
Chapter 17 : Teruk
Yeonhee: Seungwoo ah?
Seungwoo: Kenapa? Kenapa saya tak tahu pasal ni!!?
Dia mengetuk dinding begitu kuat sekali. Aku terkejut
Yeonhee: S-saya nak bagitahu awaklah tadi tapi awak tidur..
Seungwoo: Alasan! Awak boleh kejutkan saya kan?
Yeonhee: Aniyo! Awak letihkan. Jadi saya tak nak lah ganggu awak..
Jungkook memandang aku
Seungwoo: Dan kau? Kau buat apa kat sini!? Hah!?
Jungkook: Aku datang sini. Aku nak kau dengan Yeonhee ikut aku
Seungwoo: Kenapa aku kena ikut kau!?
Dia mengeluh
Jungkook: Sebab aku nak selamatkan nyawa koranglah
Seungwoo ketawa kuat. Aku memandang wajahnya
Seungwoo: Yah!! Kau ni apa sebenarnya? Sekejap baik,sekejap jahat. Apa masalah kau sebenarnya!? Kau kalau dah jahat. Jadi jelah jahat! Takpayah kau nak acah baik! Nanti? Aku lupa.. Kau binatangkan? Kau bukan manusia! Sorry,aku lupa sangat!
Aku terkejut
Yeonhee: Seungwoo ah!?
Seungwoo: Awak diam!!
Jungkook: Nae,aku bukan manusia tapi bagi aku cakap dengan Yeonhee sekejap.
Seungwoo: Cakap jelah depan aku.. Perlu ke berduaan!!?
Yeonhee: Jungkook ah,cakap jelah..
Jungkook: Yeonhee ah,tolong saya cari siapa yang sembuhkan penyakit Daniel.
Aku mengerutkan dahi aku
Yeonhee: Nae?
Seungwoo: Bwoyah? Kau kenapa tiba-tiba nak cari dia?
Jungkook: Kau diamlah! Bagi aku habis cakap!
Seungwoo: Mwo!!?
Yeonhee: Nado mollayo.. Mianhae Jungkook ah..
Pintu di ruang tamu dibuka
Seojung: Yeonhee ah.. Oh? Jungkook? Apa kau buat kat sini??₩₩₩₩
Jungkook: Huhh,aku pergi dulu..
Dia terus keluar rumah
Seungwoo: Yah! Yah!!
Seojung: Kenapa tu?
Yeonhee: Molla
Aku memandang tangan Seungwoo
Yeonhee: K-kweanchanayo?
Seungwoo: Jumpa saya kat bilik. Sekarang jugak!
Dia terus pergi ke biliknya
Seojung: Yah,kenapa Jungkook datang tadi? Kenapa dengan Seungwoo tu? Apasal ni??
Yeonhee: Nanti aku cerita boleh? Seungwoo dah panggil tu.
Seojung: Takpelah,esok kau cerita kat aku ye. Aku datang bawak kimchi ni. Ambiklah,aku pergi dululah. Bye!
Yeonhee: Gomawo
Aku menuju ke arah biliknya
Yeonhee: Nae? Ada apa awak nak cakap?
Seungwoo: Yeonhee ah
Yeonhee: Wae?
Aku memandang tangannya
Yeonhee: Tangan awak okay ke? Bagi saya tengok
Aku memegang tangannya. Belum sempat aku nak pegang. Dia dah tepis tangan aku
Seungwoo: Saya dah lama sabar dengan awak tapi awak buat saya hilang sabar.
Aku memandang wajahnya lalu aku mengeluh
Yeonhee: Saya buat apa? Sebab saya tak bagitahu awak pasal tu? Kan saya dah cakap. Saya nak bagitahu awaklah tadi tapi....
Seungwoo: Awak memang nak saya jadi macam dulu ke?
Yeonhee: Nae? Aniyo!
Seungwoo: Sukalah jadi vampire? Rasa bebas? Ada kuasa? Rasa diri tu selamat? Ingat sikit! Awak tu perempuan!
Yeonhee: Apa yang awak merepek ni!?
Seungwoo: Huh,anak kita pun mati sebab awak tak reti nak jaga
Aku terkejut dan air mata aku mula berair
Seungwoo: Sebab tu lah! Awak gilakan Jungkook! Suka dia kan!!? Awak lebihkan dia dari saya!! Sebok nak tahu hal dia!
Air mata aku jatuh ke pipi. Aku menundukkan kepala aku ke bawah
Dia menoleh ke belakang dan dia terkejut nampak aku menangis. Dia memandang wajah aku.
Dia memegang daguku. Aku menepis tangannya
Seungwoo: Yeonhee ah,m-mianhae.. Saya....
Yeonhee: Saya rasa awak tak perlukan saya lagi
Seungwoo: M-mwo?
Aku memandang wajahnya lalu ku cabut cincin di tanganku dan aku ambik tangannya letak cincin tu di atas tangannya..
Yeonhee: Cari orang lain yang lagi bagus dari saya. Saya ni teruk!
Seungwoo: Mwo!? Yah,Yeonhee ah! Ani...
Aku terus lari keluar dari rumah
Seungwoo: Yeonhee ah!!
Dia ikut aku dari belakang. Dia keluar rumah dan tak nampak aku lagi
Seungwoo: Andwae... Argh! Ji Yeonhee!! Mianhae!! Yeonhee ah!!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro