (nainis) Tsss.

Hoshi: (took a deep breath) (tumingin sa labas ng bintana ng office ni Jun kung saan makikita ang malawak na siyodad sa ibaba) Dadalawin ko si papa sa presinto mamaya.

Jun: (natigilan)

Hoshi: (looked at Jun) Malapit na siyang mamatay. Hindi mo ba siya pupuntahan?

Jun: Weird (looked at Hoshi) sa pagkaka-alala ko, sa ating dalawa ikaw noon ang galit na galit sa kaniya.

Hoshi: (nods) Hanggang ngayon naman, galit parin ako sa kaniya. Hindi parin ako makapaniwala na nagawa niya ang lahat ng iyon para lang sa pera. Pero nakulong na siya, napatawan ng death sentence at ilang linggo nalang, nakatakda na siyang mamatay. Kaya umaasa ako na sana kahit isang beses, magkarooon siya ng ala ala sa akin bilang ama.

Jun: (di nakapagsalita)

Hoshi: Balitaan mo ko kung gusto mong sumama.

Jun: (y/n)

Hoshi: Hmmm?

Jun: Narinig mo ba ang balita sa kaniya?

Hoshi: Ha? (chuckles sadly) Ahh oo. Narinig ko.

Jun: Alam na ba ni kuya Joshua ang tungkol doon?

Hoshi: Feeling ko hindi pa.

Jun: Should we tell him?

Hoshi: (didn’t answer) (sighed)

----

Seungkwan

You and Seungkwan: (lumabas sa sinehan ng tawa ng tawa)

You: Tawa ako ng tawa sa movie na ‘yon

Seungkwan: (laughing) sa sobrang tawa mo, napautot ka pa nga eh

You: (nawala ang ngiti) (namutla sa hiya)

Seungkwan: Grabe ghorl, ang bantot ng utot m-

You: (tinakpan ang bibig niya) (tumingin sa paligid) Wag ka ngang maingay. Babanatan kita eh

Seungkwan: (binaba ang kamay mo) Ang alat ng kamay mo! (glared at you)

You: Kamay ko? (tinignan ang kamay) kumain tayo ng popcorn kanina.

Seungkwan: Pakiramdam ko libag ang natikman ko eh

You: Grabe (natawa nalang)

Seungkwan: (walking beside you) Hey (sumeryoso ang tono) Sure ka na ba sa desisyon mo?

You: Hmmm? (walked beside him) Ahh iyon ba? Oo. Sure na ko.

Seungkwan: (nods) (looked at his feet while walking)

You:  (looked up) Maraming masamang ala-ala ang meron ako sa lugar na to. Kaya desidido na kong lumayo.

Seungkwan: (tumigil sa paglalakad)

You: (napahinto dahil wala ka ng kasabay) (looked back)

Seungkwan: (looking at you) Wala… ka na bang balak na bumalik?

You: (….)

Seungkwan: (just staring at you with sad eyes)

You: (pilit na ngumiti) Babalik din ako. Babalik ako kapag kaya ko ng harapin ang lahat. Kapag okay na ko.

Seungkwan: (dahan dahan na lumapit sayo) Promise me.

You: Huh?

Seungkwan: Promise me na magiging okay ka. Then, I’ll wait

You: (nakatingala sa kaniya dahil mas matangkad siya sayo)

Seungkwan: Kahit ilang taon pa ang lumipas, maghihintay ako. So mangako ka (showed his pinky)

You: (smiles) Hmmm. Magiging okay rin ako. Then I’ll come back (nakipagpinky swear)

Seungkwan: (hinatak ka papalapit)

You: oooh (gasped)

Seungkwan: (pecked on your forehead)

You: (natulala sa ginawa niya)

Seungkwan: Ang alat ng noo mo. Lasang libag. (dumila) Bleh~ (tumakbo)

You: (napikon) Ano kamo?! Hoy Boo Seungkwan! (hinabol siya)

