Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Epílogo

Onde eu vivo, há uma crença bastante difundida pelos nossos ancestrais sobre a morte. Quando ela vem, toca no lugar e em todas as pessoas que estiveram perto dela, ou que contribuíram para a sua chegada. Os guerreiros que estiveram lutando na guerra passam a vida inteira convivendo com esse toque e tendo que lidar com as consequências. E para quem teve o azar de encontrá-la várias vezes, vai além disso: existe uma sombra que marca o desafortunado e parece atrair ainda mais a ela, tal como um eco.

Os antigos estavam certos, no fim das contas.

Desde a morte de Helena, ressoava como um grito. Não importava o que eu fizesse, o quanto tentasse calar sua voz, não havia como fazê-lo ir embora. Talvez nunca houvesse uma fórmula para isso; eu tinha um tipo de marca que atraia aquela força primordial. E depois disso, tudo que eu podia perguntar sempre que rezava para os deuses no bosque da Academia era quem seria o próximo; eu estava exausta de ver tanta gente morrendo na minha frente.

De todas as mortes que vi, em todos os ciclos de minha vida, três me marcaram. A mais recente, minha companheira de destino, Helena, morta em uma noite em que tudo que sobrou dela fora apenas uma massa ensanguentada e disforme na neve sepulcral, sobre a ponte do Rio de Fogo. A segunda, Éden, pelas mãos de minha vingadora, Elai, nossa rainha que trancou sua alma em um dos tão temíveis Vasos da Morte, onde o tem cativo até hoje. E a mais importante, minha mãe, Alafer, destruída pelo fogo de meu pai, que a explodiu e tirou de mim a pessoa que mais amava na vida.

Minha mãe era a terra; meu pai, o fogo ― e com sua fúria em chamas, ele a consumiu.


Fim

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro