Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

32

I'm sorry if di ako nakakapag-update sa My Wallflower Girl, I just feel hindi pa gumagana ang isip ko doon. I have so much plans for it and I guess it will have to require me almost a hundred chapter for it. So I intend to write na lang muna this story and then eventually, paminsan-minsan kong iupdate yun isa. Isa pa, I have'nt seen my students, kaya my muse for it is also on vacation. Promise as soon as classes starts, I will be updating.

We fell asleep after the first round. But then when early morning came, the activity continued. Halos maliwanag na ng tantanan ako ng asawa ko. Kaya natulog kaming muli bandang alas sais ng umaga.

Kailangan kong bumangon ng 8am because may photoshoot ako for a magazine. Kaya kahit pagod pa ako, napilitan akong tumayo. Nagising din ang asawa ko kase nga naramdaman niyang umalis ako sa tabi niya.

"Mahal, good morning. Tulog pa tayo." Sabi niya habang nakapikit pa.

"Shh.. tulog ka pa. Mamaya ka pa naman aalis. Mauuna na ako. See you later na lang, mahal. Maligo na ako."

"Ayos ka lang? May masakit ba?"

"Mahapdi pero kaya ko naman. Ayos lang ako. Matulog ka ulit."

Pumasok na ako sa bathroom, di ko na nilock ang pinto dahil alam kong matutulog pa siya ng konti.

Nakahubad na ako at nagbabasa ng tubig sa shower when he entered the bathroom.

Natakpan ko tuloy ang katawan ko.

"Alden naman! Bakit ka pumasok?"

"Mahal, nakita ko na yan. Nakain ko na nga yang tinatakpan mo e. Naiihi na ako."

Nakita kong umiihi siya. Jusko, napakalaki ng alaga ng asawa ko. Tumalikod na lang ako at ninamnam ang sarap ng tubig. Then bigla na lang siyang sumali sa pagpaligo ko.

"Sabay tayo, mahal." Tinignan ko lang siya. Nagsimula na rin siyang magbasa ng tubig, kinuha ang shampoo at sinimulang lagyan ako sa ulo.

"Ako na."

"Ako na nga gagawa. Papaliguan kita."

"Ang harot mo, ke aaga!"

"Sige na. Amina yun shower gel, ako magsasabon sa katawan mo."

Sinabunan niya ako sa likod, sa dibdib, sa hita, sa braso, sa leeg. Bawat haplos, ramdam ko yun kuryente.

Ako naman ang nagsabon sa kanya.

"Mahal, baka naman mag-amoy babae ka na sa sabon ko. Ibibili kita ng panlalaki."

"Ayoko. gusto ko yun ginagamit mo para maamoy kita palagi kapag di tayo magkasama. "

"Loko. Baka isipin nila bading ka o kung kani-kanino lang babae pumapatol."

"E ano! Basta alam mo naman na hindi. Di naman sila importante sa akin. Ikaw lang, mahal. Ikaw lang."

"Bilisan na natin. Baka malate ako."

"Paisa pa kaya?"

"Di pwede dito. Mamaya ka na humirit."

"Paglabas natin dito?"

"Hindi! Mamayang gabi na lang paguwi mo."

"Matagal ka ba mamaya sa shoot?"

"Hindi naman. Bakit?"

"Sunduin kita. Mamaya kase sandali lang yun photoshoot ko, tapos wala na akong gagawin."

"Huwag na. Dito na lang tayo magkita. Baka may makakita pa sayo."

"Sige na. Dadalhin ko yun Montero Sport, para di halata. Alam mo na naman yun diba. Magpark lang ako sa malayo tapos text kita kung saan ako magpark para doon ka magpahatid kala Ate O."

"Oo na. Saan naman tayo pupunta?"

"Itutuloy yun honeymoon natin."

"Saan nga?"

"Surprise kase iyon."

"Okay. Basta mamaya na lang." Tinapos na namin ang pagpaligo.

After an hour, nakabihis na ako at bitbit na ang mga gamit ko.

"Mahal, idaan ko na kayo ni Ate O sa venue ninyo. Sa Makati lang naman yun diba? Isa pa, daan na lang tayo ng fastfood. Si Ate O na lang ang bumaba para di na tayo makita." 

"Yan ganyan. Di na kayo nakakain. Kase ang haharot!" Sita ni Ate O.

"Ate naman."

"Buti di kayo maingay kagabi. Nagpasak ako ng earphones para di ko marinig ang balibagan ninyo!" Sabi pa niya.

"Walang ganun, Ate! Tahimik kami." Sagot naman ng asawa ko. Natatawa ako.

"Ewan ko sa inyo. Tara na. Si Mama Ten paano kayo magkikita?"

"Naitext ko na. Sabi ko sa Alabang na kami magkita. Nagpahatid sa driver ko."

"Tara na. Baka mahuli pa tayo." Sabi ko.

Umalis na kami. Doon na kami sumakay sa kotse ni Alden. Tinted naman ang sasakyan kaya hindi naman kami makikita ng publiko. Dumaan sa McDo para bumili ng breakfast namin dahil di na nga kami nakakain kanina.

Pagdating sa venue ng shoot, di ko na pinababa ang asawa ko. Baka may makakita pa. Mas okay na iyon kaysa mahuli kami. Kaya tiis muna. Para kaming mga magnanakaw na nagtatago sa awtoridad. Kakatawa pero, masaya ako dahil sa kabila ng pagtatago namin, masaya kaming mag-asawa. At iyon ang mahalaga.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro