Melih

-----

Yaaa. Melih beni bir barınağa getirmişdi. Ve şimdi bir hayvan sahiplenicektim. Kedi mi? Köpek mi? (Yazaraşkınızın 2 kedi, 1 köpeyi olduğundan karar vermekte zorlanıcak. Hem bu kitapı hiç kimse okumuyo dimi? Kendi kendime yazıyom.)

Karar verdim bir köpek sahiplenicektim. O an bir köpekle göz-göze geldim. Husky bir yavruydu. Garip, cins köpekler pek barınakda olmazdı.

-Pardon, bu husky neden burda?
-Efendim biri satın almış ve bakamadığından sokağa atmışdı. Bizde bulup getirdik.

Yazık hayvanlara ya. Satın almayın, sahiplenin. Sanki çok şey değişiyo.

-Ben karar verdim aşk.
-Ne birtanem?
-Husky istiyorum. Şu yavru.
-O büyüyünce zor olmaz mı?
-Yok ben bakıcam ona. Kesin kararım.

İşlemlerde bitdiğinde artık bir köpeğim vardı. Vihuuu....

(Yazarınız böyle güzel fotoğraflar çektiyini biliyo muydunuz?. Yazarın köpeği bu.)

-İsmini ne koyucan?
-Prens.
-Ne?
-Prens işte. Kalbimin Prensi olucak o.
-Ben nolucam?
-Sen kalbimin kralısın onu napcaz?

Birbirimize bakıb kıkırdadık. Tatlı bir çocukdu. Gülünce insanın yemesi geliyo. İlk ve tek sevgilimdi. Lise sonda tanıştık ve sonuç: 2 yıldır sevgiliyiz. 

Veee ben iç mimarlık okuyorum. İç mimar olucam ben. Ve kendi evimitasarlıyıcam. Melih de tıp okuyo. Çocuk çalışkan şimdi. Hak etdi kazandı. Allah var yukarıda şimdi.

Nerde kalmıştık. Ha kıkırtıda. Arabaya geçib Prensi yerleşdirdik. Göz-göze gelince güldüm.
-Gülüşünü yediğim kız.
-De, de daha da de. Egom bugün de tavan olsun.
-Vallahi romantizmin içine ettin İlayda. Bravo.
-Ben de romantizim yok, romatizma var. Bununla yetin. Aç göz.
-Sen bana her şeyinle yetersin zaten.
-Yaaaaaaaaaaaa...

Mesaj geldi. Bana geldi. Kim atdı?

Anonim. Eyvah Melih burda napcam şimdi?

-Kim yazmış?
-Arkadaşım.  Doğum gününe çağırıyo.
-Ne dedin?
-Dedim ki, sağ ol istemiyorum, gelemem.
-Tamam.

Yerim ya nasılda güveniyo...

-Söyle GİZLİN e benle birlikteyken mesaj atmasın.
-Giz-li-i derken?
-Gördüm İlayda. Gizlim yazmışsın. Gerçekten mi? Aldatıyomusun beni?
-NEEEE? Hayır saçmalama. Sadece arkadaşız bak. Daha yeni yazdı hem. Söyliyecektim vAllahi. Bir tanımadığımız insan yüzünden bitmez dimi bu aşk? Ha bitmez dimi?

Anlamadığım şekilde korktum. Gözlerim dolmuşdu. Aşırı mı tepki verdim ne ? Sanırım biraz abartdım.

Bir an çekilmemle şaşırdım. Kolunun altına almıştı. Alnıma öpücük kondurup dedi:

-Şiiişşttt. Ağlama bak küserim. Yazma bidaha tamam mı? Bitsin bu şey.

Sadece kafa sallamakla yetindim.
Güldü. Bende güldüm.

Yine mesaj gelince baktım.

G:Sanırım şu an sana aşık oldum.

Beni mi izliyodu? Hem dediyi olmazdı demi? Olmaz, olmaz dimi??? Lütfen olmasın. Çünki bu an bunu kaldıracak durumda değildi.