-Ty darmozjadzie jeden! Chodź tu natychmiast! Ktoś tak samo nienormalny jak ty tu przyjechał! - warknął wuj Vernon.

Czarnowłosy chłopiec -nie, nie chłopiec - mężczyzna wstał szybko z parapetu, gdzie spędzał ostatnie dwa tygodnie - nie licząc tego czasu, gdy albo pracował w domu albo jeździł Błędnym Rycerzem do Londynu, żeby  zaopatrywać się w nowe książki - po śmierci swojego chrzesnego Syriusza Oriona Blacka. ŚMIERCI ostatniej osoby z rodziny. Tej która go kochała. I którą on kochał!

-Już idę wuju! - wykrzyknął Harry.

Szybko zszedł ze schodów, aby nie rozgniewać wuja i ponownie nie zostać workiem treningowym dla niego i tej świni Dudley'a.
Wchodząc do kuchni zamarł.
Na krześle siedział Severus Snape.

-Snape?! Co ty tu robisz. - wykrzyknął zdumiony Harry.

-Witaj, Potter! - powiedział swoim kpiącym głosem, nie zważając na brak należnego mu tytułu.

-Co pan tu robi? - zapytał avadooki.

Severus wstał i strzepał niewidoczne pyłki z swojej obszernej szaty.

-Zostałem wysłany aby pana wziąść stąd panie Potter - powiedział,  po czym podniósł kącik ust - Potter chodź pomogę ci się spakować i aportujemy się.

Ruszyli po schodach i chwilę później doszli do małego pomieszczenia w którym spał nasz bohater.

Profesor rozejrzał się po pomieszczeniu, a w jego oczach można było zobaczyć szok. Lecz wyraz tych oczu zaraz ponownie stał się beznamiętny jak przystało na Ślizgona.
Po spakowaniu profesor wyciągnął rękę do chłopca a ten chcąc nie chcąc złapał ją czując pociągnięcie w okolicy pępka.

-Witamy w....

Jak myślicie gdzie???
Mam nadzieję, że się wam spodoba. Jest to moje pierwsze opowiadanie więc wybaczcie mi błędy. Następne rozdziały będą miały minimum 500 słów.

Potomkini_Salazara
♡♡♡