"El eleyiz...Sessizce yürüyoruz sokakta. İnsanlar bize bakıyor, ama biz aldırmıyoruz.

Sonra, elini bırakıyorum ben. Kafanı çevirip bana bakıyorsun.

Boyun benden biraz uzun. Boynunun hizasına geliyorum tam da.

Gülüyorum. "Eğil." Diyorum sessizce. Eğiliyorsun, yüzüme bakıyorsun. İki elimi yanaklarına koyuyorum, parmaklarımın ucuna basıp öpüyorum seni ilk defa. Gülüyorsun.

Bense, kolunun altına giriyorum hemen. Başıma minik bir buse koyup sımsıkı sarılıyorsun. "Bırakma beni." Diyorum küçük bir kız çocuğunun annesine "Gitme." değişi gibi. "Bırakmam." Diyorsun ve duruyorsun.

Tam o zaman yağmur başlamış oluyor, hâlbuki hava güneşliydi..

Ben deli gibi etrafımda dönmeye başlıyorum, sen de beni izliyorsun.

Duruyorum. "Gel." Diyorum. Gelmiyorsun.

Yanına geliyorum. Elini tutup, çekmeye çalışıyorum. Kımıldamıyorsun bile yerinden. Suratımı asıyorum. Arkamı dönüp tam gidecekken, birden beni kucağına alıyorsun.

Ağzıma gelen bütün küfürleri sana sayarken, sen kahkaha atıyorsun benim hâlime.

Susuyorum bu sefer, sende susuyorsun. Birbirimizin gözlerinin içine bakıyoruz.

Ben kollarımı boynuna sarıyorum. Sen bacaklarımı bırakıp belime sarılıyorsun. Döndürüyorsun.

Etraf bizim kahkahalarımızla doluyor, yağmur damlaları mutluluğumuza şahit oluyor.

Sonra ben, sanki uzağımdaymışsın gibi kulağının dibinde bağırıyorum "Seni seviyorum." Diye. Sen duruyorsun, ama ellerini hiç çekmiyorsun belimden. Boynuma doğru kafanı koyuyorsun. Ben boyunumu eğiyorum. "Tikim var, çek kafanı." Diyorum. Omuz silkiyorsun. Kafanı yana çevirip, boynumu öpüyorsun.

Sinirleniyorum. Elimi çekip saçını çekiyorum. Ama yine çekilmiyorsun. Ofluyorum. Gülüyorsun...

Her yerimiz ıpıslak olmuş. Yağmur daha da yağmaya başlamış. "Üşüdüm, gidelim." Diyorum. Kafanı kaldırıyorsun. "Zamanı durdurmak istiyorum." Diyorsun. Duruyorum. Bir şey diyemiyorum..

Yine el ele tutuşuyoruz, eve doğru dönüyoruz. Etraf kararmış. Sokak lambaları az yanıyor.

Sonra, evimin önüne gelmişiz. Birbirimize sımsıkı sarılıyoruz kapının önünde. "Gitmem gerek." Diyorum. Yanağımı öpüyorsun, "Üstünü değiştir, hasta olacaksın." Diyorsun bir anne edâsıyla. Gülüyorum. Tam arkamı dönüp eve girecekken, "Rüya gibi bir gündü.." diyorum sana hayran hayran bakarak. "Rüya gibiydi." Diyorsun. El sallıyorum sana. İçeri giriyorum.

Üstümü değiştirip, yatağıma yatıyorum. Düşünüyorum...

Sanki bir rüyaydı.

Uyan.

Bu bir rüya.