Tak bardzo jej pragniemy
Tak potrzebujemy

Lecz kiedy już przychodzi
Chcemy ją zagłuszyć

Nie możemy jej znieść
Tak nam w uszach piszczy

Krzyczy i wyje
Aż uszy krawić się zdają

Cisza

Tak bardzo nam nie potrzebna
Tak, jest niepotrzebna

Bo znów druczkami i kruczkami
zostaliśmy przez życie nasze oszukani

Nie potrzebujemy Ciszy
Cisza nas zabija

Potrzebujemy tylko spokoju
odpoczynku chwili

W Ciszy da się usłyszeć
krzyk naszych dusz, tak rozpaczliwy

W Ciszy na nowo odkrywamy
siebie i to, co zostało

A ten widok boli
bezmiar i pustka

to nas przeraża

Boimy się słyszeć
o krzywdach każdej duszy

więc w tej Ciszy
udajemy

że każdy z nas ślepy 
każdy głuchy