Mingyu

Joshua: (katatapos lang kausapin ang police) (tumingin sayo)

You: (nakaupo sa tapat ng operating room ng hospital) (nakatulala) (nanginginig ang dalawang kamay na mayroon dugo)

Joshua: (bumuntong hininga na umupo sa tabi mo)

You: (wala sa sarili)

Joshua: Si Mingyu…

You: (dahan-dahang tumingin kay Joshua)

Joshua: Ang nagsabi sa akin ng lahat. (not looking at you) He said he was your boyfriend. Nakipaghiwalay siya sayo dahil bumagsak ang business ng papa mo.

You: (kinuyom ang mga kamay)

Joshua: But he still loves you.

You: (bit your lower lip) (pinipigilan ang luha na nagbabadyad na pumatak)

Joshua: Kaya siya nakipaghiwalay dahil alam niyang ang papa niya ang may kasalanan kung bakit bumagsak ang negosyo ng pamilya mo. Nagi-guilty siya kaya’t hindi ka niya magawang harapin. Pero ng malaman niya na may plano si Mr. Kim na patayin ka, he exposed everything to me. Gusto niya na ilabas ko ang lahat ng katotohanan dahil ayaw niya na masaktan ka. (finally looked at you)

You: (met his gaze) Bakit mo sinasabi ang lahat ng ito sa akin?

Joshua: …

You: I don’t need you to tell this to me. Hihintayin ko na kay Mingyu mismo manggaling ang lahat. He will tell these to me for sure. Tama. Siya mismo ang magsasabi. Si Mingyu ang magsasabi. (looked away while nodding)

Joshua: (di alam ang sasabihin)

(bumakas ang pintuan ng operating room at lumabas ang doctor)

You: (saw the doctor) (tumayo kahit nanghihina ang mga tuhod)

Joshua: (tumayo rin)

Doctor: (lumapit sayo)

You: (gulped) K-Kamusta po? Nasa maayos na po ba ang kalagayan niya? Ligtas na po siya hindi ba?

Doctor: (tumingin kay Joshua) (sighed)

Joshua: (nahulaan ang ibig sabihin ng tingin ng doctor)

Doctor: (binaba ang suot na face mask) ginawa ko… ang buong makakaya ko.

You: (biglang pumatak ang luha mula sa mga mata mo) (huminga ng malalim) (sinubukang ngumiti) T-Tama. GInawa niyo ang buong makakaya kaya b-buhay pa siya. BUhay pa si Mingyu. Nagpapahinga lang siya.

Joshua: (clenched his fists) (yumuko)

Doctor: (dahan dahang umiling)

You: (bumuhos ang luha sa mga mata) No. (shook your head) No. No! He can’t! (napaluhod habang umiiyak)

Doctor: (nakayuko habang nakatayo sa harapan niyo) I’m sorry.

You: (sinisigaw ang pangalan ni Mingyu habang humahagulgol) hindi pwede! Hindi! Mingyu! 

---

Vernon

Vernon: (hinihingal na napatingin sa inyo ni Joshua sa harap ng operating room) (stopped when he saw you crying so hard on the floor)

You: (humahagulgol) (hitting your chest while crying)

Joshua: (naiiyak habang tinitignan ka) (pero hindi ka niya magawang yakapin)

Vernon: (na-realize ang nangyari) (dahan dahang lumapit)

Joshua: (looked at Vernon)

You: (crying so hard)

Vernon: (lumuhod sa tabi mo)

You: (saw Vernon) (still shaking your head) No. He is not dead. Hindi pwede. Kasalanan ko ‘to. Kasalanan ko.

Vernon: (slowly raised his arms) (pulled you and hugged you)

You: (cries on his shoulder) Mingyu. Mingyu. Why? Why?!

Vernon: (hugged you tight)

---

Jeonghan

(flashback=

Jeonghan: (inaasikaso ang mga papeles sa loob ng office niya) (nakatanggap ng text) (binuksan ang cp screen)

[Kuya. Natatakot ako] message sent by Younghee

Jeonghan: (frowned) (nag type ng reply)

[bakit naman? Ilang beses ko bang sasabihin sayo na hindi totoo ang multo] sent by Jeonghan

[Sa tingin ko, may nakita ako na hindi ko dapat makita. Kuya, natatakot ako. Gusto kong umuwi. Sunduin mo ko.] sent by Younghee

Jeonghan: (nagtataka) Ano na naman bang kalokohan ‘to? Nag-asawa na siyang lahat, inaabala parin niya ko. Tssss.

[Sige. May tatapusin lang ako ng paperworks. Tapos dadaanan kita sa bahay niyo] sent by Jeonghan

Jeonghan: (binaba ang cellphone at nagpatuloy sa pagtatrabaho)

(after few hours)

Jeonghan: (nag-inat) Hay salamat natapos narin. (napatingin sa cellphone) Bakit hindi na siya nag-reply? Nagtampo siguro. (tap his fingers on his table) (kinuha uli ang cellphone at sinubukan tawagan ang kapatid niya)

(…)

Jeonghan: (nagtaka dahil out of reach ang cellphone ni Younghee) (nagsimulang kabahan) (tumayo at kinuha ang susi ng kotse)

--- (sa tapat ng dating condo unit ni Joshua at ni Younghee)---

Jeonghan: (kumatok) Younghee! Kuya mo to! (naghintay ng magbubukas) (nag-doorbell)

(pero wala siyang natanggap na sagot)

Jeonghan: (face turned pale) (sinubukang buksan ang pinto) (nabuksan ang pinto) B-Bakit hindi niya ni-lock ang pinto? (napapalunok habang unti unting binubuksan ang pinto)

(when he entered, the lights are off)

Jeonghan: (nagtaka dahil nakasara ang mga ilaw) (nagpatuloy sa paglakad papasok kahit nanlalamig) Younghee? Younghee?!

(hinahanap niya ang kapatid sa bawat sulok ng bahay nila, pero hindi niya ito nakita. Hanggang sa napadpad siya sa tapat ng pinto ng kwarto ng mag-asawa)

Jeonghan: (may kung anong pumipigil sa kaniya na buksan ang pinto) (humihinga ng malalim) (slowly opened it with his trembling hands) Youngh-

(at tuluyan siyang napaupo sa sahig ng makita ang kahindik hindik na tanawin)

Jeonghan: (saw his sister hanging from the ceiling)

Younghee: (nakabigti)

----]]End of flashback

Jeonghan: (nakaupo habang inaalala ang pangyayari ilang taon na ang nakalilipas) (sighed) (nakatanggap siya ng tawag mula kay Hoshi) (nagmadaling sagutin) Hello Soonyoung. Anong balita?

[110759. Ito ang passcode ng pinto.]

Jeonghan: Nabuksan mo na?! (napatayo)

[Hmmm. Papasok na ko sa loob. M-Madilim ang palagid. P-Pero may nakikita akong liwanag sa dulo]

Jeonghan: (naghihintay ng sasabihin niya)

[Oh?]

Jeonghan: B-Bakit?! Anong meron?

[…]

(biglang nag-end ang call)

Jeonghan: Soonyoung?! Soonyoung?! (sinubukan uling tawagan si Hoshi pero out of reach na ito) Sh*t! (tinawagan si Dokyeom)

[Hello? Nasa bahay mo ko. Bakit kailangan mo pang tumawag?] –Dk

Jeonghan: Soonyoung opened the door.

[What?!]

Jeonghan: I need back up. Pupunta ako ngayon sa bahay nila.

[Teka la-]

Jeonghan: (binaba ang tawag at nagmamadaling lumabas ng study room)

Scoups: (saktong papunta sana sa kaniya) Saan ka pupunta?

Jeonghan: Nabuksan na ang pinto sa secret door

Scoups: Ha?! (eyes widened)

Jeonghan: I’m going. Gusto kong makita mismo ang dahilan ng lahat. (tumakbo)

Scoups: (tumakbo rin at sinundan siya) Sandali!

----

Hoshi

Hoshi: (nabuksan ang secret door na nasa wine storage) (gulped) (stepped inside) (kinuha ang cellphone at di-nial ang number ni Jeonghan)

[Hello Soonyoung. Anong balita?] -Jeonghan

Hoshi: 110759. Ito ang passcode ng pinto  (nagpatuloy sa paglakad papasok) (feels a little cold) (knees are trembling)

[nabuksan mo na?!]

