yorumlarda ciel var. arkadaşlar pc'den bile atamıyorum foto. görseli ekliyorum. yayımladığımda ise foto yok. neyse kusura bakmayın :(

müziği açmayın!!!!!

Yuuki umudunu kaybetmişti. Çaresizce ağlıyordu. Hıçkırıyordu.

Yuuki: ..Neden uyanmıyorsunuz? Sizi çok sevmiştim! Hem ne yapacağız şimdi? Geriye sadece altı kişi kaldık! Ejderhaları durduramayız!

Yuuki yanağında bir şey hisetti. Bir şey gözyaşlarını siliyordu. Korkak bir şekilde gözlerini açtı. Kaşları havaya kalktı.

"Altı kişi değilsiniz! Ben yaşıyorum!" diyen Hachiro'yu baktı. Sesi kısık çıkıyordu. Yuuki'nin yardımıyla oturur pozisyona geçti.

Yuuki: *Hachiro'ya sarılır* çok korktuk Hachiro abi!

Hachiro: Tahmin edebiliyorum! Saol yuuki!

Yuuki: size ne oldu böyle? Kim yaptı bunları?

Hachiro: ...Esdeath! O yaptı! Ren'in artık tek kolu var!

Yuuki: şey..Ren abi uyanmıyor! Yani sanırım o öldü! *tekrar ağlar*

Hachiro Ren'in dibine geldi.

Hachiro: REN!!!!!! UYAN LAN!!!!!! HADİ UYAN!!!!! REN!!!!!!

Hachiro Ren'in kulağına yaklaştı.

Hachiro: REN!!!!!!!

Yuuki bir umut tekrar elini Ren'in kalbine koydu. Eli elektriklenince aynı şeyleri tekrar yapmaya başladı. Hachiro ise bağırıp duruyor ve onu uyandırmaya çalışıyordu.

Hachiro: REN!!!! UYAN BE!!!!! BAK EĞER GÖZLERİNİ AÇMAZSAN SAKURA ÖLECEK!!!! AÇ LAN ŞU GÖZLERİNİ!!!!!!

Hachiro son cümlesini çok daha yüksek sesle söylemişti. İlk başta bir hareket yoktu. Sonra küçük iniltiler duymaya başladı Yuuki ve Hachiro. Hachiro umutla Ren'e baktı.

Hachiro: Re-ren!!

Ren gözlerini açmaya çalışıyordu.

Ren: Ne...oldu..bana?!

Hachiro: konuşma! Zorlama kendini!

Yuuki Hachiro'ya yere yatmasını söyledi. Sonra ikisini birden tekrar iyileştirmeye başladı. Yaraları derin olduğu için iyileşmesi zordu. Ren kolu koptuğu için sinirliydi.

Yuuki: Ren abi! Kolunu ne yapacağız?

Ren: hiçbir fikrim yok!

Hachiro: en iyisi iyileşince düşünürüz bunu!

Yuuki: haklısın!

Ren: diğerleri bizi biliyor mu?

Yuuki: hoshi abi ve sakura abla dışında hepimiz biliyoruz! Bu durumdan Akira abi sayesinde haberimiz oldu!

Ren: ejderhalar?

Yuuki: Öldürüyoruz ama hala çok fazlalar! İşin açığı hepsini engelleyemeyiz! Benim chakram azalıyor! Sakura abla kendi chakrasını zerefe saklıyor. Siz ikiniz yaralısınız! Geriye sadece beş kişi kalıyor. Ve yakında onların da chakrası biter!

Ren: biz iyileşince destek oluruz!

Yuuki: dediğim gibi chakram azalıyor ve yaralarınız hala çok derin! İmkânsız görünüyor!

Hachiro: kahretsin!

Ren: ...işler iyice kötüleşirse...

Hachiro: kötüleşirse?

Ren: ne olacağı ya da sakura'nın ne diyeceği umrumda bile değil! Halasını ve teyzesini çağıracağız!

Yuuki: sakura abla'nın kesin emri var ama!

Ren: sakura kim oluyor ki? Herkes onun peşinde diye ya da halasıyla arası bozuk diye bize emir veremez. Bizim patronumuz ya da efendimiz de değil! O sadece bizim gibi bir taşıyıcı!

Hachiro: sakin ol ren!

Yuuki: öyle görünüyor. Kesinlikle desteğe ihtiyacımız var

Hachiro: işler nasıl bu noktaya geldi bilmiyorum. Ne güzel mutlu mesut yaşıyordum!

Yuuki: umarım bu savaş kısa sürede biter!

Yuuki chakrası'nın bitmek üzere olduğunu fark edince Ren ve Hachiro'yu iyileştirmeyi bırakır.

Ren: ne oldu?

Yuuki: chakram...sınırına geldi!

Hachiro: harika! Kesinlikle yardıma ihtiyacımız var!

Ren: başka seçenek yok! Yuuki! Git ve sakura'nın halasına olan biteni anlat! Sadece kendisi, sakura'nın teyzesi ve güvenebilecekleri iki kişi getirsinler!

Yuuki: siz?! Ne yapacaksınız burada?!

Hachiro: yaralı olabiliriz ama ayağa kalkabiliyoruz! Bakarız biz başımızın çaresine! Sen git ve destek çağır! Acele et!!

Yuuki: ...tamam!

Yuuki çağırma tekniği ile bir ejderha çağırdı ve havalanıp gitti.

SASUKE'DEN:

Başım fena halde ağrıyordu. Dün neler olduğunu hatırlamıyordum.

Naruto: tabi ağrır başın! Dün içki içmişsin!

Sasuke: NE?! İçki mi içtim ben?!

Naruto: evet. Sarhoştun! Her neyse! Bir daha sakın içki içme!

Sasuke: uff!!

Naruto: daha iyi misin?

Sasuke: hangi açıdan?

Naruto: her açıdan

Sasuke: pek iyi denilemez!

Naruto: ...sasuke?

Sasuke: evet?

Naruto: ..Sakura-chan'ı özlüyorum değil mi?

Sasuke: bu nasıl soru böyle? Elbette özlüyorum!

Naruto: umarım kısa sürede köye döner!

Sasuke: evet!

YAZAR'DAN:

sakura koşturup duruyordu. Zeref'i bulamamıştı daha. Bu yüzden çok sinirliydi. Etraftaki ejderhaların istediklerini yapması sınırına gidiyordu. Elinden gelse onları öldürürdü ama kendi chakrasını, mikotoko GA'nın chakrasını ve ekaterina GA'nın chakrası'nı zerefi alt etmek için saklıyordu. Sakura koşarken biranda önüne bir şey çıktı ve refleks olarak kendini geriye attı.
Karşısında siyah çeketli ve maskeli biri vardı.

Sakura: ben de seni arıyordum...zeref!

???: ben zeref değilim!

Sakura biraz şaşırmıştı. Bu bir kadın sesiydi.

Sakura: ya kimsin o zaman?!

???: ben senin...*maskesini ve çeketini üstünden atar* ..annenim!

Sakura'nın kaşları yukarıya kalkar. Gözlerini iyice açar. Şok olmuştu. Başka biri dese inanmadı ama şuan inanıyordu çünkü annesi olduğunu iddia eden kadın kendisinin tıpa tıp aynısıydı.

Sakura: sen bana..çok benziyorsun!

Akina: evet. Çünkü sen benim kızımsın!

Sakura: bu bir genjutsu mu?!

Akina: hayır. Gerçek!

Sakura: KAİİ!!!

İşe yaramamıştı. Çünkü genjutsu değildi.

Sakura: yani sen gerçekten benim annemsin?

Akina: evet. Çok abarttın!

müziği açın!!!!

Sakura'nın gözünden yaşlar yavaşça süzülüyordu. Akinaya doğru koştu ve ona sıkıca sarıldı. Akina sakura'yı itti. Boğazından tutup havaya kaldırdı ve boğazını sıktı. Sakura acı çekiyordu. Şaşırmıştı. Neden bunu yaptığını anlayamıyordu. Sakura elini boğazında ki akina'nın ellerine götürdü ve kurtulmaya çalıştı. Akina sakura'yı yere fırlattı.

Sakura: anne! Ne yapıyorsun? Ben senin kızınım!

Akina sakura'nın yanına geldi. Saçından sertçe tutup havaya kaldırdı.

Akina: senden nefret ediyorum! Bir an önce içindeki ejderhayı ver!!

Sakura'nın kanı donmuştu. Neden annesi kendisine böyle davranıyordu? Bir türlü anlam veremiyordu.
Akina sakura'yı yere düşürdü. Sakura Akina'nın ne yapacağını bekliyordu. Akina ona tekme attı. Sonrada sakura'nın yanına geldi ve diz çöktü. Sakura'nın saçından tekrar tuttu ve kafasını yere vurdu. Akina ilk başta korkarak yapıyordu bunu. Sonra bir anda deli cesareti geldi ve sinirlenip ard arda vurmaya başladı. Sakura istese kurulabilirdi. Ama karşısındaki annesiydi ve ne yapması gerektiği konusunda en ufak bir fikri bile yoktu. Bunu neden yaptığını Akina'ya sormak istiyordu. Vücudu donmuştu. Tamamı ile hareket edemiyordu. Sebep? Şaşkınlık, korku, üzüntü,acı. Akina sakura'yı sırt üstü yere yatırdı ve ardı ardına yumruk attı. Sinirliydi ve sinirini sakura'dan çıkarıyordu. Ayağa kalktı ve sakura'ya tekme atmaya başladı.

Akina: SENDEN NEFRET EDİYORUM!!!! DUYDUN MU BENİ?!!! HAAA!!! DUYDUN MU?!!!!! EĞER SEN DOĞMASAYDIN BELKİ ATLANTİS DONMAZDI!!!! ATLANTİSE EJDERHALAR SALDIRMAZDI!!!!! PİSLİK!!!!!

Akina alet çantasından bir kunai çıkarttı. Sakura yerde yatıyordu. Her yeri acıyordu. Akina tekrar yanına geldi. Kunai'yi sakura'nın eline yaklaştırdı. Sakura'ya baktı. Bunları yapmak istemiyordu. O sözleri söylemek istemiyordu. Kızına sarılıp kokusunu içine çekmek istiyordu. Ama yapamazdı. Kızına acı çektirmeye mecburdu. Nasıl geçmişte Asuka'ya acı çektirmeye mecbur kaldıysa. Sakura gözlerini sıkıca kapattı. Hissediyordu. İyi bir şey olmayacaktı. Akina kunai'yi sakura'nın avcunun ortasına sapladı. Kunai derine girdi ve elini deldi. Sakura bağırdı. Sesi çok yüksek çıkmıştı. Akina başka bir kunai çıkardı. Ve kunai'yi sakura'nın diğer avcuna sapladı. Sakura bu kez öyle bağırdı. Sesi öyle yüksek çıkmıştı ki...
Akina ayağa kalktı ve bir süre sakura'yı izledi. Sakura acıyla yerde kıvranıyordu. Ağlaması şiddetlenmişti.
Sakura çok korkuyordu. O kadar şiddetli ağlıyordu ki...
Aklına Nami'nin kendisine işkence ettiği zaman geldi. Feci derecede korkuyordu. Berbat olan şey ise vücudunu hareket ettiremiyor olması. Sakura ne olduğunu anlamadan kendini yukarıda buldu. Yerden çıkan halkalardı bunlar. Halkalardan biri hareket edip sakura'nın sırtını açtı. Akina sakura'nın arkasına geçti. Alet çantasından yine bir şey çıkardı. Bu kez çıkardığı şey bir eldivendi. Ama tırnak kısmı tamamı ile uzun ve keskin bir jiletten oluşuyordu. Akina eldivenleri eline taktı. Sonra sakura'ya yaklaştı. Eldivenin ucu ile sakura'nın sırtına derin kesikler atmaya başladı. Sakura'nın sırtını parçalıyordu. Sakura o kadar çok bağırıyordu ki boğazları ağrımıştı. Akina bir süre bu işlemi tekrarladıktan sonra eldivenleri çımardı. Bu kez elinde dikenli bir kırbaç vardı. Sakura'yı hemen kırbaçlamaya başladı. Bu kırbaçla işi bitince başka bir kırbaç aldı.

Akina: bu kırbaca lav kırbaç derler! Neden biliyor musun? Çünkü bu kırbaç kızgın lavlardan yapılmış. Bir lavın sıcaklığıyla aynı. Bununla seni kırbaçlarsam o güzel vücudun biter. Bütün sırtın iz içinde kalır.

Sakura: Ya-yapma! Lütfen!

Akina sakura'yı kırbaçlamak için hazırlandı tam kırbacı sırtına vuracakken sakura bağırdı.

Sakura: DURRRR!!!!!!!!!!!!!!!!!

Kırbaç sakura'nın s8rtına değdiği an sakura çığlığı bastı.

Sakura: DUR BEEEE!!!!!!!! YAPMA!!!!!!!!!

Son derece sıcak olan kırbaç sakura'nın sırtında yanık izleri bırakıyordu. Akina daha da şiddetlendi. Bu iş korkunç bir hal almıştı.
(Jason'un kanekiye çektirdiği işkenceyle kıyaslanamaz sanırım :/ )

Sakura'nın dayanacak gücü kalmamıştı. Bitmişti. Bağırmaktan ve çığlık atmaktan sonra sesi kısılmıştı. Ağlamaktan gözleri şişmişti. Her seferinde Nami ile geçirdiği korku dolu zamanları hatırlıyor ve kısası geliyordu. Her yeri ağrıyordu. Ama alışmıştı. Acı duymaktan, işkence görmekten zevk alıyormuş gibi hissediyordu. Psikolojisi tamamı ile yerlebir olmuştu. Kendisi bile ne yaptığını bilmiyordu. Olan bitene gülüyordu. Annesi'nin neden ona böyle bir şey yaptığına hala anlam veremiyordu. Ama artık önemsemiyordu. Karşısındaki annesi bile olsa ona zarar veren herkesi öldürmek zorundaydı. Akina son kez kırbaçlayacak iken bir şey kırbacı tuttu. Bu sakura'ydı. Kırbaç çok sıcak olmasına, hatta elini yakmasına rağmen umursamıyordu. Sakura'nın etrafında mor halkalar çıktı ve kendisini tutan halkalardan kurtuldu. Akina şaşırmıştı. Sakura ona bakıp gülümsedi. Sonra da kırbacı kendine doğru çekti ve akinaya o muazzam, sert yumruğunu attı. Akina şaşırmıştı.

Akina: bunu...nasıl yaptın?!

Sakura: ne o?! Zoruna mı gitti?! Az önce bana acı çektirirken öyle deniyordun ama!! Hem neden bunu yapmayayım?! Bir anne evladını hayal kırıklığına uğratabiliyorsa, bir evlatda annesini hayal kırıklığına uğratabilir!! Değil mi?!

*Ses yok*

Sakura: söylesene! DEĞİL Mİ?!!!!

Sakura halkalar ile akinayı sıkmaya başladı. Akina acı çekiyordu.

Akina: dur...kızım! Güzel kızım benim!

Sakura: *kahkaha atar* az önce ne dedin sen ha?! Güzel kızım mı dedin? Kızım mı dedin? Ne o?! Anne olduğunu yeni mi hatırladın? Hatırlatırım! Az önce senin yüzünden güzelliğinden eser kalmadı!

Akina: ...

Sakura: söylesene... Hangi insan evladına böyle bir şey yapar?! Hangi anne kızına zarar verir?!! Anne olmak böyle iğrenç bir şey mi?! Eğer öyleyse şimdiden ilerde anne olmayacağımı garanti altına alacağım!

Akina: özür dilerim! Gerçekte sana öyle yapmak istemedim. Yapmadım! Lütfen beni affet!

Sakura: benden özür dileme!! Affetmeyeceğim seni!! Rüzgar özür dilese de dal kırıldı bir kere!!!

(Söz alıntıdır)

Sakura: işin gerçeği asuka'yı kınamıştım! Ona sinirlenmiştim size yaptıklarından dolayı!! Senden ve babamdan nefret ettiğini söylemişti. Ben ise ona sinirlenmiştim. Boş yere sinirlenmişim. Yaptıklarında haklıymış. Şimdi asuka'yı çok iyi anlıyorum!! Eğer şansım olsaydı ondan özür dilerdim!!!

Akina: ...

Halkalar akina'yı iyice sıkıyordu. Akina artık bundan sonra ne olacağını anlamıştı. Sakura onun yanına geldi.

Sakura: söylemek istediğin bir şey var mı?!

Akina: ...ben...gerçekten özür dilerim! Sana acı çektirmek istemedim! Hepsi...zeref yüzünden! Buna beni o mecbur etti! Sakın şunu aklından çıkarma! Ben seni ve ablanı çok seviyorum! Sizler benim canımsınız, kanımsınız! Benim parçamsınız!

Sakura: Yalancı!! Sana inanmamı mı bekliyorsun?!

Akina: inanıp inanmamak sana kalmış! Son bir şey daha!

Sakura: ne var?!!

Akina: eğer ilerde biriyle evlenecek olursan o kişi iyi biri olsun! Seni herkesten, her şeyden çok sevsin! Çocukların olursa onları canından çok sev! Onları koru! Bizim klanımız lanetli! Kanlı! Klanı daha güzel hale getir! Klana bahar gelsin!

Halkalar onu son kez sıktı. Ve bütün vücudu parçalandı. Kaşlarımı çattım.

Sakura: uykumu getirdin be!

Sakura bir kaç adım geriye zıpladı. Elinde oluşturduğu kara chakra topunu restgele fırlattı ve büyük bir patlama oldu. Geniş bir alan çukurlaştı. Etrafta ne kadar ejderha varsa çoğu yok oldu.

Sakura kısık sesiyle son kez bağırdı.

"ZEREF!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

Yuuki konoha da'ydı. Çok hızlı koşuyordu. Arada bazı insanlara çarpıyordu. Yuuki mikura'nın kaldığı eve geldi. İçeri girmek yerine direk daldı. Kapıyı kırdı.

"MİKURA-SAN!!!!!!"