Emma Agrest

-W końcu- uśmiechnął się Hugo jak weszliśmy do domu po zakończeniu rozpoczęcia roku szkolnego

-Całe szczęście jest piątek i dopiero w poniedziałek idziemy do szkoły-Zaśmiałam się idąc po schodach

-Mu z tata musimy jechać solidarny i będziemy wieczorem więc....nie wysaccie domu -spojrzała na nas mama

-Okej- odpowiedzieliśmy razem a rodzice wyszli z domu więc poszłam do swojego pokoju

Gdy się przebrałam(zdj wyż. bo nie wiem jak to opisać XD) i gdy miałem już wychodzić z domu chłopcy mnie zatrzymali

-A Ty gdzie idziesz ?-zapytał Hugo schodząc ze schodów

-Do Eryka-odpowiedziałam łamiąc za klamkę

-Idziemy z Tobą -nagle Z kuchni wyszedł Louis A ja się obróciłam w ich

-Nigdzie ze mną nie idziecie- od razu zaprzeczylam

-A kto nam zabroni ?-uśmiechnął się Hugo

-Ja wam zabraniam uśmiechnęła się  otworzyłam drzwi i wyszłam....oczywiście musieli iść za mnie. Kocham ich Ale czasami są wkurzajacy. Jak wyszłam z domu to zobaczyłam starszą kobietę stojącą przed bramą podeszłam do niej i otworzyłam ją

-Dzień dobry-przywitała się uśmiechając. Staruszka popatrzyła na mnie i się uśmiechnęła

-Marinette....nie....Jesteś Pewnie jej córka....Masz zielone oczy....po tacie-uśmiechnęła się a ja trochę przestraszył skąd ona zna moich rodziców

-T-tak...skąd Pani.....

-Daj jej to i powiedz że Paryż dziękuję a jej ojciec jest z niej dumny....-przerwała mi i podała jakieś pudełko

-A-ale co to jest....-popatrzyła  na kobietę A ta się tylko uśmiechnęła

-Twoja mama będzie wiedziała....przecież już drugi raz będziemy się mijały- zasmiala się i odeszła

-Kto to był ?- zapytał Hugo

-N-nie mam pojęcia....kazała udać to mamie.....-pokazałam na pudełko

-Ciekawe co to....