Before we start let me show you the looks of the three stuff toys who's now with Raisha. This is only a reference.

'Yan si duck,

Eto naman si giraffe,

At eto naman si dog.

Ang kyut nila dibaa HAHZHSHHA anyway I want to be apologize for updating this late. Actually tapos ko na 'tong chapter last week pa pero bigla kasi akong sinipag isulat yung sunod na chapter so naisip ko na bakit hindi ko na lang pagsabayin ang pag-update? Pero hindi ko rin siya natapos isulat dahil sa acads kaya eto na lang muna.

Ayon lang naman, enjoy reading!

***

"Ano ba? Wag kayong maingay!" pasigaw kong bulong.

"Eto kasi!"

"Bakit ako?"

"Mmm-mmm."

Napatampal ako ng noo dahil sa tatlo. Akala ko ba magkakasundo sila? Jusme. Simula nang umalis kami sa playroom nagsimula na silang mag-away. Kung iwanan ko kaya sila dito?

Anyway we're now sneaking in the right wing. According to them there's a mysterious place located here where the fifth wonder store the souls before turning them into toys. I just need to find it and save Stella.

I'm surveying the area cause they said that there are toy guards roaming around. Kung meron nga ay hindi ako pwedeng mahuli kaya tinitingnan ko ng maigi ang paligid.

Pero hindi talaga ako maka-focus sa pagmamasid dahil sa lintik na mga 'to.

Kundi magbangayan, naghahampasan! Pati tuloy ako nahahampas! Ayos lang sana kasi hindi naman gaano kasakit pero may alikabok naman na lumalabas! Kanina pa tuloy ako nagpipigil ng ubo dito! Nakaka-stress silang kasama maaga ata akong tatanda dahil sa mga 'to!

"Ano ba? Kanina ko pa kayo ah!" nanggigigil kong bulong.

"Inaaway niya kasi ako!" sa tinis ng boses ni duck parang gusto ko na lang tahiin ang bibig niya kaysa pagsalitain pa siya kasi mapapatakip ka talaga ng tenga. Charot!

"Anong ako? Ikaw kaya 'yon!" ito ring si giraffe ayaw magpatalo.

"Mmm-mmm." as usual hindi nagsasalita si dog. Pero nakikisali naman sa hampasan!

Napasabunot na lang ako sa sarili.

"Shut up!" I finally yelled on them loudly. Hiningal tuloy ang Lola niyo. Char. Pero napatigil naman sila kaya keribels lang. ^_^

"Hala."

"Lagot."

"Mmm-mmm."

Napakunot-noo naman ako sa reaksyon ng mga 'to.

"Bakit?" nagtataka kong tanong. Their movements are suspicious. Natatakot na nanginginig na ewan. Ayan kasi ang napapala ng maiingay. Char.

"S-sa likod m-mo."

"T-Tingnan mo."

"Mmm-mmm."

Bigla tuloy nanindig ang balahibo ko dahil sakanila. Hindi naman siguro 'to tulad sa mga horror movies na napapanood ko ano? Yung kapag tumalikod ka may sasalubong sayong nakakatakot na nilalang?

"T-Tumakbo na tayo."

"O-Oo nga."

"M-Mmm-mmm."

They said in unison. I slapped my face using the both of hands to refresh my mind. There's no way something like that on my back.

"H-haha...ano b-ba kayo, wag niyo kong pag-tripan." Nakapameywang kong sambit.

"Sinong nanti-trip?"

"Sino ba?"

"Mmm-mmm?"

Nanigas ako nang may maramdaman nga akong presensya sa aking likod. Pikit-mata ko itong nilingon at ganoon na lang ang gulat ko dahil sa nakita.

It was a bear stuff toy with so many stitches on its face. The button that serve as its eyes is not the same. On left it is bigger and color black and on right is color red but small.

Mas lalo pa akong nilukob ng takot dahil sa laki nito. He's two times taller and bigger than me! In short it was a giant stuff toy! This is bad.

Nanginginig ang mga tuhod ko habang nakatulala sakanya. Move legs, move! I yelled in my head but my legs won't move.

Unti-unti itong lumalapit sa akin habang nakangisi.

"Hu...man."

"Hum...an."

"Human..." he mumbled but I clearly heard it.

Naramdaman ko na lang na may humihila na sa aking palda. Nilingon ko ito kahit takot na takot. Duck and the two is pulling my skirt with a teary eye on their faces. Ayan kasi sigaw ka pa Raisha!

Dahan-dahan ko silang kinuha habang hindi binabali ang tingin sa malaking stuff toy. Once I got the three of them I started running the next thing I knew is it's chasing me.

***
Hingal na hingal akong umupo sa gilid. Hindi naman niya siguro ako mahahanap dito ano? T_T

Pati 'tong tatlong kasama ko parang mahihimatay na sa takot. Jusq eh ako nga 'tong tumakbo habang sila puro cheer lang sa akin. Sana ol 'yon lang ambag.

"Wala bang tubig dito?" I suddenly blurted out.

"Mukhang wala."

"Oo wala."

"Mmm-mmm."

Nauuhaw na ko jusme. Ang ganda ganda sa labas nitong mansion pero pang-horror pala sa loob. Bakit ko nga ba 'to pinasok?

Umiling ako sa sarili at napadesisyunang tumayo. In any case I need to hurry, there's no room for complains right now.

Pinagpagan ko ang suot at inayos ang rubber shoes. I carried the three of them once again. Yosh!

I walked slowly and carefully. Ayaw ko nang makakita pa ng toy guards jusq nakaka-trauma.

Luminga-linga ako sa paligid at kapag nakikitang walang movement ay pinagpapatuloy ko ang lakad.

Pero nagulat na lang ako nang may biglang dumaan na toy guard. Agad naman akong bumalik sa pagtatago at sinenyasan ang tatlo na huwag mag-iingay bago ko takpan ang sariling bibig.

Being chased by a toy guard made me realize two things. First is they're sensitive when it comes to sound. Once they hear any sounds they'll immediately go for it and chase it. Second is movements. When the feel or sense any movements, just like in sounds they'll immediately chase you. Kaya nakaka-trauma talagang mahabol ng tulad nila thoy hindi ko pa alam ang mangyayari kapag nahuli. Ayaw ko rin alamin.

Nakahinga ako ng maluwag nang payapa itong umalis. Mabuti naman. If only I can use my talisman right now...but I can't. Using it will make noise. Sa pagbukas pa lang ng bag maingay na eh. Jusq.

Pinagpatuloy ko ang ginagawa. Hindi ko alam kung nasaan ako. But one thing for sure, wala na ako sa lugar kung nasaan ako kanina. It seems like there's no ending in this goddamn hallway. Kanina pa ako papalit-palit ng pwesto pero parang pare-parehas lang ang nakikita ko. A hallway and a lamp.

Nandito ba talaga ang sinasabi nilang mysterious place? Ang hirap hanapin! If only I can distinguish their difference or let someone lead the way-wait. Bigla akong napatingin sa mga lamp. Ang iniisip ko kanina ay baka nasa likod ng mga pader ang hinahanap ko. Pero what if nasa loob ito ng lamp?

I mean it's Fifths' dimension after all. Of course there's a tricky part in his dimension. Judging by the places I've been to in his dimension I can say that it's really tricky. Just like the moon on the bridge that time. When I really looked up there's no sky, even moon.

"Bakit ka tumigil?" Pabulong na tanong sa akin ni duck.

"Oo nga." segunda ni Giraffe.

"Mmm-mmm." dog agreed.

"I'm just thinking, the place you're talking to is not here."

"Huh?

"Anong ibig mong sabihin?"

"Mmm-mmm?"

"Kasi diba kanina pa tayo paikot-ikot dito. Kanina ko pa rin kinakapa yung mga dinadaanan natin pero wala man lang ako makitang sign na magdadala sa atin sa sinasabi niyo. Kaya I'm thinking what if nasa loob pala siya ng lamp?"

"Sabagay baka nga."

"Oo baka nga."

"Mmm-mmm."

I'm not yet sure, it's just a theory but I hope this will give us clue on how to get to the place we're looking for.

I walked quietly again to hide. I have an idea. Maybe my talisman can help me with this. Nang makitang safe na ang paligid dahan-dahan kong binaba ang aking bag.

Pikit-mata kong binubuksan ang aking bag para hindi mag-ingay samantalang sinabihan ko naman ang tatlo na maging look out.

When I successfully got my talisman I let out a heavy sigh and wipe a sweat on my forehead.

Pumunit ako ng papel at kinuha ang panulat. Noong nakaraan ko lang 'to natuklasan pero my talisman doesn't just transform things into the thing I wrote when I stick it on something. It can also give a direction and heal some minor wounds. Ang galing diba?

I never thought I would possessed some thing like this but one thing for sure I'll only use it for good. I inhaled and exhaled before starting writing on the paper. I wrote 'locate the souls from the lamp'

Unti-unti itong lumulutang habang naglalabas ng kaunting liwanag.

"Wow!"

"Ang galing."

"Mmm-mmm."

The three of them said. Ganyan din ako nung unang gamit ko sakanya, sino ba naman kasing hindi mamamangha diba?

Tinawag ko na ang tatlo para muling buhatin. The talisman started to move so we followed it. Nagmamadali pero dahan-dahan akong lakad takbo. Ang bilis kasi nung talisman! Parang gusto ko tuloy magwagayway ng red flag!

Hingal na hingal akong napaupo sa sahig nang tumigil ito. Jusme napa-marathon na naman ako ng wala sa oras.

Dumikit ang talisman sa isang lamp. It doesn't look different naman from the others. But by looking of its place ang position siya lang ang naiba.

Lumayo ako ng kaunti sa lamp. Kung pagmamasdan mo kasi ng maigi siya lang ang lamp sa sa hallway na 'to. I mean yung mga dinadaanan ko kasi kanina sunod-sunod kang makakakita ng lamp pero dito isa lang at open space pa-wait open space?!

"R-Raisha..."

"T-Tingnan mo..."

"Mmm-mmm..."

Utal-utal na sambit ng tatlo. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko nang lingunin ang tinutukoy nila. Fvck! This is bad!

There are swarms of toy guards surrounding us not leaving any way for escape.

I just felt the cold cement on my back. What should I do? Nanginginig ang mga kamay ko habang nagiisip ng paraan para makaalis dito.

Bigla akong napatingin sa lamp kung saan nakadikit ang talisman. Isn't there any way to get inside? The toy guards are getting closer and closer. I don't want to get caught!

Dahil sa pagmamadali ay hinawakan ko ang lamp at sa hindi inaasahang pangyayari ay tila hinihigop nito ang aking katawan. Pinikit ko ang aking dalawang mata, nagdadasal na sana maging maayos ang lahat.

Isang malakas na pagbagsak ang lumukob sa buong lugar. Pikit-mata ko namang iniinda ang sakit ng balakang dahil sa pagbagsak. Nang makabawi ay agad kong hinanap ang tatlo. Luckily ay agad ko silang nakita.

I creased my head because they didn't respond on my call. Nakatulala lang sila kung saan kaya tiningnan ko ang tinitingnan nila.

My jaw dropped to what I saw. I can't believe this...

The place is so huge. There's so many bird cages hanging above us! Hindi lang basta bird cage kasi malaki ito at kada isang kulungan may nakakulong na kaluluwa. Some are unconscious and some are begging for help.

Parang katulad ito noon sa nakita ko sa library, ang pinagkaibahan nga lang ay sa garapon iyon. Isa pa this is to cruel! Between sixth and seventh wonder I can say that the fifth wonder is the most scariest among the three.

Ang mas nakakagulat pa ay ang nasa ilalim ng mga hawla. There's a mountain of stuff toys just like duck, giraffe, and dog. But the difference is they're not moving or talking unlike the three I'm with.

How can we find Stella in the midst of the cages and stuff toys? And how can we even destroy the heart of the wonder if it's located in a place like this?

Umiling-iling ako at tinampal ang sarili. I can't afford to lose hope right now. I need to save Stella and the other students.

Kinuha ko ang atensyon ng tatlo at muli silang pinasakay sa akin. This time I got an a brilliant idea. Muli ko na namang nilabas ang talisman ko sa bag.

Sana gumana kung ano man ang nasa isip ko ngayon. I crossed my fingers before finally writing it. I wrote 'invisibility' on the paper and stick it on my chest.

When I opened my eyes and looked at my hands I was stunned and amaze for a moment because I did turn invisible!

Now I can freely walk without hiding but I can't risk. What if in the middle of walking the invisibility take off? Edi gg na agad ako no'n.

"Woah!"

"Totoo ba 'to?"

"Mmm-mmm!"

The three of them reacted. "Ang galing noh." I said. Sabay silang tumango.

"Tara hanapin na natin si Stella." I said with determination.

Before walking I chant a prayer for us as a guidance. Please...K, Rei, at Eri dumating na kayo.

***
charmyxx