Merry Christmas and Happy Holidays, everyoneeeeeeeeeeeee!!! enjoy sa pamamaskooooo or pagbabasa ng wattpad sa tahanan niyoooo! I hope happy kayo at nasa maayos na kalagayan! 

------------------

CHAPTER FORTY-NINE

FAST forward, Kazi's people came to bring our things in the condominium building. While me and Liza is sitting in his car. He has important meeting that cannot be cancelled, so, his driver fetch us.

Nilingon si Liza na nakatingin sa labas ng bintana. Since umalis kami kanina sa bahay niya ay natahimik na siya. I don't want to overthink but I think she's sad. Hinaplos ko ang likuran niya kaya siya napatingin sa 'kin. She smiled.

"Okay lang ako, Malaya. Halo-halo lang yung nararamdaman ko. Galak, tuwa, lungkot. Akala ko kasi hindi na ako makakaalis doon, tapos ngayon . . . tingnan mo."

Awww. I hug her.

"Don't worry. You'll be okay," ani ko sa kanya.

Sunod-sunod itong tumango at gumanti ng yakap sa 'kin.

Kalahating oras din ang biniyahe namin bago nakarating sa condo. Sa underground parking lot kami dumeretso. Pagkababa namin ng sasakyan ay saktong nagbababa na rin sila ng gamit sa may truck. I didn't have to talk to them na about sa kung anong gagawin dahil alam na nila kung saan pupunta.

Dalawa ang gumaganang elevator kaya hindi namin kailangang maghintay sa kanilang makapanik. Hinila ko sa kanang kamay si Liza papunta sa bakanteng elevator, I pushed the floor button on where her unit is.

Sumandal ako sa likuran ng lift at tiningnan si Liza. She's looking at the screen kung saan lumalabas ang floor number. And when we stopped at the fourteenth floor, the door open. Lumabas kaming dalawa to go to her unit.

Huminto kami sa may pinto. Lumingon ako sa kanya at nagtama ang paningin namin. Matamis ko siyang nginitian saka inangat ang susing kanina ko pa hawak.

"Sa 'yo 'tong unit na 'to . . . kaya dapat ikaw ang magbukas ng pinto," excited kong ani. I shake the keys. Nilagay ko na rin ito ng keychain para hindi niya mawala.

Naguguluhang tumingin sa 'kin si Liza, kasabay ng pangingintab ng mga mata nito. When she raised her hands para abutin ang susi ay nanginginig iyon. But I helped her to hold it firm. Then pumuwesto ako sa likuran niya para bigyan siya ng space sa pagbubukas niya ng pinto. And she inserted the key to the keyhole.

She opened the door and stepped inside. Hindi ko naiwasang impit na mapatili ng nangingilid ang luhang lumingon sa 'kin si Liza. She's crying. Mabilis akong lumapit sa kanya at niyakap siya.

"Sira! Huwag ka nang umiyak! You should be happy! Ang laki ng unit mo, then sa taas nito ay penthouse na ni Kazi." Hinila ko siya papasok sa loob and there we saw her large living room full of furniture.

Ready to occupy na talaga ang place like.

"Ang gandaaaa!" I shouted in glee. Lumapit ako sa glass window door kung saan kitang-kita ang busy city sa ibaba. Ang ganda rito kapag pumatak na ang dilim.

"Ilang kwarto ang naririto?" pasigaw na tabong ni Liza.

"I actually don't know yet." Pagkatapos pagsawain ang mata sa labas ay sumunod ako sa kanya.

The kitchen is actually near the sala lang, walang ibang naghaharang sa dalawa kundi ang island counter na pwede na ring gawing dining. There's a refrigerator and other appliances na rin. I feel like na ang kulang na lang dito ay ang gamit talaga ni Liza.

There are two doors in this unit, I think it's both room. I walked toward the nearest door. It's an empty room kaya sure akong nasa kabilang pinto si Liza. When I go there I saw her standing in the middle of the room.

Liza's room is so cozy! There's a queen size bed in the middle, a big whole body mirror, a closet, and there's another door in the side which I guess is the bathroom. She sat near the edge of the bed while looking at me.

