Mikey z Karen pałaszowali ciepłą pizzę z rozmarzonymi oczami wzdychając. Żółwiowi wydawało się, że właśnie znalazł idealną partnerkę do delektowania się tym jedzeniem. Na każdy kęs reagowała podobnie jak on.

-Kocham pizzę- wyznała.-Ale to jest dziwne. Jem ją praktycznie codziennie i nadal trzymam linię.

-Ja też- poparł ją Mikey klepiąc się po brzuchu.-Codziennie pizza a skorupa nadal dobra.

-A może twoja lodowa kotka też zechciałaby dołączy- zaproponowała Nocna Łowczyni.

-Miałem dokładnie to samo na myśli- zorientował się.-Łał! Nocni Łowcy potrafią czytać w myślach?

-Nie. Potrafią tylko zabijać potwory.

Żółw podszedł do lodówki wyjmując z zamrażalki Lodokicię. Postawił ją na stole siadają obok Karen.

-A jak to jest być Nocnym Łowcą?- spytał Mikey.

-Tak samo jak być Ninja- porównała.-Tylko my walczymy z nieco bardziej dziwacznymi stworzenia niż wy i innymi mieczami.

Wyciągnęła swe srebrne ostrze pokazując je Michelangelo. Mutant wziął je do ręki oglądając dokładnie.

-Jest ze srebra a z drugiej strony...-Karen odwróciła miecz rękojeścią do góry po czym nacisnęła ukryty przycisk.-... osikowy kołek. Coś dla wampira i coś dla wilkołaka.

-A Renet, April i Tris...Jak to się stało, że dołączyły do ciebie?

-Jestem w połowie feniksem. Tris przywróciłam do życia. To jest jedyna nadnaturalna zdolność, którą posiadam. Ale działa tylko na fantastyczne stwory. Renet to moja stara znajoma, a April poleciła mi Beatrice. Jesteśmy zwiadowcami. Patrzymy jak dużo naroiło się tu tych dziwadeł.

-Łał, to jak ich wiele?

-Wystarczająco by stworzyć armię i wciąż ich przybywa.

-A jak duże jest ryzyko, że... no wiesz...

-Umrzemy? Dla nas zerowe. Jedynie April jest zagrożona. Tris nadal próbuje ją namówić na nieśmiertelność, ale ona odmawia.

-A Renet?

-Będzie ją chronić specjalne pole siłowe.

-No to czemu...

-Renet to czaso-master zatem jakąś nadnaturalną istotą jest bo zdaje się czasem mogą władać tylko wyjątkowe osoby. April jest telepatką i ma telekinezę jednakże nawet jako półkosmitka nic to nie da. Chyba, że sama zdoła utrzymać własne pole siłowe.

-To po co ona do was?

-Telekineza to coś, czego nam brakuje. Nie miałyśmy wyboru.

Mikey spojrzał na Lodokicię głaskając ją po głowie.

-Renet to twoja dziewczyna?- dociekała Karen.

Żółw osłupiał rumieniąc się.

-Nie... Znaczy chyba nie- odparł.

-Chyba dużo zmienia. Ona też sporo o tobie mówi.

-Serio?

-Mhm. Spoko, ja nic jej nie powiem.

Puściła oko do niego z uśmiechem przełykając kolejny kawałek pizzy.

Tymczasem Raph siedział w swoim pokoju z laptopem na kolanach i Chompy'm obok siebie. Rozmawiał z Y'Gythgbą w sprawie wojny z Prawdziwą Rzeczywistością.

-Raphael, ale to jest praktycznie niewykonalne- tłumaczyła Salamandrianka.-Nie da się zmusić połowy wojska do tego, by przylecieli na Ziemię i walczyli z czymś, czego nawet na oczy nie widzieli.

-Posłuchają cię bo jesteś łączniczką tych dwóch światów- odrzekł.- Muszą to zrobić chociażby ze względu na ciebie. Mona, to naprawdę ważna sprawa. W grę wchodzą losy całej Ziemi. Proszę cię.

Dzieczyna oparła głowę o rękę po czym podrapała się w nią. Westchnęła ciężko patrząc znowu na niego.

-Zdajesz sobie sprawę, że rzucasz mnie na głęboką wodę?- spytała.

-Tak, ponieważ wierzę w twoje umiejętności dyplomatyczne.

-Nie praw mi tu komplementów. Zobaczę co da się zrobić.

-Kocham cię, wiesz?

-Tak, wiem. Muszę kończyć, ponieważ zapewne Slash zaraz zacznie na mnie krzyczeć, że zakłucam mu sen.

-Pa.

Lisa posłała mu uśmiech. Nagle do pokoju żółwia weszła Natasha. Raph zamykająca laptopa skierował wzrok na wampirzycę.

-Nie nauczono cię pukać?- warknął.

-Szukam Donniego- odparła.-Wiesz gdzie jest?

-Na powierzchni.

-Dzięki.

Odwróciła się w stronę drzwi gdy nagle Raphael jeszcze dodał:

-Hej, stój! Jedna chwilunia!

Dziewczyna stanęła. Żółw podniósł się sadzając Chompy'ego na swoim ramieniu.

-Słuchaj, nie psuj Donniemu i April tego, co mają. A najlepiej to się od nich odwal.

-Nie zamierzam im niczego psuć tylko ratować.

-Czyli?

-Jak April będzie dalej śmiertelna to zginie w tej wojnie. Wiec nie zatrzymuj mnie i pozwól w spokoju ratować to, co może się zawalić.

Wampirzyca wybiegła z jego pokoju kierując się do wyjścia.

Leo także szukał pomocy u Karai i Shinigami. Miały liczne wojska a Shreddera już nie było, tak wiec nic nie stało na przeszkodzie by udzieliły wsparcia.

-Nie ma nad czym debatować- powiedziała Miwa.-Mam wobec was ogromny dług za ocalenie mi życia. Co do potworów, czy wilkołaki także tak będą?

-Owszem, jednakże czy będzie tam ona... Tego nie jestem pewnien- rzucił Leo.-Poza tym to zamknięty temat.

-Kto oprócz nas będzie walczył?- dociekała Shini.

-Oczywiście cała reszta oraz Nocni Łowcy i Renet.

-A ta Renet to?

-Taka władczyni czasu.

-Okay, będzie ciekawie.

-Bądźcie gotowe. Wojna może zacząć się w każdej chwili.