soobin otworzył drzwi od strony kierowcy i wsiadł do auta. był na zakupach z młodszym. rok temu zamieszkali razem z białym kotem w jasnym mieszkaniu. żyło im się dobrze, w ogóle się nie kłócili, a beomgyu, w końcu wyrwał się od ojca, którego nienawidził.

— kupiłeś wszystko, o co cię prosiłem? — zapytał młodszy. nie chciał wchodzić do sklepu, dlatego został w aucie.

— tak, nie było tylko łagodnych zupek samyang — odpowiedział, zapinając pas i za chwilę wyjeżdżając z parkingu.

— mhmm — wymruczał. spojrzał za okno, robiło się już ciemno. co go nie dziwiło, bo była już godzina dwudziesta.

jechali w ciszy, słuchając "empire state of mind" lecącego po cichu w radiu.

— kupiłeś karmę dla kota? — spytał się młodszy, spoglądając na profil soobina. żółte światła lamp ulicznych, lekko oświetlały jego twarz. według beomgyu wyglądał przystojnie.

— ugh, zapomniałem — wyszeptał dwudziestolatek, skoncentrowany na jeździe.

✧

dziewiętnastolatek odkładał ostatni produkt do lodówki. niedawno dojechali do domu, soobin robił coś u siebie w pokoju. beomgyu postanowił rozpakować zakupy za starszego, który był zmęczony.

— powiedz, że mnie lubisz — poprosił niższy, kiedy soo był obok niego. wtulił się w starszego, a ten oddał jego uścisk.

—  lubię cię, jak nikogo innego — powiedział, oddając uścisk młodszego.

— rzuć palenie — rozkazał gyu, po chwili ciszy, czując zapach papierosów drażniący jego nozdrza.

— dla ciebie zawsze.