Peter Kürten - znany też jako Potwór/Wampir z Düsseldorfu, niemiecki seryjny morderca, gwałciciel, podpalacz i włamywacz;

Początki:

Urodził się 26.05.1883 roku w Kolonii jako trzecie (spośród trzynastu) dziecko w biednej rodzinie. Jego ojciec był alkoholikiem, który wiecznie znęcał się nad swoją żoną oraz dziećmi. Nierzadko zdarzały mu się gwałty nie tylko na małżonce, ale też i córkach. Nie trzeba było wiele czasu, by i Peter zaczął powielać zachowanie swego ojca, bowiem odnotowano później przypadki gwałtów i współżycia między rodzeństwem. Prócz tego dzieci często były zmuszane do oglądania aktów negliżu i zbliżeń (lub właśnie gwałtów), gdyż rodzina Kürten urzędowała w mieszkaniu z tylko jedną sypialnią. Wkrótce jednak rodzice Petera rozwiedli się - ojciec trafił do więzienia za stosunki seksualne z trzynastoletnią córką, matka zaś wyprowadziła się do Düsseldorfu i ponownie wyszła za mąż.

Gdy Peter miał około dziesięciu lat zaprzyjaźnił się z byłym hyclem. To właśnie on nauczył młodego Kürtena zabijania i torturowania zwierząt, głównie psów, które wspólnie maltretowali w leśnej chatce. Dodatkowo pokazał mu jak się masturbować. W tym samym chłopiec odkrył u siebie zapędy do piromanii, która również pomagała mu rozładować napięcie.

W mniej więcej tym samym czasie (różne źródła podają różne daty, nie jestem w stanie dokładnie określić) wybrał się wraz z dwójką kolegów, by popływać tratwą po Renie. Uważa się, że popełnił wtedy swoje pierwsze morderstwa. Wrzucił bowiem jednego chłopca, który nie potrafił pływać do wody, a drugiemu, który chciał go uratować, przytrzymał głowę pod jej powierzchnią. Następnie zaczął krzyczeć o pomoc dla topiących się chłopców. Koniec końców sprawa została uznana za nieszczęśliwy wypadek.

Mając trzynaście lat spotykał się z dziewczyną, która jednak nie godziła na stosunek z nim. Peter postanowił więc rozładować napięcie seksualne aktami zoofilii ze zwierzętami gospodarskimi. Przyznał, że prawdziwe spełnienie przychodziło, gdy wbijał zwierzęciu nóż w krtań. Podobnie działało to w jego dorosłym życiu.

Około roku 1899 roku uciekł z domu. Podobnie jak Charles Manson parał się różnymi przestępstwami, kradzieżami etc., co skutkowało tym, że większość swojej młodości spędził na odbywaniu krótkich, acz licznych wyroków.

Zbrodnie:

Peter Kürten zabił łącznie dziewięć osób, choć, jak sam twierdził, dopuścił się niemal osiemdziesięciu zbrodni.

(źródło: Wikipedia)

W maju 1913 roku włamał się do gospody w celu kradzieży. W jednym z pokojów spała dziewczynka (zależnie od źródła miała od dziesięciu do trzynastu lat), będąca córką właściciela. 

Kürten nie mógł się powstrzymać od zbrodni. Zaczął podduszać Christine Klein, a następnie poderżnął jej gardło scyzorykiem. Ciało dziewczynki zawierało również obrażenia w okolicach genitaliów. O zbrodnię został oskarżony wuj Christine, który miał odgrażać się jej ojcu, gdy ten nie chciał pożyczyć mu pieniędzy. 

Następnie Kürten trafił do więzienia na osiem lat za kradzież.

Wyszedł z niego w 1921 roku. Wtedy też ożenił się z dwukrotnie starszą kobietą i rozpoczął "stateczne" życie. Jednak pomiędzy pracą, byciem członkiem związku zawodowego, a chodzeniem do kościoła wciąż musiał sobie odreagować. Podpalał więc sienniki. Podczas jednego z podpaleń okazało się, że w wybranym przez Petera miejscu spał bezdomny. Zapach palonego ludzkiego mięsa i przeprowadzka małżonków do Düsseldorfu wzbudza wspomnienia.

Prawdziwy ciąg morderstw rozpoczął się w 1929 roku. W ciągu dziesięciu miesięcy pozbawił życia osiem osób oraz dopuścił się wielu nieudanych prób zabójstw.

Nie popełniał on morderstw w jednym, charakterystycznym dla siebie stylu, co spowodowało, że policja podejrzewała o te ataki kilku różnych sprawców. Ofiary były wielokrotnie dźgane nożyczkami i podpalane, duszone, podrzynano im gardła (Luise Lenzen została wręcz pozbawiona głowy) lub atakowano młotkiem.

Ostatnią śmiertelną ofiarą była pięcioletnia Gertruda. Morderca wysłał do jednej z gazet list, w którym znajdowała się mapa, która miała pomóc w odnalezieniu jej ciała. Dziewczynka została zgwałcona, uduszona i wielokrotnie dźgnięta.

Morderca został schwytany właściwie dzięki Marii Budlick, Czeszki, która niedawno przyjechała do miasta. Peter zaproponował jej pomoc, a później kolację w jego domu (wciąż miał żonę), na którą się zgodziła. Po posiłku para udała się na spacer, podczas którego mężczyzna zgwałcił kobietę, jednak pozostawił ją przy życiu. Uważał, że ze wstydu nikomu tego nie zgłosi. I właściwie miał rację. Sprawa wyszła na jaw przypadkiem, bowiem Maria napisała do przyjaciółki list, w którym opisała, co ją spotkało. Był on jednak źle zaadresowany. Przeczytał go pewien urzędnik, który natychmiast zgłosił to na policję. Maria podała adres Petera funkcjonariuszom, którzy mieli już jego portret pamięciowy, dzięki jednej z niedoszłych ofiar.

Peter wyznał żonie wszystkie swoje zbrodnie i polecił, by go wydała w ręce policji. Nagroda za Wampira wynosiła bowiem piętnaście tysięcy marek.

Aresztowanie:

Został aresztowany 24.05.1930 roku, nie stawiał oporu. Podczas procesu powiedział, że przyznał się tylko, by zapewnić byt swojej żonie, którą kochał. Nie czuł się winny, czerpał satysfakcję z popełnionych zbrodni, którym skrzętnie nadawał numery. Został skazany na dziewięciokrotną karę śmierci.

02.07.1931 roku został ścięty na dziedzińcu więzienia.

Ciekawostki:

- podczas procesu obecnych było ponad dwustu dziennikarzy i świadków, z tego powodu odbywał on się na sali gimnastycznej;

- dodatkowo podczas rozprawy prezentowane były szczątki ofiar i narzędzia zbrodni;

- jego ostatnim posiłkiem był sznycel wiedeński, smażone ziemniaki oraz butelka białego wina;

- głowa Kürtena znajduje się w muzeum w Wisconsin, jego mózg był wykorzystywany do badania licznych zmian, które posiadał;

- o zbrodnie Wampira został oskarżony chory psychicznie Johann Strausberg, który nawet ochoczo się do nich przyznał. Okazało się jednak, że nie mógł być w danym miejscu podczas ich popełniania; 

Cytaty:

"Powiedzcie mi, czy po tym, jak już moja głowa zostanie odcięta, będę mógł choćby przez chwilę usłyszeć moją własną krew tryskającą z szyi? To byłaby przyjemność wieńcząca wszystkie przyjemności";