Życie
Niełatwo jest przeżyć je poprawnie
Może wyjść zakalec
Albo ciasto opadnie

Dlatego jestem tu dziś
By dać wam przepis
Że nawet grubiutki miś
Mógł się tym ciastem pokrzepić

A więc :
Weźcie kartki i notujcie
Potem idźcie piec!
Gotujcie!

Przepis nasz jest oto taki:

Dwie szklanki dobroci
(Proszę tutaj nic nie sknocić)

Pół szklanki płynnej radości
(można trochę więcej, niech się w życiu rozgości)

Szklanka wyobraźni
(z nią nam będzie dużo raźniej)

100g zrozumienia
(musi być, nie ma nic do tłumaczenia)

Kilka kropel esencji Infantylności
(one dadzą nam powody do radości)

Trzy kostki cierpliwości
(można też dodać jedną wytrwałości)

Całe opakowanie miłości
(skutki uboczne: sporadyczne Różowości)

Piec w dużej blaszce beztroski w 200 stopniach przyjaźni przez pół godziny

Udekorować truskawkami-uśmiechem i (opcjonalnie) bitą śmietaną-sztuką

Smacznego życzę!