P.O.V. Luke

Één van de mannen pakt een kapje en zet het op de mond van Juul. Volgens mij is dat een zuurstofkapje. Ze tillen haar op een plat ding. ''We tillen haar zo naar de brandcard. Er kan één iemand mee in de ambulance.'' Zegt één van de mannen. Ik kijk naar Blake. ''Ga jij maar. Ik rijd er wel achteraan.'' Zeg ik. We lopen achter de mannen aan. Blake geeft me zijn autosleutel. ''Succes.'' Zeg ik tegen hem. Hij knikt. Er lopen tranen over zijn wangen. Ik stap in de auto van Blake en rijdt achter de ambulance aan. De sirenes en zwaailichten staan aan. Met een hogere snelheid dan eigenlijk mag rijden we naar het ziekenhuis. Zodra we arriveren rollen ze Juul uit de ambulance en rennen met de brandcard het ziekenhuis binnen. Blake rent achter hun aan. Ik ook. Zodra ze een kamer in wordt gereden worden wij tegengehouden. Blake begint te protesteren en probeert langs de zuster heen te komen. Ik houd hem tegen. ''Blake ze gaan haar beter maken. Wij houden ze nu alleen maar op.'' Zeg ik zo rustig mogelijk, maar ik hoor dat mijn stem trilt. We lopen naar de wachtkamer en gaan verslagen zitten. ''Weet jij waarom ze zelfmoord probeerde te plegen?'' Vraag ik zacht aan Blake. Hij zucht. ''Ik kan wel een paar redenen bedenken.'' Zegt hij zacht. Ik slik even. Er komt een dokter de wachtkamer binnen. ''Familie en vrienden van Julia de Klein?'' Vraagt hij. Blake en ik staan snel op en lopen met de dokter mee. ''Ik heb goed en slecht nieuws.'' Zegt de dokter. Ik merk dat ik zenuwachtig ben. Leeft ze nou nog of is ze dood? ''Het goede nieuw is dat ze nog leeft. En ze is wakker.'' Zegt de dokter. Er gaat een opgelucht gevoel door mijn lichaam. Ik weet niet waarom, maar ik geef om haar. Ik hou van haar. Zou ik verliefd zijn? Nee dat kan niet. Dat MAG niet. Niet na wat zij deed. Ik schud die gedachte uit mijn hoofd. ''Wat is het slechte nieuws?'' Vraag ik. ''Ze heeft de sondevoeding uit haar lichaam getrokken. Ze heeft die stoffen wel nodig. Ze is sterk afgezwakt door de overdosis. We wouden hem terug in haar lichaam doen, alleen elke keer als er één van onze dokters in de buurt komt raakt ze in paniek. Ze begint dan om zich heen te slaan en te schreeuwen. Ze lijkt doodsbang.'' Zegt de dokter. ''Oh god.'' Mompelt Blake. Ik kijk naar hem. Hij kijkt bezorgd. ''Ik weet wel hoe dat kan komen.'' Zegt hij. De dokter kijkt hem vragend aan. ''Moet het persé een dokter zijn die de sondevoeding in haar lichaam doet, of mag het ook een zuster zijn?'' Vraagt Blake. '''Nee dat kan een zuster ook.'' Zegt de dokter. Blake knikt. ''Als u een zuster regelt, regel ik dat ze de sondevoeding er niet meer uit zal trekken.'' Zegt hij. De dokter knikt. ''In welke kamer ligt ze?'' Vraag ik. ''135.'' Zegt de dokter. We bedanken hem en lopen naar de kamer. Zodra we binnenkomen ligt Juul aan de rechterkant op het voorste bed. Op het andere bed ligt een klein jongetje van een jaar of 7. Hij ligt volgens mij te slapen. Het bed van Juul staat een beetje omhoog, zodat ze niet helemaal zit, maar ook niet helemaal ligt. Ze kijkt ons aan zodra we binnenkomen. Blake rent op haar af en knuffelt haar. Juul slaat haar armen ook stevig om zijn nek. ''Doe zoiets alsjeblieft nooit meer.'' Zegt Blake. Juul zegt niets terug. Ik pak 2 stoelen en zet ze naast haar bed. Ik ga op een stoel zitten. Blake gaat naast Juul op het bed zitten. Hij pakt haar hand vast. ''Juul er komt zo een vrouw de sondevoeding er terug in doen. Het is geen man meer, maar laat het alsjeblieft erin zitten. Je hebt die voedingsstoffen nodig om aan te sterken. Anders mag je hier nooit weg.'' Zegt hij. Juul kijkt moeilijk weg. ''Ik wil het niet.'' Mompelt ze. Ik zit er wat ongemakkelijk bij. ''Waarom niet?'' Vraagt Blake. ''Dan word ik nog dikker.'' Mompelt Juul zacht. Ze kijkt naar haar linkerhand. Blake heeft hem vast en er zit een infuus in. ''Je bent niet dik Juul. En als je die sondevoeding er niet in laat zitten, dan ga je dood.'' Zegt Blake. ''Was dat niet de reden dat ik hier ben. Omdat ik dood wil.'' Zegt Juul. Ze kijkt hem eindelijk aan. Haar ogen zitten vol met tranen. ''Zeg dat niet.'' Mompelt Blake zacht. Ik zie bij hem ook de tranen in zijn ogen staan. ''Het is de waarheid.'' Zegt Juul. Opeens fronst Blake. Alsof er ineens iets in hem op komt. ''Wie heeft het laatste tegen je gezegd dat je dik bent? En wanneer was dat?'' Vraagt hij streng. ''Dat wil ik niet zeggen.'' Zegt Juul zacht. ''Waarom niet?'' Vraagt Blake. ''Dan gaat hij misschien wel verder.'' Zegt Juul. Ze huivert even en er stroomt een traan over haar wang. Ze veegt hem boos weg. ''Wie gaat verder en waarmee? Please Juul zeg het. Als je het niet zegt kan ik je er ook niet mee helpen.'' Smeekt Blake. Ze schud haar hoofd. ''Ik ben degene die voor je hoort te zorgen. Ik heb je 'geadopteerd'. Ik wil er voor je zijn. Ik wil dat je je goed voelt. Ik geef om je.'' Zegt Blake. Heeft Blake Juul geadopteerd? Waarom? ''Het was de Nederlands docent.'' Huilt Juul. Wat the fuck heeft die klootzak gedaan? ''Wat deed hij?'' Vraagt Blake bezorgd. ''Hij..'' Juul haalt even diep adem. ''Hij bood me bijles aan, maar ik sta een 8. Ik stond op, alleen toen raakte hij me aan,..'' De klootzak! ''Aan de boven of benedenkant van je lichaam?'' Vraagt Blake ongemakkelijk. ''Boven. Ik rende weg, hij noemde me een dik varken.'' Zegt Juul huilend. Blake knuffelt haar. ''Ik zorg ervoor dat die man geschorst wordt.'' Zegt Blake. Juul knikt. Er komt een zuster binnen. Blake komt naast mij op de andere stoel zitten. De zuster doet de sondevoeding weer aan het infuus en gaat dan weer weg. Juul tilt haar rechterhand op. ''Laten zitten.'' Zegt Blake streng. Met een zucht laat ze haar hand weer naast haar vallen. Wat heeft dat kind allemaal meegemaakt?

--- 1047 woorden