----

Wonwoo

Wonwoo: (nakatingin sa tatlong jar kung saan nakalagay ang abo ng mga magulang niya at kapatid) Ma, Pa, Bunso (smiles) Finally. I brought justice to your deaths. (naiiyak) (pinigilan ang sarili sa pamamagitan ng pagkagat sa labi) (tears fell)

You: (tumayo sa tabi niya) (may hawak na bouquet of flowers)

Wonwoo: (dahan dahan na tumingin sa katabi) (nagulat)

You: Hi driver Jeo- (naalala na ayaw na niyang tawagin mo siyang driver) Ahhh. I mean… Wonwoo.

Wonwoo: (agad na pinunasan ang luha) (umiba ng tingin)

You: (napansin na umiiyak pala siya) (umiba rin ng tingin)

Wonwoo: paano mo nalaman na nandito ako?

You: Nagbakasakali lang po ako.

Wonwoo: Ahhhh.

(and there’s an intent silence swept the space)

You: Wonwoo

Wonwoo: Hmmm?

You: Sorry.

Wonwoo: (frowned) (tumingin sayo)

You: (nakatingin sa picture frame ng pamilya mo)

Wonwoo: (….)

You: Dahil lang gustong pabagsakin ni Mr. Kim ang kompanya ni papa, pinlano nila ang pagbagsak ng eroplano. At para naman ipalabas na si Mrs. Hong ang namatay, dinamay nila ang nanay mo. Kung tutuusin, inosente ang pamilya mo para madamay sa magulong buhay namin.

Wonwoo: (clenched his fists)

You: Noong sinabi ko sayo na kailangan nating mag move-on… (naiiyak) Binabawi ko na ang sinabi ko. (looked at him) Dahil alam ko na mahirap siyang gawin (tears fell)

Wonwoo: (tears fell)

You: Let’s continue to feel this pain. Hanggang sa… (tumigil sandal para punasan ang mata) Hanggan sa matanggap natin ang lahat.

Wonwoo: (nods while crying)

You: (inabot ang bouquet of flowers) (ngumiti kahit umiiyak) Para sayo

Wonwoo: (nagtaka) (pinunasan ang luha) (kinuha ang bouquet) (nakita ang papel na naka-rolyo sa loob ng bouquet of flowers)

You: Para sayo rin ‘yan

Wonwoo: (kahit nagtataka ay kinuha ang papel) (binuklat at binasa) (nagulat) (nanlalaki ang mata na tumingin sayo)

You: Patunay ‘yan na inililipat ko sa pangalan mo ang shares ng tatay ko. Please handle it well

Wonwoo: (shook his head) Hindi ko matatanggap ‘to. Kung ibinibigay mo sakin ‘to bilang kabayaran ng lahat, then I won’t accept it.

You: Then should I throw it away?

Wonwoo: (natigilan)

You: Itatapon ko nalang ba basta basta ang naging dahilan ng pagkamatay ng mahal natin sa buhay? (shook your head) No. So I’ll give it to you.

Wonwoo: (tumingin uli sa papel)

You: may plano akong pumunta sa ibang bansa

Wonwoo: (tumingin sayo) Sa ibang bansa ka titira?

You: Hmmm (nods) Doon ako mag-aaral, magtatrabaho, o kaya naman… (chuckles) Tumanda at mamatay. I don’t know. (yumuko)

Wonwoo: I’ll handle your father’s shares

You: (smiles) Talaga?!

Wonwoo: pero bilang kapalit, bumalik ka.

You: (nawala ang ngiti)

Wonwoo: Ang sabi mo sabay tayong makaka-move on pagdating ng panahon. Kaya bumalik ka. (pinakita ang papel) At ipapakita ko sayo na inalagaan ko ito ng mabuti. (smiles)

You: (smiles)

Wonwoo: (tinanggal ang ngiti) At gumraduate ka ng college. (tumalikod= ayokong manligaw ng estudyante)

You: (di narinig ang huli niyang sinabi) Huh?

Wonwoo: Wala (waved his hand on air) Bye. (umalis ng nakangiti)

-----
Hoshi

(sa jail visiting room)

Hoshi: (nakaupo)

Mr. Hong: (nakaposas) (nakaupo sa tapat ni Hoshi sa pagitan ng malaking glass window na may maliliit na butas sa gitna)

Hoshi: (di makatingin sa tatay niya) Nandito ako hindi para dalawin ang tatay ko

Mr.Hong: (tumingin kay Hoshi)

Hoshi: Kahit ano pang sabihin mo, hindi kita mapapatawad

Mr.Hong:…

Hoshi: Pero bago ka mamatay, tell me the reason. Sabihin mo lahat ng dahilan kung bakit nagawa mong ipalabas na patay si mama

Mr.Hong: Your mom and I were arranged marriage

Hoshi: (nagulat sa narinig)

Mr.Hong: Pinakasalan ako ng mama mo para sa business purposes. Ginamit niya ko para lumago ang kompanya ng pamilya niya. (gritted his teeth) pero alam mo ba ang nangyari nang bumagsak ang kompanya ng pamilya ko? Pinamukha niya sa akin na wala na kong kwenta.

Hoshi:….

Mr.Hong: nagbanta siya na idi-divorce ako! (kinalabog ang lamesa) MATAPOS KO SIYANG TULUNGAN, IDI-DIVORCE NIYA KO?!

Hoshi:… (just looking at him)

Mr.Hong: (smirked) but I didn’t  kill her. Para sa inyo, hindi ko siya pinatay (sumandal sa upuan)

Hoshi: (napakuyom ng kamay) So para ma-take over ang lahat ng pag-aari ni mama, you did all of those wick things

Mr.Hong: (nods) Nakinabang naman kayo hindi ba?

Hoshi: YOU! (sumigaw)

Mr.Hong:…

Hoshi: (licks his lower lip) H-Hanggang sa huli, hindi ka nagsisisi. (tears fell) Pinatay mo si ate Younghee dahil aksidente niyang nakita si mama. Nakipagsabwatan ka kay Mr. Kim dahil naging mas gahaman ka sa pera. Dahil sayo, maraming inosenteng tao ang namatay. Kaya kaming tatlo… KAMING MGA ANAK MO! KINAMUMUHIAN KA.

Mr.Hong: (looked down) (tears fell)

Hoshi: (tumayo) (pinunasan ang luha) Hindi kita mapapatawad. Tandaan mo ‘to, kahit sa panahon na malapit ka ng mamatay, wala sa amin ang  tatanggap sayo bilang ama. (nods) You don’t deserve it. (aalis)

Mr.Hong: Soonyoung

Hoshi: (stopped)

Mr.Hong: (umiiyak)

Hoshi: (naririnig ang iyak niya habang nakatalikod) you deserve to die. (tumulo ang luha) (umalis)

----

Dino

Dino: (nasa loob ng faculty room at kasalukuyang pinapagalitan ng teacher) (rolled his eyes)

Teacher: kapag nahuli ka uling naninigarilyo, masu-suspend ka

Dino: (inalog ang tenga) (looked at his teacher) Tapos ka na ba?

Teacher: (sumakit ang batok sa kaniya) Talaga namang….!

Dino: (sighed) Kung tapos ka na, babalik na ko sa room. (aalis na sana)

Teacher: Hoy Dino! Bumalik ka rito!

Dino: (napahinto dahil nakita kang pumasok at lumapit sa adviser teacher mo) (eyes widened)

You: (may kinuha sa teacher) (smiling at the teacher while talking about something) (aksidenteng napatingin kay Dino)

Dino: (staring at you)

You: (nawala ang ngiti)

----(sa rooftop)---

Dino: (nakaupo sa edge ng rooftop) (may hawak na canned juice)

You: H-Hoy (kinakabahan sa kaniya) Wag ka ngang umupo diyan. Baka malaglag ka

Dino: (glared at you) totoo ba? Bakit hindi ka man lang nagsabi sakin?

You:….

Dino:  Baka nakakalimutan mo na kasama ka sa gang ko. Kaya dapat nagpaalam ka man lang sakin

You: Natatakot ako

Dino: Ha?

You: natatakot ako na may ibang tao na magkaroon ng koneksyon sa buhay ko

Dino: (stopped) (just staring at you)

You: (chuckles) sa ating dalawa, ako ang pinaka malapit sa disgrasya eh

Dino: (naalala ang nangyari kay Mingyu) (frowned)

You: Kaya bumaba ka na dyan. Natatakot ako sa posisyon mo (lumapit) (hinatak siya pababa)

Dino: (pagbaba niya ay bigla ka niyang niyakap ng mahigpit)

You: oh? (freeze)

Dino: Walang nakakaalis sa gang ko ng wala akong aprubado (hugged you tight) Kaya kailangan mong bumalik. Kung hindi ha-hunting-ngin kita sa ibang bansa. Maliwanag?

You: (di nakasagot) (natouch sa sinabi niya)

Dino: (pulled back) (nilagay ang canned juice sa kamay mo) See you.  (naglakad palayo)

You: (sinundan siya ng tingin)

Dino: Ahhh. May nakalimutan akong sabihin (lumingon pabalik)

You: (hinintay ang sasabihin niya)

Dino: May gusto ako sayo.

You: (eyes widened) (gulat na gulat sa narinig)

Dino: (blushed) (clear his throat) so you need to come back. Or else, I’ll kill you for making me fall. (naglakad palayo)

You:…

---

Dk

Dk: (nakasalumbaba sa lamesa) (nakasabunot sa buhok) (may malalaking eyebags) gusto kong manigarilyo, gusto kong magpunta sa casino, pero nagbago na ko. Nagbago na ko kaya hindi pwede (nagbukas ng balat ng candy at kumain)

(may kumatok sa pinto)

Dk: (glared at the door) Sino ba yan?!

“M-May bisita po kayo.”

Dk: Sino?!

“Si Miss (Y/n) po.”

Dk: (nawala ang ngiti) (tumayo agad)

---
You: (nakaupo sa couch, kaharap si Dokyeom)

Dokyeom: (naglapag ng cake sa center table) (smiling at you) Woah. Nagulat ako na dinalaw mo ko

You: Hehe.  Di naman po ako magtatagal.

Dokyeom: (nods) (smiling like the Sun)

You: gusto kong magpasalamat sa lahat po ng tulong niyo

Dokyeom: (just smiling)

You: You were so good to me mister.

Dokyeom: (nawala ang ngiti) Teka. Bakit parang nag-papaalam ka?

You: (napakamot sa ulo)

Dokyeom: (gasped) aalis ka nga?!

You: (nods) Akala ko sinabi na sa inyo ni tito Jeonghan

Dokyeom: (frowned) ahhh. Yung bwisit na ‘yon. Di man lang sinabi

You: (chuckles) hehe. So ayun po, mauna na po ako (tumayo)

Dokyeom: Teka lang! (hinawakan ka) May itatanong ako

You: (umupo uli)

Dokyeom: (binitawan ang kamay mo) (huming ng malalim) saang bansa ka pupunta?

You: Argentina po

Dokyeom: (nods) May branch ako ng casino sa Argentina

You: (nagulat) Woah. Talaga po?! Ang galing.

Dokyeom: (feel proud) (clear throat)

You: Pero hindi ako pupunta sa casino niyo

Dokyeom: (laughed) dapat lang. Magpakabait ka sa Argentina, mag-aral ka ng mabuti, pero wag kang magjojowa

You: (nagtaka) po? Bakit naman bawal?

Dokyeom: (smirks) dahil may sagot na ko sa tanong ni Jeonghan. (winked)

You: (blinked)

---

Scoups

Scoups: (nilapag ang contract paper sa lamesa) Congrats.

You: (masayang kinuha ang papel)

Scoups: malaya ka na mula sa slave contract. Sa susunod, wag ka ng mangungutang ng malaki

You: (sinamaan siya ng tingin) tsss. (pouted)

Scoups: (nacute-an sayo)

You: At ikaw mister (looked at him) (binaba ang papel) magbagong buhay ka na.

Scoups: Alam ko ang ginagawa ko. Magpokus ka sa sarili mo

You: Seryoso ako mister. Maghanap ka nalang ng ibang trabaho

Scoups; Kapag ba naghanap ako ng ibang trabaho… (blushed) papakasalan mo ko?

You: (di nakasagot)

Scoups: (staring at you with his sexy eyes)

You: ….

Scoups: (tumayo) (tumalikod at tumingin sa labas ng bintana) (hands inside his pocket) Kailan ang flight mo?

You: Sa T-Tuesday. (blushed)

Scoups: (nods) (tumingin sayo pabalik) wag mong kakalimutan ang pasalubong ko (smiles)

---

Joshua

(sa loob ng coffee shop)

Joshua: (nakaupo habang may hinihintay)

You: (pumasok sa coffee shop)

Joshua: (looked at you)

You: (saw him) (lumapit) Sorry, na-late ako (umupo sa bakanteng upuan sa harapan niya)

Joshua: O-Okay lang. Kararating ko lang din

You: (nods)

Joshua: (huminga ng malalim)

You: ahhh, kamusta na nga pala si mama niyo?

Joshua: nasa rehab parin siya. Nagpapagaling. (iinom ng juice)

You: mabuti po pala sir

Joshua: (napahinto ng tinawag mo siyang ‘sir’) (looked at you)

You: alam ko na busy ka kaya-

Joshua: No.

You:huh?

Joshua: hindi ako busy. (staring at you) Kaya take your time. Stay more if you want

You: (feels the throbbing pain inside your heart) (pinipigilan ang luha na nais ng pumatak) (looked away)

Joshua: G-Gusto mo ng drinks? I-o-order kita kung gusto m-

You: Pupunta ako sa ibang bansa

Joshua:….

You: masyadong maraming masamang ala-ala ang gusto kong kalimutan. At magagawa ko lang iyon kung lalayo ako

Joshua: (clenched his fists under the table) (staring at you without blinking his eyes

You: At isa ka sa masamang ala-ala para sa akin

Joshua: (naiiyak) (bit his lower lip)

You: Wala akong balak na patawarin ang tatay mo. Pati na ang tatay ni Mingyu na siyang dahilan kung bakit namatay ang anak niya.

Joshua: (nods) Alam ko. At wala rin akong lakas ng loob na humarap sayo

You: Hmmm. So let’s forget each other.

Joshua: (biting his lower lip while staring at you)

You: Thank you for everything sir Joshua. Sorry sa mga nagawa ko noon. And please take care. (tumayo) (aalis)

Joshua: (hinawakan ka) (saktong paghawak sayo ay tumulo ang luha mula sa kaniyang mga mata) C-Can I ask one more thing?

You: (tuluyang napaiyak ng marinig ang garalgal niyang boses)hmmm?

Joshua: Did you… ever… love me for real?

You: Oo

Joshua: (mas naiyak) (hindi makatingin sayo pabalik)

You: Pero hindi kita pwedeng mahalin. Ayokong, mahalin ka. (bumitaw) (umalis)

Joshua: (cries so hard without looking back)

---

Jeonghan

Jeonghan: (inaayos ang room ng kapatid niyang babae na namatay na) (pagod na pagod na humiga sa kama) haaaay salamat. Natapos narin. (looking at the ceiling)

(napatingin siya sa picture frame ng kapatid niya sa gilid)

Jeonghan: (sat up) so this is really the end? (nakatingin sa picture ni Younghee) nailabas ko na lahat ng katotohanan. (smiles widely) Pero …(humiga uli) bakit hindi ako masaya?

(….)

Jeonghan: (received a text message) (binasa)

[Tito, aalis na ko bukas.] –sent by you

Jeonghan: (smiles) 

[Wala ka parin bang balak makipagkita sakin? Magtatampo na ko]- sent by you

Jeonghan: (tinititigan lang ang text mo)

[Bahala ka. Hindi na talaga ako magte-text. Bye!] –sent by you

Jeonghan: (nawala ang ngiti) (binaba cellphone) (sighed) wala na kong dahilan para makipagkita sa kaniya. She is not my slave anymore

(tumunog uli ang cellphone)

Jeonghan: (tinignan)

[Pero kahit isang beses, gusto kitang makita at mapasalamatan. Itatanong ko rin kung anong pasalubong ang gusto mo.]

Jeonghan: (smiled)

[Tito]

Jeonghan: (bumangon) Tito?! (naiinis na binato ang cp sa unan)

---

The8

You: (natutulog)

(may umaalog sayo)

You: (nagising) (pinunasan ang laway sa labi) Ano ba. Natutulog pa ang tao eh

(inalog ka ng malakas)

You: (napilitang buksan ang mata) Sabing- (saw Minghao) (nanlalaki ang mata na bumangon)

Minghao: (crossed arms) Diba ngayon ang flight mo? (tinuro ng tingin ang orasan)

You: (looked at the clock) Omg! (nagmadaling tumayo)

-----

(sa airport)

You: (bumaba mula sa motorcycle ni The8) (binigay ang helmet)

Minghao: (kinuha ang helmet) (nakasakay sa motor) Hoy nacheck mo na ba ang gamit mo?!

You: (nods) napadala ko na patiuna ang bagahe ko

Minghao: Good.

You: (aalis n asana sa pagmamadali) (looked back) Minghao. Salamat sa lahat. Dahil sa tulong mo noon, naipanalo namin ang kaso

Minghao: (natawa) Bigla bigla kang nagda-drama. Bilisan mo na. At tsaka wag ka ngang umasta na ito na ang huli nating pagkikita.

You: (smiles)

Minghao: nangako ka pa sakin na kakain tayo sa Chinese restaurant. Don’t forget about it

You: (nods) Hmmm. I won’t forget it my friend

Minghao: (nawala ang ngiti) friend mo mukha mo. Alis na!

You: (laughed) (tumakbo papasok ng airport)

Minghao: (smiles while watching your back) friend huh? Sa lahat ng pinakita ko sa kaniya noon, friend lang ang sasasabihin niya? Ang bobo talaga. (laughed)

----

You

You: (tumatakbo sa airport) (hawak hawak ang plane ticket)

(nang may humarang sa kaniyang lalaki)

You: (lifted your head) Oh? (nakilala siya) B-Bakit ka nandito?

Lalaki: (smiles) para saan pa? Lilipad din ako papunta sa ibang bansa

You: S-Saan?

Lalaki: (shows his plane ticket) Argentina

You: (chukles)

----

Vernon

Vernon: (may hawak na tasa ng kape) (looking outside the window of his office)

(may lumilipad na eroplano sa kalangitan)

Vernon: (looking at the airplane)

Secretary: (lumapit kay Vernon) Sir, wala na ba talaga kayong balak na sundan si Miss (Y/n)?

Vernon: (took a sip on his coffee) Parang kabaligtaran niyan ng tanong mo sakin dati?

Sec: Po?

Vernon: Dati tinatanong mo kung sigurado ba ko sa balak na gawing fiancée si (Y/n). Ngayong aalis na siya, tinatanong mo naman kung wala akong balak na sundan siya. (chuckles huskily)

Sec: K-kasi po… (in his mind: Halata naman na may gusto ka sa kaniya eh) (clear his throat)

Vernon: (binaba ang tasa) (tumingin sa secretary) Wag kang mag-alala. Hindi pa naman tapos ang lahat. (smirks) (Y/n) will be back.

----

To be continued for the last part of this series