Note: actually I wasn't planning to post this because I'm thinking that I should write few more chapters first before updating.  But yeah I heard ur prayers haha lol 😂 so here it is, enjoy reading!!

***

WARNING SPG: Contains mature scene, violence, strong language and abuse. Read at your own risk.

***

Gusto kong takpan ang mata ko dahil sa kababalaghan na nangyayari sa harapan ko. Ano 'to live show? Live chukchakan? Live tukaan? Live pa-inggitan? Charot. T_T

They didn't stop kissing each other. It's like their lips is glued together. Humihinga pa ba sila? Napapangiwi na lang ako tuwing nakikita kung saan-saan dumadapo ang kamay ng tatay ni Azi sa katawan ng nanay ni Bea.

Habang naghahalikan na halos kainin na nila ang bibig ng isa't isa ay napunta sila sa kama. Tinulak ng lalaki ang babae pahiga at tsaka hinubad ang pang-itaas. Nagulat rin ako ng bigla nitong hinubad ang kaniyang pang-ibaba.

I was about to see his manhood when a two hands block my sight and another two hands blocked my hearing.

"Hoy ano ba!" reklamo ko dahil sa higpit ng paraan ng pagtakip nila sa akin. Ano bang problema ng mga 'to?

"Kikiam."

"Daliri ba 'yon ng bata?"

They're saying something that I can't understand. I faintly hear it but it's not clear.

"Problema niyo?" tanong ko ngunit wala akong nakuhang sagot. Instead they guided my body to turn back and then remove the hands blocking my sight. As soon as my eyes can see freely I looked to the one who blocked it. It was K. Tsaka ko nilingon ang taong nakatakip sa aking tenga. Si Rei.

Umiling sa akin si K at maging si Rei na pinagtakhan ko naman kaya kunot-noo ko silang tiningnan hanggang dumako ito kay Eri. She arched her eyebrow and mouthed 'what'. Hindi ko alam kung sinabi niya ba ito ng malakas dahil hindi ako makarinig ngayon ng maayos.

Agad akong nagpumiglas dahil sa inis. I mean who wouldn't be pissed? Kung may problema naman they can tell it to me. Nang maalis ang kamay nito ay agad akong humarap upang makita kung ano na ang nangyayari.

Tila umakyat lahat ng dugo sa aking katawan mula sa ulo nang makita ang kasalukuyang nangyayari. What the fvck?

Agad akong tumalikod at tinakpan ang aking mukha. They're freaking doing sex!

"Ahh...ohh"

"Isagad mo p-pa...ahh!"

Isagad? Tangina. Agad akong nagtago sa likod ni Eri at tsaka pinikit ang mata at tinakpan ang tenga. Hindi pa ba magbabago ng lugar? Jusq. T_T

"Hey get off me!" rinig kong reklamo ni Eri ngunit hindi ko pa rin siya binibitawan. "Hey!" bakit ba kasi nandito pa kami? Bakit hindi pa nagbabago yung lugar? May importante bang makikita sa pag-se-sex nila? T_T

"Mamaya na Eri, acckk hindi ko kinakaya ang nangyayari." Naiiyak at napapangiwi kong tugon.

Hanggang sa bigla na lang may humila sa akin at dinala ako sa kaniyang dibdib. Hindi ko alam ngunit bigla akong napapikit dahil sa ginawa nito. Ngunit agad ding napadilat ng hindi maramdaman ang isang init ng yakap na hanap ko. What the hell? Anong yakap ba gusto mo Raisha? Suway ko sa aking sarili.

Umangat ang aking tingin at nakitang si Rei ito. He smiled as soon as our eyes met. It's warm. He's warm. Yet his warmness is not the one I'm looking for. Jusq anong kababalaghan 'tong sinasabi ko?

I heard somebody coughed. "Wala na talaga akong magagawa kung hindi ang masuka sa relasyon ng iba," aniya ni Eri.

Relasyon? Anong relasyon? Minsan issue din 'tong si Eri eh.

Agad tuloy akong napahiwalay kay Rei dahil sa sinabi niya. Seriously why did it come to this? Kanina si K ngayon naman si Rei. Are they playing with me?

"What's the use of hugging her? She already saw it. And it's not like she needs a hug anyway." biglang nagsalita si K ngunit gamit ang iritadong boses. Eh? Ano naman ang nangyari sa isang 'to?

"Why? Is it wrong to protect her, comfort her? Make her feel comfortable?" Rei answered with his creased forehead.

"Protect from?" kunot-noong tanong ni K.

Ako lang ba pero parang may tensyon sa pagitan nila? "Stop, the both of you. We're not here to argue." malamig na suway ni Eri sa dalawa na ikinatahimik naman nila. As expected from Eri. Kahit ako natahimik din eh. T_T

Once again we focused ourselves on what's currently happening. As much as possible I avoided my eyes on the bed not to see what they're doing. Baka kaya siguro hindi pa nagpapalit ng lugar ay dahil may importante pang mangyayari dito.

We waited for twenty minutes. Twenty minutes na paghihirap. Twenty minutes din akong nagtatakip ng tenga. Nakakatindig kasi ng balahibo kapag narinig mo ang mga ungol nila. Naiinggit ako. Charot! Gago ka Raisha!Buti pa si Eri kinakayang marinig ang mga iyon. Maging ang dalawa na ngayon ay nasa isang tabi na mukhang seryoso at tahimik ay walang reaksyon sa nangyayari.

Ako lang ba talaga affected dito? Sorry ha, inosente eh.

Nang tuluyang natapos ang kababalaghan nila ay tsaka ko inalis ang kamay sa tenga. Nakahinga ako ng maluwag dahil finally after so many years—joke, of waiting tapos na din sila.

Nakita kong may kinuhang sigarilyo ang nanay ni Bea na ang pangalan ay Bali sa lamesa sa gilid ng kama at sinindihan ito. She doesn't look like taking that kind of thing. I mean when we first saw her she looked innocent.

"Didn't I tell you to stop smoking Bali?"

"Didn't I tell you too that I'm only taking it once a day Anton?" so Anton is the name of Azi's father.

Anton sighed and get one of the cigarettes too. "Hanggang kailan tayong ganito?" Bali suddenly blurted out.

"I'm sick of this. Hanggang kailan mo 'ko itatago?" she said with an urge to cry.

"Ayan na naman ba ang pag-uusapan natin? Sinabi ko naman sayo na kukuha ako ng tyempo para hiwalayan si Zara." Anton frustratedly replied.

"Tyempo? Tangina naman Anton! Ilang beses mo na sinabi sa akin 'yan!" sigaw ni Bali.

"Matagal na akong naghihintay! Nagpapasensya, umiintindi!" Mabilis itong umalis sa higaan dala-dala ang kumot. Isa-isa niyang kinuha ang kaniyang mga damit at mabilis na sinuot.

"Bali!"

"Aalis na 'ko." she coldly said. Sinara niya ang pinto ng malakas. Napalingon ako sa lalaki at nakitang napahilamos ito sa mukha.

Once again the place shifted. This time we're in the salas?

"Mama!" I looked around to find where's the voice coming from. It was Azi. He's so cute!

"Azi!" When I looked at her mother my jaw dropped. She's so gorgeous!

"Gago ang ganda..." I mumbled

Kung tutuusin mas maganda pa siya kesa sa nanay ni Bea na kabit ng papa ni Azi.

"Where have you been mama? Are you and papa okay?" Inosenteng tanong ni Azi. For some reason her mother's eyes glistened with sadness.

She softly caress the cheeks of her son. "Remember that I always love you more than anything in this world Azi," malumanay ngunit tunog na parang nagpapa-alam niyang sambit.

"I love you din po mama kayo ni papa!" Masiglang tugon ni Azi na dahilan upang ngumiti ang kaniyang ina.

The place shifted again this time we're in a kid's room?

"Look." Sinundan ko ng tingin ang tinuturo ni Rei. He's pointing the cabinet?

"Cabinet? Anong meron?" Nalilito kong tanong.

"Someone's there," tugon ni K.

"Hindi mo man lang napansin?" segunda ni Eri.

Malilito ba ko kung alam ko? Ang bilis pa ng pangyayari. Sorry ha kung slow ito lang kasi ako, maganda. Charot! T_T

"Look at these," Rei once again pointed something, it was a blanket stuck in the cabinet but can be seen outside.

"Someone's hiding in that cabinet,"

May nagtatago? Bakit naman? Ano bang nangyayari? All my thoughts were disappeared when we heard a loud noise from the outside.

Agad kaming pumunta sa narinig na ingay. Nang nakarating ay hindi kami nakapagsalita sa gulat.

Third Person's POV

Tila napako sa kinaroroonan sila Raisha dahil sa nadatnan. Azi's father, Anton, was holding the neck of his wife, Zara, Azi's mother.

"That's why you deserved to be leaved bitch!" Kasabay ang malakas niyang sigaw ay siya ring pagsampal nito malakas. Tumilapon si Zara sa sahig habang hipo-hipo ang kaniyang mukha.

Hindi pa nga nakakabawi ay hinawakan kaagad ni Anton ang kaniyang braso at sapilitang tinayo.

"B-Bitawan m-mo ko!" Nagpupumiglas na sigaw ni Zara. Bagkus na bitawan ay hinawakan siya nito sa leeg.

Hindi maipaliwanag ang nararamdaman ngayon ni Raisha. Sa bilis ng pangyayari ay tila biglang na-blanko ang kaniyang isip. 

"T-Tama na A-Anton..." hira na hirap na sambit ni Zara. Pilit niyang tinutulak at inaalis ang kamay ng lalaki na nakasakal sa kaniya ngunit sa lakas nito ay wala siyang magawa.

Sa gitna ng pangyayari ay nabigla sila Raisha dahil biglang bumukas ang kabinet sa tabi. May lumabas na isang batang lalaki at agad na tumakbo papunta kay Zara.

Nanlaki ang mata ni Raisha nang makita kung sino ito. Walang iba kundi si Azi. Agad na tinakbo ni Raisha ang distansya upang pigilan si Azi. Pero nang makalapit, tinangka niyang hawakan ito ngunit tumagos lamang ang kaniyang kamay.

"No, no, no...halika dito please," Raisha mumbled in the middle of reaching Azi.

"Mom!" Umiiyak na dinalo ni Azi si Zara.

"Papa please stop!" nag-mamakaawang sambit ni Azi habang hinihila ang damit ng kaniyang ama.

"Isa ka pa!" Sinampal siya ni Anton gamit ang kaniyang isang kamay na naging dahilan upang tumilapon sa sahig si Azi.

"Anton!" gulat na sigaw ni Zara. Mas nagpumiglas ito kaya naman pinakawalan na rin siya ni Anton. Agad niyang pinuntahan si Azi at niyakap.

"Baby, you okay?" she asked her son. Azi looked at her mother and nod.

Napatakip sa bibig si Raisha nang makita ang mukha nito. His face is swollen and covered with blood. Gusto niyang tumulong ngunit alam niya sa kaniyang sarili na gustohin 'man niya ay hindi niya magagawa. 

Napapikit si Zara sa nakita at niyakap ang anak. Kasabay nito ang matalas na tingin ang pinakawalan kay Anton.

"Tangina mo! Nang dahil sa babaeng 'yon nakuha mo saktan ako lalo na ang anak mo!" galit na galit na sigaw ni Zara. Dahan-dahan niyang nilapag muli sa sahig si Azi at tsaka tumayo.

"Ano bang ginawa ko sayo? Namin ng anak mo para ganitohin mo kami?"

"Binigay ko naman lahat sayo..."

"Anong kulang? Tiniis ko lahat ng ginagawa mo sa akin. Lalo na ang pang-bababae mo!" Duro niya kay Anton.

"At kay Bali pa talaga! Tangina naman Anton! Kaibigan ko 'yon eh, pinagkatiwalaan ko kayo. Pero ano 'tong ginagawa niyo sa'kin?! Pati si Azi, si Azi na anak mo nagawa mo nang saktan, ganyan ba ang natututunan mo sa tanginang babae mo!" sa sobrang lakas ng sigaw ni Zara ay nagsilabasan ang mga ugat sa kaniyang leeg.

"Wag mong pagsalitaan si Bali ng ganyan!" galit na sagot ni Anton. Lumakad ito ng mabilis papunta kay Zara at hinawakan ang buhok sa likod.

"Wala kang karapatan na pag-sabihan ako, dahil una pa lang ikaw ang nagloko!" Saglit na nagsukatan ng tingin ang mag-asawa.

"Nakita kitang kasama si Troy. Buti sana kung nakita ko lang pero naabutan ko din ang paghahalikan niyong mga hayop kayo!" At sinampal niya muli si Zara.

Hindi pa ito nakuntento, binuhat niya si Zara at tinilapon sa gilid. Hindi pa nga nakakabawi ay mahigpit siyang hinawakan ni Anton at sinandal ng malakas sa sahig.

Nakatikim na naman ng isang malutong na sampal si Zara mula kay Anton. Paulit-ulit ang bigay nito ng malalakas na sampal.

Hinang-hina si Zara na napahiga na lang sa sahig. "Masarap ba siya? Masarap ba siya humalik? Magaling ba siya sa kama?  Naka-ilan kayo?!" gigil na tanong ni Anton.

"W-w-walang h-h-hiya k-k...argh!" hindi na natapos ni Zara ang sasabihin dahil sa pagtadyak ni Anton sa kaniyang sikmura.

Katulad ng pagsampal nito sa kaniya na paulit-ulit ganoon din ang pagtadyak na ginawa nito sakanya.

"T-t-tama n-n-na..." Hagulhol ni Zara. Nakapikit ang mga mata nito at nag-mamakaawa sa asawa na itigil na ang ginagawa. Ngunit tila bingi si Anton dahil nakangisi pa ito habang patuloy, walang tigil na sinasaktan si Zara.

"Papa tama na!" singit ng musmos na si Azi. Yumakap ito sa binti ng kaniyang ama na ginagamit upang tadyakan ang kaniyang ina.

"A-azi..." bulong ni Zara kasabay ang pag-ubo nito ng dugo.

"M-mama," umiiyak na tugon ni Azi.

"U-umalis k-k-ka n-na d-dito, t-tumakbo k-ka n—Anton!" Napasigaw ng malakas si Zara dahil sa marahas na pag-hila nito kay Azi.

"H-huwag m-mong s-saktan ang a-anak n-natin," pag-mamakaawa ni Zara.

"Anak natin? Psh! Baka anak niyo nga 'to ni Troy eh!" nababaliw na tugon ni Anton.

"P-papa..." natatakot na sambit ni Azi.

"Papa? Wag mo kong tawagin niyan dahil hindi kita anak!" pinakawalanan niya si Azi ng isang malakas na suntok sa mukha na siyang dahilan upang bumulagta ito sa sahig.

Umiiyak na nakatingin si Zara sa kaniyang anak. Pinilit niya itong puntahan sa pamamagitan ng pag-gapang. Nang malapit na niyang mahawakan ang kamay ng anak ay siyang pag-hila ni Anton sa kaniyang buhok.

Tumambad kay Zara ang matalim na kutsilyong nakatapat sa kaniyang leeg.

"Mabuti sigurong mawala ka na lang sa mundo para wala nang hahadlang sa amin ni Bali at hindi ka na mapakinabangan ni Troy," nakakatakot na sambit ni Anton habang dinidiinan ang talim sa leeg ni Zara.

"N-nakiki-usap a-ako s-sayo A-anton...w-wag," takot na takot na paki-usap ni Zara.

"M-mama..." agad itong lumingon kay Azi sa kabila ng panganib na handa na siyang lamunin.

