Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

[ 15 ]

❝ you and i are locked in memories ❞

-

하수영's pov

"selamat hari jadi kakak, adik!" ibu tepuk tangan lepas kami tiup lilin. "nah, ayah bagi sorang satu. jaga elok elok tau" kepala kami diusap lembut. "terima kasih ayah"

×

"awak amiklah sooyoung, saya amik wooyoung. kira adil lah" aku duduk dekat tepi pintu. ayah nak bawak wooyoung pergi mana?

×

"ape benda kau ni! aku suruh amik air je pun!" cawan kaca dihentak kuat. dah selalu aku kena marah dengan ayah tiri aku. aku dah amik itu ini tapi mesti ada yang tak kena. aku pon tak faham.

×

"awak tengoklah sooyoung tu! dah dua hari dia taknak bercakap. dekat sekolah pon dia senyap je. awak buat apa ha dengan dia?" aku baru nak bukak tombol pintu. tapi niat aku terhenti bila aku dengar diorang bergaduh.

"manalah aku tau, tu anak kau en. tch mesti ikut perangai bapak lama dia tu" aku terdengar bunyi pelik. ibu dah tampar dia. "ceraikan aku"

×

"hai wooyoung, sihat?" aku call dia guna telefon nenek. "hai akak! wooyoung sihat je~ nenek jaga wooyoung macam puteri dekat sini. akak macam mana? sihat?" air mata aku turun perlahan. "herm, akak sihat" tahun ni aku baru masuk tingkatan satu. "akak ok tak ni? sekolah macam mana?"

"sekolah ok je" aku tipu. aku benci pergi sekolah. aku asyik kena ejek sebab takde ayah. ibu pulak asyik balik lambat sebab kerja. aku kena berdikari dari kecik. wooyoung? dia dari dulu dah dimanjakan. dia dikira untung dapat tinggal dengan nenek.

×

aku lari keluar dari pejabat. aku macam tak percaya yang ayah aku dah takde. aku berlari sampailah aku terlanggar seorang budak laki. aku dengan dia sama sama terjatuh.

aku lemah sangat waktu tu. tanpa berfikir apa apa, aku terus nangis. nasiblah aku dekat tempat yang tak ramai orang lalu. budak laki tu datang dekat aku.

"ha sooyoung, awak ok?" dia pegang bahu aku. mulanya aku takut. tapi bila dah nampak muka dia baru aku rasa ok. nama dia kim doyoung. nasiblah aku kenal classmate sendiri.

aku hiraukan dia. dia berdiri depan aku. "jom, bangun. pergi basuh muka" dia hulurkan tangan. aku capai tangan dia. dia bawak aku pergi tandas. dia tunggu aku dekat luar.

aku keluar dari tandas dengan mata sembab. "nah, makan ni" dia bagi aku gula gula. "jom pegi pondok sana nak?" dia tunjuk satu pondok kecik.

aku lupa nak bagitau yang sekarang dah habis waktu sekolah, doyoung pulak anak cikgu. tahun ni aku berumur empat belas tahun. start dari situlah aku rapat dengan doyoung.

❝ erasing each other ❞

sorry la ye jika ini agak
memeningkan anda

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro