P.O.V. Juul

Ik loop weer naar boven. Mijn nieuwe kamer is leeg. Er staat alleen een bed en alle verhuisdozen, maar Blake zei dat we morgen naar de winkel gaan om meubels te kopen en dan gaan we morgen ook gelijk mijn kamer afmaken. Vandaag is het zaterdag. Ik ga op mijn bed zitten. Ik stroop mijn linker mouw op. Blake komt mijn kamer binnen. het voelt raar om het nu mijn kamer te noemen. ''Wat ben je aan het doen?'' Vraagt Blake. Ik kijk hem aan. Hij gaat naast me op het bed zitten. ''Wanneer mag dit verband eraf?'' Vraag ik. ''Zal ik eens kijken naar de wond?'' Vraagt Blake. Ik knik. ''Ik ga nu het verband ervan af halen.'' Zegt hij. Ik kijk weg. Ik voel hoe hij het verband eraf haalt. ''Het ziet er al beter uit dan de vorige keer. Als je wil kunnen de hechtingen eruit.'' Zegt hij terwijl hij de wond bestudeert. "Doe maar.'' Zeg ik. Hij knikt. ''Dit doet pijn.'' Waarschuwt hij me. Ik knik en hij haalt voorzichtig de hechtingen eruit. De tranen springen in mijn ogen en ik knijp hard in de deken die op het bed ligt. ''Hij is eruit.'' Zegt Blake. Het pijnlijke gevoel gaat weg zodra hij zijn handen weghaalt. Ik kijk naar de wond. ''Moet er nog verband omheen?'' Vraag ik. Hij schudt zijn hoofd. ''Zonder verband heelt de wond sneller.'' Verteld Blake. Ik knik. ''Ik laat je wel even alleen.'' Zegt Blake. Ik knik dankbaar. Hij loopt mijn kamer uit en doet de deur achter hem dicht. Ik kijk naar de wond. Tranen springen in mijn ogen. Kut leven! Waarom kan ik niet gewoon dood zijn?!! Ik open met trillende handen de verhuisdoos waar mijn toiletspullen in zit en pak het doosje met mijn mesje eruit. Ik pak het mesje en zet het op mijn linkerarm. Ik doe nog snel mijn deur op slot zodat niemand naar binnen kan komen. Ik duw het mesje in mijn arm. Warm bloed stroomt uit de wond. Ik zet het mesje weer opnieuw in mijn arm. In totaal maak ik 7 nieuwe sneeën. Ik doe mijn mesje weer weg en veeg het bloed weg. Ik leg een doekje op mijn arm en wacht tot het is gestopt met bloeden. Ik doe de mouw van mijn trui weer omlaag zodat mijn sneeën verborgen zijn. Ik voel dat ik boos word om alles. Ookal weet ik dat mijn leven nu beter word, mijn verleden zal me altijd blijven achtervolgen. Ik zet mijn handen gefrustreerd in mijn haar. Ik trek aan mijn haar. Ik schreeuw uit woede. Ik sla met mijn vuisten tegen de muur. Ik schop nog een keer hard tegen de muur en dan laat ik me snikkend tegen de muur omlaag zakken. Ik veeg met mijn arm onder mijn neus. Mijn knokkels bloeden. Er wordt op de deur geklopt. ''Juul gaat alles goed? Ik hoorde je schreeuwen. Juul? Juul! JUUL DOE JE DEUR OPEN OF IK TRAP HEM IN!!!'' Blake staat roepend op mijn deur te bonken. Ik blijf zitten en leg mijn armen op mijn knieën. Dan leg ik mijn hoofd op mijn armen en ga verder met huilen. De deur vliegt open en klapt met een knal tegen de muur. Ik kijk niet op en blijf zo zitten. Ik hoor dat Blake snel naar binnen loopt en naast me komt zitten. Hij slaat zijn arm me heen. Ik sla mijn armen snikkend om hem heen. Ik verstop mijn gezicht in zijn nekholte. Hij knuffelt me stevig. Hij tilt me op en zet me op mijn bed neer. ''Wat was er?'' Vraagt hij zacht terwijl we nog steeds knuffelen. ''Ik had een woedeaanval.'' Mompel ik. Ik veeg mijn tranen weg. Hij pakt mijn handen vast. Hij staat op en loopt de kamer uit. Even later komt hij terug met een EHBO-kist. Hij pakt mijn handen vast. "Ik doe er een gaasje en verband omheen goed?" Vraagt hij. Ik knik. Hij pakt verband en wikkelt het om mijn handen.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
WAARSCHUWING!!! ALS JE NIET TEGEN WONDEN KAN MOET JE SNEL DOOR SCROLLEN ZODAT JE HET NIET ZIET

VANAF HIER KAN JE WEER VERDER LEZEN

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Blake laat mijn handen los en gaat naast me zitten, met zijn gezicht naar mij toe gedraaid. ''Luister Juul, ik weet wat je ouders allemaal hebben gedaan, en dat je gepest wordt, maar dat is nu voorbij. Vanaf nu gaat het beter. Het gaat goedkomen. Ik beloof het je.'' Zegt hij. Hij had zijn hand op mijn knie gelegd en hij knijpt er even zacht in. ''Sorry.'' Mompel ik schuldig. Ik verstop mijn handen in de mouwen van mijn sweater. ''Zeg geen sorry. Je kan er niks aan doen.'' Zegt Blake. Ik glimlach even naar hem. ''Help je mee met iedereen in bed leggen? Het is half 10. Ze moeten genoeg slapen om morgen mee te kunnen naar de winkel zonder dat ze chagrijnig zijn.'' Vraagt Blake. Ik knik. ''Ik doe Lucas en Dylan wel. Doe jij Lisa en Daniël?'' Vraagt hij. Ik knik weer. We staan op en ik loop richting Lisa. ''Ga je mee je pop in bed leggen?'' Vraag ik. Haar ogen beginnen te stralen en ze knikt hevig ja. Ze rent zo snel als ze kan de trap op. Ik loop haar lachend achterna. Ze rent haar kamer in en stopt haar pop onder de dekens van haar bed. Ik til haar op en leg haar neer op de verschoontafel. Ik verschoon haar luier en trek een pyjama aan. ''Ga je mee naar de badkamer om je tanden te poetsen?'' Vraag ik. Ze knikt en ik til haar van de verschoontafel af. Ze pakt met haar kleine handje mijn hand vast en zo trekt ze me mee naar de badkamer. Ik pak haar roze tandenborstel en doe er wat tandpasta op. Nadat ik haar tanden heb gepoetst til ik haar op. Ze gaapt en legt haar hoofd tegen mijn schouder. Ik leg haar in haar bedje. Ze heeft haar ogen nog maar half open. Hoe kan ze in één keer zo moe zijn? Ik wens haar welterusten en doe dan de loop uit. Ik loop haar kamer uit en ga naar beneden. Ik zet Daniël op mijn rug. Zo loop ik naar boven. Hij maakt zich klaar voor het slapen en gaat dan in zijn bed liggen. ''Heb je zin in morgen?'' Vraag ik. Hij knikt. ''Als we naar de winkel gaan met Blake mogen we altijd iets lekkers kiezen om op te eten.'' Zegt hij. Ik glimlach. Na een klein gesprekje gaat ook hij slapen. Ik doe de deur achter me dicht. Blake komt net op dat moment uit de kamer van Dylan en Lucas. ''Zullen wij ook maar gaan slapen?'' Vraagt hij. Ik knik. Ik geef hem nog een knuffel en zeg welterusten. ''Welterusten.'' Antwoordt hij en hij drukt een kusje op mijn voorhoofd. Ik loop naar mijn kamer en maak me klaar om te slapen. Daarna kruip ik onder de dekens in mijn tweepersoonsbed. Al snel val ik in een diepe slaap.

--- 1174 woorden

I'm the worst at the updating times