"Hindi ako makapaniwala sa kwartong 'to. Pang mayaman!" hindi makapaniwalang komento ni Liza.

"You deserve it, Liz . . . after all the hard work you did, you deserve this kind of life," I said.

Hindi na rin kami nakapag-usap pang muli ni Liza dahil dumating na ang kaniyang mga gamit. Inalok ko siya ng tulong sa pag-aayos ngunit tumanggi siya, sinabi niyang kaya niya naman na kaya nagpaalam akong papanik muna sa penthouse ni Kazi para ayusin ang mga gamit ko. She nod, then I left.

Sumakay ako sa elevator and pinindot ang penthouse button. When I get there I was greeted by a familiar warmth scent. I cannot stop smiling lalo na ng makapasok ako sa loob. May kakaibang init ang lumukob sa 'king dibdib.

Lumakad ako papunta sa sala, nakita ko roon ang maleta ko. Lumapit ako at hinila 'yon papunta sa may hagdan.

Hindi naman masyadong mabigat kaya nagawa kong dalhin sa pangalawang palapag. I go to Kazimir's room. There's only a dim light coming from the bathroom. Binuksan ko ang ilaw upang mas lumiwanag. The familiar room greeted me. Hila-hila ko ang maleta papunta sa walk-in-closet ni Kazi.

Nang buksan ko ang pinto ay hiniga ko ang maleta ko sa lapag, binuksan ko 'yon pagkatapos ng mailagay ko ang mga gamit ko. Tumayo ako at hinarap ang damitan. I was about to close my luggage when I notice that some of his clothes are now arrange on the other side of the closet. Hinawakan ko ang bakanteng space katabi ng maayos na nakatiklop nitong mga damit. Nilibot ko ang tingin sa lugar.

Kahit ang mga naka-hanger nitong damit ay may sarili nang pwesto at may space na. I don't want to assume but it feels like it's for me.

I cannot help to smile.

What a sweet man.

Hindi ko expected na paglalaanan niya agad ako ng space rito. Excited tuloy akong nag-ayos ng mga damit ko. Hindi naman masyadong marami ang mga iyon kaya mabilis din akong nakatapos. I saw some unmade clothes in his laundry basket, kumuha ako ng isa at inilapit ko sa 'king ilong.

It smells flowers. I think its the fabric softener. So, tiniklop ko ang mga iyon at nilagay sa dapat nilang pwesto. Pagkatapos kong ayusin 'yon ay lumabas na ako ng kwarto, bumaba ako sa kusina.

Ipagluluto ko na lang ng masarap na hapunan si Kazi para makabawi sa tulong niya sa 'kin at kay Liza. Lumapit ako sa ref, binuksan ko 'yon at naghalungkat ng pwedeng kainin sa loob. I found a chicken in the freezer, so, I took it out along with the carrots, potato, and some capsicum.

I put them all to the sink to wash and reduce the ice in chicken. While doing that, I wash thoroughly the vegetables. After that, I sliced them in cubes.

Naalala kong nagluluto ng ganito si Liza kapag may pera kami o espesyal ang okasyon. I think today is a special occasion naman. Pinag-igihan ko talaga ang pagluluto para maging mas masarap.

Pagkatapos kong maluto ang ulam ay dumeretso na ako sa dining table para ayusin 'yon. It's only four o'clock in the afternoon so I have plenty of time to finish this. Ang uwi kasi ni Kazi ay mga ala-sais na ng gabi. That's why I didn't bother to move quickly.

Nasa kalagitnaan ako ng pag-aayos ng marinig ko ang mga yabag ng paa mula sa sala. Maybe it's the cleaner who's always cleaning the penthouse. May tagalinis at tagalaba kasing napupunta rito dalawang beses isang linggo to clean and wash Kazi's clothes. I never met them pa lang kasi they will come here lang kapag walang tao.

"If this the sight when I got home to, I will be forever excited to go home."

I almost jump when I heard Kazi behind. Nang lumingon ako ay nakita ko siyang hawak sa hamba ng pinto at nakatingin sa 'kin. He's still wearing his black suit, nga lang, magulo na ang kaniyang buhok, nakatanggal na ang tatlong butones ng suot nitong long sleeve.

He looks so dashing.

Lumakad ako palapit sa kanya at yumakap sa bewang niya.

"You are so early!"

Pumaikot sa bewang ko ang kaniyang matipunong braso at mas inilapit ako sa kanya. He kissed my forehead before kissing my lips. Gumanti naman ako ng halik sa kanya.

"I didn't know my meeting will end early. Papunta dapat ako sa inyo but the driver said naihatid ka na rito. Where's your friend?"

"Nasa unit na niya. She's arranging her things," ani ko sabay alalay sa kanya papunta sa may lamesa. "Have you eaten lunch already?"

"Yes but with the smell of what you cook, I feel like I'm hungry again," he said while grinning.

Natawa naman ako dahil do'n. Umupo na si Kazi sa kabisera, kinuha ko naman ang ulam at dinala sa lamesa. Umupo na ko sa kanan niya pagkatapos.

"Di ako sigurado kung gusto mong may kanin itong asado kaya hindi na ako nakapagsaing, but try it first and then I will do this again for you." Ipinaglagay ko siya ng ulam sa kanyang plato. "Try i—"

Hindi pa man ako tapos sa sasabihin ko ay bigla na itong sumubo ng pagkain at napapikit. It looks like he loves it the way he eats the food. He grab another scoop when he finish the one I put.

"Hmm. I love it, dove. I really do."

"I'm glad na nagustuhan mo, Kazi! Don't worry, ipagluluto ulit kita sa susunod," nakangiting ani ko.

He smiled sweetly at me. Pagkatapos ay ginaganap niya ang kamay kong nasa ibabaw ng lamesa at saka niya dinala sa labi niya para bigyan ng isang magaang halik.

"I'm happy that you are already, dove. Truly. I cannot explain how this feels like but I like it," he said almost whispering.

Gumanti ako ng hawak sa kanya.

"Masaya rin ako, Kazi . . . masayang-masaya," nakangiti kong ani sa kanya.

Our eyes locked for a few minutes before I took the initiative. I lean in and kissed his sweet lips.

********

AFTER we eat dinner, pinauna ko ng pumanik si Kazi para maglinis ng katawan habang nililinis ko ang pinagkainan namin. Bumaba rin ako sa unit ni Liza para ipagdala siya ng ulam. Nanghingi na rin ako ng pasensya dahil walang kasabay na kanin.

Nang matapos ako sa lahat ng ginagawa ko ay pinatay ko lahat ng main light. Iniwan ko lang na bukas ang ilang lamp, saka ako pumanik sa ikalawang palapag.

Pumasok ako sa kwarto ni Kazi. Saktong pagsarado ko ng pinto ay siya namang paglabas ng binata muna sa banyo. Biglang nanuyo ang lalamunan ko. Water is dripping from his wet hair down to his chest and to his abdomen where you can see . . . his . . . six pack abs. Napalunok ako.

"You know, dove, I always feel attractive when you look like me like that," maharot na ani Kazi na nagpabalik sa 'kin sa reyalidad. Ilang beses akong kumurap at mabilis inalis ang tingin sa katawan nito at binalik sa kaniyang mukha.

Nag-init ang magkabila kong pisnge. Halatang-halatang pinagnanasahan mo, Malaya! I bit my lower lip before walking toward the bed.

Inayos ko ang mga punda at unan kahit nakaayos naman ito para lang magmukhang busy sa harapan ni Kazi.

"Ahm . . . yung mga damit ko pala inilagay ko na sa walk-in-closet kanina . . . kasi . . . may nakita rin akong space na pwede yung mga damit ko. By the way, I want to say thank you about that," nanginginig kong sabi.

At nanigas ang buong katawan ko ng maramdaman ang isang mainit na katawan sa 'king likuran. Napapikit ako ng pumatong sa balikat ko ang baba ni Kazimir. He still on his birthday suit dahil ramdam ko ang towel sa 'king hita.

"I'm not accepting simple thank you, dove. I need tight and warm hug!!!"

Bago pa man ako makapag-react ay namalayan ko na lang na nakahiga na ako sa gitna ng kama. I hastily open my eyes and saw him standing sa paanan ng bed. I frowned and was about to run but he pulled my feet and dumagan sa 'kin.

Malakas akong tumawa ng umpisahan niya akong kilitiin.

"KAZIII! S-stopp!" Para na akong kakapusin ng hininga. Panay ang harang ko sa mga kamay nitong umaatake sa magkabilang bewang ko.

"What? Ha? Can't accept your lusting to your man's body?" pilyo nitong tanong.

Mariin akong umiling sa kanya. Napansin na siguro nitong kinakipos na talaga ako sa hininga kaya tumigil na siya. Idagdag pang wala na ang towel na nakapaikot sa bewang nito. Gusto kong magpasalamat sa unang nakarang sa pang-ibabang katawan niya, hindi ko tuloy nakikita ang alaga nito.

Tatawa-tawa akong lumayo sa kanya. Pumuwesto ako sa dulo ng kama. Si Kazi naman ay kinuha ang panjama na naka-ready na sa may gilid at sinuot iyon.

"I'm glad you notice the spaces, dove. Nag-alala pa kong sa kabilang silid ka mag-i-stay dahil wala ako rito."

Bumaba ako sa kama at naglakad papunta sa walk-in-closet. Kumuha ako ng isang pares ko ng pantulog saka lumabas.

"Well . . . siguro feel at home na feel at home lang."

"That's good then. Be comfortable here, dove, that's what I want. Think of it that this unit is yours, too. You can redecorate the place if you want."

Napa-isip ako sa sinabi niya. I like the interior of his place naman, and sayang naman if ever na babaguhin, wala namang sira.

Isa sa natutunan ko sa buhay ay dapat hindi naggagastos sa hindi naman importante. I learn how to use and handle my money well. Hindi na ako bumibili ng mga bagong gamit unless nasira na yung present na ginagamit ko. I'm putting all my extra money on the bank para doon lang siya maiipon.

"Okay naman yung unit mo, hindi na kaylangang ayusin pa ulit." Pumasok ako sa banyo at ginawa ang night routine ko. Tulog na siguro si Kazi sa labas dahil inabot ako ng thirty minutes sa paglilinis ng katawan ko. I feel sticky after all na ginawa ko ngayong araw.

Nahinto ang mata ko kay Kazi na gising pa rin. Nakasandal ito sa headboard ng kama habang nakapatong ang laptop sa hita nito. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa pwesto ko. I'm sleeping on the left side of the bed.

When he noticed that I'm approaching the bed, he closed his laptop and look at me. Pagkalapat na pagkalapat ng katawan ko sa malambot na kama ay agad siyang sumunggab sa 'kin. Idinantay ni Kazi ang kaniyang hita sa binti ko, samantalang nasa bewang ko ang isang braso niya at nakaunan ako sa isa.

Natatawa akong tuminigin sa kanya.

Parang ayaw naman ako pakawalan ng lalaking 'to. Para mas magtagpo ang mga mata namin ay humarap ako sa kanya.

Tinitigan kong mabuti ang gwapong mukhang ng lalaking mahal ko. Itinaas ko ang kamay ko at hinaplos sa kaniyang pisnge. Kazi's eyes closed, I can see his adams apple move. Naglakbay ang daliri ko sa kaniyang pisnge papunta sa kaniyang mga mata, pababa sa kaniyang ilong.

Tracing his face to memorize it.

I closed my eyes as well habang kinakabisado ko ang kaniyang mukha. It's funny . . . dahil may pakiramdam akong kahit ano namang gawin ko ay hindi ko makakalimutan si Kazi. I think it's already embedded in my mind.

My heart started to beats fast in one realization.

"I love you, Kazi," I admit it full heartedly. "I love you so much."

I didn't hear any reaction. Nagmulat ako ng mga mata at ganoon na lang ang gulat ko ng makita itong nakadilat na rin habang nakatingin sa 'kin. His eyes are admiringly looking at me.

"I love you, too, dove. I love you!"