A B B Y

Ever wondered what your reaction would be if someone you knew dialed your number and never knew how they got it? Iyon ang bigla kong nalaman noong tinawagan ako ni Lawrence. Napatingin akong bigla sa pinto at sabay tumayo, yung phone hawak hawak ko pa rin habang tina-try na huwag itong ibagsak.

"Lawrence?" tanong ko habang rinig ko yung boses nina Dominic at Adrian na sumisigaw sa loob. Wait, kasama niya yung dalawa? Poor guy. Hindi ko ma-imagine na kasama niya yung dalawa tapos siya lang yung bukod tanging tahimik sa tatlo. Not to mention, strict.

"Oo, ako ito. Anyways — " initerrupt ko kaagad siya.

"Paano mo nakuha phone number ko?" tanong ko kaagad sa kanya. Kung kita ko si Lawrence ngayon, siguro yung mukha niya'y gulat na gulat or either ninenerbyos. I mean, totoo naman 'di ba? I have no idea how he got my phone number. Kung tatanungin niya si kuya, magagalit lang 'yon sa kanya.

"That's for me to know and for you to find out." Wait, anong sabi niya? Ako pa yung tutuklas kung paano? Okay, niloloko na niya ako. There is no way na ako pa yung magtatanong kina kuya at kina Lance kung paano. That'll be the death of me, you know.

Napalingon kaagad ako noong bumukas yung pinto at biglang sumulpot yung ulo ni kuya Ace, nakatingin sa akin sabay tiningnan yung phone. Napanganga naman kaagad ako at napatulala. Bakit pa ngayon?

Nag-lean naman kaagad si kuya sa door frame, nakatitig sa akin nang maigi. Kitang kita ko yung interest sa mata niya bago siya nagsalita.

"Sinong kausap mo?" tanong niya habang tumingin ako sa pader sabay sa kanya ulit. Ngumiti naman kaagad ako sa plano ko pero I'm not really sure kung anong magiging reaction ni Lawrence kapag ginawa ko ito.

"Si Lance lang. Tinatanong niya kasi kung ano yung assignment. Anyways, sorry Lance, ano nga ulit yung sinabi mo?" kunwari kong sinabi habang nakakunot yung noo ni kuya.

"Wait, ano? Anong pinagsasasabi mo Abby?" tanong ni Lawrence habang ngumiti naman ako at pinagpatuloy yung acting ko.

"Assignment sa Geography? That's all about the Asian countries. Oo, kasama na doon lahat lahat. Explain mo lang kung ano yung mga countries na kasama sa Asia." kitang kita ko naman kaagad si kuya Ace na nag-shrug sabay umalis, isinarado yung pinto ng kwarto ko noong lumakad siyang palabas. Yes, pinaniwalaan niya yung acting ko!

Bigla ko namang narinig si Lawrence na nananahimik sa kabilang linya habang ginawa ko yung acting ko. God, I feel awful. Sinagot ko naman kaagad siya habang naghihintay ng isang salita mula sa kanya.

"Lawrence? God, I'm so sorry about what happened. Bigla na lang kasing pumasok si Kuya sa kwarto ko tapos nasa over-protective mode siya kaya nagkunwari ako na si Lance ang kausap ko," sinabi ko habang ini-imagine ko naman na tumatango si Lawrence sa sinabi ko sa kanya. Actually, baka nga hindi pa 'yon yung reaction niya. Baka nga nakakunot pa yung noo niya sa akin.

"Understood." Wait, okay lang sa kanya? Wala nang angal or wala man lang protest? Okay then. Hinintay ko naman kaagad siya magsalita since siya naman talaga yung tumawag noong una. Just a little respe t would do. "Anyways, I heard that you wanted to be a journalist. Is that true?"

Nagulat naman ako sa sinabi niya. Halos mahuhulog na naman yung phone ko sa pagkataka. Paano ba niya nalalaman ang lahat nang ito? Psychic ba siya or sadyang inaalam niya?

"Sinabi ba sa'yo ni Lance?" tanong ko habang rinig ko siyang tumawa. Wow, first time ko lang narinig yung tawa niya. Damn, it's really addicting.

"Oo, sinabi niya sa akin. Sinabi ni Ms. Jade na since wala pa siya dahil nagkasakit siya, ako daw muna yung maghahandle ng mga applications para sa mga sasali," sinabi niya sa akin habang tumango ako kahit hindi niya kita. Okay, siya yung maghahandle. That's a bit fast. I mean, gano'n gano'n lang pala.

"So, do you want to join or...?" nawala naman kaagad ako sa pagda-daydream at sumagot.

"Yes. Yes, I want to join," sagot ko habang narinig ko pa rin yung tugtog sa mga speakers na dumadagundong. Bigla naman akong nagulat noong wala na akong narinig na boses sa kabilang linya at wala nang mga speakers na tumutugtog.

"Hello? Lawrence, nandiyan ka pa ba?" tanong ko habang hinihintay yung sagot niya. Napahinga naman ako nang malalim noong narinig kong bigla yung boses ni Lawrence.

"Nandito pa ako, don't worry." humingan naman ako nang malalim noong nalaman kong hindi pa niya ibinababa yung call. Actually, I really needed some company. Nakakabored din kasi minsan kapag hindi everyday nakakakilala ka ng cute na lalaki na parang galing sa Wattpad world tapos nakakausap mo siya through the phone.

"Okay. Whew. Akala ko kasi na umalis ka na," sagot ko habang napatawa. Nanahimik naman ulit si Lawrence bago siya sumagot.

"Bakit? Gusto mo ba akong umalis or...?" napatulala naman kaagad ako habang tumingin sa pader. Okay, he took it the wrong way. Umiling naman ako kaso bigla ko namang naalala na hindi niya ako kita.

"N-No! It's just...akala ko lang talaga na iiwan mo akong bigla sa ere." nanahimik siya. Narinig ko namang kaagad siya nag-chuckle.

"I was never the type of guy to leave a girl hanging." napatawa kaagad ako. God, mano-nosebleed ako sa kanya. Ramdam ko na yung dugo sa ilong ko na dumadaloy habang nagsasalita siya.

"Tama na. 'Wag ka nang mag-english. Tayo lang naman ang nag-uusap," tuwang tuwa kong sagot sa kanya. Rinig ko palapit nang palapit yung boses nina Adrian.

"I can't help it. Sadyang hindi ako fond sa pakikipag-usap ng Tagalog." napakunot naman kaagad ako.

"Bakla ka?" napabilis kong tanong habang nanahimik siya. Okay, hindi ko naisip kung ano yung reason kung bakit ko sinabi 'yon. Baka hindi siya bakla, sadyang englishero lang talaga. Oh no, I messed up.

"Hindi ako bakla. Bakit mo naman naisip na bakla ako?" paseryosong tanong niya sa akin. Nai-imagine ko siyang nakakunot ang noo dahil sa sinabi ko sa kanya. Bago pa naman ako makasagot, narinig ko ang boses ni Adrian na katabi niya.

"Laws, sino 'yang kausap mo? Come on, let's have a drink! Live a little!" sinabi ni Adrian habang nagpaalam na sa akin si Lawrence bago ibinaba yung call.

God, bakit ko pa ba sinabi 'yon?