Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

[ 27 ]

“ you will fall for me more and more ”

-

하수영's pov

habis doyoung makan, kitorang berdua balik sama sama. tu pon doyoung yang ikut aku. aku tak suruh pon. "sooyoung sooyoung sooyoung" aku automatik pandang doyoung. kalau tak pandang kang, makin lama dia panggil nama aku. dah la suara dia kuat.

"apa?" aku mengeluh perlahan. mata kembali menghadap depan. "awak ada kenal dengan mana mana lelaki tak masa saya takde?" aku pandang dia pelik. soalan apakah. aku senyap kejap. otak tengah loading. "hrm, ada"

tiba tiba dia lari pergi depan aku. "siapa ha?!ㅡ" aku tutup mulut dia buat kedua kalinya. "cakap slow slow lah doyoung" kata aku separa bisik. kaki kanan aku hentak perlahan. geram. aku jatuhkan balik tangan dari mulut dia.

dia angguk, dia letak dua tangan dekat bibir dia. tanda dia akan cakap slow. "siapa laki tu? dia budak sekolah kita ke?" haih. dia cakap bisik la pulak. aku geleng. "dia dari kampung saya" dia jalan kebelakang. aku pon jalan macam biasa.

"dah lama ke awak kenal dengan dia? dia ada bagitau yang dia suka awak? ke dia kawan awak masa kecik? tah tah, nenek awak nak jodohkan dia dengan awakㅡ" dia pegang kepala dia. tak lupa jugak, dia geleng tak abis abis. macam tak percaya kalau nenek nak jodohkan aku dengan laki tu. korang faham kan?

"haih, takdelah sampai nak jodohkan" aku pandang dia tajam. dia pegang dada dia. "huargh nasib baik" dia hela nafas lega. "kalau macam tu, saya boleh lah try awak balik" dia usik hidung aku. aku pulak pandang dia menyampah. "buatlah macam mana pon. saya dah tak suka awak dah"

dia geleng kepala. "tak boleh, awak tak boleh suka orang lain selain saya" dia dekatkan muka dia dekat aku. aku apa lagi. mestilah kebelakang sikit. senyuman nakal ditayang. aku hanya diam. tak tau nak balas apa. dahlah tengah nervous.

"dahlah, kejap lagi ibu tanya kenapa saya balik lambat sangat. nanti saya yang kena marah" aku tolak bahu dia supaya tegak balik. dia still jalan menghadap aku. "jalanlah macam tu, terlanggar tiang baru tau" tak sampai dalam beberapa minit macam tu, kepala dia terkena tiang.

dia pegang kepala. sakit la tu. aku boleh pulak tergelak dekat situ. bukan nak tolong dia pon. "sakitlah" dia muncungkan bibir. tangan masih usap kepala. "orang tengah sakit, dia boleh pulak gelak" dia pusing tiba tiba. lah merajuk. dahla tinggalkan aku. "merajuk pulak. mana tempat sakitnya?"

aku pergi jalan sebelah dia. nasib lah dia tak lari. "sini" dia pusing menghadap aku. nampak sangat dia nak aku pujuk. "alah sikit je ni. nanti oklah" aku tengok kepala dia. "takde luka pon" dia angkat kepala balik. "kalau macam tuㅡ"

dia tarik lengan aku, pastu letak atas kepala dia. aku jadi blur kejap. "tolonglah usap" dia pandang aku dengan harapan aku nak usap dia. heh memang tak lahㅡ "yelah yelah" eh bila masa aku nak cakap macam tu? woi asal badan aku tak ikut apa otak cakap ni? yang doyoung pulak dah senyum bahagia. haish, badan ni dah kenapa? nak kena bawak servis esok.

❝ you’re so cool, i pretend i’m not interested ❞

“ ” - ni doyoung ye

❝ ❞ - ni sooyoung

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro