"Svt kapag naubusan ng Ulam"
Scoups
You: uy sorry. Naubusan ka ng ulam. Ang lakas kasi kumain nung labing dalawa eh
Scoups: (nods) okay lang. (Binuhat ka bigla in bridal way)
You: uy! Teka! (Nanlaki ang mga mata) saan mo ko dadalhin?!
Scoups: diba sabi mo wala ng ulam? Kaya ikaw nalang ang uulamin ko
You: (blushed) what?!
Scoups: Hindi ka kasya sa plato ko, pero I'm sure, kasyang kasya ka sa kama ko. (Smirks) let's go?
---
Jeonghan
You: uy sorry. Naubusan ka ng ulam. Ang lakas kasi kumain nung labing dalawa eh
Jeonghan: ha? Ganun?
You: oo eh. Gusto mo pagluto nalang kita?
Jeonghan; wag na. (Sumigaw) Cheol! Wala na ulam! Libre mo ko barbeque doon kina Aling bebang!
You: wow.... May taga-libre. -_-
---
Joshua
You: uy sorry. Naubusan ka ng ulam. Ang lakas kasi kumain nung labing dalawa eh
Joshua: really? (Eyes smile) Its okay.
You: (napatingin sa katawan niya, naawa) ibili kaya kita sa tindahan?
Joshua: no need. Delikado na sa labas, malalim na ang gabi. At tsaka, kaya kong tiisin ang gutom. Sabi nga sa kasabihan, hindi nabubuhay ang tao sa tinapay lamang
You: (napatulala) si----gurado ka?
Joshua: (nods, smiling) isa pa, Hindi ako pababayaan ng Itaas. (Sabay tingin sa kisame)
You: (nakitingin rin sa kisame) (napabulong: gutom lang siguro sya)
---
Jun
You: uy sorry. Naubusan ka ng ulam. Ang lakas kasi kumain nung labing dalawa eh
Jun: (pulled your wrist)
You: ohh (napahitak papalapit sa kaniya)
Jun: (biglang kinagat ang leeg mo)
You: (eyes widen) ahhh! (Tinulak mo siya agad) Jun anueba?!
Jun: (chuckles) yummy. (Smirks, licks the corner of his lips)
You: (blushes)
---
Hoshi
You: uy sorry. Naubusan ka ng ulam. Ang lakas kasi kumain nung labing dalawa eh
Hoshi: what?!!! (Napahawak sa magkabilang pisngi) HINDI MAAARI TO?! PAANO NA ANG BUHAY KO?! WAAHH!!!!!! WALANG ULAM! MGA KAPITBAHAY WALANG ULAM?!
You: (pinapanood siya)
Hoshi: (nagpa ikot ikot sa kusina) walang ulam! Wala! Waahhh! Ang kawawa Kong buhay! Waahhh! (Nag hysterical)
You: ahmm, Hoshi?
Hoshi: ANO?! (humarap sayo na mangiyak ngiyak pa)
You: Hindi pa katapusan ng Mundo -_- wag ka ngang O.a. Tara sa Mcdo.
Hoshi: (sabay ngiti na parang bata) gusto ko fried chicken... Yehey!
---
Wonwoo
You: uy sorry. Naubusan ka ng ulam. Ang lakas kasi kumain nung labing dalawa eh
Wonwoo: (pumunta sa isang sulok, niyakap ang tuhod) lagi naman ganyan, (nag-emo) nakakalimutan ako, pinapabayaan ako, bakit ganito kalupit ang Mundo? (Sighed)
You: (lumapit sa kaniya) emo neto. Gusto mo ng cheese burger? Ibibili kita.
Wonwoo: (looking at you)
You: (blushed by his stares) w-why?
Wonwoo: buti ka pa, inaalala mo ako. Nakaka-touch. (Humawak sa dibdib) biglang tumibok puso ko.
You: h-ha? Eh? (Blinks your eyes)
Wonwoo: (tumayo, humarap sayo)
You: Alam mo, masyado kang madrama at---
Wonwoo: (kisses your lips)
You: (eyes widen)
Wonwoo: (pulled back, looked at you) busog na ko. (Smiles, walks out)
You: (napaupo nalang sa sahig, pulang pula)
---
Woozi
You: uy sorry. Naubusan ka ng ulam. Ang lakas kasi kumain nung labing dalawa eh
Woozi: eh kanin meron?
You: w-wala narin eh
Woozi: (nagdabog) tsss. (Kinuha gitara)
You: u-uy, anong gagawin mo?
Woozi: mag co-compose at titiisin ang gutom
You: ha? Ahmm, gusto mo tinapay at kape?
Woozi: tinapay at kape?! Ano to?! May lamay?! May patay??!
You: eh kaysa naman mamatay ka sa gutom!
Woozi: matagal na akong Patay!
You: ano?!
Woozi: patay na patay sayo!
You: Patay na Patay sa--- (napatigil) a-ano kamo?
Woozi: (blushes) wala! (Walks out)
You: (namula)
---
Seokmin
You: uy sorry. Naubusan ka ng ulam. Ang lakas kasi kumain nung labing dalawa eh
Seokmin: ay ganun? (Pouted) saklap naman (lalabas ng bahay)
You: uy aano ka?!
Seokmin: pupunta sa labas.
You: aano ka dun?
Seokmin: hahanap ng damo.
You: -_-
Damo: .....
---
Mingyu
You: uy sorry. Naubusan ka ng ulam. Ang lakas kasi kumain nung labing dalawa eh
Mingyu: ha?! Seriously?! Inubusan ako?!
You: oo eh.
Mingyu: ang sama naman nila (pumunta kusina, nag suot ng apron)
You: anong gagawin mo?
Mingyu: magluluto. (Kumuha ng carrots, itlog at ham sa ref) pwede na siguro ang fried rice. (Naglagay ng kawali sa fan)
You: ahmm Mingyu, ano kasi... Ahmm
Mingyu: don't worry. Kaya ko na to, wag mo na ko tulungan. (Kumuha ng sandok)
You: Hindi sa ganun, kasi ano...
Mingyu: hmmm? (Naghihiwa ng sibuyas)
You: wala narin kasing kanin. He he
Mingyu: (nabitawan ang sandok) what?! E-edi mag papapak nalang ako ng ham
You: ahmm Mingyu, wala naring gasul
#masaklapnabuhay
---
Minghao
You: uy sorry. Naubusan ka ng ulam. Ang lakas kasi kumain nung labing dalawa eh
Minghao: (kinuha ang IPhone X, may tinawagan) Hello butler? Padeliver ng steak dito, medium done. Also, yung red wine 1996.
You: (napanganga)
---
Seungkwan
You: uy sorry. Naubusan ka ng ulam. Ang lakas kasi kumain nung labing dalawa eh
Seungkwan: kimbap be kidding! My goodness. (Napahawak sa noo)
You: gusto mo ipagluto kita?
Seungkwan: no, okay na ko sa water. Also, I'm on a diet.
You: talaga lang ha? -_-
Seungkwan: yup, kasi I am working of my Six pack abs.
You: sus, patingin ka daw (itataas shirt niya)
Seungkwan: hoy hoy hoy! (Tinanggal kamay mo) bastos to. Wait lang, tulog pa yung mga abs ko.
You: haha palusot mo boy.
--
Vernon
You: uy sorry. Naubusan ka ng ulam. Ang lakas kasi kumain nung labing dalawa eh
Vernon: aww. I am so hungry pa naman.
You: sige ipagluto nalang kita (pumunta kusina, naglagay ng frying pan sa kalan) okay na ba ang piritong itlog?
Vernon: (looking at your back)
You: Vern--
Vernon: (niyakap ka mula sa likod)
You: (gasped) V-Vernon...(shivers)
Vernon: thank you so much (gently kisses your neck)
You: t-teka Vernon!
---
Dino
You: uy sorry. Naubusan ka ng ulam. Ang lakas kasi kumain nung labing dalawa eh
Dino: (kumuha ng kutsara at tinidor) halika, ikaw nalang uulamin ko (smirks)
You: ha? Ha ha ha! Wag ka nga magbiro
Dino: mukha ba ako nagbibiro... (Dahan dahan lumapit)
You: (napaatras) D-Dino, wag ka ngang ano... G-gutom lang yan...
Dino: (grins) I'm coming!!! (Tumakbo papalapit sayo)
You: waahh! Dino! Mag hunos dili ka!!! Waahh!
Dino: I am not a baby anymore! Haha! (Niyakap ka mula sa likod) huli ka.... (Hinarap ka sa kaniya, pinned you on the wall sabay hinalikan ka)
End...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro