Syukur pada Yang Esa😇
15 JULAI 2018
Assalamualaikum, semua! Alhamdulillah, saya dah berjaya pulang ke Jitra atas sokongan orang masjid. Lepas je solat subuh tadi, ada pak cik tu tolong aku tunjukkan jalan balik. Jasamu akan ku kenang 😭😭😭
Fadzelin: Alhamdulillah!
Faiz: *gosok belakang badan Farid*
Aisyah: Nasib baiklah tak ada apa yang terjadi.
😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
Ami: Ah, sudah! Dia menangis pula 😒
Mana tak menangisnya kalau dah bagai ikan pulang ke lubuk.
Natasha: Kepala hotak kau bagai ikan pulang ke lubuk!!! Rumah kau dekat Alor Star lah, bukannya Jitra.
😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
Emy: Semalam, gelak sedunia. Hari ni, menangis sedunia pula 😒
Ali: Rasanya, Author mesti dah putus cinta ni
Hamzah: Betul... Betul... Aku setuju.
Izzati: Sepatutnya, semalam, dia patut menangis. Hari ni, barulah gelak. Dah terbalik ni
Elizabeth: Rasanya, betullah dia dah putus cinta ni. Tak pernah aku tengok orang macam ni.
Kalau nak cakap pasal putus cinta, kita sembang lain noh. Aku nak pergi kelas ni dan nak sambung menangis ni. Ciao! Assalamualaikum! 😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro