Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Alıntı :)

Başak, arabasını holdinge yakın bir yere park ederek, büyük bir heyecanla şirketin kapısına yöneldi. Sanki Can'ı ilk defa görecekmiş gibi hissetmesinin adını bir türlü koyamıyordu. 3 gündür sırf eski sevgilisini kıskanıp ona tavır yaptığı için vicdanı yeterince sızlıyordu. Ondan uzak kalmak, eziyetlerin en büyüğü olduğunu fazlasıyla anlamıştı..

Ama kendisini affettirebilirdi. İlişkiler arasında hep ufak tefek kavgalar olmaz mıydı? Zaten onu görünce bütün olanları unutucağı kesindi. İş yerine ilk defa geliyordu. Sevdiği adam içinde büyük bir sürpriz olacaktı. Başak, asıl sürprizin kendisine olacağını bilmeden kaderine doğru ilerledi..

Danışma kısmına geldiğinde, kendisini güzel bir bayan karşılamıştı.

“Merhaba efendim hoş geldiniz. Nasıl yardımcı olabilirim?”

“Merhaba. Can beyin odası kaçıncı katta acaba?”

Sorusunu sorduğu anda konuştuğu kızın yanında ayakta duran genç bayan araya girdi, “Can bey az önce çıktı. Ben sekreteriyim, notunuz varsa alabilirim.”

Bütün keyfi kaçan kız sıkıntıyla nefesini dışarı bıraktı.
“Ya öyle mi? Peki nereye gittiğini veya ne zaman döneceğini bildirdi mi?”

“Öğle yemeği için çıktı. Her zaman yediği yere gitmiş olabilir. Şirketin karşısındaki cafede yiyor genelde!”

Aldığı cevapla az önceki halinden eser bırakmayan Başak, “Peki teşekkür ederim, kolay gelsin!” diyerek keyifle geldiği yolu geri döndü.

Hemen şirketten çıkıp caddenin karşısındaki mekana baktı. Şirketin tam çaprazında kalıyordu. Karşıdan karşıya geçtikten sonra mekanın kapısına yöneldi. Dış cephesi boydan boya cam olan mekandan, içeriye girmeden bakışlarını masaların arasında dolaştırdı. İkili ve dörtlü masaların hemen hemen yarısı doluydu. Gözleri tek oturan bir kişiyi arıyordu.

Duvar dibindeki ikili masada gördü sevdiği adamı..

Ve sevdiği adamın, elinin üzerinde bir elin varlığını daha gördü..

Olduğu yerde sendeledi Başak.. Boğazında oluşan yumruyu zorlukla yutkundu. Yargısız infaz yapmak istemedi ama sevdiği adamın dudakları ve gözleri karşısında oturan bayana öyle gülümsüyordu ki, o elektriği kapının ardından bile hissedebilmişti.

Kızın arkası dönük olduğu için yüzünü göremiyordu. Sonra kız sandalyesinin yanına taktığı çantasına uzanmak için arkasını döndü. Başak, asıl yıkımı o an yaşadı!

Bu oydu..

Eski sevgilisi, Esra!

Daha 3 gün önce, aralarının açılmasına neden olan kızdı..

Kapının önünden kenara sakladı titreyen bedenini..
Yaz sıcağında buz tutan elleriyle telefonunu çıkarttı. Direk arama tuşuna basıp korkuyla kulağına götürdü.

İnanmak istiyordu ona. Yeter ki yalan söylemesin bana diye dualar ediyordu genç kız..

Can ise, herşeyden habersiz, ona göre eski sevgiliden ziyade, bir dost, bir arkadaşla mühim bir meseleyi konuşuyordu..

Çalan telefonu konuşmayı bölerken, arayana baktığında istemsizce irkildi. Zaten araları bozuktu. Şimdi durumu nasıl izah edebilirdi ki? Nasıl derdi Esra ile önemli bir mesele hakkında konuşuyoruz diye.. En iyisi akşama buluştuklarında anlatmaktı..Çok bekletmeden açtı telefonunu..

“Canım?”

Başak kenardan takip ediyordu güvendiği adamı..Kasıldığı her halinden belliydi. Sesini normal tutmaya çalıştı lakin pekte başaramamıştı. “Merhaba. Rahatsız etmedim umarım.”

Kızın donuk sesini duyduğunda, hala kendisine bozuk olduğunu biliyordu. Alttan almak için yine kendisi bir adım attı, sıcak sesiyle “Hayır tatlım.” cevabını verdi.

“Çalışıyor musun? Yemeğe çıkmadın mı?”

Lütfen güvenimi yıkmasın Allah'ım.!! Genç kızın, içinden geçirdiği kaçıncı duaydı bilmiyordu..

“İşlerim bitmedi henüz. Şirketteyim.”

Ve Başak daha fazla dayanamamıştı. Gözlerini acıyla kapattı. Duymak istediği bu değildi!
Dudaklarının arasından kaçan hıçkırık sesiyle, Can şaşkınca ayağa kalktı. Kıza ağlıyor musun diye soramamıştı..

Ayağa kalktığı an fark etti göz göre göre yalan söylediği kızı..

Hareket edemedi adam!
Nefes alamadı biran..
Başak öyle bir bakıyordu ki, adeta kalbini yerinden söküyordu..

Canına yandığı cam mavisi gözleri, camın ardından ona "beni kaybettin" der gibi bakıyordu..

İyi geceler Can'lar :))

Yine minik bir alıntı bıraktım şöyle bir köşeye, tadımlık niyetine :))
Bölüm hala yazılıyor, sanırım perşembeye yetişecek..
Sabrınızdan dolayı minnettarım. İyiki varsınız..

En güzele emanetsiniz..
Sevgiler..

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro