Hi! It's been a while! Let me give you my deepest apology for not posting chapters 15,16,and 17. There are three reasons why I didn't post it yet. First is, I'm busy on that day. I'm helping them to prepare for Christmas and I'm enjoying myself too because it's the first time I celebrate my Christmas with them. Second, the copy of chapters I wrote suddenly get deleted. Sorry sa ka-shungahan ko kasi bigla kong napindot yung delete. T_T
Third, I got sick...until now. That's why I can't write the chapters I deleted yet. Yes, I'm writing it again kaya natatagalan.

Once again I want to apologize for not keeping my promise to all of you. As a peace offering here's chapter 15, the only chapter that I'm done writing.

I'm not yet sure about my recovery but expect that my regular updates will resume once I'm healed.

Another thing is I want remind all of you that you NEED to read all of the chapters. Iwasan po sana nating lumaktaw ng isang kabanata dahil may maiiwan kayong mga mahahalagang detalye sa istorya. Every chapters consist clues behind Raisha's identity and the origin of seven wonders. So please don't skip any chapters.

Here's chapter 15 entitled 'Fifth's Dimension'

Thank you for your understanding Solace and enjoy reading!

***

Nanlalabong minulat ko ang aking dalawang mata. Dahan-dahan ako bumangon habang kinukusot ito. Inunat ko ang aking katawan bago humikab.

Pikit mata kong hinawakan ang aking tyan dahil sa pagwawala nito. Nagugutom ako. T_T
Unti-unti akong bumangon habang kinakapa ang bed side table. Ngunit napakunot-noo ako nang may makapa akong kakaiba.

Huh? What's this?

I squeeze my hands to the thing I'm touching. It's squishy at the same time sticky and slippery. It's like a slime. I mean it is really a slime. Pero bakit mayroong slime dito? Wala namang slime sa dorm ko.

Tuluyan ko ng minulat ang aking mata upang tingnan ang bagay na hawak ko. Nanlaki ang mata ko sa nakita.

"Kyaahhh!!!" sigaw ako dahil sa gulat. Agad kong inalis ang pagkakahawak dito. My mouth formed a big 'O' and eyes widened while looking at it.

It was a medium size light pink slime that has a two cute small eyes. It's shape is circle and every time it moves its body is bouncing. No arms nor legs just plain circle slime.

It is looking at me straightly without blinking. What the heck is this creature?!Dahan-dahan akong umatras upang mapalayo rito ngunit nahulog ako ng hindi inaasahan.

"Aray, pota!" naisigaw ko dahil sa malakas na pagbagsak. Kung minamalas ka nga naman oh!

Ang sakit! T_T

Nakatungo na hinimas ko ang aking pang-upo dahil sa sakit. Dahan-dahan rin akong tumayo upang makita ang paligid. Pag-angat ko ng tingin ay napanganga ako sa nakita.

"Wtf?!" tanging naibulalas ko.

Bumungad sa akin ang napakalawak na lugar. Hindi lang basta lugar dahil parang nasa outer space ka. The place is covered with black and stars. Ang mas nakakagulat pa ay ang mga gamit ay nakalutang.

Napatingin ako sa kinatatayuan ko. Mas lalong nanlaki ang mata dahil nakalutang ang higaan kung saan ako naroroon ngayon. Jusq! Nasaan ako?

Luminga-linga ako sa paligid, hinahanap sila Rei at K. Nasaan ang dalawang 'yon? Bakit ako lang mag-isa dito?

Pinilit kong alalahanin ang mga nangyari. Ang alam ko papunta kaming theater room para tulungan sila Stella mag-decorate tapos biglang nag-alas dos paalis na kami sa theater room tapos inaantok ako na nahihilo...tapos...tapos dumilim paligid ko...hala! Yung fifth wonder!

My eyes widened when a sudden familiarity hit across my face. Is this the Fifth's wonder dimension?!

Nilukob ng kaba at takot ang aking dibdib. Nasaan na ba sila K? Bakit ako lang mag-isa rito? I need to get out of here. I panicked.

Dali-dali akong tumayo upang maghanap ng daan paalis. But how? Looking at this place is making me give up! Wala akong makitang daan palabas.

There's no place like where I'm standing right now. All I can see is floating things. This place is vast.

Suddenly the weird slime pop out in front me again. Napaatras ako dahil dito. What's with this creature?!

"Blo...Blo...Blo," he take out a weird sound. I creased my head, trying to understand what it's doing. Is it talking to me?

He continued creating a 'Blo' sound. I crossed my arms and bend my head to the left. "Blo Blo Blo Blo?" I said, copying the way he do it. He's a male right? I mean there's no sign of him being a female! Though its skin color is pink. I'm not sure. Baka bakla? I slapped my face because of what I'm thinking.

Tumango ito at tumalon-talon. "Blo, blo...bloo!" Eh? Ano daw?

"Ha? I mean bloo?"

Mas lalo itong tumango. Tumingala ako at sinabunutan ang sarili. Siraulo ka talaga Raisha! Para namang naintindihan mo yung sinasabi niya! Jusq ka!

Acckk what should I do? I don't know this creature. Another thing is I'm not safe here!

"Aha!" my eyes twinkled when an idea crossed my mind. Yung talisman ko!

I turned my back on the weird slime creature and focus myself in finding my bag where my talisman is located.

Inuna ko itong hanapin sa ilalim ng kama. "Achu!" Bahing ko dahil sa alikabok na sumalubong sa akin. Bakit nga ba ulit ako napunta sa ganito? Napailing ako.

Nilabas ko ang ulo at inalis ang mga alikabok na nakasampay sa buhok ko. Mamasa-masa ang ilong ko dahil sa pagbahing. Jusme nasaan na ba kasi 'yung bag ko?

"Blo...Blo?" I creased my forehead when I heard the weird creature approaches me again. Hinayaan ko itong lumapit sa akin kahit na may pag-aalinlangan. Tingin ko naman ay harmless ang isang 'to.

Bigla itong lumiit at pumasok sa ilalim ng kama. Napakunot-noo ako sa ginawa niya. What's he doing?

Maya-maya lang ay lumabas ito at tumingin sa akin. "Blo," he said. Lumuhod ako upang tingnan ang tinuturo niya.

Lumiwanag ang mata ko nang makita ang bag ko. Agad ko itong kinuha at hinanap ang talisman. Tuwang-tuwa kong nilabas ang talisman mula sa bag.

I was about to right something on it when all of a sudden I heard a strange sound.

"Hihi," a creepy voice suddenly engulfed the whole place. Nabalot ng kaba ang aking dibdib. Dahan-dahan kong tinago ang talisman sa damit at nilibot ang mata sa paligid. Where did it came from?

"Ahihi..." its voice surround the area once again. Nanayo bigla ang balahibo ko.

"Rai...sha..." Napayakap ako sa sarili nang biglang lumamig ang paligid. Agad 'kong nilingon ang aking likod dahil dito galing ang boses.

"WAAAHHH!" I screamed when a creepy face suddenly appeared. Its face is covered with white up to its neck, eyes is surrounded with black, and the color of it's pupil is red. It is also wearing a black habit just like the nuns and a black skirt.

Feeling ko mahiwalay na ang kaluluwa ko sa katawan ko. 'Yung totoo panaginip lang ba 'to? Kasi kung oo gusto ko nang gumising!

Tamngina sa lahat ng makikita kamukha pa nung bwct na madre sa movie na the nun! Jusq mahabagin, makasalanan ba ako? Ito na ba ang parusa sa pagkain ko ng marami?

Hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan. Tila na estatwa ako sa takot dahilan para hindi ako makagalaw. Sino ba naman kasing makakagalaw sa ganitong sitwasyon?!

"Ahihi..." tumawa ulit ito. Nakalabas ang ngipin na matutulis habang naglalaway na nakatingin sa akin.

"A-Alam k-kong masarap a-ako pero wag m-mo 'k-kong tingnan nang g-ganyan," I said while stuttering.

"Ahihihi..." unti-unti itong lumapit.

"W-Wag k-ka l-lumapit," I said while crossing my fingers forming a cross. Hindi ito tumigil kaya naman sinimulan ko nang igalaw ang binti para umatras.

Saan ako dadaan? Puro mga nakalutang ang gamit dito. Ano ba kasing lugar 'to? T_T

"Blo Blo Blo!" huh? nandito pa rin 'to?

Kahit na natatakot ay pinilit kong tumalikod at tumakbo. Napatigil lang ako dahil nasa pinakagilid na ako ng kinatatayuan ko. Nilinga-linga ko ang aking ulo ngunit kahit anong hanap ko ay wala talaga akong makitang daan.

"Blo!" I heard the weird creature once again. Tiningnan ko ito kasabay ng pagtingin ko sa nakakatakot na nilalang. It's approaching me!

"Blo Blo!" the weird creature seems asking me to follow him. Wala akong nagawa kundi ang sundan ito dahil papalapit na ang humahabol sa akin.

Tumakbo ako papunta sa kanya at nanlaki ang mata sa nakita.

"Siraulo ka ba?! Gusto mo 'kong mamatay?!" I exclaimed. He is pointing the door below us. Meaning I need to jump just to reach it.

"Blo?" he innocently asked. Fvck! Takot ako sa heights!

"Ahihi...Rai...sha..." I suddenly feel the goosebumps when she called my name. My hands are shaking and beads of sweats are already forming in my head.

"Blo..." the weird creature murmured. He approach me and clung on one of my legs.

I gulped when I saw how high I need to jump just to reach that goddamn door. I closed my eyes and do the sign-of-the-cross thing.

"One,"

"Two,"

"Gago ka Blo kapag ako nabagok ulo, lulutuin kit-AHHH!" I screamed on top of my lungs when he suddenly pushed me.

"POT-AHHHH!!!!"

Hanggang dito na lang ata ako. Mama, papa, Ethan, K, Rei, Stella, Eri...salamat na lang sa laha-huh?

Napamulat ako nang mata ng maramdaman bumagsak sa malambot na bagay. Eh? Bumangon ako at tiningnan ito.

"Blo!" I exclaimed, smiling widely.

Naging isang malaking bola ito kung saan naroon na nakahiga ako ngayon. Dahan-dahan akong umalis, bumalik naman ito sa dati niyang anyo at tumalon bigla sa akin.

"Blo!" I maybe imaging things but did he just smiled on me? Either way, I need to get out of here and go to where K and the others are.

Muli 'kong tiningnan ang pinanggalingan, nakasilip ang madre na siyang pinanlakihan ng mata ko. Hindi naman siya susunod ano?

I was praying silently for it not to chase me but lady of luck doesn't really favored me because the nun suddenly jumped out!

I started running and screaming while I still have a chance. Blo is now in my head. I named him Blo because he's always saying 'Blo'.

Hindi ko na pinansin ang mga dinadaanan ko basta tumakbo lang ako nang tumakbo upang makalayo.

Hingal na hingal akong tumigil sa gilid. Hindi ko alam na mapapa-marathon agad ako nang ganitong kaaga edi sana nagdala ako ng tubig tsaka bimpo. Chz

Pinunasan ko ang maliliit na butil ng pawis na namuo sa aking noo at leeg. Nang matapos ay tinuon ko na ang pansin sa paligid.

Hindi na ito sumusunod sa akin. Mabuti naman. Hindi ko na talaga alam gagawin kapag hanggang dito ay sinundan pa niya ko.

Katulad kanina ay may mga nakalutang pa rin na mga gamit. Ngunit kumpara sa lugar kung na saan ako kanina, iba dito.

The place is like a road that is designed like a chessboard, squares that's color black and white. And if you follow this road you'll never find the end, instead the road is like twirling from afar.

"Do you know where it leads?" I suddenly asked Blo.

Inosente naman itong tumingin sa akin. Ang cute! "Bmm...Blo!"

I smiled as he answered. But mentally speaking, ngumingiwi na ako ngayon dahil hindi ko maintindihan ang sinabi niya. T_T

Pero wait naintindihan niya ako? Saglit ko itong tinitigan bago magkibit-balikat.

Anyway I need to hurry, I need to get out of here and come back with K and Rei. I wanna know their situation. Nag-aalala rin ako kung anong nangyari na kay Stella.

***

It's been one hour since I started walking in this chess-like road. "Acckk...ayoko na," nauuhaw kong sambit.

Kanina pa ako naglalakad pero hindi ko man lang makita ang dulo nito. Buti pa 'tong si Blo tamang patong lang sa ulo ko. Kung siya naman kaya patungan ko?

Saglit akong tumigil sa paglalakad at humandusay sa sahig. Gulat na tumalon si Blo mula sa aking ulo.

Buntong hininga akong nagpagulong-gulong sa sahig kahit na alam kong madumi. Ano naman ngayon kung madumi at least malinis ako. I mentally laughed to what I said.

Naalala ko 'yung sinabi ng fifth wonder kay K, sino si one? I mean anong wonder siya? Obviously first wonder. Wow, thank you sa pagsagot self! Tsaka the way fifth wonder talks about it on K it looks like it is the leader of all wonders. Sakanya kaya nagsimula ang lahat?

Andami na namang tanong ang naglalaro sa aking isipan. Ilang beses ko bang sasabihin na wag na kong magpapa-involve sa mga wonders? Pero kasi parang kahit anong iwas ko sila yung lumalapit.

Pinilig ko ang aking ulo at sinimulan ulit maglakad kahit mukhang bibigay na ang mga binti ko. Yung totoo may patutunguhan pa ba 'to? Gusto ko nang umalis dito. T_T

"Blooo!" Blo suddenly reacted.

"Nako Blo wala akong panahon makipag-chikahan sayo. Gutom at pagod na 'ko baka kainin lang kita," walang gana 'kong sagot.

"Blo Blo Blo!" paulit-ulit nitong sambit habang tumatalon sa aking ulo. Inis na kinuha ko ito at niyakap ng mahigpit.

"Acckk 'bat ang kyut mo!" gigil kong sambit.

"Bmm...bloooo," he's trying to break free from my hug while I'm trying to squeeze him even more. But as I squeeze him he suddenly becomes slippery.

Tagumpay itong nakatakas sa mga kamay ko at bumagsak sa sahig. Damot, yayakapin lang eh.

Tumalikod ito at biglang naglakad papalayo sa akin. Saan naman ang punta nito?

"Hoy Blo! Hintayin mo ko!" I exclaimed and then followed him.

Hingal na hingal na naman akong tumigil. Paano ba naman kasi ang layo nang tinakbo ko para lang masundan 'tong si Blo. Jusme bakit ko nga ba siya sinusundan?

Pinagpagan ko ang tuhod bago tumayo ng tuwid. Ngunit pag-angat ng aking ulo ay siyang kinalaki ng mata ko.

What the hell is this place?!

***
charmyxx