Światło zamrugało, najwyraźniej z powodu problemów z prądem.

- Varona, nie ma sensu ich szukać. Schowaj się gdzieś.

Dziewczyna zrobiła wielkie oczy.

- A-ale co z tobą?

- Idę za Jack'iem. Mogę im się przydać. Jak to się skończy przyjdź do stołówki.

- J-ja... Dobrze.

Ciemnowłosa otworzyła portal i przeszła przez niego. Po drugiej stronie zobaczyłem jakiś magazyn i stosy paczek papieru do drukarki. Odwróciłem się i ruszyłem biegiem w stronę czarnej strefy.

"Nieźle to załatwiłeś. Nie wierze że cię puściła".

"O co ci chodzi"?

"Hahaha, nie ważne, i tak nie..."

"...Halo"?

"Victor, uważaj na siebie. Właśnie straciłem kontakt z Ghostem. Szalał w ostatnio w okolicy przejścia, razem z Nightmare'm... Twoja teoria chyba zawiodła. Zabili kilku strażników".

"Nie powiem żeby mnie to zdziwiło. Ta teoria powstała w kilka minut. Nie dociekań nawet czemu tak zrobili. Nie traktowali ich najlepiej".

Otworzyłem kolejne z kolei drzwi i na końcu długiego korytarza zobaczyłem wysoki jasny płomień o ludzkich kształtach. Nim zdążyłem pomyśleć sięgnąłem za kitel i wyjąłem broń. Gdy płomień ruszył w moją stronę nacisnąłem spust. Po chwili otoczył go pół-przezroczysty, biały kokon.

"To 457. Lepiej się pośpiesz, to raczej długo nie wytrzyma."

Zamknąłem za sobą drzwi i strzeliłem w przełącznik. Posypały się iskry. Biegiem minąłem SCP by powtórzyć czynność po drugiej stronie.

"Mam nadzieję że nikt tego nie otworzy".

"Nadzieja matką..."

Nie dokończył, bo zza następnych drzwi wyskoczyli Alex i Jack.

- Ok, tędy nie idziemy.

- Cholerne 966... Vic? Co tu robisz?

- Pomyślałem, że się przydam. A wam co?

- Za-zabójcy snów.

- Tylko mi nie mów, że już się zmęczyłeś, Alex.

Nagle coś uderzyło w drzwi po lewej. I znowu. I jeszcze raz. W ciszy między uderzeniami wszyscy zgodnie złapaliśmy za broń. W końcu drzwi puściły, a na ich drugiej stronie zobaczyliśmy dwie pary oczu.

- Cholera, chyba zabłądziliśmy.

- Mówiłem, żeby iść w prawo na tamtym skrzyżowaniu.

- Ta, ta... Chwila, doktor Verse?

- Ghost? Nightmare? To wy?

- Tak, więc może opuścisz te broń?

- Co? A tak. Dobrze. Czy to prawda że wy...

Ziemia zatrzęsła się jak gdyby jakiś wielki stwór w nią uderzył.

- Vic. Kończ gadać. Można im ufać?

Spojrzałem na obiekty i przemyślałem ich zachowanie. Niby zaatakowali ochronę, ale nas nie...

- Tak. Możemy.

- Świetnie, bo 682 dostaje nerwicy i zaraz rozniesie ten ośrodek. Trzeba zamknąć wszystkich i zając się gadem.

- Tak, ale nie tędy. Nie chcę wpaść na tych czterech jeszcze raz.

- Nie obraźcie się, ale ja wolałbym poszukać wyjścia.

- Ja też, wybacz Victor.

- Szkoda. Pomoc od dwóch SCP byłaby nieoceniona. Skorzystaj cię z wentylacji. Raczej jej nie zablokowali. Spróbujcie nikogo nie zabić. Teraz i potem. Może was nie znajdą. Lećcie szybem windy. Przy odrobinie szczęścia was nie wykryją.

Chyba wszyscy byliśmy zaskoczeni.

- Jack, naprawdę ich puszczasz?

- Mają niski poziom zagrożenia. Najwyżej 500. Podczas gdy gadzina ma...

- Tak, wiemy "grubo ponad 8000".

- Znikać raz, raz, raz. I żebym was więcej nie widział. Bo jak na was wpadnę to wpakuje wam magazynek w dupe.

Nightmare i Ghost czym prędzej ruszyli w poszukiwaniu wejścia do wentylacji. Wyraźnie zadowoleni.

- Idziemy. Ja przodem, Alex ubezpiecza tyły, Victor w środku. Odejdziemy 966 przez kwadrat H5, a potem prosto do komputerka.

Ruszyliśmy przed siebie. Wstrząsy nasilały się, co nie zwiastował niczego dobrego. W końcu dotarliśmy do wschodzącego w dół korytarza, zakończonego zamkniętą bramą. Za nią była następna, a za nią kolejne zejście w dół. Gdy zeszliśmy po schodach znaleźliśmy się w dużym, jasnym pomieszczeniu, na środku którego znajdowała się metalowa klatka. Wewnątrz na stole stał stary monitor wyświetlający czarno-biały obraz twarzy i jakieś podłączone do niego urządzenie. Jednak ciekawsza aparatura znajdowała się obok. Wysoki na prawie dwa metry metalowy filar z dziesiątkami biegnących od niego kabli.

- Trochę wam T-to zaj-jęło.

Z rogu pomieszczenia wyszedł wysoki, chudy mężczyzna w zakrwawionym kitlu. Miał ciemne oczy, czarne tłuste włosy, a z kącików jego ust ciekła czarna gęsta maź.

- W-wiedzi-iałem, że n-nie mam czasu. Ale on- wskazał na leżący na stole monitor, który zapewne jest 079.- on nie chciał współ-łpraco-ować. Teraz jesteście tu-u haha-aha...

Nacisnął jakiś przycisk i z filaru wystrzeliło jasne światło.

- W-wasza bro-oń nie działa. Ter-raz zginięcie.

Nacisnął kolejny przycisk i z sufitu wysunęła się wieżyczka. Jack wycelował w niego, jednak nic się nie stało.

- Nie wydaje mi się!

Głos dobiegał zza nas. Na schodach stał na oko trzydziestoletni brunet w mundurze MTF z lekką brodą i w czarnych pilotkach. Kto nosi okulary pół kilometra pod ziemią. W dłoni trzymał czarną Berette.

- Panu już podziękujemy.

- Zdra-ajca

∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞

Mieliście kiedyś tak dużo czasu, że nic wam się nie chciało? Jeżeli tak, to proszę nie bijcie🙏.

Witam was po długiej przerwie.

Spróbujecie zgadnąć, kim jest nasz tajemniczy mężczyzna w czarnych pilotkach?

A teraz rozstrzygnięcie konkursu na najlepszą teorię!

Wygrała....

KlaudiaOwczarek711 To właśnie tobie dedykuję ten rozdział.

Ale inni również zasłużyli na wymienienie...
Shinigato
MidGames

Dziękuję za wzięcie udziału w konkursie. I jeszcze raz przepraszam za nieobecność.

Dr. Verse kończy raport