Chapter twenty
Chapter Twenty: Primrose Of The heaven.
[Anju's POV]
Nahihilo ako. Nanlalamig yung buong katawan ko, pilit ko mang iminumulat ang aking mga mata pero sadyang napakabigat ng mga talukap ko.
"Santhe!! Hold on!! Kuya is here." May mainit na kamay ang nakakapit sa kamay ko.
"MEDICS!! GAWIN NYO ANG LAHAT PARA MABUHAY SYA!!" May lalaking sumisigaw. Sapalagay ko ay si Ren yun.
"Im sorry, pero malaki ang pinsalang natamo nya, idagdag nyo pa po yung lason nung espada. Im sorry.." sumuko na yung mga medics.
"Santhe~" my adoptive parents. They are crying. Even my big brother, i could still hear them. Evn my friends.
I never thought na magiging mabilis ang lahat. Is this the end?
"Vitalis eigo! Anju! Live! Im sorry if I never become a big sister to you. Sana, sana...nabigyan pa tayo ng maraming oras magkasama.. alam mo ba nung nalaman kong may kakambal ako, sobrang tuwang tuwa ako nun. Pinahanap kita, pero napakaraming taon ang lumipas wala pa rin..... then the prophecy enter.... patawad.....patawad dahil ako dapat ang nasa posisyon mo ngayon... hindi ka na dapat nahihirapan, kung naging mas malakas at mas matalino lamang ako... sana makatulong ang gagawin ko..." memories.... yung una't huli naming pag-uusap ni Skye. Naging madamot ang panahon samin dahil kahit isang araw na maging normal na magkapatid kami ay hindi nangyari. Si Skye, sinakripisyo nya ang kanyang buhay para sakin. Sinalin nya ang natitira nyang lakas sakin.
Nung naglaban kami nung second great wizard war, nalaman kong kinokuntrol lang sya ng tunay kong kalaban. Huli na nung makawala sya sa kontrol nung kalaban. There, she said her last words to me. Dahil sa pagkakamali ko, dapat buhay parin sya hanggang ngayon. Kung nalaman ko lang kung pano gagamitin ang kapangyarihang minana ko, sana buhay pa sya.
She gave up her life to save mine. And I'm not gonna waste it! NO! hindi pa to ang katapusan!
'Prim, you can still get back your sister's soul!' Si Dad? Oo nga pala! Yung soul nya!! Nahigop yun nung itim na bote.
'how?'
'find the bottle.. there you can free her. I'll warn you daughter...love is powerful, please mag-ingat ka. Lalo na't alam kong may may-ari na nyang puso mo. I'll do whatever I can to help you, pero may limitasyon dahil hindi ako pwedeng makielam sa mga conflict ng mga tao'
'thanks Dad. Just a favour, just this once pwede bang pagalingin nyo muna ko?'
'Prim, you could do better than that. Pwede mo namang gamitin yung tunay mong katawan?'
'yes, pero.....wa- wait!! Oo nga no. Im immortal nga pala.'
'hmm... memory plus gusto mo?'
'No thank you, i can manage.'
Oo nga pala no! I almost forget.
I cannot afford to die cause I wont die. Nakalimutan ko talaga yun ah!
With all my remaining strength hinila ko kung sino mang malapit sakin, and it was Pierre. Sa sami ng tao ikaw pa.
I whisper to his ears. "Pierre, dalin mo ko sa center ng field. Bilis." I commanded him.
"why would i do that? Mamamatay ka lang dun." Bwiset!
"J-just d-do i-t please?" I cannot see him. Nakapikit ako at nilalabanan ko nalang yung matinding antok.
"alright, if that's your death wish." Heck, i wont die! Kung kaya ko lang talagang magmulat!! Kanina ko pa to pinukol ng nakakamatay na glare.
Naramdaman ko yung pagbuhat nya sakin, yung parang bridal style.
"Pierre san mo dadalhil si Santhe?!" sigaw ni kuya.
"L-Let h-him." Nanunuyo na yung lalamunan ko.
"Hold on we'll teleport." Sabi nya. I wonder nasan na kaya si Fille? Kung wala lang sumpa si Fille, mapapagkamalan ko talagang si Pierre ay si Fille. Pareho sila pagdating sa physical appearance pati yung boses. Yun nga lang yung ugali ng isang to iba talaga.
"here we are." Nilappag nya ko dun sa may damo.
"l-leave, please leave me alone."
"right, sorry napagtripan kita pati narin yung mga ginawa ni Astrid sayo. Farewell." Nag-teleport na sya paalis. Masakit din pala. Masakit din pala na marinig mo yung boses nya na ganun yung sinabi, kahit na hindi sya ang tunay na Fille.
Sinawsaw ko yung kamay ko dun sa balikat ko na maraming dugo. Halos hindi ko na maramdaman yung sakit dahil namamanhid na yung katawan ko. Pagkatapos nun ay itiaas ko yung kamay ko na parabang inaabot yung langit.
"DEPHIRO!" isang malaking Pentagon na may crest ng Venifious at Caelestis ang lumabas. May mainit na pakiramdam ang dumadampi sa katawan ko. Nararamdaman kong unti-unti humihiwalay ang katawan ko sa kaluluwa ko. May nabubuong katawan, malamang yun yung tunay kong katawan. This body is not mine, it's Skye's.
[Third person's point of view]
"council head." Nakuha ang atensyon ng mga tao dahil may napakalaking pentagon ang lumabas.
"Anju. Sabi na eh!!" nabuhayan ng loob si Ren, alam nyang hindi basta-basta mamamatay si Anju.
"Venifious' crest and what is the other one?" tanong ni Ran sa sarili, narinig naman sya ng isang matanda na myembro ng council.
"It's the crest of the gods. I cannot believe what Im seeing. Those pentagons never appear not even in the first great wizard war." Namamanghang sabi ng matanda.
"buhay ka na non?" tanong ni Ane.
"nope, im not that old. Nabasa ko lang sa libro ng lolo ko." Sabi nung matanda.
Isang nakakasilaw na liwanag ang sumabog. Mga ilang sadali pa ay nawawala na ito.
"May babae?" sabi ni Ray.
"pano mo naman nalaman?" tanong ni Luigi.
"expert to eh." Kinotongan naman sya ni Elle. "what was that for?"
"Pag babae alam na alam mo eh no? bwisit!" ngumisi naman si Ray.
"Why? You jealous?" kinotongan ulit sya ni Elle.
"hindi ah!! Lul!" depensa ni Elle.
Samantala, may isang pentagon nanaman ang lumitaw sa kinatatayuan ni Anju.
"OH! Yung Index! Kala ko wala na sakin eh." Yung pentagon ay naging mga simbulo at tumato nanaman sakanya. Hindi naman ito visible.
"tamang tama." Pagkatapos nun ay nag teleport na sya papunta dun sa mga bleachers. Nakatulala naman sakanya yung mga tao dun.
[Mikielo's POV]
Kala ko talaga mamamatay na si Anju kanina eh. Hanep talaga itong babaeng to.
Napailing nalang ako at lumakad na paalis pero nabangga ako ni Ren.
"Huy, tulala?" tinignan ko yung tinitignan nya.
Nanlaki yung mata ko! Si Prinsesa Prim? Aste Anju... Wow pangalawang beses ko pa lang syang nakikita sa ganyang form eh. I mean yung immortal body nya. Iba na yung mga mata nya, kulay ginto na ito pareho. Yung waving buhok nyang kulay tsokolate ay lalong humaba at umaabot na ito sa balakang nya. Kamuka nya din ang hari sa itaas. Mapusyaw ang kulay ng balat nya at mapupula ang labi pati narin yung cheeks nya. Yung ilong nyang matangos. Muka na talaga syang dyosa.
"HUY! NAKAKABASTOS NA KAYO AH!! BUHAY PA NAMAN AKO AH!!" maktol nya. Lumapit sa sakin at sinampal ako.
"HOY! TAE KA BAT GANYAN KA TUMITIG?!" bulyaw nya sakin. Si Anju nga sya. -_-
"Anju~ welcome back?" pinat(pat yung parang aso lang) nya ko sa ulo.
"thanks? Pa handa ka nga ng maraming pagkain ha!! Una kana sa bahay." Sabi nya.
"k. fine." Nagteleport na ko papuntang mansyon nya.
___
Ill be gone for the youth camp kaya sunod sunod to... hahaha labyu guys. :))
TO GOD BA THE GLORY!!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro