Krwawiące serce

Krwawiąca rana

Zakrwawiony nóż mój

Psychika ma złamana

Psychiczne bariery

Pękają zaraz wprzód

Zabić ich. Zabić!

Głos mówi mój

Zabić bez rozsądku

Zabić szybko. Już!

Meble roztrzaskane

Szyby popękane

Szkło porozbijane

Wszędzie pisk i huk

Ogień tańczy wokół

Pali mnie

Och, pali!

Upadam na ziemię

I czuję tylko ten

Ból

Ból

I ból

Krwi cudzej łaknąca

W nienawiści trwająca

Złamana, płacząca

Dusza moja

Krew na mych rękach

Na kuchennych kafelkach

Wieczna ma udręka

Nadal trwa

Psychika strzaskana

Zapłakane oczy

Krwawe łzy wtem toczą

Dlaczego ja?

I czuję teraz

Tylko i wyłącznie

Żal

Żal

Żal

Ten wielki żal

I ból

Rzucam się na ziemię

Nieszczęsny mój szloch

Przeradza się w płacz

Bezsilna duszo moja!

Czemu nadal trwasz?!

Och, czemu?

Czemu mi to robisz?

Przecież ja nie jestem zła!

Prawda?

Kolejne grzechy biorę

Na siebie

I wciąż grzeszę

Bo mogę?

Skomplikowana ta gra

Więc czemu nie ma prawa dalej trwać?

I tak szczerze

W dupie mam te grzechy!

W dupie mam ten żal!

Ludzie to potwory

Jestem też nim ja

Niestety

Krwi cudzej łaknąca

W nienawiści trwająca

Ach, tak radosna!

W sumie to

Ciągle bym mogła czuć

Ten wszechogarniający mnie

Wiecznie trwający

Ból

Ból

Ból

Ten zasrany ból

W okowach bezsilności

Z widmem obojętności

Idę dalej

I dalej trwam

Bo mogę?

Prawda?