Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER 36

CHAPTER THIRTY SIX

Get It Over With

We didn't have sex. Maliban sa ilang maiinit na halik at sa iisang kwarto kami natulog ay wala ng nangyari pang iba sa pagitan naming dalawa. Hindi rin naman ako uminom pero daig ko pang nalasing dahil madali akong nakatulog sa masipag at banayad na paghaplos ni Jaycint sa aking buhok.

Maaga akong nagising pero mas maagang nagising si Jaycint dahil wala na ito sa tabi ko. Wala na akong inaksayang panahon, nag ayos na ako't ipinaalam kina Rigel na uuwi na ako ngayong araw. Gano'n rin kay Jaycint pero sa kada texts na sini-send ko sa kanya ay kasabay naman ng pagtunog ng isang bagay sa ilalim ng unang hinigaan niya kagabi.

I sent him another one. Nang muling tumunog ay doon ko na inangat ang unan at nakumpirmang naiwan niya nga ang kanyang telepono.

Madali ko iyong kinuha at isinuksok naman ang sa akin sa likuran ng suot kong pantalon pagkatapos ay lalabas na sana para hanapin si Jaycint para ibalik iyon pero bahagya akong napapitlag ng maramdaman ang pag-vibrate ng bagay kasabay ng pag-iingay nang mas mahaba gawa ng isang tawag.

Napakurap-kurap ako't tuluyang nahinto sa paglalakad ng iangat iyon at makita ang pangalan ng tumatawag sa kanya.

Stella...

Pakiramdam ko'y biglang nag-init ang kanyang telepono't biglang napaso ang kamay habang nakatitig sa screen pero bago pa ako makapag-isip ng tamang gagawin ay nagmamadali ko nang napindot ang reject button ng bumukas ang pintuan at agad na iniluwa si Jaycint! Madali kong ibinaba ang cell phone niya kasabay ng pagpindot sa side button para mamatay ito sandali.

"You're done already?" mangha niyang tanong na parang sa bilis niyang nawala ay tapos na kaagad akong mag-ayos.

"Yep. Pwede na ba akong umuwi?" pormal kong tanong kahit na nagsisimula ng magbuhol-buhol ang lahat ng katanungan sa utak ko.

Siguro ay dahil iisa lang naman ang kilala kong Stella na tumutumbok sa pagkakakilanlan ng tumawag sa kanya kaya gano'n nalang ang kaba ko. Kahit na gusto kong itago ang telepono niya at ibigay nalang mamaya ay hindi ko na rin pinatagal pa.

Lumapit ako't inilahad na iyon sa kanyang harapan.

"Hahanapin na sana kita kasi kanina pa ako nagti-text kaso bumalik ka naman na at hindi mo rin pala nababasa lahat ng texts ko dahil naiwan mo." again, diretso ko iyong nasabi kahit na lubos na ang pagbagabag sa akin ng mga katanungang alam kong mahihirapan akong sagutin.

Nag-uusap sila? I didn't know that and even so, I still don't have the right to ask him. But... really? Nag-uusap nga sila? Sila ni Stella? I don't want to overthink things again. Ayaw kong isipin na alam niyang may koneksiyon ito sa akin lalo na dahil sa mga naging tanong niya sa akin kagabi. They're not close or even friends, iyon ang sigurado ko dahil hindi ko naman sila nakitang nag-usap ng matagal noon pero ngayon? Hindi ko na alam kung ano pa ang dapat isipin.

"Why?"

Nagmamadali akong umiling.

"Nothing. Ready ka na? Uwi na ako, Jace."

Kinuha niya sa kamay ko ang telepono ng igalaw ko iyon pero hindi niya man lang ito tinignan. Inilagay niya 'yon kaagad sa kanyang bulsa at hindi hinayaang mahati ang atensiyon sa akin.

"Pero maaga pa."

"But I want to go home. May trabaho pa ako mamaya."

Humakbang siya palapit sa akin at niyakap ako.

"Are you sure you don't want to stay longer?"

"That's not part of the plan, Jace."

He sighed at that. Pinakawalan niya ako at kinuha nalang ang kamay ko para sundin ang plano namin pagkatapos ng party.

"Fine. Mag-aayos lang ako pero kakain muna tayo bago tayo umalis, okay lang?"

I nodded. Ayaw ko na ring makipagtalo pa sa kanya dahil talagang gusto ng mag-isip ng utak ko tungkol sa posibleng ugnayan nilang dalawa ni Stella.

Habang nasa hapag ay naging tipid ang mga sagutan ko sa magkakapatid hanggang sa nagpaalam na kami sa mga ito. Kahit sa pagbalik namin sa Manila ay naging tahimik na ako.

"Okay ka lang?"

"Yeah." ilang beses kong sagot sa parehong tanong niya simula ng umalis kami sa kanilang mansion.

Pagbalik namin sa West Side ay ipinagpasalamat kong umalis rin siya kaagad dahil may biglaan siyang meeting na kailangang daluhan. I just texted him that I'll rest para hindi na muna siya mag-abalang i-text ako buong araw.

Kinagabihan, kahit nasa trabaho na ay hindi pa rin nawala sa utak ko ang naging pagtawag ni Stella sa kanya. Kahit na ilang beses kong pilit na itigil ang pag-iisip ay hindi ko magawa.

Ilang araw na gano'n ang naging timpla ko kahit na hindi naman ako dapat mag-isip. But even when we're having sex, siya at ang tawag pa rin ni Stella ang laman utak ko.

Pagod kong hinilot ang aking sintido ng matulala ako sa isang sulok ng opisina, muli, iniisip pa rin 'yon. Ilang beses kong sinubukang tignan ang telepono ni Jaycint kapag nasa bahay ito pero naka-lock iyon kaya wala pa ring linaw ang lahat. Maliban sa ilang preview ng messages at notifications niya ay wala akong nakuhang buong mensahe but one thing is for sure, nag-uusap nga sila.

Ano naman sa'yo, Valerie? pagalit ng utak ko. Ano sa'yo kung kausap niya si Stella? Ano kung magkaibigan sila? At ano naman kung maging mas malalim pa ang relasyon nila?

Napasuklay ang daliri ko sa aking buhok ng wala sa oras. I shouldn't think too much for damn sake! Dapat ang laging nasa utak ko ay 'so? eh ano naman?'

Ako na rin ang nagsabing magkaibigan lang kami at wala kaming karapatang pigilan o usisain ang buhay at desisyon ng bawat isa pero tang ina... Hindi ko yata kayang isipin na may nangyayari sa kanilang dalawa knowing that Ramiel is very close to the girl too. Noon una palang ay close na sila kaya nga ito ang ka-date niya noong birthday ni Jaycint 'di ba? Kung palagian na silang nag-uusap ng huli at higit pa sa pagiging magkaibigan ang relasyon nila ngayon, anong role ni Ramiel sa buhay ni Stella? I know Ramiel. He wouldn't invite someone to a party na hindi malapit sa kanya to think that it's a private party.

Naiirita akong napairap sa kawalan. Hindi, I'm not jealous. This is not me being consumed by that emotion dahil alam ko kapag nagseselos ako... This is just me being pissed because the girl was canoeing on two rivers! At mas lalo akong naiinis sa isiping baka isa ako sa dahilan kung bakit niya 'yon ginagawa. Iyon na ba ang ganti niya sa lahat ng ginawa ko? Is she purposely flirting with these men for revenge?

Muli kong diniinan ang paghilot sa aking sintido pagkatapos ay banayad na nagpakawala ng mga malalalim na paghinga.

Kung pag ganti lang ang gusto niya then I should be proud of myself dahil kahit na gano'n ay napapanindigan ko pa rin ang relasyong mayroon kami ni Jaycint. Iyong kahit na marami ang patuloy na bumabagabag sa akin ay hindi pa rin ako nagiging war freak. Iyon nalang siguro ang mas dapat kong pagtuonan ng pansin, ang maging proud sa sarili ko dahil alam kong magiging magulo lang kapag umabot na naman ang sukdulan ng galit ko.

Para akong baliw na natatawa nalang sa pagkairita. Sa gano'ng posisyon ako naabutan ni Maury.

"Are you in love? Totoo ba ang nakikita ko?" he teased.

I rolled my eyes at him, natawa naman siya at naupo sa harapang upuan ng aking lamesa.

"What's got into you? Kung hindi ka in love..." naningkit ang mga mata ko ng mag-isip pa siyang akala mo naman talaga ay kayang sulosyunan o maski hulaan ang mga dilemma ko sa buhay. "Hindi, wala na akong maisip na iba. It's either you're in love o malapit nang ma-in love."

Mas lumakas ang tawa ko kaysa sa naabutan niya.

"Baliw ka ba? Anong pinagsasasabi mo?"

"See? Defensive! I've never see you like this."

Pinagtaasan ko siya ng isang kilay. "Like what?"

"Like that," inikot niya pa sa harapan ko ang kanyang hintuturong parang sinusubukan akong hipnotismohin. "Masaya, malalim ang iniisip, tumatawang mag-isa at kung minsan ay wala pa sa mood at natutulala. Signs 'yan ng in love!"

"In love agad? Hindi ba pwedeng signs na nababaliw lang ako o di kaya naman ay kulang sa tulog? Pagod Puyat?"

"Kay Jaycint at dahil kay Jaycint?! Pwede naman!"

Inis kong dinampot ang ball pen na malapit sa kamay ko't inihagis kaagad sa kanya. Nasalo niya naman iyon kaya hindi siya nasaktan.

"See?! Guilty as charged!"

"Guilty your ass!" tumayo na ako at hindi na inayos ang sarili.

Madalian ko nalang ipinusod ang nakalugay kong buhok pagkatapos ay isinukbit na sa aking braso ang aking bag. "Ihatid mo na nga lang ako! Pagod na pagod na akong mag-isip!"

Humalakhak siya at tumayo na rin.

"'Wag ka na kasing mag-isip! Mukha namang gusto ka talaga ng tao. Bakit ba kasi ayaw mong bigyan ng chance? Kahit hindi ko kilala ng personal 'yung pinsan ni Skyrene, ramdam kong matino 'yon tsaka mukhang nahulog na sa'yo."

"Ano 'ko bangin at kailangang nahuhulog?" mataray ko pa ring sagot sa kanya.

"Pwede naman. Pwede ring bangin na maraming warning signs at delikado pero matapang ang isang 'yon. Biruin mo, handang mahulog sa'yo kahit delikado." makahulugan niyang sagot na nagpayuko sa akin.

He's stating facts but he's definitely not helping me. Gano'n rin si Jaycint. Habang tumatagal ang araw ay parang lumalala lang ang suspetsa kong may alam na siya sa kung anong relasyon ang mayroon kami ni Stella dahil palagi na ako nitong tinatanong tungkol sa mga bagay na may kaugnay sa pamilya ko. Gaya nalang ngayon...

"Ni minsan talaga hindi mo hiniling na magkaroon ng kapatid?"

I can taste something odd behind his words but I just shrug it off. Pormal ko iyong sinagot dahil baka matanong lang talaga siya at kuryoso pero sa paglipas pa ng panahon ay hindi na nawala sa isip ko si Stella lalo pa't nakikita kong halos araw-araw niya itong kausap.

Last time they're talking about food, casual conversations na alam kong hindi lang basta saglitan. I bet they're talking every time pero kahit na gustong gusto ko na siyang tanungin ay hindi ko ginawa. Again, I have no right to questions about his life and his decisions. Mabuti pa nga iyong marami siyang nakakausap para mauntog na siya at iwan nalang rin ako. I prefer that kaysa sa mahabang usapan at paliwanagan pero at the same time hindi ko rin naman maiwasang isipin si Ramiel kaya nananatili ang pagkairita ko sa kanilang dalawa.

I'm glad that Enrique would call me every other night. Hindi lang kasi ito reminder na kailangan kong kumalma sa pag-iisip at palipasin ang lahat pero nagpapaalala rin siya sa lahat ng bagay na hindi na pwede sa akin. I'm happy that Jaycint is very casual about it. Gaya ko ay hindi rin siya nakikialam kaya dapat ay mas lalong hayaan ko siya sa mga gusto niyang gawin sa buhay niya.

Ilang beses na akong naabutan ng tawag ni Enrique habang kasama si Jaycint pero hindi namin iyon napag-uusapan. Minsan ramdam ko ang iritasyon niya pagkatapos kong makipag-usap rito pero minuto lang ang palilipasin niya ay ayos na siya ulit. Gaya ng sabi niya, kaunting oras lang ang kailangan niya dahil hindi naman niya ako matitiis.

I don't know why I feel happy and irritated about the fact that he's now talking with other girls. Baliw na nga yata talaga ako. This is how our relationship should be. Siya, na nag i-entertain ng iba at gano'n rin ako. Ang relasyong naghihintay nalang kung sino ang unang magsawa at umalis dahil do'n rin naman iyon papunta. We really have no strict rules for our relationship. Basic lang, kapag ayaw mo, ayaw mo na. Malaya kang umalis at itigil ang lahat ano mang oras mo gustohin.

Jaycint was very cool about everything but not until that night...

"J-Jace... Oh my God!" nalunod ang lahat ng aking pag-iingay ng halikan niya ako ulit.

I let him slide his long hard shaft in deep strokes inside me. Mas ikinawit ko ang aking mga hita sa kanyang katawan. I would caress his hair every time he pushes further inside.

"Fuck, baby..." his words trembled inside my throat.

Sa bawat paggalaw ni Jaycint ay ramdam na ramdam ko na ang pag-abot ko sa sukdulan pero ang lahat ng aking galaw patungo doon ay agad na nawala sa utak ko ng mapalitan ng malakas na tunog ng aking telepono ang aking mga ungol!

"Jace, w-wait!" pagpipigil ko sa kanya pero muli y halikan niya lang ako't ipinagpatuloy ang ginagawang pag-iisa ng aming mga hayok na katawan.

"M-My phone is ringing, Jaycint- Oh!"

I bit his lip and taste the blood on it but that didn't made him stop, mas lalo pa nga yata siyang ginanahan kahit pa ang ingay ingay na ng telepono ko dahil sa tawag ng sigurado akong wala ng iba kung hindi si Enrique.

"Jace! Stop! I need to answer-hmm!" he kissed me harder while slamming deeper into me.

My moans would travel and vibrate in his throat every time he pushes himself fully. Gustohin ko mang magpadala sa lahat ng sensasyong nagpapabaliw na sa akin ngayon ay hindi ko magawa dahil sa pagkakataong ito ay mas importanteng masagot ko ang tawag ni Enrique kaya naman buong lakas ang ginawa ko para lang pigilan siya sa ginagawa't tigilan ako sandali. Naiwang nakaawang ang kanyang bibig na tila hindi makapaniwala sa ginawa kong pagpigil sa kanya.

"I need to answer my phone, Jaycint." nagmamadali na akong umalis sa tabi niya't hinablot ang teleponong nagwawala sa gilid kasabay ng kumot upang takpan naman ang katawan ko.

Kahit na kitang kita ko ang pagkadismaya sa kanyang mukha ngunit hindi ko siya binigyan ng kahit kaunting pansin.

"Rik! Sorry!" hinihingal kong sagot as kabilang linya.

Lumayo ako hanggang sa mapunta ako sa banyo. I locked myself there.

"Why are you panting heavily?"

Mabilis ang pagkawala ng mura sa utak ko pero buti nalang at hindi iyon tumakbo pababa at palabas sa aking bibig.

"N-Nagwo-work out ako."

"Work out, huh?"

"Yup!" inayos ko ang kumot sa aking katawan kasabay ng paghinga ng malalalim para maitago sa kanya ang milagrong ginagawa ko ngayon. "Kumusta kayo diyan? Si Tiya?" I asked, changing the topic.

"We're fine, Ikaw? Are you okay?"

"Oo naman! I'm always okay."

"That's good," aniyang tunog hindi pa rin kumbinsido pero hindi naman na inungkat ang tamang naiisip niya kung bakit ako mukhang hinahabol ng kung ano.

"I'm sorry if I wasn't able to call you yesterday, sobrang busy ko."

Napangiti ako't wala sa sariling napatango sa kawalan. I miss him... parang hindi na ako buo kapag wala siyang tawag ngayon.

"Ayos lang. Sobrang na-miss kita pero ayos lang naman."

Tumalon sa kagalakan ang puso ko ng marinig ang pagtawa niya sa kabilang linya.

"I miss you too. Huwag mong pababayaan ang sarili mo, okay?"

Ako naman ang natawa.

"Rik, Ako pa ba?"

"Good! Naniniguro lang ako. Anyway, I gotta go now. Text me if you need anything, okay?"

"Ikaw rin..." mariin kong kinagat ang aking pang-ibaba labi dahil sa biglaang pagbigat ng aking dibdib.

Pakiramdam ko'y lalo akong nangulila dahil talagang ilang taon na rin kaming hindi nagkikita pero kailangan kong magpakatatag at gawin ang lahat ng napag-usapan at pangako namin sa isa't-isa.

"Be good, alright?"

Tumango ulit ako kahit na hindi niya naman iyon nakikita.

"I'm always a good girl."

"Then I'm proud of you for being what you promised," tuluyan na akong napapikit para damhin ang mga salita niyang tumagos sa kaibuturan ng puso ko. "I love you, Valerie." he said softly.

"I love you too, Enrique..." buong puso ko namang sagot.

Dadagdagan ko pa sana iyon pero muntikan ko ng mabitiwan ang aking telepono dahil sa malakas na pagkalampag ng kung ano sa labas ng banyo!

"Shit!"

"What is that?"

Natataranta kong binuksan ang gripo para maging malabo ang usapan namin ni Enrique kung sakaling may nakikinig man sa labas... Kung nakikinig man si Jaycint! Shit!

"Valerie..."

Napapikit ako ng mariin ng marinig ang ngayo'y dismayado niyang boses sa kabilang linya na tumbok na tumbok na ang totoong ginagawa ko ngayon.

"Are you having sex?"

"No!" mabilis kong tanggi.

I felt my heart dropped when the line went silent. Pakiramdam ko ay nalasahan ko ang pagkadismaya ni Enrique para sa akin.

"Enrique..."

"You know you can't, right?"

"I'm sorry but it's not what-"

"It's okay, Valerie." his voice sounded so betrayed and that punches me hard in the stomach.

"I'm sorry..." bigong sambit ko ulit.

"You made a promise, Valerie Cross," malungkot akong napayuko, dama ang pagsikip ng puso dahil sa nagawa ngayong alam kong pagsisisihan ko. "But I can't blame you, wala naman kasi ako diyan para pigilan ka."

"Riki..."

"You can't fall in love with someone, Val... Ikaw at ako, tayo-"

"I know and I won't. I will never fall in love with someone else, Enrique."

Muling natahimik ang linya niya kaya mas lalo kong nadama ang paulit-ulit na pagdiin ng matalim na bagay sa aking dibdib. I never thought that having sex with Jaycint will make such a big deal but the reality is slapping me hard now.

"I gotta go-"

"Enrique..."

"Finish that and get it over with." he said as his final words before finally cutting the line.

Naiwan akong natutulala sa gripong patuloy ang pag-agos sa kulay itim na balde kasabay ng panlulumo't panghihina ng aking buong pagkatao.

~~~~~~~~~~~~

Facebook Page : Ceng Crdva

Facebook Group : CengCrdva Wp

Booklat account : Ceng Crdva

Instagram : Cengseries

Twitter : CengCrdva

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro