hi i'm bacckkk! gosh, buti na lang at may long weekend na naganap at nakahinga-hinga ng kaunti sa school works kaya nakapagsulat. I hope you like this chapter, guys!

 And please be guided at the end of the chapter, it has a mature scene and is for 18+ only. If you are not of legal age and you read this chapter, wag niyong isisi sa 'kin ang mangyayari, okay? Nag-warning ako na wag basahin ng bata ang last part, okay? Pwede siyang i-skip sahil di naman siya masyadong important, okie? so ayorn. Please ha. 

Thank you!! 

--------

CHAPTER TWENTY-ONE

I AM busy preparing our midnight snack while Kazimir is taking a shower. After the meeting with Korean investor, he asked me to join him tonight in this penthouse and because it's our movie night. Si Kazimir ang nagpa-umpisa nito dahil pareho kaming busy at minsan wala na talagang oras sa isa't isa, naglaan siya ng isang gabi for us to have a quality time.

We're going to watch 'Damsel' starring Millie Bobbie Brown. It's a new movie kaya naman gusto kong panuorin with him.

After kong maayos ang charcuterie board ay nilagay ko na 'to sa tray kasama ng hot chocolate. Naglagay ako papunta sa sala upang i-ready na rin ang movie na papanuorin namin. At home na at home na akong kumilos dahil hindi naman na 'to ang unang beses na nagpunta ako dito.

Ni-pause ko muna ang movie. Sumandal ako sa upuan ko at nilibot ang tingin sa paligid. Lalaking-lalaki ang hitsura at kulay ng paligid. It's gray and black. Kakaunti lang din ang gamit, it makes everything looks aesthetic. I wonder what his room looks like. I never got in there.

Lumingon ako sa hagdan ng marinig ang pagbaba si Kazimir. Hindi ko maiwasang mapakagat ng labi. Nakasuot lang kasi ito ng sandong puti na humahapit sa maskulado nitong katawan. Nakakadagdag sa appeal niya ang tribal tattoo sa kanyang braso at ang itim nitong boxers. Hindi lang gwapo, maganda pa ang katawan.

Pilyo siyang ngumiti sa 'kin ng mapagtantong nakatitig ako sa kanya.

"You can take a picture, dove. It will last long," aniya sa maharot na tono. Tumabi siya sa 'kin ng upo.

Nangamatis ang buong mukha ko dahil sa sinabi niya. Hinampas ko sita sa braso at tumingin sa TV. Ni-continue ko na ang movie.

"Manuod na lang tayo," pag-iiba ko sa topic namin.

Nakaka-inis siyang tumawa. Inabot niya ako gamit ang kaliwa niyang kamay upang isandal sa kanya. Kahit na nakaharang ang damit sa 'min ay ramdam na ramdam ko ang init na nagmumula sa kanyang katawan. Kumalma ang puso ko't nag-umpisang maglaro ang paru-paru sa 'king tiyan.

Nag-umpisa na ang palabas.

Noong una'y tahimik lang si Kazimir na nanunuod pero nang nasa kaligitnaan na kami ng palabas ay naramdaman ko ang kamay niyang gumagapang sa hita ko. He's circling his finger there. Drawing something I don't know.

Lumalim bigla ang paghinga ko . . . nag-iinit ang pakiramdam ko.

Mariin akong pumikit bago hinuli ang malaki nitong kamay. Nag-angat ako ng mukha at sinalubong ang mga mata niya.

"S-stop . . ."

"Why?" he whispered.

Hindi ko alam kung anong isasagot ko. Paano, wala pa siyang ginagawa pero nagkakaganito na ako. Ano na lang kung may iba pa siyang gawin—No. No. No. Don't think like that, Malaya! No. Oh, God, am I becoming a perv?

"You mention about saying something to me. What is it?" ganting bulong ko.

Humalik siya sa noo ko saka yumakap ng mahigpit. Medyo kinakabahan ako dahil seryoso ang mukha niya. Mahalaga yata ang sasabihin niya.

"I will be gone for a week or two, dove. I'm going to Singapore to see a business summit," he said while looking at me, parang nabasa niya agad kung anumang nasa isip ko, "and you don't have to worry. I will go alone because I need someone to manage the company while I'm gone."

I pouted my lips. Lumayo ako sa kanya.

"Ganoon katagal?" malungkot kong tanong. That means hindi ko siya makikita for a week or two. Mag-isa lang ako sa office no'n.

"Yes, dove. Sorry, I haven't said it earlier dahil gusto kong tayo na lang dalawa kapag sinabi ko. The organizer of the summit is my close friend so he doesn't have to go to you before saying it to me."

Matamlay akong nagbaba ng ulo. That's why hindi ko alam na kaylangan niyang magpunta sa Singapore. I will missed him. Two weeks . . .

Naramdaman ko ang palad niyang humawak sa pisnge ko. Inangat niyang muli ang aking mukha para magtama ang mga mata namin.

"Don't worry, mabilis lang 'yon. Sorry at hindi kita maisasama. I trust you to run the company while I gone, dove. Ikaw lang ang pinagkakatiwalaan ko sa company," mahinahon niyang paliwanag sa 'kin.

Bumilis naman ang tibok ng puso ko sa sinabi niya. He trust me to run the company. He trust me. Only me.

And I cannot deprive him from going to different country kasi hindi ako kasama. He has a life, too. One way and another talagang mangyayari sa 'min 'to. At kahit gustuhin kong sumama ay hindi maari because I'm hiding . . . kaya tama lang na siya lang ang aalis.

Nagpakawala akong muli ng isang malalim na hininga. One week is fast. Mabilis lang ang araw at I will wake up one day na nandito na ulit siya.

Tumango ako sa kanya na kanyang ikinangiti. Humalik siya sa pisnge ko saka muling yumakap. Isinubsub niya ang kanyang mukha sa pagitan ng leeg at balikat ko. Marahan kong hinaplos ang buhok niya.

"May gusto ka bang ipabili?" malambing niyang tanong.

Umiling ako at hinigpitan ang yakap sa kanya. "Nothing. Just go back to me . . . safely."

********

NANGINGILID ang luha ko habang nagpapaalam kay Kazimir. Ngayong araw kasi ang flight niya papunta ng Singapore. Humaplos siya sa pisnge ko't tipid akong nginitian.

"Don't be like that, dove. Mahihirapan akong umalis," aniya habang nakatitig sa mga mata ko.

Sunod-sunod akong tumango bago nag-iwas ng tingin. Kinalma ko muna ang sarili ko bago nagpakawala ng isang hininga at tumingin ng deretso sa mga mata niya. Hinaplos niya ang balikat nito na parang tinatanggalan ng lukot.

"Mag-iingat ka do'n. Call me agad kapag nag-land na kayo. Please, eat on time, wag puro work." Kapag kasi wala ako sa tabi niya ay nakakalimutan niyang kumain. Palagi niya kasing inuunang tapusin ang gawain niya muna.

"Of course, dove. I will. Take care of yourself, too. If I didn't answer your call and message immediately that's maybe because I'm busy but when I'm already free I will ring back, okay?"

"Okay."

Yumuko siya para bigyan ako ng isang mababaw na halik sa labi bago tumalikod at nalagad papunta sa terminal. He has a private plane but his pilot is on vacation kaya sa pampasahero siya sasakay. Pinanood kong maglaho ang lalaki sa alon ng maraming tao.

Nang wala na siya sa paningin ko'y saka pa lang ako tumalikod paalis. Marami pa ring kaylangang gawin sa opisina na naiwan ni Kazimir na dapat asikasuhin kaya hindi ako pwedeng magtagal dito.

Nanigas ang buong katawan ko ng marinig ang isang pamilyar na boses.

"It's so hot here! Why is that?!"

"Galing sa bibig mo 'yon! Kung hindi ka nagsalita edi sana hindi mainit!"

"Stop it you, two!"

Marahas akong lumingon sa paligid upang hanapin ang pinagmumulan ng boses ngunit wala akong nakita kundi ang kumpol ng mga taong aalis at dumarating sa bansa. Ang bilis-bilis ng tibok ng puso ko habang naghahanap sa paligid. Natatakot akong baka sila iyon pero hanggang sa mapagod ako sa paghahanap ay wala akong nakita.

Sobrang tagal na simula ng maisip ko sila, na darating sila at pipilitin akong pauwiin. Pero hanggang sa tumagal na ako dito'y wala namang dumating. Maybe I'm just being paranoid again because Kazimir left. Baka dahil hindi lang ako sanay.

Umiling ako at lumabas na ng airport, I was about to get inside the car when I saw something interesting. Lumingon ako sa gilid at pinanood ang mag-inang nag-uusap sa may waiting area. They are playing. The little kid is playing with her mother's hand.

A memory is flashed in my head.

Me and my mom playing outside. I cannot play with other kids, so, she will join my tea party with me along with my dolls and teddy bear.

My heartache remembering those days. Kahit ayaw kong aminin ay alam ko sa sariling kong nami-miss ko si mama. I want her hugs and kisses. I missed her. But going back means I have to endure my prison life . . . I have to marry someone I didn't know. And I don't want that.

Hindi ako tumagal ng halos isang taon sa pagtatago at pagtakas para lang bumalik dahil na-miss ko si mama. They will understand me someday. I hope.

Sumakay ako sa kotse at nagpahatid sa office.

Binati ako ng guard pagpasok ko sa loob ng company. Tinanguan ko siya saka dumeretso papunta sa elevator. Noong una'y maraming naghihintay na sasakay but when they noticed my presence, nagsialisan sila na kinayuko ko.

Hindi naman lihim sa kompanya ang relasyon namin ni Kazimir. Nung umpisa ngang may nagsasalita sa 'kin ng masama dahil inakit ko raw ang CEO, marami nang nam-bully sa 'kin, nagpapadala ng mga emails tungkol sa kalandian ko at ang iba'y nagagalit. It circulate for a month in the company before nakarating iyon kay Kazimir.

He is so mad that he fired the person who started the talk about me. Wala na akong nagawa dahil firm na ang decision niya. And since then, no one dared to talk to me again lalo na kung hindi naman tungkol sa office. Kaya ngayon kapag nakikita nila ako ay iiwas sila para hindi matanggal sa trabaho.

Nakababa ang tingin akong lumakad papasok sa loob saka pinindot ang top floor button. I waited na magbukas ang lift, and when it did, lumabas ako at dumeretso sa sariling table. I put my bag first in the side then open my computer to do my job.

Napakabagal ng oras ngayon. I don't know if it's because no one is causing me headache and annoying me—in short, Kazimir is not here. Or just because I don't have a lot to do.

After putting all the documents that Kazimir need when he came back I started to pack my things to go home. After all, it's already five thirty and it's feels like eleven in the evening.

*****

PAGDATING ko sa bahay, kaagad akong nagpalit ng damit at naghanda ng makakain namin. This become my routine na dahil tulog pa si Liza pagdating ko, para kapag gigising na lang din siya para kumain at mag-ayos.

Simpleng isda na pirito ang niluto ko, saka ako naghiwa ng sibuyas at kamatis para sawsawan. Madaliang luto lang ang ginawa ko dahil tinatamad ako. Kinatok ko ang pinto ni Liza saka pumuwesto sa sala para doon magtrabaho.

Inayos ko ang mga dapat gawin sa office bukas. Kaylangan kong mag-site visit na mag-isa. Ni-reschedule ko ang meetings niya sa araw ng pagdating niya. Natapos ko ng ayusin ang schedule niya hanggang next month ng lumabas si Liza.

"Ang sarap ng ulam!" ani Liza pagkakita sa lamesa.

Natatawa akong lumapit sa kanya. "Huwag kang OA, anteh. Upo ka na. Kain na tayo tomguts na ako."

"Same nga. Unang kain ko 'to ngayong araw, paano na natulog na ako ng deretso," paliwanag nito habang naglalagay ng pagkain sa plato niya.

Kumuha na rin ako ng kanin at ulam ko. Sumubo ako bago tumingin sa kanya.

"Ubos na 'yung stocks natin. Ako na ang bibilis this month," ani ko.

Tumango ito. "Okie. Wala pa rin kasi akong sweldo. Bwisit 'yung bago naming manager ayaw ibigay sa 'kin yung sweldo ko," mataray niyang ani sabay iling.

"Basta kapag kaylangan mo ng tulong ay nandito lang ako. Call me na lang," may pag-aalalang paalala ko sa kanya. Ilang araw ko na rin kasing naririnig sa kanya 'yong issue.

Ngumiti siya sa 'kin at kinuha ang kamay ko. Pinisil niya 'yon.

"Thank you. Huwag kang mag-alala dahil kayang-kaya ko 'yun," aniya pa.

Nagpatuloy kami sa pagkain. Ako na rin ang naghugas ng pinagkainan namin tapos ay naglinis na ako ng katawan. Pagkatapos no'n ay pumasok na ako sa kwarto ko. Kinuha ko ang phone ko at ni-message si Kazimir.

Hi, kumusta, nakarating ka na ba sa Singapore? I was about to sleep na. Take care ha.

After I send that message ay humiga na ako para matulog.

******

I VISIT the site in Bulacan. Yung ginagawang hotel. Tapos na ang buong hotel at kaylangan na lang ng interior design. Chineck ko lahat ng floors kung okay lang ba ang lahat sa paligid. Kinausap ko ang lead Engineer at Architect tungkol sa hotel, then after that I came back to Manila.

Mariin ang tingin ko sa 'king phone kung iilaw ba. I'm waiting for his message kasi hindi naman siya nag-reply sa 'kin.

Gosh! I missed him already.

Isang araw pa lang and yet I'm missed him na! Hindi ako sanay na walang pinagdadalhang kape at walang humaharot sa 'kin.

Alam kong busy siya doon and may time na hindi niya ko masasagot pero nakakatampo lang na hindi siya tumawag pagkababa niya ng eroplano. Nami-miss ko na siya . . .

Kazimir's P.O.V.

A dangerous smirk form into my mouth while watching dove. She's looking at her phone while waiting for someone—which is me. Her face is almost bare. She only has lipstick, and yet she looked so perfect. I can feel my pants getting tighter.

A loud music is banging in my ears. I'm currently at the bar owned by my business partner.

I received her message but I didn't bother to reply. She knows I'll be busy so she should understand. I was interrupted watching her when someone sat on my lap. My cold eyes fell on her. She smiled seductively.

"Honey, give me attention now. Let's fuck," malandi niyang bulong sa tenga ko habang humahalik-halik doon.

Naglakbay ang mga kamay ko sa bewang niya papunta sa kanyang buhok at marahas siyang sinabunutan. The girl moan like she's liking it. She grind her hips in my bulge. Damn, I'm already turned on by just watching her in the video.

"Honey, let's go and fuck. You can use me like a slut!" may pagmamakaawa niyang ani.

Pinadaan ko ang dila ko sa labi ko at tiningnan siya mula ulo hanggang paa. She's seductive, but not as much as Malaya, but she will do.

Gamit ang nakasabunot na kamay ay pinababa ko siya na malugod niyang sinunod. She already knew what she's going to do that's why I let go of her hair. I'm chillingly sit back and watch her unzip my pants.

Her eyes widened when she put out my dick. It's standing mighty, not for her.

I closed my eyes and imagine Malaya's hand when she gripped it.

"God, your cock is fucking monstrous! This will wreck me!!" natutuwang ani ng babae.

"Take your taste, bitch. Make me feel good," malamig kong utos sa kanya, and she smiled like a little girl who granted a wish.

She took my cock inside her month and licked its head like an ice cream. Her tongue is twirling inside and slurping it. I groaned.

Dumakot ako ng buhok niya at mas idiniin ang pagsubo niya sa pagkalalaki ko. She's looking at me with those lustful eyes, but I can only see her eyes.

Tumaas ang isang sulok ng labi ko habang pinapanood siyang dilaan ang katawan ng paglalaki ko. Tuwang-tuwa pa ito at sarap na sarap sa ginagawa niya.

I can fucking feel that I'm already at the edge. So I gripped her hair and fuck roughly fuck her mouth. Bumilis ang pagbayo ko sa bunganga niya, hindi ako huminto kahit na nabubulunan na siya. I fucking continue.

Nanigas ang binti ko nang marating ko ang sukdulan. Mas dinikdik ko ang ulo ng babae sa pagkalalaki ko at hinayaang lumabas lahat ng katas ko sa bibig niya.

I moaned when I spurted my cum inside her mouth; and she fucking drink it all like a good girl.

She sucked me clean and she's about to sit back on my cock when I pushed her away. Her eyes widened in shock and surprise.

"Leave."