Hoshi: (may naaninag na liwanag sa dulo ng madilim na lugar na iyon) Hmmm. Papasok na ko sa loob. M-Madilim ang palagid. P-Pero may nakikita akong liwanag sa dulo.

[…]

Hoshi: (nakarating siya sa dulo) (saw a woman at the corner) Oh?

(at biglang nag –end ang call)

Hoshi: (checked his cellphone) (nakitang walang signal sa lugar niya) Argh. (tumingin uli sa babae at sa paligid)

(may kama sa gilid at maliit na lamesa sa gitna) (sa sulok ay mayroong pinto para sa banyo)

Hoshi: (di makapaniwala sa mga nakita)

Woman: (nakaupo sa kama at nakadukdok sa tuhod)

Hoshi: (gulped) (napatingin sa mahabang tanikala na nakakabit sa paa ng babae) W-Who…

Woman: (dumilat ang mata ng may marinig na boses)

Hoshi: (hands are trembling) W-Who are you?

Woman: (dahan dahang inangat ang ulo) (met Hoshi’s eyes)

Hoshi: (eyes widened) (nabitawan ang cellphone)

----

Dokyeom

Dokyeom: (may suot na sombrero) (may bitbit na box) (nakatayo sa harapan ng gate) (nag-doorbell)

[Sino yan?] tanong ng katulong mula sa security system speaker katabi ng doorbell.

Dokyeom: (yumuko para hindi makita ng camera ang mukha) Delivery po.

[paki-iwan nalang sa labas]

Dokyeom: Kailangan po ng signature ma’am.

[okay. Sandali lang]

(at kusang bumukas ang pinto ng gate)

Dokyeom: (sumenyas sa mga kasama niya na nakasakay sa van) (nods his head)

Scoups and Jeonghan: (lumabas sa van na may suot ding sombrero) (lumapit ang dalawa)

Dokyeom: (bumulong) I’ll stay here for lookout. (hawak hawak ang pinto ng gate) In case na may mangyari (tinuro ang whistle na nakasabit sa leeg ni Jeonghan) Just whistle it.

Jeonghan and Scoups: (nods)

Scoups: (kinuha ang box mula kay Dokyeom)

(at pumasok ang dalawa, samantalang naiwan si Dokyeom sa entrance)

Maid: (hinarap ang dalawa) oy oy dyan nalang kayo. Ako na ang lalapit

Jeonghan: (inagaw ang box kay Scoups) (pinangtakip sa mukha) (yumuko)

Scoups: (smiles at the maid) G-Good day ma’am (ngumiti kita ang dimples)

Maid: (nagwapuhan) (forged a cough) Ahem. Asan na ang pipirmahan?

Scoups: (nakalimutan na kumuha ng papel) Ahhhhh.

Jeonghan: (saw his struggles) (nainis) (nagkunwaring sumasakit ang tiyan) aray! (lumuhod)

Maid: (nagulat)
Scoups: (tumingin kay Jeonghan)

Jeonghan: Sumasakit ang tiyan ko (tumingin kay SCoups)

Scoups: (naintindihan ang ibig niyang sabihin) Ahhhhh (tumingin sa maid) Pwede po ba kaming humingi ng tubig?

Maid: (nag-aalala) Oo. Sandali kukuha ako. (nagmadaling umalis)

Jeonghan: (binitawan ang box) (smiled at Scoups) Clumsy ka rin kung minsan.

Scoups: shut up. (looked around) Alam ko kung nasaan ang wine storage. So follow me. (naglakad palayo)

Jeonghan: tsss (sumunod)

---- (sa harap ng wine storage) ----

Scoups: (tinuro ang pinto) here it is.

Jeonghan: (papasok na sana kaso…)

Guard:Hoy! Sino kayo?! At saan kayo pupunta?!

Scoups and Jeonghan: (napahinto) (tumingin sa guard)

Guard: (naglakad papalapit)

Scoups: (bumulong kay Jeonghan) sa tingin ko mahuhuli na tayo. So daanin nalang natin sa dahas. (bahagyang tinulak si Jeonghan paabante)

Jeonghan: (napahakbang paabante)

Scoups: (looked at him) Go in. I’ll handle this.

Jeonghan: (ngumiti) after this, I’ll terminate (y/n) slave contract.

Scoups: (smirks) That’s a good gift for me

Jeonghan: (hinubad ang whistle at binato kay Scoups)

Scoups: (sinapo)

Jeonghan: (pumasok ng wine storage)

Guard: Hoy! (tumakbo papalapit)

Scoups: (sinuntok ang guard) (nasaktan ang kamao) Ouch

Guard: (natumba)

Scoups: Ang tigas ng mukha mo ah

(at may dumating pa na ibang lalaki)

Scoups: (saw the bunch of guys) Oh no  (blow the whistle)

---

Dokyeom: (heard the whistle) Lol. Sabi ko na nga ba (sumenyas uli sa mga lalaking nasa pangalawang van at binayaran niya para tumulong)

(lumabas ang mga lalaki mula sa van)

Dokyeom: Bilisan niyo! (tumakbo papasok)

Maid: (saw Dokyeom) Hoy! Sino ka?!

(muling pumito si Scoups)

Dokyeom: (tumingin sa direksyon kung saan nanggagaling ang tunog) (tumakbo papunta roon)

----

Scoups

Scoups: (hinihingal) Sh*t. Bakit wala kayong katapusan? (nakatingin sa mga lalaking nakapaligid sa kaniya) (dumudugo ang gilid ng labi)

Dokyeom: (dumating) (hinihingal)

(tumalikod ang mga lalaki  at tumingin kay Dokyeom)

Scoups: (saw Dokyeom) Bakit ang tagal mo?!

Dokyeom: (chuckles) (gulped) Sorry. Nasan na siya?

(may sumugod kay Dokyeom)

Dokyeom: (umilag at sinipa ito pailalim)

Scoups: (sumuntok sa sumugod rin sa kaniya) (tinuro ng tingin ang wine storage)

---

(sa loob ng wine storage)

Jeonghan: (looks around) (nakita ang malaking painting na nakasabit) (nagmadaling tumayo sa harap ng painting) (binuhat ang painting pababa)

(pero bigla siyang natigilan)

Jeonghan: (in his mind: Sandali. Kung nakapasok si Hoshi dito, bakit nakasabit uli ang painting?)

Someone behind him: So it’s you Mr. Yoon.

Jeonghan: (eyes widened) (tumalikod)

Ang lalaki na sumugat kay Woozi sa rooftop ng school (Mike): Ang bro-in-law ni young master Joshua. Tama ba?

Jeonghan: (looking at him)

Mike: (tinaas ang hawak na patalim) (smirking) napapaisip ako kung sino ang nag-utos kay Young master Soonyoung na pumasok dito. It was you.

Jeonghan: Nasaan si Soonyoung?

Mike: (tinuro ang pintuan) Nasa loob. Nahuli ko siya kanina kaya wala akong nagawa kung hindi ikulong din siya.

Jeonghan: (gritted his teeth) (lumibot ang paningin sa paligid para makakita ng pwedeng ipang depensa)

Mike: Nandito ka ba para malaman kung bakit namatay ang kapatid mo? Grabe. Hindi ka talaga sumusuko. Ilang taon na ang nakakaraan mula ng pinatay ko ang kapatid mo.

Jeonghan: (eyes widened) (clenched his fists) Y-You… You…

Mike: (tumango) yup. Ako ang pumatay sa kaniya. At ako rin ang papatay sayo ngayon

Jeonghan: (naiiyak sa galit)

Mike: (dahan dahang lumapit) Pero bago kita patayin, sasabihin ko muna kung bakit kinailangan kong patayin si Miss Younghee.

Jeonghan: (napapaatras)

Mike: May nakita siya na hindi niya dapat makita. Nakita kasi niya ng di sinasadya ang babae na tinatago ni Mr. Hong sa loob ng pintuan na ‘yan (smiles) aren’t you grateful? Sinagot ko na ang tanong na matagal ng gumugulo sa isipan mo. (nawala ang ngiti) Now, pwede na kitang patayin. You should follow your sister (lifted his hand with a knife)

Jeonghan: (iiwas sana)

(may bumato sa kamay ni Mike kaya’t nabitawan niya ang kustilyo)

Mike: Ahh (winced) (tumingin sa lalaki na bumato)

Woozi: (nasa entrance ng wine storage)

Jeonghan: (nagulat) P-Paano ka…

Mike: (laughed) Woah. Di ko akalain na pupunta ka talaga dahil sa text ko. I thought you are going to follow that (Y/n) to the Hong company.

Jeonghan: (frowned) (in his mind: hong company? Bakit pupunta si (y/n) doon? What the hell)

Woozi: Jeonghan. Ako ng bahala sa sira ulo na to. Go inside the secret door

Mike: what a confidence (hahablutin si Jeonghan)

Woozi: (tumalon at sinipa si Mike)

Mike: Ahhh! (bumagsak kung saan naroroon ang kutsilyo niya) (kinuha ang kutsilyo) (tried to cut Woozi’s neck)

Woozi: (nakailag) (get a wine) (ibabasag sana sa ulo ni Mike)

Mike: (pinanggsangga ang kamay niya) (tumulo ang dugo mula sa braso ni Mike) Bwisit (glared at Woozi)

Woozi: (pinakita ang basag na bote na hawak) (smirk) Come on.

Jeonghan: (sinubukang buksan ang pinto gamit ang passcode na sinabi ni Hoshi) 11-07-59

(at bumukas ang pinto)

Jeonghan: (binuksan ang pinto) (saktong pagbukas niya ay nakaabang si Hoshi habang inaalalayan ang babae na kasama niya)

Hoshi: (looking at Jeonghan with teary eyes) K-Kuya Jeonghan

Jeonghan: (slowly looked at the girl he is holding) (nanlaki ang mga mata)

----

Seungkwan

Seungkwan: (nag-aalala habang nakaupo sa desk) (in his mind: Anong nangyayari?!)

(nang may biglang sumigaw sa mga kaklase niya)

Kaklase: May police sa labas ng school building!

Seungkwan: (nagulat sa narinig)

(lahat ng mga kaklase niya pati ang teacher at tumingin sa labas ng bintana ng room)

Seungkwan: (nakitingin rin) (nanlaki ang mga mata ng makakita ng mga police) (in his mind: Something happened. Sh*t. (y/n) nasan ka na?!)  (dinampot ang bag) (aakmang lalabas ng classroom)

(pero may humarang sa kaniya)

---
Dino

Dino: (hinihingal na nakatayo sa tapat ng classroom nila Seungkwan)

Seungkwan: (staring at Dino) (face is pale)

Dino: (out of breathe) Nasan si (Y/n)? NASAN SIYA?!

Seungkwan: (nag notification ang cellphone niya) (kinuha) (Checked his messaged) (eye widened) (di makapagsalita)

Dino: Argh. (inagaw ang cellphone kay Seungkwan) (binasa ang message mula sa Gc ni Seungkwan)

[Hey. Narinig ko lang to mula sa police dahil nandito ako sa labas! May balita na naaksidente daw si Mingyu! At death on arrival sa hospital]

Dino: (nabitawan ang cellphone)

Seungkwan: (di makagalaw)

---

Minghao

You: (nakatulalang nakaupo sa isang gilid)

Minghao: (tumabi sayo)

You: (tumingin kay Minghao gamit ang namamagang mga mata)

Minghao: I’m sorry.

You: ….

Minghao: (naiiyak) (bit his lower lip) nandoon ako noong nangyari ang insidente. Actually ako ang unang nakakita ng kotse na papunta sayo. Pero natulala ako

You:…

Minghao: (huminga ng malalim) Sa isang iglap, nakita ko nalang si mingyu na tumatakbo papunta sa inyo. (tears fell) Kung hindi ako nadaig ng takot, sana may nagawa ako.

You: (tears fell again)

Minghao: (pinunasan ang luha) Gagawin ko ang lahat para makulong ang gumawa nito sayo, at kay Mingyu. (looking at you with serious gaze) I’ll fight with my everything.

---

Junhui

Junhui: (pumasok sa condo ng Joshua) (nagtaka dahil may sapatos sa entrance ng pinto) Sinong nandito? (stepped in)

Hoshi: (nakaupo sa sofa)

Junhui: (nakita si Hoshi) Aba. Hoy anong ginagawa mo dit- (nakita si Jeonghan sa kabilang sofa) (natigilan)

Jeonghan: (looked at Junhui)

Junhui: B-bakit ka nandito? (sabay napatingin sa babae na nasa pangatlong sofa) (napanganga sa nakita) (eyes widened)

---

Woozi

Woozi: (hinihingal) (tinignan si Mike na nakahandusay sa sahig)

Mike: (duguan at wala ng hininga)

Woozi: (stood up while wincing) (nakahawak sa tagiliran niya na may saksak) (pilit pinipigilan ang dugo na umaagos) (nanghihinang lumabas ng wine storage)

(pagkalabas niya ay may mga police sa labas at nakatutok sa kaniya ang mga baril)

Police: Hands up!

Woozi: (smirks) so this is the end for me. (nahimatay dahil sa dami ng dugo na nawala)

-----

Joshua

Joshua: (pumasok ng condo) (napasandal sa pader dahil sa panghihina) (napansin na may mga tao sa loob ng condo ) (walked closer)

(ang una niyang nakita ay Junhui na nakaluhod sa sahig at umiiyak)

Joshua: (nagtaka) (looked at Jeonghan)

Jeonghan: (nakaupo at nakatulala)

Joshua: (looked at Hoshi)

Hoshi: (umiiyak rin habang nakaupo)

Joshua: (napatingin sa babae) (eyes widened)

Babae: (tumingin kay Joshua)

Joshua: (tears fell) M-… M-Mama?

---

Wonwoo

(sa korte)

Wonwoo: (nakaupo sa witness seat) (tumingin kay Mr. Hong na nakaupo sa suspect seat) (lumingon din kay Joshua  at sayo na nakaupo sa audience seats)

(huminga siya ng malalim bago nagsalita)

Wonwoo: bago sumakay ng eroplano ang pamilya ko, nakatanggap si mama ng regalong damit. Hindi namin alam kung kanino galing ang damit na ito pero nakalagay sa note na mula ito sa dati niyang kaibigan. Mom wore that dress before they rode the plane.

Prosecutor: Masasabi mo ba kung anong kulay ng damit na sinuot niya?

Wonwoo: (nods) it is still vivid to me. Kulay pula ito ay may flower pattern.

Prosecutor: (humarap sa judges) ang nasabing damit ng witness ay katulad ng damit ng sinasabing bangkay ni Mrs. Hong. Katulad ng naunang salaysay ilang taon na ang nakalilipas, nakilala ang bangkay ni Mrs. Hong matapos ang airplane crash sa pamamagitan ng damit nito. Her family didn’t go through DNA test and got the corpse based on her dressed (naglapag ng document sa judges)

Judege: (kinuha ang documents)

Prosecutor: Pero ayon sa dokyumento na yan, napag-alaman namin na ni-register si Mrs.Hong na isa sa mga passenger ng  GhiY76 ay napalista through illegal way.(tinuro si Wonwoo) Ang anak ni Mrs. Jeon ay ilang taon na naghahanap ng nawawalang bangkay ng kaniya ina. Tama ba?

Wonwoo: (nods)

Prosecutor: Ayon sa mismong anak  ni Mr. Hong (tinuro ang tatay nila Joshua) ang inaakalang patay na ina ay nakita nilang buhay pa. At itinago ito ng kanilang ama sa underground sa loob ng maraming taon. Kung ganoon, ang inaakalang bangkay ni Mrs. Hong ay walang iba kung hindi ang nawawalang bangkay ni Mrs. Jeon

Wonwoo: (clenched his fists under the table)

Joshua: (bit his lower lip)

You: (looking at Wonwoo)

Prosecutor: kaya ang tanong, bakit kinailangang itago ng akusado ang sariling asawa at ipalabas na patay na ito?

Lawyer ni Mr. Hong: (tumayo) Your honor, gumagawa siya ng akusasyon sa akusado!

Prosecutor: (sumigaw) Your honor! Gusto ko lang ipakita ang pinagmulan ng krimen

Judges: Proceed it

Lawyer: (nainis)

Prosecutor: (tumango sa kasamang prosecutor) Your honor, nais kong ipanood sa inyo ang crime confession ni Mr. Lee Woozi, bago siya namatay.

----

To be continued…