A/N; Please read my note at the last part of this story. May kung anong ka'echosan na naman ako eh hahaha. Enjoy.

Choi SeungCheol as Himself

Keith Lee as YOU

--

Nakita ko na naman si Mingyu na may kasamang babae. Tumatawa silang dalawa. Bakit gano'n? Bakit siya tumatawa kapag kasama ang iba? Pero pagdating sa akin. Dinaig pa ang yelo sa sobrang lamig nito. Nasa canteen ako ngayon. Mag-isa na naman. Sabagay. Sanay naman akong mag isa eh. Si Mingyu lang talaga ang sumira ng haligi ko. Ayokong makipagkaibigan at makipagsalamuha sa iba dahil pagod na pagod na ako. Pagod na akong masaktan at matraydor. Ilang beses na 'yang nangyari sa akin kaya malaki ang pasasalamat ko kay Mingyu ng kinausap niya ako at itinuring na kaibigan— na sa wakas, may tumuring na sa aking isang kaibigan.

Pero katulad din pala siya ng iba. Manggagamit. Manloloko. Traydor.

Tanga na kung tanga pero hindi ko magawang magalit sa kanya. Nahulog ako eh. I fell that's why I'm broke into pieces right now.

Minsan nga, naiisip ko pa kung may halaga pa ba ako dito sa mundo. Walang nagmamahal sa akin. Walang tumatanggap sa akin.

Nakatingin parin ako kay Mingyu at gano'n din siya sa akin. Pero ang pinagkaiba lang ay, sobrang lamig na ng tingin niya. Yumuko nalang ako at nagsimulang maglakad papunta sa lugar na kung saan ay walang tao do'n maliban nalang sa akin.

"KIM MINGYU! NAPAKAWALANG HIYA MO!! AKALA KO IBA KA SA KANILA!!!! AKALA KO BESTFRIEND KITA! TAPOS MALALAMAN KONG IIWAN MO LANG DIN AKO KATULAD NI—" Hindi ko na natapos ang sinisigaw ko dahil may yumakap sa akin.

"Shh. Tama na Lee." Napaangat ang mukha ko sa yumakap sa akin.

"Coups."

"Nakakatawa. Ang kapal talaga ng mukha ko."

Choi Seungcheol. Mas kilala sa tawag na S.Coups. The very reason why I'm building up the wall around me. The first person who made me feels love, hate, and all the emotions that a human can feel. And, the very first person who made me feel broken, who made my world shutter. He's the very person whom I loved, will love and will be loving until my last breath.

Wala naman talaga akong nararamdaman para kay Mingyu eh. Kung meron man, mahal ko sya pero bilang isang matalik na kaibigan lang. Nagsisigaw ako dahil kotong koto na ako sa mga nararamdaman ko at paulit ulit na ipinaparamdam sa akin na para akong walang silbi sa mundo dahil palagi nalang akong naiiwanan.

"Keith, sorry." Sabi ni Coups habang nakayakap parin sa akin. Hindi ko sya niyayakap pabalik dahil wala akong lakas.

"Keith, sana mapatawad mo pa ako. Kinailangan kong iwan ka. Kinailangan kong umalis dahil mapapahamak ka. Mapapahamak ang puso mo kapag ipinagpatuloy mong mahalin ako."

"Ano pa ang silbi ng pag punta mo dito Seungcheol?"

"Akala ko kasi, kaya ko. Kaya ko mabuhay ng wala ka, kaya kong tumawa ng wala ka. Pero hindi eh. Buhay nga ako pero araw araw naman akong pinapatay ng sakit na nararamdaman ko. Hindi ko nga kayang tumawa eh. At nung mga panahong kasama mo si Mingyu, para na akong mamatay no'n. Mamamatay nga yata ako no'n sa inggit at selos eh. Pero alam kong wala akong karapatan dahil ako ang dahilan kung bakit ka nasasaktan ngayon."

Hindi ko naman mapigilang mapahikbi.

I just missed him so much.

"Keith, mahal na mahal kita. Wala akong ibang hiling kung hindi ang makasama ka palagi. Kaya Keith Lee, Will you let me court you?" nakaluhod na saad niya habang tumitingin sa mga mata ko.

"Sa tingin mo, gano'n nalang kadali 'yon?" tanong ko sa kanya kaya otomatiko siyang napayuko.

"Cheol, bakit mo ba kasi ako iniwan ng gano'n kabilis? Ano bang rason?"

"Ang daddy ko Keith. Pinapunta ako sa Italy aura mismo para sa kompanya namin. Hindi sana ako sasama pero binlack mail nila ako. Sinabihan niya ako na mapapahamak ka kapag hindi ako pumunta."

Napayuko ako sa sinabi ni Seungcheol.

"Pwede mo naman siguro akong tawagan diba? Gano'n ba 'yon kahirap?"

This time, siya na ang napayuko.

"Pinutol nila lahat ng connections ko para hindi kita ma-contact."

Hinawakan ko naman 'yong mukha niya. Napatawad ko naman siya kahit nung hindi niya hiningi ang kapatawaran ko eh.

Oo na. Mamatay na yung may pake.

"Paghirapan mong mabuti ang 'OO' ko Choi ha?"

I swear, he has the most lovable  and adorable smile. Oh, how I love this man.

--

HELLO MOUNTEENS/ SM17E/CARROTS/PRIME/EIGHTEENS/ETC! Here's the KPOP Imagines: Book 2. Yung book 1 is yung Bangtan Boys Imagines and Scenarios. Hope you'll support this one! Lovelots :* Sa mga hindi pa nakakabasa ng book 1, nasa external link po. HAHAHA! Salamat! <3

-Sky