Chapter 2: Welcome
Sabrina's Pov
Tumakbo ako ng tumakbo, Hindi ko na alam kung saan ako napupunta basta ay tumatakbo lang ako kung saan saan, malayo lang doon. My heart is beating fast! Naluluha na rin ako, Shit. I can't believe what i saw!
Napahinto ako sa pagtakbo dahil hindi na ako makatakbo dahil sa hingal. Tinignan ko kung nasaan ako, Sunod sunod na pinto na kulay white at may mga numero sa itaas. That's it! Dorm. Agad kong hinanap ang Dorm #0029, At nang mahanap ko na. Huminga muna ako ng malalim bago kumatok.
Ilang sandali lang ay bumukas naman ito at tumabad saakin ang babaeng maputi at may black medium length hair. She smiled to me. "Hey, You must be my new roommate?"
"Uh yeah." I answered. Patingin tingin pa ako kung saan ako galing dahil baka narinig nila ako at hinabol ako. I'm so damn nervous right now!
Sinilip din ng babae ang sinisilip ko at tumingin saakin. "What are you looking at? I'm Abigail by the way, Abi for short." Sabi niya at inilahad ang kamay niya.
Inabot ko naman ito. "Sabrina, Sab for short."
Pinapasok na niya ako sa room. May nakita akong 2 single beds, The one is color pink and the other one is plain white.
"Oh i'm addicted to color pink." She said. "That's your bed, Your side table, Your cabinet. You can organize them if you want to, You can change the color of your bed sheet too."
I half smile. "Thanks but i don't have any--"
"Don't worry! There's a Market inside of this Academy. You can buy Supplies there." Mabilis niyang sagot.
Napatigil ako at napatingin sakanya. "Okay?" She's smiling while sitting on her bed.
She's weird. Inalis ko na ang tingin ko sakanya at inayos na ang mga gamit ko, Ilinagay ko na sa maliit na cabinet ang mga damit ko at ang iba naman ay sa side table. Good thing there's a Bookshelf, Ilinagay ko doon ang mga books na dala ko. Ramdam ko parin ang tingin niya saakin.
I rolled my eyes at humarap sakanya. "Can you please stop looking at me?"
She laugh. "Oh i'm sorry. I'm just wondering if you know what kind of school is this. Do you know what school you enter?" She asked.
Ilang minuto akong napatahimik. "Honestly, No." I answered. "My mom just transfer me here."
"Oh no." Napatingin ako dahil parang na hysterical siya. Lumapit siya saakin na nakakunot noo. I think she's worried. But what for? Hinawakan niya ang kamay ko. "You need to get out of this school." She seriously said.
"What? No way. My mom will kill me." I said jokingly but half true, she will kill me emotionally.
"Or else they'll kill you."
Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. "What are you saying?"
"This is not Ordinary School, Sab. They're all vampires..." mahina niyang sabi.
Napabuka ang bibig ko. "Fuck, Are you crazy?" Tanong ko. "What are you saying? Don't touch me." I said at inalis ang kamay niya sa balikat ko. Sa tingin ko ay nababaliw na siya.
"It's true! Sab."
"Then you're a vampire too?" I asked. Napatahimik siya sandali at umiling.
"Not yet." She answered. Lalo namang napakunot ang noo ko doon.
"Listen. Vampires doesn't exist, Okay?" I said.
"They exist, sab." Seryosong sabi niya. "Trust me, Ilang taon na ako rito, Sab. Hindi ka ba maniniwala?" Tanong niya. Biglang nagflashback sa utak ko ang nakita ko kanina. I saw fangs.
Huminga ako ng malalim at tinignan siya ng seryoso. "Tell me."
"This Ashbourne town is full of Vampires. Napakalayo nito sa City, Sa mortals, Like us. If your mom knows about this, maybe she wants you to be a vampire... or she wants you to be protected. Wala bang nabanggit saiyo ang mom mo?"
Umiling ako. "My mom hates me." Sabi ko.
"No, She cares for you." Sabi niya. "If she hates you, She send you in other schools. This school is for Vampires and Humans, Sab. If she send you here, She wants to protect you."
"Kung naririto ba ako ay safe ako? Damn! This school is full of vampires! How can i be safe here? At isa pa, Bakit kailangan akong protektahan?"
Tinignan niya ako ng seryoso. "Siguro ay nasa panganib din ang buhay mo. Mayroong mga masasamang bampira sa city natin na pumapatay ng mga mayayaman at mga may company, Pinapatay nila ito at kinukuha nila ang mga yaman nito."
"Dinadala nila ang mga anak nila rito upang maprotektahan, Ang mga bampira sa school na ito ay mga mababait, But hindi lahat. Dahil mayroon talagang hindi mapigilan ang sarili at temper nila, Ayaw nila sa mga Tao. Kaya you need a protection necklace para hindi nila maamoy ang pagiging mortal at dugo mo. They're still vampires, Sab. At isa pang dahilan kung bakit ka idinala dito ay, Gusto ka nilang maging bampira. Dahil ang mga bampira dito ay may mga ability, They have powers. Kung maging isa kang bampira, Magkakaroon ka ng pili mong kapangyarihan at mapprotektahan mo ang sarili mo. All vampires here is Class. Sila ang mga bampirang royals at hindi basta bastang pumapatay ng tao. Except kung galitin mo sila, Kaya sab. Be careful." Litanya nito.
Nagpprocess pa sa utak ko ang mga sinabi niya. Hindi parin ako makapaniwala, pero alam kong totoo iyon. Dahil sa nakita ko palang kanina.
"Pero kanina... May nakita akong lalaki na.." Hindi ko matuloy tuloy ang sasabihin ko.
"That's Prince Trevor! He's a short tempered, Ayaw niya sa mga babaeng nagcoconfess sakanya. I know your thinking! Right, He's super handsome! Maybe ang babaeng kinagat niya ngayon ay nagconfess sakanya. Kaya don't be attracted to him."
"Ang babaw ng dahilan niya." Sabi ko. "But anong mangyayari sa babaeng kinagat niya?" Curious na tanong ko.
She smiled. "Dead."
Napasinghap ako don. "Seriously?"
"Yes. His ability is Poison. Kapag nakagat ka niya in 5 minutes wala ka na sa mundong ito."
"Pero sa mga ibang bampira?" Tanong ko.
Nagkibit balikat siya. "It depends on their ability. Kung ang kagat niya ba ang pwedeng makapag tanggal ng posion, Maheal ka or mapatay ka. Depend rin sa kagat nila, Maybe they just want to taste your blood or they're hungry."
Tumango ako. "It so dangerous here." Sabi ko.
"Yes. But this is the only way to protect us from gold digger low class vampires. Sa una na sinabi mo saakin na hindi mo alam ang school na ito gusto na kitang paalisin dito, Cause i know how dangerous this school is. But bakit nga ba kita papaalisin dito, You need a protection too, I'm sorry for that."
I half smile. "It's okay."
She smiled too.
"Kaya pala ang una ko agad na napansin sakanila ang ginto nilang mga mata, at silver." Sabi ko.
"Yes ganyan din ang pagtataka ko nung una-- wait what? Silver? Silver eyes?" Hysterical na tanong niya.
Kumunot ang noo ko. "Yes. May nagsundo saaking lalaki kanina, And his eyes color is silver, Luminous silver! Damn that eyes, He's giving me a goosebumps."
"WHAT? Oh my god, Sabrina! That's freaking Prince Traver! Better to stay away from him, He's Dangerous, Cold and a fucking heartless guy. He's the son of Mr. Valencia, The Principal and the owner of this school. He's the king here."
"Okay?"
Hindi ko naman alintana iyon dahil alam ko sa sarili ko na wala akong balak na malapit sakanila, Sa ilang taon na pagiging invisible ko ay nasanay na ako, Nasanay na akong mag isa. But to think na makasalubong ako ng bampira, Nagtataasan ang mga balahibo ko, It's better nalang na huwag akong lumabas labas ng Campus.
"Kasama ba natin sa classroom ang mga vampires?" Tanong ko.
"No, Don't worry. Hiwalay ang humans and vampires kapag oras ng klase, Katulad din sa city natin ganun din ang mga tinuturo rito pero mayroong dagdag, Iyon ay ang mga pagtuturo nila kung paano gamitin ang powers, self defense and paano maging bampira, Para may alam ka na kung ano ang gagawin mo once na maging isang ganap na bampira ka na. Breaktime, recess, lunch time and pag nasa gym tayo ay doon natin makakasama ang mga bampira, depends din sa class schedule mo but i'm pretty sure na mas maraming puro humans ang makakasama mo."
"So it means na magiging bampira tayo?"
"Depends on you, Kung tatanggapin ba ng katawan mo. Don't worry, Itetest ka nila. Saakin ay nang itest nila ako, tanggap ng katawan at isip ko na maging isang ganap na bampira, Maybe that's my fate at kailangan ko nalang tanggapin."
"Good for you. But for me... i don't want to be a vampire. I know you're going to be safe because you're going to have a powers but my life is not normal ever since, Kung magiging bampira ako lalong hindi magiging normal ang buhay ko because i'm a vampire. Lalayuan at ituturing akong halimaw ng mga tao kapag nalaman nila ito."
"You're right, But just accept the fate, Sab. Kung magiging vampire ka, edi magiging vampire ka. Kung hindi edi hindi." She smiled.
"Yeah right. Hindi nga pala natin malalaman kung ano ang magiging takbo ng buhay natin, hindi rin natin ito makokontrol." I said.
She smiled. "Makukuha mo pala ang protection necklace mo kay Sir Mateo. I'll help you."
"Anyways! Welcome to Scarlet Moon Academy, Sabrina Avery!"
—★—
Author's Note
Hi! Ngayon ko lang nalaman na may nagbabasa na pala neto, Kaya sorry if ngayon lang nakapag update. Yung notification ko kasi sabog sa ACADEMIA kaya di ko napansin yung dito hehe.
Thank you!
SABRINA (SMA #1)
by MsTitania
//Sorry for all the typographicals and grammatical errors//
❗PLAGIARISM IS A CRIME ❗
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro