~

DAHAN DAHANG iminulat ni Cherry Anne ang talukap ng kanyang mga mata. Her sight were rounding, she can also see some stars. But not later on, the blurry one become clear as white. Literal na kulay puti ang nakikita niya. Dahan dahan siyang napahawak sa ulo niya. Anong nangyari ? Di pa man nai-di-digest ng utak niya ang nangyari ng marinig niya ang malakas na paghikbi.

"Mama Anne ! Mama Anne ! Wake up." She know that little voice.

"S-sony."

Doon lang napatingin sa kanya sina Sean at Sync na bakas sa mukha ng mga ito ang pag aalala. Then, a scene flash back to her mind. Sweapt. Blood. Cry. What the fuck ?

"W-what happened ?." Nanginginig na tanong niya. Dinaluhan naman siya ni Sean.

Hinagod ng mga daliri nito ang kanyang buhok. Naramdaman niya pang hinalikan siya nito sa kanyang tuktok. "Your okay, Empress. The both of you are fine.!"

Both ?

"Oh my god ! I'm ... I'm pregnant ?." Hindi makapaniwalang tanong niya. Dahan dahang tumango ang pinsan niya. "Oh my .. baby."

Marahan niyang hinaplos ang impis niyang sinapupunan. There's a baby inside her womb. There's a little life inside her. My God ! Thank you for this blessing.

"I'm sorry for what happened, Cherry. It's my fault. You slide because of me."

Hindi niya pinansin ang simasabi ni Sync. Honestly, hindi niya naintindihan ang mga sinabi nito dahil hindi pa siya nakakahuma sa balitang bintis siya. God ! Ang saya saya niya. Panibagong dahilan nanaman para mabuhay siyang muli. Para makapag simula siyang muli.

"Mama Anne." Binalingan niya si Sony na nakahawak sa braso niya. "It means that, I'm having a little sibling, soon ?. Mama, can I call that baby, a sibling ? Like you, your not my real mother but you allowed me to call you 'mama'." Natutuwa siya sa pagkabibo ni Sony.

"Sure."

"Yehey ! Weeee !" Nagta-tatalon ito sa tuwa. Nakita niya pa kung paano ngumiwi si Sync ng dambahin ito ng anak. Lamog nanaman si Sync nito.

Binalingan niya si Sean na nakangiti sa kanya. She's sure that her father would ne glad hearing this news.

"EMPRESS." Sabay sabay silang napatingin sa bagong dating lang sa loob ng hospital suite niya.

"Dad." Masiglang bati niya dito at ginantihan ang mahigpit na yakap na ginawad nito sa kanya. Bakas sa mukha nito ang pag aalala. "Dad."

Napansin niyang lumabas muna sina Sync at Sony. Ganoon din si Sean, mabuti na din iyon para makapag sarilinan sila ng ama. Nais na niyang ipabatid dito ang magandang balita.

Richard - her dad - cupped her face. "Sean told me what happened. Are you okay, empress ?." Nag aalalang tanong ng matikas niyang ama.

She smiled. "Yes, daddy."

Hindi na niya maitago ang kasiyahan sa kanyang mukha. Para bang sasabog ang nararamdaman niyang kasiyahan sa loob niya. Gusto niyang ipagsigawan sa lahat na nag dadalang tao siya. Na may buhay sa loob niya.

"Dad, I'm pregnant." Masayang balita niya dito.

Bakas ang pagkagulay sa mukha ng kanyang ama. Ngunit saglit lang iyon at napalitan na ng tuwa ang ekspresyon ng mukha nito. "Really? Congratulations, empress.!" Anito sabay niyakap siya ng mahigpit.

Kulang ang salitang masaya para ilarawan ang nararamdaman niya ngayon. Alam niya sa sarili niya na sobra sobra ang blessing na ito para sa kanya. Ngayon, mas na-nanaig sa isip niya na kontento na siya sa buhay. Siya at ang magiging anak niya.

"Tell me, empress ..." pukaw ng pansin ng kanyang ama. "... who's the one impregnated you ?." Tanong nito.

Bahagya siyang nagyuko. Handa na siyang maging ina pero hindi pa siya handang makitang muli ang dati niyang nobyo. Hindi niya pa kaya. Wala pang isang buwan niya itong di nakikita at alam niya sa sarili niya na hindi niya pa ito kayang harapin.

"Dad .." mahina perp masuyong sabi niya sa kanyang ama. "... he's not worth me and my child. I don't want to talk about him." Nakayukong sabi niya.

Mr. Mavis touch her chin and face her up. Her dad cupped her face and kiss her forehead. "Youre the empress, Cherry. Why did you let that bastard hurt you like this ?." She can see how her dad gritted his teeth with so much anger in his eyes. "Give me the name, empress. I will sue him to hell." Anger filled his voice.

Buong buhay niya, ngayon niya lang nakitang ganito ka-galit ang ama niya. Her dad is really lovable and a very shy person. And seeing him like this make her feel so strange. Parang hindi ito ang ama na minsan niyang nakilala. Siguro ay ganito ang nagiging epekto ng anak sa magulang. Lalo na kapag nasaktan ang anak nila.

"Just let him be, dad. Ayoko na po ng gulo. I just wanted to be happy with my unborn child. Please.!!" Pakiusap niya.

"Okay, empress if that's what you want."

"Thanks, daddy."

**

NAKAILANG ULIT nang tinaboy ni Jack si Amanda pero sige pa din ito ng sige. Mahigit isang linggo na din siyang nagkukulong sakanyang silid. Bihira siyang kumain, bihira siyang makihalubilo sa mga kaibigan niya at halos pabayaan na niya ang sarili niya. Mabuti nalang at nariyan ang ama at kapatid niya. He doesn't know how his father take back the controls of their accounts against Amanda. He do magic, he guess pero ang importante sa kanya ay malaya na siya sa babaeng ito. But now, for the nth time narito nanaman ang babae at kinukulit siya.

"Jack ! Babe ! Ano ba ! Get up." Anito habang hinihila ang isang braso niya para maitayo siya.

Padabog niyang tinabig ang kamay nito sa kanya. Hindi niya alam kung paano pa itong nakakapasok sa loob ng bahay nila. Pasasaan ay pag sasabihan niya ang mga katulong nila na huwag nang papa-pasukin si Amanda dito sa loob ng mansion nila.

"Go away."

Sandaling may nanatiling katahimikan sa kanila hanggang sa makarinig siya ng pag hikbi. What the fuck ? Napabalikwas siya ng bangon at nakita niya si Amanda, sapo-sapo ang mukha nito at umiiyak 'kuno'.

"What the hell, Amanda. Stop it." Saway niya dito.

But Amanda acted like she didn't hear him. Napailing na lang siya sa sobrang inis. Ayaw naman niyang saktan ang dalaga o pag salitaan ng masasakit na salita. Dahil kahit na blinack mail siya nito, ito pa din ang naging daan sa paglaya ng kanyang ama. At tinatanaw niya iyong malaking utang na loob kay Amanda.

Napahilamos siya ng mukha. "Amanda .. just .. please go away.!"

"Jack, don't do this to me. Buntis ako."

Parang isamg bomba ang pinasabog ni Amanda sa sinabi nito sa kanya. Bakas ang pagkagulat sa kanyang mukha at hindi ito makapaniwala. Bahagya siyang natigilan dahil sa pinabalita nito sa kanya.

"Wh-what ?."

Humikbi muna ito bago sumagot sa kanya. "Youre going to be a father, Babe. I'm pregnant."

Nagbuga nalang siya ng hangin at napangisi. Napailing pa siya dahil hindi pa din ito makapaniwala.

"Leave." Ma-awtoridad na sabi niya kay Amanda.

"Jack ! Buntis ako ! Hindi mo ba narinig iyon ?." Gulantang sagot nito sa kanya.

Muli siyang napangisi. "Kailan ka ba titigil, Amanda ?." Huminto siya ng saglit. "Okay, let us say na buntis ka nga. And we both know that I am not the one who impregnated you. Alam mong wala nang nangyayari sa atin magmula ng bumalik siya."

Umiling ito sa kanya. "No Jack. Ikaw ang ama."

Mas lalo siyang napangisi sa sinabi nito. Talaga palang hindi titigil si Amanda sa kanya. Kahit na alam nitong wala naman na talagang nangyayari sa kanila magmula ng bumalik sa buhay ni si Cherry Anne at ma-realize nito kung gaano niya ito kamahal. But now, it's too late for the both of them.

"Tumigil ka na, Amanda. Just leave me alone." Tumayo na siya at kumuha ng puting malinis na towel sa closet niya. Mukha namang walang planong umalis si Amanda sa silid niya, siya nalang ang aalis.

Akmang papasok na siya sa banyo para maligo ng magsalitang muli si Amanda.

"You were drunk that night, Jack. You were so devastated that time because she leaves you. That night, our bodies became one, again. Akala mo noon ako si Cherry Anne. Believe me, Jack. Sinubukan ko namang pakawalan ka pero talagang mahal na mahal kita at hindi ko kayang mawala ka sa buhay ko. A week ago, I found out na buntis ma pala ako. I was so happy kasi mag kakaanak na tayo. Please, Jack. Maniwala ka naman sa akin."

Napatanga nalang siya sa sinabi nito. Para siyang itinulos na kandila sa kinatatayuan niya dahil sa mga narinig niya. Unti unting bumalik sa isip niya ang mga nangyari noong gabing iniwan siya ni Cherry Anne. Amanda is pregnant with his child.

"Fine. Let's get married." Walang buhay na sabi niya.

This is the best reason to start a new life. He need to move on and he need to be a man enough to face his responsibility with Amanda.

**