"I want to go home!" Saad nung babaeng may pagka-maldita. Kuhaan na siya at hindi mapakali.

"Me too!"-girl 2

"This place is horrible!"- girl 3

"I have kids."- yung lalakeng may edad.

Kasunod nito, tumayo rin yung lalakeng pinagsarhan kami ng elevator, "I won't die not knowing a thing."

Matalim na glances ang binigay sa kanya ng mga kasama naming Zodiacs.

Ngumisi si Aries at nag-shrug.

Naghintay pa kami ng ilang minuto at bumukas din ang mga pinto.

Malawak ang ngiti ni Boss sa tabi ni Horologrum. May mga papeles namang hawak si Jean. Naka-glasses naman siya ngayon at naka-frown kay Boss na walang pakealam kung pinapatay na ito sa isipan niya.

May mga punit sa sleeves ni Archer na kakapasok lang. Sa akin agad siya tumingin. Then kay Boss.

Iwinagayway ni Jean ang mga papeles kaya sa kanya ito tumingin.

"Attention, human friends, I have a few announcements to make this day. Since it is your first day of training, and yet there was an attack, I decided to screen the potential fighters." Nilahad niya ang kamay at iniabot ni Jean ang hawak niya. "This training room can connect your thoughts to me." He cleared his throat.

Anong ibig niyang sabihin?

"I meant what I said. Yes, I can hear your thoughts right now. And I have the assessment prepared just in case. Inisa-isa niya ang mga papel. "We have five here sadly." He paused. "You know yourselves." Saad niya kaya automatic na laoit sa kanya ang mga babae at si Mr. Elder. "I thought I said five."

He roamed his eyes around us at tumigil ito sa lalakeng mayabang. "Why me? I haven't said to go home---"

"You don't want to die not knowing a thing. Yet everything was clarified this morning with your Zodiac trainers. You may step in front." Wala na ang pilyo at misteryoso nitong ngiti. Seryoso ito at hindi mabiro.

Wala ng pagkakataon para makipag-debate ito dahil itinaas ni Boss ang kamay saka iniikot ang mga daliri. Isang madilim na tunnel na parang galaxy ang hitsura ang tumambad sa ceiling.

Umiiyak yung mga babaeng hinayaang lumipad. Nahououmilit namang makabalik yung lalake kaso humigpit ang panga ni Boss saka ni-reverse ang ikot ng daliri. At once, nawala ang tunnel at bumalik sa dati ang lahat.

"You're only twelve now. I guess you are yet to be screened." Saad niya bago tumalikod.

♐ ♐ ♐
Tatlo na naman kami sa training room. Parang hindi pa kami welcome ni Vic sa akto ni Archer.

Nakahalukipkip lang siya na nakasandal aa pader. "You're still here. Getting injuries at once in a day is not enough to drive you away."

Sawa na ako sa pagsusungit at pagmamaldito niya. Para siyang may dalaw. I stepped in the middle of the room, at humugot ng malalim na hininga, "Wala namang masama kumg gusto naming mag-stay o hindi. Choice namin ito kaya pwede bang irespeto mo na lang."

"This is not about choice and respect but life or death. You cannot choose to live once you get killed. You'll die without a trace. Is that what you want?" Mataas ang tono ng boses niyang sumagot. Umalis na siya sa pagkakasandal at naglakad palapit.

We stood face to face. Nakatingala ako sa kanya at siya ay nakayuko sa akin. Anger reflects in his eyes.

"Ang gusto ko lang ay gampanan kung anuman ang misyon ko. May dahilan naman siguro kung bakit ako napadpad dito, hindi ba?" Kahit nangangatog ang mga tuhod ko ay sinagot ko pa rin siya nang taas-noo.

Walang nag-iiwas ng tingin.

Then he sighed. Stepped back and glanced at Vic na tila naiintindihan naman ang conversation namin kahit hindi ako naka-English.

"You both rest. I won't consider your injuries during training."

"We won't back down either." Mayabang na saad ni Vic. "But you didn't set up the attack earlier, right?" Sabay sulyap sa sleeves nitong punit-punit.

Nag-iwas ito ng tingin. Namumula rin ang tenga nito. "It happens from time to time."

"Whoa!" Itinaas nito ang mga kamay, "How frequent is that?

Matagal bago ito sumagot. "It depends." Sumulyap siya sa akin na parang may gusto pa siyang linawin pero hindi niya itinuloy. "It may be daily, weekly...no definite pattern. The last time they attacked, it was 100 years ago."

"What and who are they?" Sabat ko.

"The Archers. A tribe where I came from." Bawat kataga, nagte-tense ang muscles niya na para bang ayaw niyang banggitin ang mga iyon.

"Archers? Anong klaseng tribo ang susugod ng basta-basta---"

"Mukhang nahuli yata ako." Saad ng isang lalake na hindi ko alam kung saan nanggaling. Nakahawak siya ng manipis ngunit malaking libro at doon lang nakatingin.

"Almanac..." Tawag ni Archer kaya ngumiti ito at nag-bow.

"Yes. And I heard your question." Sa akin siya bumaling at binuklat ang libro. "Archers is a tribe where archers learn and develop their skills before they are recognized as one of them. It is a tribe founded by Apollo. Established and designed to be the front liners to protect the kingdom."