Nang magtama ang kanilang mata ay ngumiti si Zara sa kaniyang anak kasabay ang sunod-sunod na pag-agos ng luha mula sa kaniyang dalawang mata.

"M-mahal n-na m-mahal k-kita l-lagi A-zi, t-tandaan m-mo 'y-yan." Muli niyang binigyan ng matamis na ngiti si Azi. Sa pagpikit niya ay siyang pag-sirit ng dugo mula sa kaniyang leeg.

Hindi makapag-salita si Azi dahil sa nasaksihan. Tila naestatwa ito sa nakita at wala nang dahilan upang gumalaw.

Umalingawngaw ang malakas na tawa ni Anton sa buong paligid. Tila bumalik sa ulirat si Azi dahil sa narinig.

"Sa wakas wala na rin si Zara." Masaya nitong sambit habang nakangiti. Ngunit bigla itong nawala nang mapako ang tingin kay Azi.

"Kailangan mo na rin mawala." limang salita na nagpagimbal sa mundo ni Azi. Agad siyang umatras at sinubukang tumayo. Nang nakatayo ay mabilis itong tumakbo ngunit ilang sandali pa nga lang ay may naramdaman siyang tumusok na matalim na bagay sa kaniyang likuran. Unti-unti ay napapikit ito at tuluyan ng binawian ng buhay.

Matapos ang pangyayari nagbago ang lugar. Raisha, Rei, K, and Eri are now in a cemetery. It was a gloomy morning, Raisha's tears keep falling like a water in a water falls. Eri's face is in disarray too. While K and Rei still maintained a blank face.

Dahan-dahang nilapitan ni Raisha ang lapida at hinaplos ito kung saan naka-ukit ang buong pangalan ni Azi.

"Gago ka Anton!" umiiyak na sigaw ni Raisha habang hawak ang dibdib. Ngunit siya'y napatigil maging sina Rei, K at Eri rin. Napalingon sila sa isang gilid kung saan ay may batang paulit-ulit na nagsasalita ng "Revenge".

Namilog ang kanilang mata nang mapagtantong si Azi ito. Kaluluwang si Azi.

"Revenge, revenge, revenge." Walang tigil nitong sambit. Tumayo ito at lumakad katapat sa lapida ng kaniyang ina. Nakayukom ang dalawang kamao at kung tumingin ay tila handa kang patayin.

Suddenly a man appeared beside him. Wearing an all black attire, black hat, and his staff.

Nanlaki ang mata ni Raisha sa nakita. It was the old man she saw before. The one who went to Eri's burial. The exorcist.

"S-siya..." hindi niya tinapos ang sasabihin at lumingon kay Eri. Eri looked at her and nod.

"You want revenge?" with a deep baritone voice, he asked the child.

"Revenge, revenge, revenge." ngunit hindi man lang nito nakuha ang atensyon ng bata.

"I can help you..." pagkatapos sabihin ang mga katagang iyon ay tuluyan na ngang lumingon sakanya si Azi.

The old man smiled. He smiled again like he did when he's with Eri.

"Come with me," he extended his hand to Azi and Azi accepted it.

The place shifted again. This time they're in a familiar place.

"We're in the theater room of Kaden High." K informed.

Hinanap ng kanilang mata ang matandang lalaki at si Azi. Agad silang naglakad papalapit sa stage kung saan nakita ang dalawa.

"You can stay here, I'll be back after one week. And when I came back you can have your revenge," sambit nito kay Azi.

"A-are you s-sure?" nag-aalangang tanong ni Azi.

Ngumiti ang matanda. "Of course, while waiting you can have these toys and the piano there," turo nito sa kanang bahagi ng stage kung saan naroroon ang piano.

"Really?"

"Yes!"

"Be sure to come back." Paalala ni Azi.

Sa huling sandali ay ngumiti ang matanda. "Yes, I will." tuluyan itong tumalikod. Ngunit sa pagtalikod ay siyang pag-sambit nito ng mga katagang "Be one of the seal." and then he vanished to thin air.

***
charmyxx